ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
| Επώνυμο: |
Τράκας |
| Όνομα: |
Νικόλας |
| Όνομα Πατέρα: |
Δημήτρης |
| Όνομα Μητέρας: |
Αικατερίνη |
| Ημερομηνία Γέννησης: |
03/10/1953 |
| Τόπος γέννησης: |
Κάιρο, Αίγυπτος |
| Σημερινή Θέση: |
Ομότιμος Καθηγητής ΕΜΠ
|
Περιεχόμενα
(κάνοντας κλικ σε κάθε ενότητα, μεταφέρεστε στο αντίστοιχο σημείο του βιογραφικού)
Α. Σπουδές
1. Πτυχίο Φυσικού, Φυσικό Τμήμα, Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μάρτιος 1976 (βαθμός 8,1).
2. Διδακτορικό, Πανεπιστήμιο του Sussex, Μ. Βρετανία (Φεβρουάριος 1980).
...πίσω στα περιεχόμενα
Β. Προηγούμενες θέσεις
1. Επιστημονικός συνεργάτης, Φυσικό Τμήμα, Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Σεπτέμβριος 1981- Σεπτέμβριος 1982).
2. Λέκτορας, Τομέας Φυσικής, Γενικό Τμήμα, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Σεπτέμβριος 1982 - Σεπτέμβριος 1988).
3. Υποτροφία (Fellow), CERN, Theory Division, με άδεια απουσίας (Σεπτέμβριος 1985 -Αύγουστος 1987).
4. Επίκουρος Καθηγητής, Τομέας Φυσικής, Γενικό Τμήμα, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Σεπτέμβριος 1988 - Ιούνιος 1995).
5. Αναπληρωτής Καθηγητής, Τομέας Φυσικής, Γενικό Τμήμα/Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (Ιούνιος 1995 - Ιούνιος 2011).
6. Καθηγητής, Τομέας Φυσικής, Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
(Ιούνιος 2011 - Αύγουστος 2021).
7. Corresponding Fellow, Θεωρητικό Τμήμα CERN, (Ιούλιος - Σεπτέμβριος 1993, Ιούλιος - Σεπτέμβριος 1996, Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2008,
Οκτώβριος - Δεκέμβριος 2012, Ιούνιος - Αύγουστος 2017).
8. Ομότιμος Καθηγητής ΕΜΠ (Οκτώβριος 2021).
...πίσω στα περιεχόμενα
Γ. Άλλες δραστηριότητες
1. Μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του 1ου (αντιπρόεδρος), 2ου, 3ου, 4ου, 5ου, 6ου και 7ου
(επιστημονικός γραμματέας) Ελληνικού Σχολείου στη Φυσική Στοιχειωδών Σωματιδίων (Hellenic School on Elementary Particle Physics),
Κέρκυρα, 1982, 1985, 1989, 1992, 1995, 1998, 2001.
2. Συνεκδότης των Πρακτικών του 1ου και 3ου Ελληνικού Σχολείου στη Φυσική Στοιχειωδών Σωματιδίων
(Hellenic School on Elementary Particle Physics), World Scientific Publishing Co, Singapore, και του
4ου Ελληνικού Σχολείου στη Φυσική Στοιχειωδών Σωματιδίων (Hellenic School on Elementary Particle Physics), Εκδόσεις ΕΜΠ.
3. Μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Ετήσιου Συνεδρίου της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, 1984.
4. Εκδότη των Πρακτικών του Workshop of The Hellenic Society for the Study of High Energy Physics, 1988.
5. Μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής και Υπεύθυνος Ομάδας Συζήτησης (Discussion Leader) του CERN School of Physics, Λευκάδα, 1988.
6. Μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του International Workshop of the Hellenic Society for the Study of High Energy
Physics, Θεσσαλονίκη 1991, Ιωάννινα 1992 και Αθήνα 1994.
7. Υπεύθυνος Ομάδας Συζήτησης (Discussion Leader) του JINR-CERN School of Physics, Ρωσία, 1991.
8. Μέλος της Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής του 4 Seas Conference, Τεργέστη, Ιταλία, 1995.
9. Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Σπουδών Φυσικής Υψηλών Ενεργειών, 1996-1997, 1997-1998, 1998-1999.
10. Μέλος της τριμελούς μεταφραστικής ομάδας και επιστημονικός επιμελητής της Ελληνικής έκδοσης του βιβλίου:
«Foundation of Electromagnetic Theory», των J.R. Reitz, F.J. Milford και R.W. Christie, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις ΕΜΠ (2003).
11. Επιστημονικός επιμελητής της Ελληνικής έκδοσης του βιβλίου «The Charm of Strange Quarks», των R.M. Barnett,
H. Muehry και H.R. Queen, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις ΕΜΠ (2005).
12. Εκλαϊκευτική δραστηριότητα (βλ. τμήμα Ι του βιογραφικού)
...πίσω στα περιεχόμενα
Δ. Συνέδρια και Σχολεία
1. Summer School of British Universities, Glasgow 1977.
2. Rutherford Meeting, 1978.
3. Cosseners Meeting, Cosseners 1979.
4. 1st Hellenic School on Elementary Particle Physics, Corfu 1982.
5. Summer School on Supersymmetry, Trieste 1983.
6. High Energy Physics Conference, Brighton 1983.
7. Summer School on Supersymmetry, Bonn 1984.
8. Workshop in NRCPS Democritus, Athens 1984.
9. Rencontre de Moriond, Les Arcs 1986.
10. Workshop "From Colliders to Supercolliders", Madison 1987.
11. Workshop "New Physics", Trieste 1987.
12. Photon-Hadron Interaction Conference, Hamburg 1987.
13. Workshop "Polarization in LEP", CERN 1987.
14. Greek Conference on High Energy Physics, Athens 1988.
15. Workshop "High Energy Physics Phenomenology", Trieste 1988.
16. Workshop "Diquarks", Torino 1988.
17. Workshop "Radiative Corrections to E-W Theory", Brighton 1989.
18. 3rd Hellenic School on Elementary Particle Physics, Corfu 1989.
19. International Workshop on Current Problems in Elementary Particle Physics, Ioannina 1990.
20. International Workshop of the Hellenic Society for the Study of High Energy Physics, Thessaloniki 1991.
21. International Workshop of the Hellenic Society for the Study of High Energy Physics, Ioannina 1992.
22. 4th Hellenic School on Elementary Particle Physics, Corfu 1992.
23. Rencontre de Moriond, Les Arcs 1993.
24. International Workshop of the Hellenic Society for the Study of High Energy Physics, Crete 1993.
25. International Workshop of the Hellenic Society for the Study of High Energy Physics, Athens 1994.
26. International Workshop of the Hellenic Society for the Study of High Energy Physics, Thessaloniki 1995.
27. Workshop "LEP 200", Geneva 1995.
28. Rencontres des Morionds, Les Arcs 1995.
29. SUSY 95, Paris 1995.
30. 5th Hellenic School on Elementary Particle Physics, Corfu 1995.
31. Rencontres de la Valee d' Aosta, La Thuille, 1996.
32. International Workshop of the Hellenic Society for the Study of High
Energy Physics, Ioannina 1996.
33. Rencontres des Morionds, Les Arcs 1997.
34. International Workshop of the Hellenic Society for the Study of High Energy Physics, Crete 1997.
35. International Workshop of the Hellenic Society for the Study of High Energy Physics, Athens 1998.
36. 6th Hellenic School on Elementary Particle Physics, Euroconference on Standard Model and Beyond, Corfu 1998.
37. International Workshop of the Hellenic Society for the Study of High Energy Physics, Thessaloniki, 1999.
38. XXI Rencontres de Blois, Blois, 1999.
39. Rencontres des Morionds, Les Arcs, 2000.
40. International Workshop of the Hellenic Society for the Study of High Energy Physics, Ioannina, 2000.
41. 7th Hellenic School on Elementary Particle Physics, Euroconference on Standard Model and Beyond, Corfu 2001.
42. XX International Symposium on Lepton and Photon Interactions at High Energies, Rome, 2001.
43. Recent Developments in High Energy Physics and Cosmology, Athens, 2003, Thessaloniki, 2005, Olympia 2008, Thessaloniki, 2009.
44. Corfu Summer Institute, Corfu 2013, 2014 and 2015.
...πίσω στα περιεχόμενα
Ε. Δημοσιεύσεις
(Κάνοντας κλικ στον αύξοντα αριθμό μπορείτε να δείτε την εργασία σε pdf. Κάνοντας κλικ στην λέξη ανάλυση, μπορείτε να δείτε, σε παράθυρο, την περίληψη του αντίστοιχου άρθρου.
)
0. "Two-loop QCD Corrections to the Non-Leptonic Weak Decays", Ph.D. Thesis, University of Sussex, 1980.
1. "Two-loop Calculations in QCD and the ΔΙ =1/2 Rule in Non - Leptonic Weak Decays",
N. D. Tracas and N. D. Vlachos, Phys. Lett. 115B (1982)419,
ανάλυση.
1. "Two-loop Calculations in QCD and the ΔΙ =1/2 Rule in Non - Leptonic Weak Decays", N. D. Tracas and N. D. Vlachos, Phys. Lett. 115B (1982)419
Υπολογίζονται οι διορθώσεις ανταλλαγής δύο γκλουονίων στους ενεργούς τελεστές της ανάπτυξης Wilson του γινομένου δύο ρευμάτων. Σκοπός είναι ο
υπολογισμός του όρου δεύτερης τάξης της συνάρτησης γ. Η συνεισφορά αυτή ενισχύει τον λόγο των διαδικασιών με ΔI=1/2 ως προς ΔΙ=3/2 που δίνει
η προσέγγιση ανταλλαγής ενός μόνο γκλουονίου.
2. "Possible Absorptive Corrections in Hard-Scattering Processes at Very High Energies", N. G. Antoniou, N. D. Tracas
and S. D. P. Vlassopoulos, Lett. Nuovo Cim. 37(1983)28, ανάλυση.
2. "Possible Absorptive Corrections in Hard-Scattering Processes at Very High Energies", N. G. Antoniou, N. D. Tracas and S. D. P. Vlassopoulos, Lett. Nuovo Cim. 37(1983)28
Μελετώνται οι διορθώσεις που οφείλονται σε αλληλεπιδράσεις της QCD μεταξύ των τελικών καταστάσεων πολλών παρτονίων σε σκεδάσεις υψηλών ενεργειών. Αν οι αλληλεπιδράσεις
αυτές παρασταθούν με ένα πόμερον οδηγούν σε ένα πολλαπλασιαστικό παράγοντα της συνάρτησης δομής των αδρονίων που σε υψηλές ενέργειες μπορεί να γίνει σημαντικός.
3. "Diagrammatic Approach to Weak Quark Decays",
N. D. Tracas and N. D. Vlachos, Phys. Rev. D29(1984)1985, ανάλυση.
3. "Diagrammatic Approach to Weak Quark Decays", N. D. Tracas and N. D. Vlachos, Phys. Rev. D29(1984)1985
Υπολογίζονται οι κυρίαρχοι λογάριθμοι σε τάξη g6S της συνάρτησης Green 4 σημείων, για αδρονικές ασθενείς διασπάσεις. Με χρήση της ανάπτυξης
σε γινόμενο τελεστών, το αποτέλεσμα φαίνεται ότι παραγοντοποιείται με τους δύο παράγοντες να εμφανίζονται σε εκθετική μορφή.
4. "Leading Log Summation of Gluonic Corrections to Weak Quark Decays",
N. D. Tracas and N. D. Vlachos, Phys. Lett. 140B(1984) 93, ανάλυση.
4. "Leading Log Summation of Gluonic Corrections to Weak Quark Decays", N. D. Tracas and N. D. Vlachos, Phys. Lett. 140B(1984)93
Επιτυγχάνεται, σε κάθε τάξη της σταθεράς σύζευξης, η άθροιση των κυρίαρχων διορθώσεων γκλουονίων στις ασθενείς διασπάσεις των
κουάρκ που παραβιάζουν την παραδοξότητα. Το αποτέλεσμα της μεθόδου είναι σε συμφωνία με εκείνο της ανάπτυξης σε γινόμενο τελεστών.
5. "Prompt Photino Production at the CERN pp Collider Energies and Beyond",
N. D. Tracas and S. D. P. Vlassopoulos, Phys. Lett. 149B(1984)253, ανάλυση.
5. "Prompt Photino Production at the CERN pp Collider Energies and Beyond", N. D. Tracas and S. D. P. Vlassopoulos, Phys. Lett. 149B(1984)253
Υπολογίζεται η συνολική ενεργός διατομή για την παραγωγή ενός φωτίνο σε συνδυσμό με έναν πίδακα (από συμβατικό κουάρκ) ή ένα φωτόνιο.
Η ελλείπουσα ενέργεια μπορεί είναι παρατηρήσιμη στα δεδομένα του επιταχυντή πρωτονίου-αντιπρωτονίου στο CERN.
6. "QCD Corrections in a Class of Spontaneous CP-Violating Models",
N. D. Tracas, N. D. Vlachos and G. Zoupanos, Phys. Lett. 161B(1985) 368, ανάλυση.
6. "QCD Corrections in a Class of Spontaneous CP-Violating Models", N. D. Tracas, N. D. Vlachos and G. Zoupanos, Phys. Lett.161B(1985)368
Μελετώνται οι επιδράσεις από διορθώσεις της QCD σε πρότυπα με αυθόρμητη παραβίαση της συμμετρίας CP. Η μάζα των σωματιδίων higgs, υπεύθυνα
γι' αυτήν την παραβίαση, φαίνεται ότι δεκαπλασιάζεται όταν ληφθούν υπ' όψη αυτές οι διορθώσεις. Αυτό οδηγεί την σταθερά σύζευξης μεταξύ
των higgs σε τιμές εκτός της διαταρακτικής περιοχής.
7. "Effects of a Superstring Gauge Boson on High Energy e+e? Annihilation and ep Scattering",
V. D. Angelopoulos, J. Ellis, D. V. Nanopoulos and N. D. Tracas, Phys. Lett. 176B(1986)203, ανάλυση.
7. "Effects of a Superstring Gauge Boson on High Energy e+e? Annihilation and ep Scattering",
V. D. Angelopoulos, J. Ellis, D. V. Nanopoulos and N. D. Tracas, Phys. Lett. 176B(1986)203
Υπολογίζεται η επίδραση (στο LEP και στο HERA) της παρουσίας ενός δεύτερου ουδέτερου μποζονίου βαθμίδας που εμφανίζεται σε πρότυπα
προερχόμενα από χορδές. Τα φαινομενολογικά όρια επιτρέπουν την πιθανή παρατήρηση μιας μετατόπισης στην μάζα του Z καθώς και μετρήσιμες
αποκλίσεις στην ενεργό διατομή της σκέδασης ηλεκτρονίου-ποζιτρονίου και στην ασυμμετρία LR. Τέλος, αναμένονται μετρήσιμες αποκλίσεις στις
ασυμμετρίες σκέδασης ηλεκτρονίου-πρωτονίου που προβλέπει το Καθιερωμένο Πρότυπο.
8. "Search for New Quarks Suggested by the Superstrings",
V. D. Angelopoulos, J. Ellis, H. Kowalski, D. V. Nanopoulos, N. D. Tracas and F. Zwirner,
Nucl. Phys. B292(1987)99, ανάλυση.
8. "Search for New Quarks Suggested by the Superstrings", V. D. Angelopoulos, J. Ellis, H. Kowalski, D. V. Nanopoulos, N. D. Tracas and F. Zwirner, Nucl. Phys. B292(1987)99
Γίνεται μια λεπτομερής μελέτη για την φαινομενολογία των νέων εξωτικών σωματιδίων που προβλέπονται από την θεωρία χορδών συμπαγοποιημένη σε μια
πολλαπλότητα Calabi-Yau. Τα σωματίδια αυτά μπορεί να συμπεριφέρονται ως λεπτο-κουάρκ ή ως δι-κουάρκ. Παρουσιάζεται μια πλήρης ανάλυση των ορίων
στις τιμές των μαζών τους από τα πειραματικά δεδομένα καθώς και σύγκριση της πιθανής παρατήρησής τους ως προς το υπόβαθρο.
9. "On the Contribution of New Interactions to the ΔΙ=1/2 Rule in Superstring Inspired Models",
E. Papantonopoulos, N. D. Tracas and G. Zoupanos, Phys. Lett. 188B(1987)493, ανάλυση.
9. "On the Contribution of New Interactions to the ΔΙ=1/2 Rule in Superstring Inspired Models", E. Papantonopoulos, N. D. Tracas and G. Zoupanos, Phys. Lett. 188B(1987)493
Μελετάται η επίδραση των νέων αλληλεπιδράσεων (καταλοίπων θεωριών σε μεγαλύτερες διαστάσεις) στις χαμηλοενεργειακές παραμέτρους της παραβίασης CP
και του κανόνα ΔΙ=1/2 σε συγκεκριμένο πρότυπο προερχόμενο από χορδές.
10. "Contribution of the Scalar Diquark to the ΔΙ=1/2 Rule", G. K. Leontaris,
N. D. Tracas and J. Vergados, Phys. Lett. 193B(1987) 335, ανάλυση.
10. "Contribution of the Scalar Diquark to the ΔΙ=1/2 Rule", G. K. Leontaris, N. D. Tracas and J. Vergados, Phys. Lett. 193B(1987)335
Μελετάται η επίδραση της παρουσίας των λεγομένων δι-κουάρκ σωματιδίων (που προβλέπονται από πολλά πρότυπα προερχόμενα από χορδές) σε
αδρονικές διασπάσεις βαρυονίων και μεσονίων και πιο συγκεκριμένα η συνεισφορά τους στον κανόνα ΔΙ=1/2.
11. "Supersymmetric Radiative Corrections at the Z0 Pole",
J. Ellis, S. Rudaz and N. D. Tracas, Phys. Lett. 192B(1987)453, ανάλυση.
11. "Supersymmetric Radiative Corrections at the Z0 Pole", J. Ellis, S. Rudaz and N. D. Tracas, Phys. Lett. 192B(1987)453,
Δίνεται η γενική έκφραση για την διόρθωση στην ασυμμετρία πάνω στην κορυφή του Z, που εισάγονται από τις διορθώσεις των
υπερσυμμετρικών σωματιδίων στον διαδότη του Z. Ελέγχεται η τιμή της διόρθωσης για ρεαλιστικά πρότυπα υπερβαρύτητας προερχόμενα από χορδές.
Η διόρθωση στην ασυμμετρία FB δεν είναι παρατηρήσιμη ενώ η αντίστοιχη LR μπορεί να παρατηρηθεί αν οι μάζες των υπερσυμμετρικών σωματιδίων
είναι στην περιοχή της ενέργειας του LEP2.
12. "Unification of Coupling Constants Without a Covering GUT",
S. Theisen, N. D. Tracas and G. Zoupanos, Z. Physik 37(1988)597, ανάλυση.
12. "Unification of Coupling Constants Without a Covering GUT", S. Theisen, N. D. Tracas and G. Zoupanos, Z. Physik 37(1988)597
Μελετάται η δυνατότητα ενοποίησης των σταθερών σύζευξης του Καθιερωμένου Προτύπου και των επεκτάσεών του χωρίς την υπόθεση μεγαλοενοποιημένης θεωρίας.
Εξετάζονται α) το Καθιερωμένο Πρότυπο, β) η υπερσυμμετρική επέκτασή του και γ) μια επέκταση όπου η παραβίαση της συμμετρίας γίνεται μέσω συμπύκνωσης
φερμιονίων με μεγάλο χρωματικό φορτίο. Στην τελευταία περίπτωση επιτυγχάνεται ενοποίηση των σταθερών σύζευξης (σε διαταρακτικό επίπεδο) ενώ στην
υπερσυμμετρική περίπτωση επιτυγχάνεται (μη διαταρακτική) ενοποίηση με πέντε γενιές.
13. "Indirect Search for Leptoquarks at Present and Future Colliders",
H. Dreiner, J. Ellis, D. V. Nanopoulos, N. D. Tracas and N. D. Vlachos, Mod. Phys. Lett. A3(1988)443, ανάλυση.
13. "Indirect Search for Leptoquarks at Present and Future Colliders", H. Dreiner, J. Ellis, D. V. Nanopoulos, N. D. Tracas and N. D. Vlachos, Mod. Phys. Lett. A3(1988)443
Μελετώνται οι ευαισθησίες διαφόρων επιταχυντών (LEP, CLIC, FNAL, LHC, SSC) σε έμμεση παρατήρηση εικονικών βαθμωτών σωματιδίων που προβλέπονται από τις χορδές
(λεπτο-κουάρκ ή δι-κουάρκ). Οι επιταχυντές ηλεκτρονίου-ποζιτρονίου παρέχουν καλύτερα αποτελέσματα μέσω της συνολικής ενεργού διατομής της διαδικασίας
e+e-⇒qq(bar). Οι αδρονικοί επιταχυντές προτιμώνται μέσω των διαδικασιών παραγωγής λεπτονικού ζεύγους.
14. "Renormalization Effects on Flavour Mixing in Supergravity Theories",
G. K. Leontaris, N. D. Tracas and J. Vergados, Phys. Lett. 206B(1988)247, ανάλυση.
14. "Renormalization Effects on Flavour Mixing in Supergravity Theories", G. K. Leontaris, N. D. Tracas and J. Vergados, Phys. Lett. 206B(1988)247
Διερευνάται η εξέλιξη (μέσω των εξισώσεων ανακανονικοποίησης) των μαζών των υπεσυμμετρικών συντρόφων των λεπτονίων στο πλαίσιο προτύπων υπερβαρύτητας.
Δείχνεται ότι οι λόγοι διάσπασης για διαδικασίες παραβίασης της γεύσης ενισχύονται κατά πολλές τάξεις μεγέθους (ως προς τον υπολογισμό σε επίπεδο δένδρου).
Παραμένουν όμως μικρότερες από τα πειραματικά ελέγξιμα όρια.
15. "Baryon Number Violation in Future Colliders",
N. D. Tracas and G. Zoupanos, Phys. Lett. 220B(1989)289, ανάλυση.
15. "Baryon Number Violation in Future Colliders", N. D. Tracas and G. Zoupanos, Phys. Lett. 220B(1989)289
Εξετάζεται η δυνατότητα ανίχνευσης της παραβίασης του βαρυονικού αριθμού σε μελλοντικούς ανιχνευτές. Κατασκευάζεται ένα ημι-ρεαλιστικό πρότυπο
όπου η διάσπαση του πρωτονίου δεν επιτρέπεται αλλά η ενοποίηση επιτυγχάνεται σε ενεργειακή κλίμακα της τάξης του 103-4TeV, οδηγώντας επομένως
σε παρατήρηση παραβίασης του βαρυονικού αριθμού.
16. "Signatures of a Scalar Leptoquarks Suggested by the Superstrings, at LEP I",
N. D. Tracas and S. D. P. Vlassopoulos, Phys. Lett. 220B(1989)285, ανάλυση.
16. "Signatures of a Scalar leptoquarks Suggested by the Superstrings, at LEP I", N. D. Tracas and S. D. P. Vlassopoulos, Phys. Lett. 220B(1989)285
Μελετάται η περίπτωση παρουσίας ενός βαθμωτού λεπτο-κουάρκ (τριπλέτα κάτω από τη συμμετρία χρώματος), σωματιδίου που προβλέπεται από πολλά πρότυπα
προερχόμενα από χορδές. Με μάζα μικρότερη των 80 GeV, το σωματίδιο μπορεί να προκαλέσει, στα πειράματα του LEP I, μεμονωμένους ή διπλούς πίδακες
που συνοδεύονται από απομακρυσμένα λεπτόνια, γεγονότα που η τοπολογία τους κυριαρχεί πάνω στο υπόβαθρο του Καθιερωμένου Προτύπου.
17. "U(1)'s and Non-Perturbative Unification",
G. K. Leontaris, N. D. Tracas and C. E. Vayonakis, Mod. Phys. Lett. A 25(1989)2429, ανάλυση.
17. "U(1)'s and Non-Perturbative Unification", G. K. Leontaris, N. D. Tracas and C. E. Vayonakis, Mod. Phys. Lett. A 25(1989)2429
Πολλά ενοποιημένα πρότυπα που προέρχονται από χορδές προβλέπουν επιπρόσθετες U(1) συμμετρίες. Μελετώνται διεξοδικά οι περιορισμοί που
επιβάλλονται για μια μη διαταρακτική ενοποίηση κοντά στην ενεργειακή κλίμακα του Planck. Βρίσκεται ότι η μη διαταρακτική ενοποίηση
επιτυγχάνεται για τρεις γενιές όταν η παραβίαση της υπερσυμμετρίας είναι της τάξης των 100-500 TeV, ενώ απαιτούνται έξι γενιές για
ανώτερη ενεργειακή κλίμακα παραβίασης της υπερσυμμετρίας.
18. "Three Loop Calculation of the β-Function for the Gross-NeveuModel",
N. D. Tracas and N. D. Vlachos, Phys. Lett. 236B(1990) 333, ανάλυση.
18. "Three Loop Calculation of the β-Function for the Gross-NeveuModel", N. D. Tracas and N. D. Vlachos, Phys. Lett. 236B(1990)333
Υπολογίζεται η συνάρτηση β του προτύπου Gross-Nevue σε επίπεδο τριών βρόχων. Απροσδόκητα βρίσκεται ότι λείπει όρος ανάλογο με Ν2.
19. "Analytic Results for the Gross-Neveu Model β-Function in Three Loops",
N.D. Tracas and N.D. Vlachos, Phys. Rev D43(1991)3447, ανάλυση.
19. Analytic Results for the Gross-Neveu Model β-Function in Three Loops", N.D. Tracas and N.D. Vlachos, Phys. Rev D43(1991)3447
Γίνεται αναλυτική παρουσίαση των αποτελεσμάτων της προηγούμενης εργασίας (18). Επιδεικνύεται η μέθοδος ελαχιστοποίησης των διαγραμμάτων
προς υπολογισμό. Η έλλειψη τετραγωνικού όρου υποδηλώνει, πιθανά, την δυνατότητα (μέσω επανορισμού της σταθεράς σύζευξης) μηδενισμό όλων
των όρων της συνάρτησης β πέραν των δύο βρόχων.
20. "The Gross-Neveu Chiral Condensate in Finite Volume",
E.G. Floratos, N.D. Tracas and N.D. Vlachos, Phys. Lett. 253B(1991)399, ανάλυση.
20. "The Gross-Neveu Chiral Condensate in Finite Volume", E.G. Floratos, N.D. Tracas and N.D. Vlachos, Phys. Lett. 253B(1991)399
Το πρότυπο Gross-Nevue παρουσιάζει αυθόρμητη παραβίαση της διακριτής χειραλικής συμμετρίας του. Σε περιορισμένο χώρο, οι φερμιονικές
καταστάσεις μηδενικής ορμής δημιουργούν συμπυκνώματα. Προηγούμενοι υπολογισμοί επεκτείνονται σε επίπεδο δύο βρόχων και γίνεται μια εκτίμηση για το όριο άπειρου όγκου.
21. "Higher Order Calculation and Renormalization Scheme Dependence in the 2-d Gross-Neveu Model",
N.D. Tracas and N.D. Vlachos, Phys. Lett. 257B(1991)140, ανάλυση.
21. "Higher Order Calculation and Renormalization Scheme Dependence in the 2-d Gross-Neveu Model", N.D. Tracas and N.D. Vlachos, Phys. Lett. 257B(1991)140
Παρουσιάζεται ένας συστηματικός αλγόριθμος για τον υπολογισμό ορισμένου τύπου ολοκληρωμάτων σε επίπεδο p-βρόχων. Ο αλγόριθμος αυτός χρησιμοποιείται
για τον υπολογισμό του όρου ανώτατης τάξης στο Ν της συνάρτησης β του προτύπου Gross-Neveu σε τάξη τεσσάρων και πέντε βρόχων. Μελετάται το αποτέλεσμα
ως προς την εξάρτηση από το σχήμα ανακανονικοποίησης.
22. "Renormalization Group Analysis and the Top Quark Mass in the SU(4)xO(4) StringModel",
G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 260B(1991)339, ανάλυση.
22. "Renormalization Group Analysis and the Top Quark Mass in the SU(4)xO(4) StringModel", G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 260B(1991)339
Με χρήση των εξισώσεων ανακανονικοποίησης (σε επίπεδο 2 βροχών) προσδιορίζονται οι διάφορες ενεργειακές κλίμακες σπασίματος στο πρότυπο SU(4)xO(4)
καθώς και η κοινή τιμή των σταθερών σύζευξης στην ενοποίηση. Με λύση των αντίστοιχων εξισώσεων για την σταθερά σύζευξης yukawa του υψηλού κουάρκ
υπολογίζεται η μάζα του συναρτήσει του λόγου των αναμενόμενων τιμών στο κενό των δύο higgs και της ενεργειακής κλίμακας ενοποίησης. Η μάζα του
υψηλού κουάρκ προσδιορίζεται στην περιοχή 130 με 180 GeV.
23. "Grand Unified String Models and Low Energy Couplings",
I. Antoniadis, G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 279B(1992)58, ανάλυση.
23. "Grand Unified String Models and Low Energy Couplings", I. Antoniadis, G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 279B(1992)58
Μελετάται η εξέλιξη των σταθερών σύζευξης των προτύπων SU(4)xSU(2)LxSU(2)R και SU(3)3 που προέρχονται από χορδές και οι απαιτούμενες
συνθήκες ώστε η υψηλή ενεργειακή κλίμακα ενοποίησης της χορδής ( δύο τάξεις μεγέθους μεγαλύτερη της αντίστοιχης τυπικής υπερσυμμετρικής
ενοποίησης) να συμφωνεί με την φαινομενολογία στις χαμηλές ενέργειες.
24. "Fractional Charges and the Renormalization Group in the SU(4)xO(4) String Model",
G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Z. Phys. C56(1992)479, ανάλυση.
24. "Fractional Charges and the Renormalization Group in the SU(4)xO(4) String Model", G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Z. Phys. C56(1992)479
Μελετώνται οι εξισώσεις ανακανονικοποίησης για το πρότυπο SU(4)xO(4) προερχόμενο από ελεύθερη φερμιονική κατασκευή της τετραδιάστατης υπερχορδής.
Λαμβάνονται υπόψη διορθώσεις κατωφλίου και υπολογίζεται η ενεργός ενεργειακή κλίμακα ενοποίησης της χορδής. Εξετάζονται οι επιδράσεις από την παρουσία
καταστάσεων με κλασματικό φορτίο καθώς και από την παρουσία εξωτικών καταστάσεων σε ενέργειες χαμηλότερες του σπασίματος της SU(4). Τέλος, επιλύονται
το πεπλεγμένο σύστημα των εξισώσεων ανακανονικοποίησης για τις σταθερές σύζευξης yukawa και εκτιμάται ότι η μάζα του υψηλού κουάρκ βρίσκεται μεταξύ
των τιμών 140 GeV και 190 GeV.
25. "Threshold Effect in Grand Unified String Models",
G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 291B(1992)44, ανάλυση.
25. "Threshold Effect in Grand Unified String Models", G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 291B(1992)44
Χαρακτηριστικό στοιχείο των περισσοτέρων προτύπων που προέρχονται από τις χορδές είναι η παρουσία νέων (πέραν αυτού του
Καθιερωμένου Προτύπου) σωματιδίων τα οποία συνήθως αποκτούν μεγάλη μάζα. Μελετώνται τα πρότυπα από ελεύθερη φερμιονική
χορδή που βασίζονται στις συμμετρίες SU(5)xU(1) και SU(4)xO(4) και ελέγχονται οι επιδράσεις σε παραμέτρους χαμηλών
ενεργειών όταν συμπεριλαμβάνονται φαινόμενα κατωφλίου είτε από καταστάσεις χορδών ή άλλες καταστάσεις που αποκτούν μάζα
κοντά στο ενδιάμεση ενεργειακή κλίμακα σπασίματος της συμμετρίας.
26. "Ansatz for Quarks, Charged Leptons and Neutrino Masses in SUSY GUTs",
H. Dreiner, G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Mod. Physics Letters A22(1993)2099, ανάλυση.
26. "Ansatz for Quarks, Charged Leptons and Neutrino Masses in SUSY GUTs", H. Dreiner, G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Modern Physics Letters A, 22(1993)2099
Ένα συγκεκριμένο πρότυπο πίνακα μαζών φερμιονίων επεκτείνεται και στις μάζες των νετρίνων. Η εισαγωγή δύο νέων παραμέτρων(μιας μεγάλης μάζας τύπου majorana και
ενός συντελεστή ιεραρχίας) οδηγεί στην πρόβλεψη επτά νέων παραμέτρων: τις μάζες των νετρίνων, τις γωνίες μίξης και την φάση στο λεπτονικό τμήμα.
Επιλέγοντας μια εύλογη ιεραρχία των μαζών majorana και χρησιμοποιώντας τον μηχανισμό MSW για το πρόβλημα των ηλιακών νετρίνων, υπολογίζεται η
μάζα του νετρίνο τ που παρουσιάζει κοσμολογικό ενδιαφέρον.
27. "Predictive Ansatz for Fermion Masses in SUSY GUT's",
G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 303B(1993)50, ανάλυση.
27. "Predictive Ansatz for Fermion Masses in SUSY GUT's", G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 303B(1993)50
Επανεξετάζεται ένα συγκεκριμένο πρότυπο για την μορφή του πίνακα μαζών των φερμιονίων για ένα μεγάλο εύρος τιμών της παραμέτρου tanβ
(δηλ.του λόγου των αναμενόμενων τιμών στο κενό των δύο πεδίων higgs) στο πλαίσιο μεγαλοενοποιημένων υπερσυμμετρικών θεωριών. Και οι
επτά προβλέψεις του προτύπου βρίσκονται σε καλή συμφωνία με τα πειραματικά δεδομένα με την προϋπόθεση ότι tanβ~1 ή tanβ>30.
Στην πρώτη περίπτωση το κάτω όριο της μάζας του υψηλού κουάρκ είναι 125 GeV ενώ στην δεύτερη περίπτωση είναι 145 GeV.
28. "GUT, Supersymmetry and Top Threshold Effects in the SU(4)xSU(2)LxSU(2)R StringModel",
O. Korakianitis and N.D. Tracas, Phys. Lett. 319B(1993) 145, ανάλυση.
28. "GUT, SUSY and Top Threshold Effects in the SU(4)xSU(2)LxSU(2)R StringModel", O. Korakianitis and N.D. Tracas, Phys. Lett. 319B(1993)145
Μετά από μια σύντομη επισκόπηση των διορθώσεων κατωφλίου μελετάται το πρότυπο SU(4)xS(2)LxSU(2)R. Διερευνάται, μέσω των εξισώσεων
ανακανονικοποίησης σε επίπεδο 2 βρόχων, κατά πόσο μπορεί να αναπαραγάγει τις παραμέτρους χαμηλών ενεργειών όταν ληφθούν υπόψη οι σχετικές
διορθώσεις κατωφλίου (από υπερσυμμετρία και υψηλό κουάρκ).
29. "One Loop Corections to the Neutralino Sector and Radiative Electroweak Breaking in the MSSM",
A.B. Lahanas, K. Tamvakis and N.D. Tracas, Phys. Lett. B 324(1994)387, ανάλυση.
29. "One Loop Corections to the Neutralino Sector and Radiative Electroweak Breaking in the MSSM", A.B. Lahanas, K. Tamvakis and N.D. Tracas, Phys. Lett. B 324(1994)387
Υπολογίζονται οι διορθώσεις (σε επίπεδο ενός βρόχου) στην μάζα των νετραλίνων στο πλαίσιο του Ελάχιστου Υπερσυμμετρικού Καθιερωμένου Προτύπου, παίρνοντας υπόψη
τις κυρίαρχες συνεισφορές του υψηλού κουάρκ και του υπερσυμμετρικού του συντρόφου. Παρ' όλο που οι διορθώσεις αυτές μπορεί να είναι σημαντικές, η επίδρασή
τους στο σενάριο της παραβίασης της συμμετρίας βαθμίδας μέσω κβαντικών διορθώσεων φαίνεται να είναι ελάχιστη.
30. "Implications of a Heavy Top in Supersymmetric Theories",
G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. B 345(1995)15, ανάλυση.
30. "Implications of a Heavy Top in Supersymmetric Theories", G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. B 345(1995)15
Στο πλαίσιο του σπασίματος της ηλεκτρασθενούς συμμετρίας με κβαντικές διορθώσεις, διερευνώνται οι επιπτώσεις της μεγάλης μάζας
του υψηλού κουάρκ όταν αυτή βρίσκεται κοντά στην τιμή που καθορίζει το υπέρυθρο σημείο συσσώρευσης. Υπολογίζονται αναλυτικά οι
μάζες των Higgs καθώς και οι μάζες των υπερσυμμετρικών συντρόφων της τρίτης γενιάς. Επιπλέον, με την υπόθεση της ενοποίησης των
σταθερών σύζευξης yukawa για το υψηλό και χαμηλό κουάρκ στην ενεργειακή κλίμακα ενοποίησης, εξετάζονται οι περιορισμοί στον χώρο
των (tanβ,α3) με χρήση των εξισώσεων ανακανονικοποίησης σε επίπεδο δύο βρόχων. Μόνο μια μικρή περιοχή του χώρου αυτού φαίνεται
να επιδέχεται αυτούς τους περιορισμούς. Τέλος, μελετάται η περίπτωση όπου και οι τρεις σταθερές yukawa πλησιάζουν το
μη διαταρακτικό όριο στην ενεργειακή κλίμακα της ενοποίησης. Σ' αυτήν την περίπτωση, η τιμή του λόγου των αναμενόμενων
τιμών του κενού για τα σωματίδια higgs περιορίζεται γύρω στο 63.
31. "Low Energy Thresholds and the Scalar Mass Spectrum in Minimal Supersymmetry",
G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. B. 342(1995)163, ανάλυση.
31. "Low Energy Thresholds and the Scalar Mass Spectrum in Minimal Supersymmetry", G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. B. 342(1995)163
Εξετάζονται οι επιδράσεις στις χαμηλές ενέργειες από διορθώσεις κατωφλίου και υπολογίζονται οι μάζες των βαθμωτών σωματιδίων στο πλαίσιο του
Ελάχιστου Υπερσυμμετρικού Καθιερωμένου Προτύπου. Ιδιαίτερη προσοχή δίδεται στις παραμέτρους μάζας του υπερσυμμετρικού συντρόφου του υψηλού
κουάρκ και του higgs και υπολογίζονται οι διορθώσεις στην σταθερά σύζευξης yukawa παίρνοντας υπόψη την διαδοχική αποδέσμευση κάθε σωματιδίου
στον ενεργειακό κατώφλι του. Μελετώνται οι φαινομενολογικές επιδράσεις στο πλαίσιο της παραβίασης της συμμετρίας μέσω κβαντικών διορθώσεων.
32. "Gauge-Yukawa Unification in Asymptotically Non-Free Theories",
J. Kubo, M. Mondragon, N.D. Tracas and G. Zoupanos, Phys. Lett. B 342(1995)155, ανάλυση.
32. "Gauge-Yukawa Unification in Asymptotically Non-Free Theories", J. Kubo, M. Mondragon, N.D. Tracas and G. Zoupanos, Phys. Lett. B 342(1995)155
Εξετάζονται θεωρίες βαθμίδας ασυμπτωτικά μη-ελεύθερες και αναζητούνται αναλλοίωτες σχέσεις (κάτω από την ομάδα ανακανονικοποίησης) μεταξύ των σταθερών
σύζευξης που οδηγούν σε ενοποίηση σταθερών σύζευξης βαθμίδας και yukawa. Στο συγκεκριμένο πρότυπο SU(4)xSU(2)LxSU(2)R, οι τρεις σταθερές σύζευξης
βαθμίδας και αντίστοιχη yukawa για την τρίτη γενιά εκφράζονται από μία σταθερά σύζευξης, σε επίπεδο ενός βρόχου. Υπολογίζονται οι διορθώσεις πρώτης τάξης για
ορισμένες παραμέτρους στις χαμηλές ενέργειες των οποίων οι προβλεπόμενες τιμές φαίνεται να συμφωνούν με τα δεδομένα από το LEP και το Tevatron για ένα
ορισμένο πεδίο τιμών της ενεργειακής κλίμακας παραβίασης της υπερσυμμετρίας.
33. "Soft SUSY Masses and the Dynamical Determination of the Gravitino Mass",
G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 351B(1995)487, ανάλυση.
33. "Soft SUSY Masses and the Dynamical Determination of the Gravitino Mass", G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 351B(1995)487
Εξετάζεται με λεπτομέρεια η δυνατότητα δυναμικού καθορισμού της μάζας του γκραβιτίνο m3/2, το οποίο σχετίζεται με την ενεργειακή κλίμακα
παραβίασης της υπερσυμμετρίας στο Ελάχιστο Υπερσυμμετρικό καθιερωμένο Πρότυπο. Χρησιμοποιώντας το πλήρες φάσμα του Προτύπου,
ελαχιστοποιείται η ενέργεια του κενού στην οποία εμπεριέχονται διορθώσεις πρώτης τάξης καθώς και ένας κοσμολογικός όρος (O(m43/2))
που εισάγεται από την θεμελιώδη θεωρία. Και οι δύο όροι απαιτούνται για τον δυναμικό προσδιορισμό του m3/2. Τέλος, υπολογίζονται
διάφορες άλλες συνθήκες για την φαινομενολογία χαμηλών ενεργειών.
34. "Gauge Coupling Unification and the Top Mass in String Models with SU(4)xO(4) Symmetry",
G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. B 372(1996)219, ανάλυση.
34. "Gauge Coupling Unification and the Top Mass in String Models with SU(4)xO(4) Symmetry", G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. B 372(1996)219
Εξετάζονται οι επιδράσεις σε χαμηλή ενεργειακή κλίμακα από την ενοποίηση των σταθερών σύζευξης στην ενεργειακή κλίμακα της χορδής όταν ληφθούν υπόψη
διορθώσεις κατωφλίου στο πρότυπο SU(4)xO(4). Οι ποσότητες sin2θ και a3 εκφράζονται ως συναρτήσεις των υπολογίσιμων διαφορών κατωφλίου και εξετάζονται
απλά πρότυπα που διατηρούν τις επιτυχημένες προβλέψεις της υπερσυμμετρικής ενοποίησης. Χρησιμοποιώντας δεδομένα χαμηλών ενεργειών και εύλογες τιμές
για την κοινή τιμή των σταθερών σύζευξης στην ενεργειακή κλίμακα της χορδής, υπολογίζονται το εύρος των διορθώσεων κατωφλίου. Τέλος, εξετάζεται
η εξέλιξη της σταθεράς σύζευξης yukawa (για το υψηλό κουάρκ) της οποίας η αρχική τιμή καθορίζεται από την κοινή τιμή των σταθερών σύζευξης στην
ενεργειακή κλίμακα της χορδής. Η σταθερά yukawa πλησιάζει την τιμή του (ψευδο) υπέρυθρου σημείου συσσώρευσης στην ασθενή ενεργειακή κλίμακα και
συζητείται η επίδραση της στην μάζα του υψηλού κουάρκ.
35. "Supercompositeness Inspired from Superstrings",
P. Dimopoulos, G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Z Physik C76(1997)327, ανάλυση.
35. "Supercompositeness Inspired from Superstrings", P. Dimopoulos, G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Z Physik C76(1997)327
Ενοποιημένα πρότυπα προερχόμενα από χορδές και βασισμένα στο πρώτο επίπεδο της άλγεβρας Kac-Moody προβλέπουν την παρουσία
καταστάσεων με κλασματικό φορτίο. Αναλύεται η δυνατότητα θεώρησης αυτών των καταστάσεων ως preons, που μπορούν να σχηματίζουν
τις οικογένειες των σωματιδίων καθώς και τα βαθμωτό higgs. Προτείνεται ότι αυτή η διαδικασία είναι δυνατή αν οι νέες αυτές
καταστάσεις μετασχηματίζονται με μη τετριμμένο τρόπο κάτω από μια μη αβελιανή ομάδα συμμετρίας με σχετικά μεγάλη τάξη (rank)
ώστε να επιτυγχάνεται η δημιουργία των καθιερωμένων σωματιδίων σε σχετικά υψηλό ενεργειακό κατώφλι. Το σενάριο αυτό είναι
σύνηθες στα ενοποιημένα πρότυπα από χορδές όπου το ρόλο της συγκεκριμένης συμμετρίας μπορεί να προσφέρει το «κρυμμένο» τμήμα.
Ως παράδειγμα παρουσιάζεται ένα απλό πρότυπο βασισμένο στη συμμετρία SU(4)xSU(2)LxSU(2)R.
36. "Duality Constraints on Supersymmetric Unified Models and Radiative Symmetry Breaking",
G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 89B(1996)515, ανάλυση.
36. "Duality Constraints on Supersymmetric Unified Models and Radiative Symmetry Breaking", G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 89B(1996)515
Αναλύονται οι περιορισμοί που εισάγει η δυική αναλλοιώτητα σε πρότυπα ενεργούς υπερβαρύτητας με ενδιάμεση συμμετρία βαθμίδας. Απαιτώντας μηδενισμό της
ενέργειας κενού καθώς και αναλλοιώτητα των σταθερών σύζευξης στο υπερδυναμικό, τα βάρη modular υπακούουν συγκεκριμένες συνθήκες. Επιπλέον,
η ενεργειακή κλίμακα MU όπου παραβιάζεται η ενδιάμεση συμμετρία σχετίζεται με τα βάρη modular τόσο των πεδίων ύλης όσο και των πεδίων higgs.
Για ορισμένες περιοχές των τελευταίων, η MU μπορεί να πλησιάζει με την αντίστοιχη της συμβατικής ενοποίησης στο Ελάχιστο Υπερσυμμετρικό
Καθιερωμένο Πρότυπο. Τέλος, εξετάζονται συγκεκριμένα παραδείγματα όπου η ενδιάμεση συμμετρία παραβιάζεται μέσω κβαντικών διορθώσεων.
37. "The μ-term in Effective Supergravity Theories",
by G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 394B(1997)323, ανάλυση.
37. "The μ-term in Effective Supergravity Theories", G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 394B(1997)323
Υπολογίζεται, ο συντελεστής μίξης του higgs μeff που εμφανίζεται στο βαθμωτό δυναμικό θεωριών υπερβαρύτητας οι οποίες
προέρχονται από θεωρίες χορδών. Παρουσιάζεται μια γενική παράσταση σε χαμηλές ενέργειες η οποία εξαρτάται και από τα βάρη
modular των υπερπεδίων higgs, τα πεδία moduli και όρους με παραγώγους. Ειδικά οι τελευταίοι όροι μηδενίζονται σε ορισμένα
πρότυπα συμπαγοποίησης της ετερωτικής χορδής. Επίσης, ο όρος μίξης μηδενίζεται στην περίπτωση που το άθροισμα των βαρών
modular είναι ίσος με δύο. Τέλος, γίνεται αναφορά σε δευτερεύουσες διορθώσεις του συντελεστή μ στο πλαίσιο προτύπων με
ενδιάμεση συμμετρία βαθμίδας που προβλέπονται από τις θεωρίες των χορδών.
38. "Modular Weights, U(1)'s and mass Matrices",
G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 419B(1998)206, ανάλυση.
38. "Modular Weights, U(1)'s and mass Matrices", by G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 419B(1998)206
Υπολογίζεται ο πίνακας μαζών για τα βαθμωτά σωματίδια στο πλαίσιο μιας ενεργούς θεωρίας υπερβαρύτητας όπου η καθιερωμένη ομάδα συμμετρίας
συμπληρώνεται από μια U(1) για τις οικογένειες. Απλές σχέσεις μεταξύ των φορτίων των σωματιδίων κάτω από την U(1) και των βαρών modular
οδηγούν στην ελαχιστοποίηση των παραμέτρων του πίνακα μαζών. Το πρότυπο αυτό προβλέπει λόγο διακλάδωσης για την διαδικασία μ⇒eγ κοντά στα πειραματικά όρια.
39. "Lepton Flavour Violation in Unified Models with U(1) Family Symmetries",
G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 431B(1998)90, ανάλυση.
39. "Lepton Flavour Violation in Unified Models with U(1) Family Symmetries", by G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 431B(1998)90
Εξετάζονται οι διαδικασίες μη διατήρησης της γεύσης στο πλαίσιο ενοποιημένων προτύπων με συμμετρίες U(1) για τις οικογένειες των σωματιδίων
οι οποίες αναπαραγάγουν με επιτυχία τόσο το φάσμα μαζών των φερμιονίων όσο και την μίξη Kobayasi-Maskawa. Αυτά τα πρότυπα συνήθως εισάγουν
φαινόμενα μίξης στο βαθμωτό υπερσυμμετρικό τμήμα τους. Κατασκευάζονται οι πίνακες των μαζών για τα φερμιόνια και τα βαθμωτά πεδία σε δύο
ρεαλιστικά πρότυπα και υπολογίζονται τα φαινόμενα μίξης στις σπάνιες διαδικασίες μ⇒eγ, μ⇒3e και τ⇒μγ. Τέλος, εξετάζονται οι επιβαλλόμενοι
περιορισμοί στις μάζες των βαθμωτών υπερσυμμετρικών συντρόφων καθώς και ο ρόλος των διαφόρων παραμέτρων του Ελάχιστου Υπερσυμμετρικού Καθιερωμένου Προτύπου.
40. "Q-Balls and the Proton Stability in Supersymmetric Theories",
M. Axenides, E. Floratos, G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 447B(1999)67, ανάλυση.
40. "Q-Balls and the Proton Stability in Supersymmetric Theories", by M. Axenides, E. Floratos, G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 447B(1999)67
Στο φάσμα του Ελάχιστου Υπερσυμμετρικού Καθιερωμένου Προτύπου παρουσιάζονται αβελιανά μη τοπολογικά σολιτόνια με βαρυονικούς ή/και λεπτονικούς
κβαντικούς αριθμούς λόγω της ύπαρξης επίπεδων διευθύνσεων του δυναμικού που αίρονται από μη ανακανονικοποιήσιμους τελεστές καθώς και όρους
που παραβιάζουν την υπερσυμμετρία. Εξετάζονται οι συνθήκες που θα πρέπει να πληρούν αυτοί οι τελεστές για την σταθερότητα του πρωτονίου και
παρουσιάζονται ρεαλιστικά πρότυπα που υπακούουν σ' αυτές. Επιπλέον, αναγνωρίζεται η γενική μορφή του όρου που παραβιάζει την συμμετρία
U(1) και ελέγχεται η σταθερότητα των σολιτονικών καταστάσεων.
41. "String Unification at Intermediate Energies: Phenomenological Viability and Implications",
G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys.Lett. 454B(1999)53, ανάλυση.
41. "String Unification at Intermediate Energies: Phenomenological Viability and Implications", G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys.Lett. 454B(1999)53
Εξετάζονται οι απαιτούμενες αλλαγές στις συναρτήσεις β του Ελάχιστου Υπερσυμμετρικού Καθιερωμένου Προτύπου (MSSM) ώστε να επιτυγχάνεται ενοποίηση σε
ενδιάμεση ενεργειακή κλίμακα (1010-13 GeV), στο πλαίσιο του γεγονότος ότι η αντίστοιχη κλίμακα της χορδής μπορεί να είναι πολλές τάξεις μεγέθους
χαμηλότερη από αυτήν του Planck. Παρουσιάζονται οι απαιτούμενες νέες καταστάσεις για την επίτευξη της ενοποίησης σε πρότυπα προερχόμενα από χορδές,
και ελέγχεται κατά πόσο άλλες ιδιότητες (όπως η παραβίαση της συμμετρίας μέσω κβαντικών διορθώσεων) του MSSM διατηρούνται.
42. "Unified Models at Intermediate Energy Scales and Kaluza-Klein Excitations",
G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 470B(1999)84, ανάλυση.
42. "Unified Models at Intermediate Energy Scales and Kaluza-Klein Excitations", G.K. Leontaris and N.D. Tracas, Phys. Lett. 470B(1999)84
Εξετάζεται η δυνατότητα ενδιάμεσης ενοποίησης των σταθερών σύζευξης σε μεγαλοενοποιημένο πρότυπα προερχόμενα από τις χορδές. Παρουσιάζονται
χρήσιμες σχέσεις μεταξύ των συντελεστών των συναρτήσεων β, οι οποίες οδηγούν σε ενοποίηση, όταν οι καταστάσεις Kaluza-Klein παρουσιάζονται
πάνω από την ενεργειακή κλίμακα συμπαγοποίησης. Η διαδικασία αυτή εφαρμόζεται στα πρότυπα με συμμετρίες SU(3)xSU(2)LxSU(2)R και SU(4)xO(4).
43. "On the stability of Nontpological Solitons in Supersymmetric Extensions
of the Standard Model: A Numerical Approach",
G.K. Leontaris, A. Prikas, A. Spanou, N.D. Tracas, hep-ph/0108032, ανάλυση.
43. "On the stability of Nontpological Solitons in Supersymmetric Extensions
of the Standard Model: A Numerical Approach", G.K. Leontaris, A. Prikas, A. Spanou, N.D. Tracas, hep-ph/0108032
Σε πολλές υπερσυμμετρικές επεκτάσεις του Καθιερωμένου Προτύπου εμφανίζονται μη τοπολογικά σολιτόνια από την παρουσία ολικών συμμετριών
U(1) που σχετίζονται με τον βαρυονικό ή/και τον λεπτονικό κβαντικό αριθμό. Οι τριγραμμικοί όροι (όροι Α) στο υπερδυναμικό παραβιάζουν
εκπεφρασμένα την συμμετρία U(1). Εξετάζουμε (αριθμητικά) την σταθερότητα αυτών των καταστάσεων στην περίπτωση που οι όροι αυτοί είναι
μικροί. Παρατηρείται ότι οι σταθερές, αλλά ταλαντούμενες, σολιτονικές καταστάσεις συνεχίζουν να εμφανίζονται.
44. "Gauge unification and Quark Masses in a Pati-Salam Model from Branes",
A. Prikas, N.D. Tracas, NJP 5 (2003) 144, ανάλυση.
44. "Gauge unification and Quark Masses in a Pati-Salam Model from Branes", A. Prikas, N.D. Tracas, NJP 5 (2003) 144
Εξετάζεται ο φασικός χώρος των παραμέτρων του προτύπου Pati-Salam προερχόμενο από D-μεμβράνες με χαμηλή ενεργειακή κλίμακα χορδής.
Μια μη υπερσυμμετρική εκδοχή φαίνεται να επιδέχεται ενεργειακή κλίμακα έως και 10 TeV ενώ η υπερσυμμετρική εκδοχή ανεβάζει την
κλίμακα στο 2x107 TeV. Η περιορισμένη ενεργειακή περιοχή υποχρεώνει το tanβ να πάρει μεγάλη τιμή ώστε να έχουμε πειραματικά αποδεκτές
τιμές για τις μάζες των άνω και κάτω κουάρκ.
45. "GUT Precursors in a SU(3)3 Model with NCOLOUR > 3",
N.D. Tracas, Mod.Phys.Lett. A19( 2004) 1615-1622, ανάλυση.
45. "GUT Precursors in a SU(3)3 Model with NCOLOUR> 3", N.D. Tracas, Mod.Phys.Lett. A19( 2004) 1615-1622
Ερευνάται το μεγαλοενοποιημένο πρότυπο SU(3)3 στην περίπτωση όπου στοιχεία του προτύπου (precursors) εμφανίζονται πριν την
ενοποίηση των σταθερών σύζευξης λόγω χαμηλής ενεργειακής κλίμακας συμπαγοποίησης. Η παρουσία των καταστάσεων Kaluza-Klein
φαίνεται να οδηγούν σε ενοποίηση ( σε μια ευρεία περιοχή ενεργειών) μόνον αν η ομάδα του χρώματος αναβαθμιστεί σε SU(4).
46. "Standard and Non-Standard Extra Matter for Non-Supersymmetric Unification",
Alex Kehagias, N.D. Tracas, hep-ph/0506144, ανάλυση.
46. "Standard and non-standard extra matter for non-supersymmetric unification", Alex Kehagias, N.D. Tracas, hep-ph/0506144
Διενεργείτε μια διεξοδική ανάλυση, σε επίπεδο ενός βρόχου, με προσθήκη επιπλέον αναπαραστάσεων ύλης στο Καθιερωμένο Πρότυπο,
επιτρέποντας επίσης και μη καθιερωμένο νορμαλισμό του U(1)Y, με σκοπό την ενοποίηση των σταθερών σύζευξης. Παρουσιάζονται
διάφορες επιτυχείς περιπτώσεις με τις νέες αναπαραστάσεις να έχουν είτε μόνο φορτίο U(1)Y (και την κλίμακα ενοποίησης της
τάξης του 1016 GeV) ή και με φορτίο SU(2) (και την ενεργειακή κλίμακα χαμηλότερη). Στην συνέχεια αναγνωρίζονται οι επιπλέον
αναπαραστάσεις ως προερχόμενες από την παραβίαση της SO(10) μέσω είτε του προτύπου Pati-Salam (SU(4)xS(2)LxSU(2)R) ή
του προτύπου "flipped" SU(5). Και στις δύο περιπτώσεις η ενοποίηση επιτυγχάνεται με περιορισμένο αριθμό επιπλέον αναπαραστάσεων.
Σε αντίθεση με την απευθείας παραβίαση της SU(5), η παραβίαση του SU(10) με δύο βήματα, η ενοποίηση δεν απαιτεί την παρουσία
επιπλέον αναπαραστάσεων με φορτίο SU(3). Τέλος, αναλύεται η η παρουσία επιπλέον αναπαραστάσεων ύλης στην περίπτωση της "split"-υπερσυμμετρίας
με σκοπό της επίτευξη ενοποίησης σε επίπεδο ενός βρόχου.
47. "Towards a Realistic Standard Model from D-brane Configurations",
G.K. Leontaris , N.D. Tracas , N.D. Vlachos , O. Korakianitis, Phys. Rev.D. 76.115009 (2007), arXiv: 0707.3724 [hep-ph],
ανάλυση.
47. "Towards a realistic Standard Model from D-brane configurations",
G.K. Leontaris, N.D. Tracas, N.D. Vlachos, O. Korakianitis, Phys. Rev.D. 76.115009 (2007), arXiv: 0707.3724 [hep-ph]
Εξετάζονται πρότυπα σε χαμηλή ενέργεια που παρουσιάζονται στο πλαίσιο των D-μεμβρανών με την συμμετρία του Καθιερωμένου Προτύπου επαυξημένη
με διάφορους αβελιανούς όρους. Τα πρότυπα κατατάσσονται σύμφωνα με τον τρόπο που παρουσιάζεται το κλασσικό φάσμα του υπερφορτίου στο
Καθιερωμένο πρότυπο. Ορισμένες περιπτώσεις αναλύονται όσον αφορά την προοπτική και την δυνατότητά τους ως ενεργές θεωρίες σε χαμηλές
ενέργειες. Η ενεργειακή κλίμακα της χορδής προσδιορίζεται μέσω των εξισώσεων ανακανονικοποίησης σε 2 βρόχους. Τέλος, εξετάζονται οι
συζεύξεις Yukawa, τα νετρίνα καθώς και διαδικασίες αλλαγής γεύσης.
48. "Gauge Coupling Flux Thresholds, Exotic Matter and the Unification Scale in F_SU(5) GUT",
G.K. Leontaris and N.D. Tracas, EPJ C67(2010)489, arXiv:0912.1557 [hep-ph],ανάλυση.
48. "Gauge Coupling Flux Thresholds, exotic matter and the Unification scale in F-SU(5) GUT",
G.K. Leontaris and N.D. Tracas, EPJ C67(2010)489, arXiv:0912.1557 [hep-ph]
Εξετάζεται η ενοποίηση των σταθερών σύζευξης καθώς και η αντίστοιχη ενεργειακή κλίμακα, στο πλαίσιο της Θεωρίας F, για ένα μεγαλοενοποιημένο πρότυπο
SU(5) που, μετά την παραβίαση της συμμετρίας μέσω ροής U(1)Y, οδηγεί στο Καθιερωμένο πρότυπο. Μελετώνται διάφορες περιπτώσεις επιπλέον (εξωτικών)
αναπαραστάσεων οι οποίες παρουσιάζονται σ' αυτές τις κατασκευές, ελέγχεται ο ρόλος τους στην ενεργό θεωρία, στην ανύψωση της ενεργειακής
κλίμακας ενοποίησης και στην αποφυγή γρήγορης διάσπασης του πρωτονίου δίνοντας μεγάλη μάζα στις τριπλέτες με χρώμα. Τέλος εξετάζεται
η επίδραση στις μάζες των υπερσυμμετρικών σωματιδίων βαθμίδας (gauginos).
49. "Slab Bag Fermionic Casimir effect, Chiral Boundaries and Vector Boson - Majorana Fermion Pistons",
V.K. Oikonomou and N.D. Tracas, Int.J.Mod.Phys. A25 (2010) 5935, e-Print: arXiv:0912.4825 [hep-th],
ανάλυση.
49. "Slab Bag Fermionic Casimir effect, Chiral Boundaries and Vector Boson - Majorana Fermion Pistons",
V.K. Oikonomou and N.D. Tracas, Int.J.Mod.Phys. A25 (2010) 5935, e-Print: arXiv:0912.4825 [hep-th]
Εξετάζεται η ενέργεια και η δύναμη Casimir για την περίπτωση άμαζων φερμιονίων τύπου Majorana και διανυσματικών μποζονίων
ανάμεσα σε παράλληλες πλάκες. Τα μποζόνιο υπακούουν περιοδικές συνοριακές συνθήκες ενώ τα φερμιόνια υπακούουν χειραλικές ή
bag συνοριακές συνθήκες. Παρουσιάζεται ένας νέος μηχανισμός ομαλοποίησης που προσφέρεται στην περίπτωση κινούμενο εμβόλου (πιστόνι).
Η ομαλοποίηση επιτυγχάνεται άμεσα στη πυκνότητα ενέργειας Casimir αντίθετα από τη συνηθισμένη περίπτωση όπου παρουσιάζεται στο
επίπεδο της δύναμης Casimir. Εξετάζεται επίσης η περίπτωση του συστήματος φερμιόνιο Dirac-μποζόνιο (με μάζα) με διάφορες
συνοριακές συνθήκες όπου η ενέργεια Casimir μηδενίζεται. Τέλος, εξετάζεται σύστημα δύο βαθμωτών μποζονίων όπου η ενέργεια Casimir δεν παρουσιάζει ανωμαλία.
50. "Unification, KK-thresholds and the top Yukawa coupling in F-theory GUTs",
G.K. Leontaris, N.D. Tracas and G. Tsamis, Eur. Phys. J. C71 (2011) 1768, e-Print: arXiv:1102.5244 [hep-th],
ανάλυση.
50. "Unification, KK-thresholds and the top Yukawa coupling in F-theory GUTs",
G.K. Leontaris, N.D. Tracas and G. Tsamis, Eur. Phys. J. C71 (2011) 1768, e-Print: arXiv:1102.5244 [hep-th]
Σε μια ομάδα μεγαλοενοποιημένων SU(5), στο πλαίσιο της Θεωρίας F, το φάσμα μαζών των σωματιδίων προέρχεται από ένα φερμιονικό πίνακα τάξης (rank)
1 που σχετίζεται με μια U(1) συμμετρία εμβαπτισμένη στην ομάδα Ε8. Σ' αυτές τις θεωρίες, τα χειραλικά φερμιόνια «βρίσκονται» σε καμπύλες και
οι μάζες τους (σε επίπεδο δένδρου) υπολογίζονται από ολοκληρώματα επικαλυπτόμενων κυματοσυναρτήσεων των σωματιδίων στο σημείο όπου συναντώνται τρεις καμπύλες.
Αυτός ο υπολογισμός απαιτεί την γνώση της ακριβούς μορφής της κυματοσυνάρτησης. Σ΄ αυτήν την εργασία προτείνεται μια μέθοδος που υπολογίζει με αξιόπιστο τρόπο
τις διάφορες ποσότητες που υπεισέρχονται στον προσδιορισμό των συζεύξεων Yukawa. Χρησιμοποιώντας προηγούμενες αναλύσεις για τα φαινόμενα κατωφλίου που
εισάγουν οι καταστάσεις ΚΚ, υπολογίζουμε τον λόγο των δύο βασικών κλιμάκων μάζας που υπεισέρχονται στο νορμαλισμό των κυματοσυναρτήσεων. Εξετάζονται οι
περιορισμοί που τίθενται για το φάσμα των χειραλικών σωματιδίων. Στην περίπτωση αυτή, οι συζεύξεις Yukawa μπορούν να προσδιοριστούν από τους κβαντικούς
αριθμούς κάτω από την συμμετρία U(1) καθώς και την στρέψη, που αποτελεί μια τοπολογικά αναλλοίωτη ποσότητα. Εφαρμόζουμε τα παραπάνω σε ένα πρότυπο τύπου
SU(5), με όσο το δυνατόν μικρότερο φάσμα σωματιδίων (πέραν του Καθιερωμένου Προτύπου) που υπακούει στους περιορισμούς και, χρησιμοποιώντας τις εξισώσεις
ανακανονικοποίησης, υπολογίζουμε την μάζα του υψηλού (top) κουάρκ και βρίσκουμε συμφωνία με τα πειραματικά δεδομένα.
51. "Coupling Reduction and the Higgs Mass",
N.D. Tracas, G. Tsamis, N.D. Vlachos and G. Zoupanos, Phys. Lett. B710 (2012) 623, e-Print: arXiv:1111.6199 [hep-ph],
ανάλυση.
51. "Coupling Reduction and the Higgs Mass",
N.D. Tracas, G. Tsamis, N.D. Vlachos and G. Zoupanos, Phys. Lett. B710 (2012) 623, e-Print: arXiv:1111.6199 [hep-ph]
Υποθέτοντας μια συναρτησιακή σχέση ανάμεσα στη σταθερά σύζευξης α1 και την σταθερά σύζευξης λ,
προσδιορίζουμε την μάζα του σωματιδίου Higgs. Ανάλογες διαδικασίες για τις σταθερές Yukawa του υψηλού και του χαμηλού κουάρκ,
στο πλαίσο του Ελάχιστου Υπερσυμμετρικού Καθιερωμένου Προτύπου, οδηγούν σε μια στενή περιοχή την παράμετρο tanβ η οποία παίζει σημαντικό ρόλο
στον υπολογισμό της μάζας του ελαφρύτερου σωματιδίου Higgs.
52. "Reduction of Couplings in the MSSM",
M. Mondragon, N.D. Tracas and G. Zoupanos, Phys. Lett. B728 (2014) 51, e-Print: arXiv:1309.0996 hep-ph],
ανάλυση.
52. "Reduction of Couplings in the MSSM",
M. Mondragon, N.D. Tracas and G. Zoupanos, Phys. Lett. B728 (2014) 51, e-Print: arXiv:1309.0996 hep-ph],
Στην εργασία αυτή αρχικά επισημαίνεται η ύπαρξη σχέσεων, οι οποίες παραμένουν αναλλοίωτες κάτω από
την ομάδα ανακανονικοποίησης, ανάμεσα στις συζεύξεις τύπου Yukawa για
το υψηλό και χαμηλό κουαρκ και την σύζευγη βαθμίδας της κβαντικής χρωμοδυναμικής στο πλαίσιο του
Ελάχιστου Υπερσυμμετρικού Καθιερωμένου Προτύπου. Με βάση αυτήν την παρατήρηση και υποθέτοντας επιπροσθέτως
την ύπαρξη αντίστοιχων αναλλοίωτων σχέσεων ανάμεσα στις τριγραμμικές συζεύξεις που εμφανίζονται στο
υπερδυναμικό και το τμήμα παραβίασης της υπερσυμμετρίας, παρουσιάζουμε προβλέψεις για της μάζες
των σωματιδίων Higgs και το υπόλοιπο υπερσυμμετρικό φάσμα.
53. "Reduction of the Parameters in MSSM",
S. Heinemeyer, M. Mondragon, N.D. Tracas and G. Zoupanos, JHEP 1808 (2018) 150, e-Print: arXiv:1712.02729 hep-ph],
ανάλυση.
53. "Reduction of the Parameters in MSSM",
S. Heinemeyer, M. Mondragon, N.D. Tracas and G. Zoupanos, JHEP 1808 (2018) 150, e-Print: arXiv:1712.02729 hep-ph],
In the present work we search for renormalization group invariant relations among the various massless and massive parameters
of the Minimal Supersymmetric Standard Model. We find that indeed several of the previously free parameters of the model can be
reduced in favor of few, the unique gauge coupling and the gaugino mass at the unification scale among them. Taking into account
the various experimental constraints, including the B-physics ones, we predict the Higgs and the supersymmetric spectrum.
We find that the lightest Higgs mass is in comfortable agreement with the measured value and its experimental and theoretical
uncertainties, while the electroweak supersymmetric spectrum starts at 1.3 TeV and the colored at ?4 TeV. Thus the reduced
MSSM is in natural agreement with all LHC measurements and searches. The supersymmetric and heavy Higgs particles will likely
escape the detection at the LHC, as well as at ILC and CLIC. However, the FCC-hh will be able to fully test the predicted parameter space.
54.
"Reduction of parameters in Finite Unified Theories and the MSSM",
S. Heinemeyer, M. Mondragon, N.D. Tracas and G. Zoupanos,
Nucl.Phys. B927 (2018) 319-338,
ανάλυση.
54. "Reduction of parameters in Finite Unified Theories and the MSSM",
S. Heinemeyer, M. Mondragon, N.D. Tracas and G. Zoupanos, Nucl.Phys. B927 (2018) 319-338,
The method of reduction of couplings developed by W. Zimmermann, combined with supersymmetry, can lead to realistic
quantum field theories, where the gauge and Yukawa sectors are related. It is the basis to find all-loop Finite
Unified Theories, where the β-function vanishes to all-loops in perturbation theory. It can also be applied to
the Minimal Supersymmetric Standard Model, leading to a drastic reduction in the number of parameters. Both
Finite Unified Theories and the reduced MSSM lead to successful predictions for the masses of the third generation
of quarks and the Higgs boson, and also predict a heavy supersymmetric spectrum, consistent with the non-observation
of supersymmetry so far.
55.
"The LHC Higgs Boson Discovery: Updated implications for Finite Unified Theories and the SUSY breaking scale",
S. Heinemeyer, M. Mondragon, G. Patellis, N.D. Tracas and G. Zoupanos,
Symmetry 10 (2018) no.3, 62, e-Print: arXiv:1802.04666 [hep-ph],
ανάλυση.
55. "The LHC Higgs Boson Discovery: Updated implications for Finite Unified Theories and the SUSY breaking scale",
S. Heinemeyer, M. Mondragon, G. Patellis, N.D. Tracas and G. Zoupanos, Symmetry 10 (2018) no.3, 62, e-Print: arXiv:1802.04666 [hep-ph],
Finite Unified Theories (FUTs) are N=1 supersymmetric Grand Unified Theories
which can be made finite to all orders in perturbation theory, based on the principle of reduction of couplings.
The latter consists in searching for renormalization group invariant
relations among parameters of a renormalizable theory holding to all orders in perturbation theory.
FUTs have proven very successful so far. In particular, they predicted the top
quark mass one and half years before its experimental discovery, while around five years
before the Higgs boson discovery a particular FUT was predicting the light Higgs boson
in the mass range ~ 121 - 126 GeV, in striking agreement with the discovery at LHC.
Here we review the basic properties of the supersymmetric theories and in particular finite
theories resulting from the application of the method of reduction of couplings in their dimensionless
and dimensionful sectors. Then we analyse the phenomenologically favoured
FUT, based on SU(5). This particular FUT leads to a finiteness constrained version of
the MSSM, which naturally predicts a relatively heavy spectrum with coloured supersymmetric
particles above 2.7 TeV, consistent with the non-observation of those particles at
the LHC. The electroweak supersymmetric spectrum starts below 1 TeV and large parts
of the allowed spectrum of the lighter might be accessible at CLIC. The FCC-hh will be
able to fully test the predicted spectrum.
56.
"Reduction of Couplings and its application in Particle Physics",
S. Heinemeyer, M. Mondragon, N.D. Tracas and G. Zoupanos,
Phys.Rept. 814 (2019) 1-43, e-Print: arXiv:1904.00410 [hep-ph],
ανάλυση.
56. "Reduction of Couplings and its application in Particle Physics",
S. Heinemeyer, M. Mondragon, N.D. Tracas and G. Zoupanos, Phys.Rept. 814 (2019) 1-43, e-Print: arXiv:1904.00410 [hep-ph],
The idea of reduction of couplings in renormalizable theories will be presented and then will
be applied in Particle Physics models. Reduced couplings appeared as functions of a primary
one, compatible with the renormalization group equation and thus solutions of a specific set of
ordinary differential equations. If these functions have the form of power series the respective
theories resemble standard renormalizable ones and thus widen considerably the area covered
until then by symmetries as a tool for constraining the number of couplings consistently. Still on
the more abstract level reducing couplings enabled one to construct theories with beta-functions
vanishing to all orders of perturbation theory. Reduction of couplings became physics-wise
truly interesting and phenomenologically important when applied to the standard model and
its possible extensions. In particular in the context of supersymmetric theories it became the
most powerful tool known today once it was learned how to apply it also to couplings having
dimension of mass and to mass parameters. Technically this all relies on the basic property that
reducing couplings is a renormalization scheme independent procedure. Predictions of top and
Higgs mass prior to their experimental finding highlight the fundamental physical significance
of this notion.
57.
"Updates and New Results in Models with Reduced Couplings",
S. Heinemeyer, M. Mondragon, G. Patellis, N.D. Tracas and G. Zoupanos,
Fortsch.Phys. 68 (2020) 6, 2000028, e-Print: arXiv:2002.10983 [hep-ph],
ανάλυση.
57. "Updates and New Results in Models with Reduced Couplings",
S. Heinemeyer, M. Mondragon, G. Patellis, N.D. Tracas and G. Zoupanos, Fortsch.Phys. 68 (2020) 6, 2000028, e-Print: arXiv:2002.10983 [hep-ph],
The idea of reduction of couplings consists in searching for renormalization group invariant relations between parameters of a
renormalizable theory that hold to all orders of perturbation theory. Based on the principle of the reduction of couplings, one
can construct Finite Unified Theories which are supersymmetric Grand Unified Theories that can be made all-order finite.
The prediction of the top quark mass well in advance of its discovery and the prediction of the light Higgs boson mass in
the range GeV much earlier than its discovery are among the celebrated successes of such models. Here, after a brief review
of the reduction of couplings method and the properties of the resulting finiteness in supersymmetric theories, we analyse
four phenomenologically favoured models: a minimal version of the , a finite , a finite model and a reduced version of the
Minimal Supersymmetric Standard Model. A relevant update in the phenomenological evaluation has been the improved light Higgs-boson
mass prediction as provided by the latest version of FeynHiggs. All four models predict relatively heavy supersymmetric spectra that
start just below or above the TeV scale, consistent with the non-observation LHC results. Depending on the model, the lighter regions
of the spectra could be accessible at CLIC, while the FCC-hh will be able to test large parts of the predicted spectrum of each model.
The lightest supersymmetric particle, a neutralino, is considered as a cold dark matter candidate and put to test using the latest MicrOMEGAs code.
58.
"Probing Unified Theories with Reduced Couplings at Future Hadron Colliders",
S. Heinemeyer, J. Kalinowski, W. Kotlarski, M. Mondragon, G. Patellis, N.D. Tracas and G. Zoupanos,
Eur.Phys.J.C 81 (2021) 2, 185, e-Print: arXiv:2011.07900,
ανάλυση.
58. "Probing Unified Theories with Reduced Couplings at Future Hadron Colliders",
S. Heinemeyer, J. Kalinowski, W. Kotlarski, M. Mondragon, G. Patellis, N.D. Tracas and G. Zoupanos, Eur.Phys.J.C 81 (2021) 2, 185,
e-Print: arXiv:2011.07900,
The search for renormalization group invariant relations among parameters to all orders in perturbation theory constitutes the basis of the reduction of
couplings concept. Reduction of couplings can be achieved in certain N=1 supersymmetric Grand Unified Theories and few of them can become even finite at
all loops. We review the basic idea, the tools that have been developed as well as the resulting theories in which successful reduction of couplings has
been achieved so far. These include: (i) a reduced version of the minimal N=1 SU(5) model, (ii) an all-loop finite N=1 SU(5) model, (iii) a two-loop
finite N=1 SU(3)3 model and finally (vi) a reduced version of the Minimal Supersymmetric Standard Model. In this paper we present a number
of benchmark scenarios for each model and investigate their observability at existing and future hadron colliders. The heavy supersymmetric spectra
featured by each of the above models are found to be beyond the reach of the 14 TeV HL-LHC. It is also found that the reduced version of the MSSM is
already ruled out by the LHC searches for heavy neutral MSSM Higgs bosons. In turn the discovery potential of the 100 TeV FCC-hh is investigated and
found that large parts of the predicted spectrum of these models can be tested, but the higher mass regions are beyond the reach even of the FCC-hh.
59.
"New results in models with reduced couplings",
S. Heinemeyer, J. Kalinowski, W. Kotlarski, M. Mondragon, G. Patellis, N.D. Tracas and G. Zoupanos,
Int.J.Mod.Phys.A 37 (2022) 07, 2240010,
ανάλυση.
59. "New results in models with reduced couplings",
S. Heinemeyer, J. Kalinowski, W. Kotlarski, M. Mondragon, G. Patellis, N.D. Tracas and G. Zoupanos,
Int.J.Mod.Phys.A 37 (2022) 07, 2240010,
The reduction of couplings concept consists in searching for renormalization group invari-ant relations among parameters that hold to all orders in perturbation theory. This technique has been applied to N= 1 supersymmetric Grand Unified Theories, some of which can become finite to all loops.
We review the basic idea and tools, as well as twotheories in which reduction of couplings has been applied: (i) an all-loop finite N = 1 SU(5) model and
(ii) a reduced version of the Minimal Supersymmetric Standard Model. The finite model exhibits high relic abundance of cold dark matter, while,
on the con-trary, the second model has underproduction in the early universe. For each model weselect three representative benchmark scenarios.
The heavy Higgs and supersymmetricspectrum of the finite SU(5) model lies beyond the reach of the 14 TeV HL-LHC, whilelarge parts of the
predicted spectrum can be tested in the 100 TeV FCC-hh, althoughthe higher mass regions are beyond its reach. On the other hand,
Reduced Minimal Supersymmetric Standard Model (Reduced MSSM) is found to be ruled out by LHC searches for heavy neutral MSSM Higgs bosons.
...πίσω στα περιεχόμενα
ΣΤ. Ομιλίες/Δημοσιεύσεις σε πρακτικά συνεδρίων
1. "Beyond the Standard Model. Summary report of the Physics-2Working
Group", V. D. Angelopoulos et al, Proceedings of the Workshop on Physics at Future Accelerators, La Thuile and Geneva, vol I,CERN 87-07(1987).
2. "e+e? Colliders: The Window to Z's Beyond the Total Energy", N. D. Tracas and P. M. Zerwas, ibid, vol II.
3. "Decays of Higgs Bosons to Neutralinos and Charginos in the Minimal Supersymmetric Model: Calculations and Phenomenology",
G. F. Gunion et al, Proceedings of 1987 Workshop on Colliders and Supercolliders, Madison WI, World Scientific Publishing Co.
4. "Superstrings: Group Report", R. Arnowitt et all, Proceedings of 1987 Workshop on Colliders and Supercolliders,
Madison WI, World Scientific Publishing Co.
5. "Signatures of New Quarks Suggested by the Superstrings", N. D. Tracas, Proceedings of the
Workshop on DIQUARKS, Torino, 1988, World Scientific Publishing Co.
6. "Superstrings Inspired Phenomenological Models" and "Phenomenology of the New Quarks", N. D. Tracas,
Proceedings of the Greek Conference on High Energy Physics, Athens, 1988.
7. "The β-Function of the Gross-Neveu Model", N. D. Tracas and N.D. Vlachos, Proceedings of the 3rd Hellenic School on Elementary Particle Physics,
Corfu, 1989, World Scientific Publishing Co.
8. "The Non-Perturmative Unification Scenario", D. Kapetanakis, S. Theisen, N. D. Tracas and G. Zoupanos,
Proceedings of the XII Warsaw Symposium on Elementary Particle Physics, Warsaw, 1989 (παρουσίαση από Γ. Ζουπάνο).
9. "Next-to-Leading N Calculations in the 2-d Gross-Neveu Model", N.D. Tracas, Proceedings of the
International Workshop on Current Problems in Elementary Particle Physics, Ioannina 1990, North Holland Publ.
10. "Ansatz for Quarks, Charged Leptons and Neutrino Masses in SUSY GUTs", H. Dreiner, G.K. leontaris and N.D. Tracas,
Proceedings of the 4th Hellenic School on Elementary Particle Physics, Corfu, 2-20.9.1992 (παρουσίαση από Γ. Λεοντάρη).
11. "Fermion Mass Matrices and the Top Quark", N.D. Tracas Proceedings of Rencontre de Moriond, Les Arcs, 1993.
12. "Stringy Constraints on Effective Supergravity Models", N.D. Tracas, HEP in the Eve of the 21st Century, Crete, 1997.
13. "Stringy Constraints on Effective Supergravity Models", N.D. Tracas, Proceedings of Rencontre de Moriond, Les Arcs, 1997.
14. "Low Energy Unification: Phenomenological Viability and its Implications", N.D. Tracas, Workshop on Recent Developments in High Energy Physics, Thessaloniki, 1999.
15. "Low Energy Unification: Phenomenological Viability and its Implications", N.D. Tracas, XXI Rencontres de Blois, Blois 1999.
16. " Intermediate Gauge Coupling Unification", N.D. Tracas, XXXV Rencontres de Moriond, Les Arcs, 2000.
17. "Intermediate gauge coupling unification in unified models of string origin", N.D. Tracas, Workshop on Current Developments in High-Energy Physics, Ioannina 2000.
18. "Higgs Mass Constraints from SM Coupling Reduction", N.D. Tracas, Workshop on Recent Developments in High Energy Physics, Athens, 2008.
19. "Reduction of couplings in a finite GUT and the MSSM", S. Heinemeyer, M. Mondragon, N. Tracas, G. Zoupanos, Published in Phys.Part.Nucl.Lett. 11 (2014) 7, 910-919.
20. "Reduction of Couplings in Quantum Field Theories with applications in Finite Theories and the MSSM", S. Heinemeyer, M. Mondragon, N. Tracas, G. Zoupanos, Springer Proc.Math.Stat. 111 (2014) 177-196.
21. "Finite Unified Theories: A successful example of Reduction of Couplings", S. Heinemeyer, M. Mondragon, N. Tracas, G. Zoupanos,
PoS CORFU2014 (2015) 092.
22. "Reduction of Couplings: Applications in Finite Theories and the MSSM", S. Heinemeyer, M. Mondragon, N. Tracas, G. Zoupanos,
PoS CORFU2016 (2017) 041
23. "The Higgs boson discovery: recent implications for the Finite Unified Theories and SUSY breaking scale",
S. Heinemeyer, M. Mondragon, N. Tracas, G. Zoupanos, PoS CORFU2017 (2018) 081.
24. "Reduction of Couplings: Finite Unified Theories and the reduced MSSM",
S. Heinemeyer, M. Mondragon, G. Patellis, N. Tracas, G. Zoupanos, PoS CORFU2018 (2019) 077.
25. "New Results in Theories with Reduced Couplings",
S. Heinemeyer, M. Mondragon, G. Patellis, N. Tracas, G. Zoupanos, PoS CORFU2019 (2020) 066.
26. "Probing Unified Theories with Reduced Couplings at Future Colliders",
S. Heinemeyer, J. Kalinowski, W. Kotlarski, M. Mondragon, G. Patellis, N.D. Tracas and G. Zoupanos,
PoS EPS-HEP2021 (2022) 736, e-Print: arXiv: 2110.07261 [hep-ph]
27. "Reduction of couplings and finite unified theories",
M. Mondragon, S. Heinemeyer, J. Kalinowski, W. Kotlarski, G. Patellis,
N. Tracas and G. Zoupanos,
PoS CORFU2022 (2023) 055
...πίσω στα περιεχόμενα
Ζ. Συμμετοχή σε ερευνητικές ομάδες
1. Ομάδα εργασίας «Polarized e+e- at LEP». Εκδόθηκαν τα reports: CERN/LEPC/87-6, LEPC/M 81.
2. Ομάδα εργασίας «Beyond the Standard Model». Εκδόθηκαν τα reports: CERN-TH 4682/87.
3. Ομάδα εργασίας «Superstrings» στο πλαίσιο του Workshop on Colliders and Supercolliders, Madison WI, 1987.
4. «Quark Compositeness: Explicit Calculations of the Squares Amplitudes in R-R and L-R Contact Interactions», N.D. Tracas and E.C. Katsoufis, CERN/ATLAS-COM-NOTE/2009.
...πίσω στα περιεχόμενα
Η. Συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα
• Πρόγραμμα ΓΓΕΤ (ΕΕ 61/605), Συνεργασία Ελλήνων Επιστημόνων με το CERN (επιστημονικός υπεύθυνος)
• Πρόγραμμα Science (EE 63/209) (μέλος της ερευνητικής ομάδας)
• Πρόγραμμα Mobility (EE 63/417) (επιστημονικός υπεύθυνος)
• Πρόγραμμα TMR (EE 63/641) (επιστημονικός υπεύθυνος)
• CEC Science Program SC1-CT91-0729 (μέλος της ερευνητικής ομάδας)
• CHRX-CT93-0319 (μέλος της ερευνητικής ομάδας)
• Πρόγραμμα TMR (ERBFMMA CT970229). Χρησιμοποιήθηκε για την ενίσχυση των South European Schools on Elementary Particle Physics: Lisbon (1997), Corfu (1998), Capri (1999)
• Πρόγραμμα «Πυθαγόρας Ι» (μέλος της ερευνητικής ομάδας)
• Πρόγραμμα «Θαλής» (εσωτερικό πρόγραμμα ΕΜΠ) (μέλος της ερευνητικής ομάδας)
• EU Grant MRTN-CT-2004-503369 (μέλος της ερευνητικής ομάδας)
• ITN Program «UNILHC» PITN-GA-2009-237920 (μέλος της ερευνητικής ομάδας), 1.10.2009 - 30.9.2013
• COST Action CA15108: Connecting insights in fundamental physics, 1.12.2015 - 7.4.2020
• COST Action, CA16201: Unraveling new physics at the LHC through the precision frontier, 18.7.2017 - 23.10.2021
...πίσω στα περιεχόμενα
Θ. Εκπαιδευτική δραστηριότητα
1. Διδασκαλία σε πολλά τμήματα του ΕΜΠ (Σχολές Ηλεκτρολόγων, Μηχανολόγων, Ναυπηγών, Τοπογράφων, Χημικών και ΕΜΦΕ), και επί σειρά ετών,
των μαθημάτων «Φυσική Ι - Μηχανική» και «Φυσική ΙΙ - Ηλεκτρομαγνητισμός» στο 1ο και 2ο εξάμηνο.
Εισαγωγή εναλλακτικών μορφών διδασκαλίας με ανάθεση και παρουσίαση εργασιών από τους φοιτητές σε ενδιαφέροντα θέματα που σχετίζονται με την
ύλη των μαθημάτων που επιλέγουν οι φοιτητές από ένα ευρύ κατάλογο θεματολογίας.
Από την πρώτη χρονιά (1982), εισαγωγή ερωτηματολογίου για την αξιολόγηση από τους προπτυχιακούς φοιτητές του μαθήματος και του
διδάσκοντος (ερωτηματολόγιο καθιερώθηκε πολύ αργότερα από όλες τις Σχολές του ΕΜΠ).
Συμμετοχή στη συγγραφή των σημειώσεων: «Προβλήματα Φυσικής: Ηλεκτρομαγνητισμός».
2. Διδασκαλία (2001, 2002 και 2003) του νέου μαθήματος «Υπολογιστική Φυσική» για το 5ο εξάμηνο της Σχολής ΕΜΦΕ.
Ορισμός ύλης και συγγραφή σημειώσεων (σε συνεργασία με τον Ε. Δρυ και τον Γ.Κουτσούμπα).
3. Διδασκαλία (2004 και 2005) του νέου μαθήματος «Νέες Τεχνολογίες στην Εκπαίδευση» (στο πλαίσιο των πέντε προαιρετικών μαθημάτων της
Σχολής που οδηγούν σε βεβαίωση διδακτικής επάρκειας). Ορισμός ύλης και
συγγραφή σημειώσεων
(σε πολυμεσικό περιβάλλον).
4. Διδασκαλία (2009 - 2011 και 2013 - 2020) στην Σχολή ΕΜΦΕ του μαθήματος «Θεωρητική Φυσική» στο 9ου Εξαμήνου.
5. Διδασκαλία του μαθήματος (2000 - 2002, 2006 - 2013) «Στοιχειώδη Σωματίδια» στο 2ο εξάμηνο του
Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης Φυσική και Τεχνολογικές Εφαρμογές της Σχολής ΕΜΦΕ. Συγγραφή σημειώσεων.
6. Ειδικά σεμινάρια για την Ανακανονικοποίηση στην Κβαντική Θεωρία Πεδίου προς τους μεταπτυχιακούς φοιτητές
και τους προπτυχιακούς φοιτητές της ροής Υπολογιστική και Θεωρητική Φυσική (κατεύθυνση Φυσικού της Σχολής ΕΜΦΕ).
7. Συντονισμός (στο πλαίσιο της Πρακτικής Άσκησης της Σχολής ΕΜΦΕ) των φοιτητών που επιλέγουν Ερευνητικά Κέντρα,
Εργαστηριακά Κέντρα Φυσικών Επιστημών (ΕΚΦΕ) και Λύκεια.
8. Μέλος της τριμελούς μεταφραστικής ομάδας και επιστημονικός επιμελητής για την Ελληνική έκδοση του βιβλίου
«The Foundation of Electromagnetic Theory», J.R. Reitz, F.j. Milford και R.W. Christy, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις ΕΜΠ (2003).
9. Διπλωματικές Εργασίες
Επιβλέπων 10 Διπλωματικών εργασιών εκ των οποίων 4 χρησιμοποιούν πολυμεσικό περιβάλλον για εκλαϊκευτική παρουσίαση τομέων της Φυσικής.
Η διπλωματική της Έλενας Συμεωνίδου με τίτλο «Τα Πυροτεχνήματα των Στοιχειωδών Σωματιδίων» έχει ήδη διεθνή αναγνώριση (βλ. εδώ
για περισσότερες πληροφορίες).
10. Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης
Επιβλέπων σε 6 Μεταπτυχιακά Διπλώματα Ειδίκευσης.
12. Διδακτορικά
Επιβλέπων σε 2 διδακτορικές διατριβές (ολοκληρωμένες), ενώ 2 ακόμα βρίσκονται στον στον 4ο χρόνο και 1ο χρόνο.
Μέλος της τριμελούς επιτροπής σε πολλές διδακτορικές διατριβές.
...πίσω στα περιεχόμενα
Ι. Δραστηριότητα στον τομέα της εκλαΐκευσης
1. Βραβείο Εκλαΐκευσης της EPS
Βραβείο Εκλαΐκευσης (Outreach Prize) το 2003 από τον Τομέα Υψηλών Ενεργειών και Σωματιδιακής Φυσικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Φυσικών, EPS-HEP Division
(«... for his outreach activities in Greece, promoting the public image of physics in Greece through programmes for high school teachers, activities for Physics on Stage.»).
Η σελίδα της EPS για τα βραβεία Outreach,
η ανακοίνωση του βραβείου στο Physics Today (το περιοδικό της American Physicsl Society)
και στο CERN Courier.
2. Έλληνας εκπρόσωπος στην Διεθνή Ομάδα Εκλαΐκευσης Φυσικής Σωματιδίων (International Particle Physics Outreach Group, IPPOG), 1997-2021,
Η IPPOG ιδρύθηκε το 1997, αρχικά ως Ευρωπαϊκή Ομάδα Εκλαΐκευσης Φυσικής Σωματιδίων (EPPOG), υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τους Μελλοντικούς Επιταχυντές (European Committee for Future Accelerators, ECFA)
και του Τομέα Υψηλών Ενεργειών και Σωματιδιακής Φυσικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Φυσικών, EPS-HEP Division. Στην πρώτη συνεδρίαση της EPPOG ο τότε Γενικός
Διευθυντής του CERN Chris Llewellyn Smith τόνισε: «η κοινότητα των επιστημόνων της σωματιδιακής φυσικής έχουν την ηθική υποχρέωση να πληροφορούν
το κοινό για τις δραστηριότητές τους. Για να γίνεται αυτό σωστά θα πρέπει η εμπειρία να μοιράζεται ανάμεσα στα κράτη ώστε να επιτυγχάνεται
η βέλτιστη χρήση των πηγών αυτής της πληροφόρησης». Επίσης τόνισε ότι η ενημέρωση των μαθητών αποτελεί μια σοβαρή επένδυση με μεγάλη ακτίνα επιρροής.
Οι στόχοι της EPPOG συνοψίζονται: α) στην ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών για εκλαϊκευτικές εκδηλώσεις, β) στην καταγραφή υλικού που μπορεί
να χρησιμοποιηθεί σε τέτοιες εκδηλώσεις, γ) στην παραγωγή νέου υλικού, δ) στην σύνδεση με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ε) στην αναζήτηση άλλων αντίστοιχων
ομάδων για πιθανή συνεργασία.
Η IPPOG στελεχώνεται από ένα εκπρόσωπο από κάθε κράτος (που ορίζει η αντίστοιχη εθνική κοινότητα φυσικών Υψηλών Ενεργειών)
καθώς και έναν εκπρόσωπο από το CERN, από τα τέσσερα πειράματα του CERN και από άλλα διεθνή πειράματα.
3. Υπεύθυνος/Συντονιστής του Ελληνικού Τμήματος της διοργάνωσης των Master Classes
Η ΙPPOG διοργανώνει κάθε χρόνο (από το 2005) τα Master Classes που αποτελούν προχωρημένα μαθήματα Φυσικής Σωματιδίων
για μαθητές Λυκείου. Το 2019 συμμετείχαν πάνω από 13 000 μαθητές από 55 χώρες που παρακολούθησαν τις ημερίδες που διοργάνωσαν
πάνω από 225 Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Ιδρύματα. Στην ημερίδα αυτή οι μαθητές παρακολουθούν το πρωί σεμινάρια (θεωρία,
επιταχυντές, ανιχνευτές) και το απόγευμα αναλύουν (με την βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή) πραγματικά γεγονότα από παλιότερα
πειράματα, βγάζουν συμπεράσματα (π.χ. λόγους διακλάδωσης του σωματιδίου Ζ) και συζητάνε (μέσω διαδικτύου) τις εμπειρίες τους με μαθητές άλλων
χωρών που συμμετέχουν στα αντίστοιχα ιδρύματα την ίδια ημέρα.
Στην Ελλάδα, που συμμετέχει από την πρώτη χρονιά (2005), παίρνουν μέρος τα Πανεπιστήμια Αθήνας (60 μαθητές), Θεσσαλονίκης (150 μαθητές),
Κρήτης (50 μαθητές), το ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος (40 μαθητές) και το ΕΜΠ (120 μαθητές). Το ΕΜΠ διοργανώνει και ημερίδα για καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης
(30 καθηγητές). Το 2019, η περιοχή της Αττικής (Παν. Αθήνας, Δημόκριτος και ΕΜΠ) με δυναμικότητα 220 μαθητές, δέχθηκε πάνω από 300 αιτήσεις συμμετοχής.
Υπεύθυνος του ιστοτόπου των Master Classes στην Ελλάδα.
4. Ομιλίες σε μαθητές και καθηγητές M.E.
Οι μαθητές (κυρίως Λυκείου) αλλά και οι καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης αποτελούν αναμφίβολα ένα σημαντικό «target group» σε
θέματα εκλαΐκευσης. Οι μαθητές, λίγο πριν την σοβαρή επιλογή για τις σπουδές τους, είναι χρήσιμο να ακούσουν και πιθανώς
να εντυπωσιαστούν (με την καλή έννοια του όρου) από τον κόσμο της φυσικής των σωματιδίων. Επίσης, η ενημέρωση των καθηγητών
Μ.Ε. και η παρουσίαση διαδραστικών λογισμικών, πινάκων/εικόνων και άρθρων, τους μετατρέπει σε κοινωνούς του κόσμου αυτού
ενώ, ταυτόχρονα, τους κάνει ικανούς να συζητούν τέτοια θέματα με τους μαθητές τους.
Από το 1995 η εκλαϊκευτική δραστηριότητα περιλαμβάνει σεμινάρια που έχουν δοθεί, μετά από πρόσκληση, σε πάρα
πολλά Λύκεια της Αθήνας και της ευρύτερης περιοχής της Αττικής αλλά, επίσης, και σε πολλές άλλες πόλεις (και κωμοπόλεις)
ολόκληρης της χώρας. Τα αντίστοιχα σεμινάρια προς τους καθηγητές Μ.Ε. γίνονται σε συνεργασία με τα τοπικά Εργαστηριακά
Κέντρα Φυσικών Επιστημών (ΕΚΦΕ) που συντονίζουν την επιμόρφωση των καθηγητών.
(Ενδεικτικά αναφέρονται οι παρακάτω πόλεις/κωμοπόλεις όπου δόθηκαν σεμινάρια σε μαθητές ή/και
καθηγητές καθώς και σε ευρύ κοινό: Ανδρίτσαινα, Βάρδα, Γαργαλιάνοι, Δελφοί, Ιωάννινα, Καλαμάτα, Καρδίτσα, Κέρκυρα, Κοζάνη, Λαμία, Λάρισα,
Λέσβος, Μεσολόγγι, Μήλος, Ναύπλιο, Πύργος, Ρόδος, Σύρος, Υπάτη, Χανιά, Χίος).
5. Υλοποίηση, υπεύθυνος σύνταξης, συγγραφή/μετάφραση άρθρων, κατασκευή πινάκων/εικόνων και λογισμικού του ελληνικού
εκλαϊκευτικού ιστοτόπου (www.physics.ntua.gr/POPPHYS)
Το 1995 παρουσιάστηκε ο ελληνικός ιστότοπος με εκλαϊκευμένα θέματα στη φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων ο οποίος εμπλουτίζεται
συνέχεια και σήμερα παρουσιάζει στην βασική σελίδα του τους ακόλουθους συνδέσμους:
1) άρθρα: συλλογή πάνω από 30 εκλαϊκευτικά άρθρα γραμμένα ή/και μεταφρασμένα από έλληνες συναδέλφους.
2) πίνακες: συλλογή πάνω από 15 πινάκων-εικόνων για το Καθιερωμένο Πρότυπο, τα σωματίδια, τις αλληλεπιδράσεις, την ιστορία του σύμπαντος κ.λπ.
Επίσης υπάρχουν και animated εικόνες για επιταχυντές, ανιχνευτές κ.λπ.
3) λογισμικό: πέντε πλήρη λογισμικά με διαδραστικές εφαρμογές. Τα τέσσερα είναι μεταφράσεις αντίστοιχων ξένων. Ο χρήστης, αφού ενημερωθεί
με σχετικά άρθρα και εικόνες, μπορεί να ξεκινήσει να αναγνωρίζει συγκεκριμένα γεγονότα από ανιχνευτές ή να αναγνωρίζει τις διασπάσεις σωματιδίων
μέσα από τις αλλαγές των κουάρκ που περιέχουν.
4) φωτογραφίες: εντυπωσιακά στιγμιότυπα, με μια σύντομη λεζάντα, από τον κόσμο της φυσικής των στοιχειωδών σωματιδίων. Μετάφραση και
μεταφορά από την Βρετανική εκλαϊκευτική ιστοσελίδα.
5) LHC: άρθρα, μπροσούρες για τον επιταχυντή και τους ανιχνευτές του καθώς και (μεταφρασμένα) όλα τα δελτία τύπου (από το 2008)
του CERN που αφορούν στον LHC. Τα δελτία τύπου αποστέλλονται άμεσα σε Έλληνες δημοσιογράφους επιστημονικού ρεπορτάζ.
6) ... σε 60'': μια σύντομη παρουσίαση θεμάτων της φυσικής των στοιχειωδών σωματιδίων από αναγνωρισμένους επιστήμονες.
και μεταφορά από το περιοδικό Symmetry που εκδίδουν τα SLAC και Fermilab.
6. Επιβλέπων της διπλωματικής εργασίας της Έλενας Συμεωνίδου (Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών ΕΜΠ):
Το Πανηγύρι της Φυσικής των Σωματιδίων
Αποτελεί μια πολυμεσική παρουσίαση (με χρήση της τεχνολογίας της Macromedia Flash) της φυσικής των σωματιδίων με διαδραστικό χαρακτήρα
(σχηματισμός αδρονίων από κουάρκ, βασικά διαγράμματα Feynman για τις ασθενείς αλληλεπιδράσεις, αδρονικές διασπάσεις).
Το Πανηγύρι των Σωματιδίων (στα αγγλικά ως The Fireworks of Elementary Particles) αποτελεί κομμάτι του θεωρητικού τμήματος στο
βραβευμένο εκτενές λογισμικό "Hands-on CERN" (hands-on-cern.physto.se) και επίσης περιέχεται στην κεντρική αμερικάνικη
εκλαϊκευτική σελίδα για την Φυσική των Σωματιδίων.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στο 12th European Workshop on Multimedia in Physics Teaching and Learning (MPTL XII) Wroclaw,
Poland, 2007, Το Πανηγύρι των Σωματιδίων είναι ανάμεσα στις τέσσερις προτεινόμενες πηγές/ιστότοπους για την Φυσική των
Σωματιδίων (www.mptl.eu/reports_files/Rep_Recom_AdvancedTopics_2007.pdf, σελ. 5 και 6).
Τέλος, αναφέρεται στον ιστότοπο του Frank Wilczek (Βραβείο Nobel Φυσικής, 2004) ως μία από τις τέσσερις προτεινόμενες
διευθύνσεις στο διαδίκτυο για μια εκλαϊκευτική προσέγγιση
(www.frankwilczek.com/core.html, ή εδώ ).
7. Επιστημονικός υπεύθυνος και μέλος της μεταφραστικής ομάδας της πολυμεσικής παρουσίασης "Hands-on CERN"
(www.physics.ntua.gr/POPPHYS/software/hands_on_cern/index.htm)
και της "LHC@MasterClasses" (
www.physics.ntua.gr/POPPHYS/software/LHCMasterClasses/gr/index.htm). Υλοποίηση της ελληνικής παρουσίασης
Είναι ένα σουηδικό software με εκτενή παρουσίαση της θεωρίας και των πειραματικών διατάξεων (επιταχυντές και ανιχνευτές) της
φυσικής των σωματιδίων. Περιέχει πλήθος διαγραμμάτων, animation, φωτογραφιών κ.λπ. καθώς και 1000 πραγματικά γεγονότα από το
προηγούμενο μεγάλο πείραμα στο CERN (ATLAS/LEP) που μπορούν να γίνουν αντικείμενο πραγματικής ανάλυσης και εξαγωγής πολύ σημαντικών συμπερασμάτων
(π.χ. κλάσμα διακλάδωσης του σωματιδίου Ζ καθώς και υπολογισμός της ισχυρής σταθεράς σύζευξης). Χρησιμοποιείται στα Master Classes.
Στο ίδιο πλαίσιο είναι και η μετάφραση του αγγλικού λογισμικού «Ταυτοποιώντας ενδιαφέροντα γεγονότα από το LEP»
(www.physics.ntua.gr/POPPHYS/software/ident_part/home.html).
8. Υπεύθυνος της Ελληνικής Συντονιστικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Προγράμματος «Η Φυσική στο Προσκήνιο 1» (Physics on Stage 1),
2000, και μέλος της Επιτροπής για τα «Η Φυσική στο Προσκήνιο 2 και 3» (2001 και 2003) καθώς και των Προγραμμάτων «Οι Επιστήμες στο Προσκήνιο 1 και 2»
(Science on Stage) (2005 και 2006) και «Οι Επιστήμες στο Προσκήνιο - Ευρώπη» (2010-2011)
Είναι ένα μεγάλο πρόγραμμα που καλύπτει όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Οι φορείς που συμμετέχουν στην οργάνωση αυτού του προγράμματος είναι
οι εξής: CERN (Ευρωπαϊκό Εργαστήριο Φυσικής Σωματιδίων), ESA (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος), και ESO (Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο),
με την υποστήριξη της EPS (Ευρωπαϊκή Εταιρεία Φυσικής) και της EAAE (Ευρωπαϊκή Ένωση Διδακτικής της Αστρονομίας). Στο πρόγραμμα αυτό
εντάσσονται υψηλού επιπέδου δραστηριότητες, που στόχο έχουν να ενημερώσουν εκπαιδευτικούς της Β'-θμιας εκπαίδευσης και ανθρώπους των
Μ.Μ.Ε. σχετικά με τους νέους, καινοτόμους, τρόπους διάδοσης πληροφοριών αναφορικά με τη Φυσική και την άμεση σύνδεση των φυσικών επιστημών
με την καθημερινή μας ζωή. Ειδικότερα, το πρόγραμμα επιδιώκει να συντονίσει τις ενέργειες επιστημόνων, δημοσιογράφων, καθηγητών, μαθητών,
και άλλων πολιτών σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Η προσπάθεια αυτή αποσκοπεί στην καλλιέργεια της συνείδησης ότι είμαστε μέρος μιας μεγάλης
και ενιαίας κοινότητας, καθώς και στη δημιουργία ευκαιριών για διεθνείς επαφές.
Στην κεντρική ευρωπαϊκή εκδήλωση του «Φυσική στο Προσκήνιο 3» (Ολλανδία, 2003) η ελληνική ομάδα κατέκτησε τρία βραβεία για ισάριθμες
εκπαιδευτικές κατασκευές από καθηγητές Μ.Ε. Στο «Οι Επιστήμες στο Προσκήνιο 1» (CERN, 2005) μια ελληνική παρουσίαση κέρδισε ένα από τα
7 βραβεία πρωτοποριακού εκπαιδευτικού υλικού.
(Ο ιστότοπος του Science on Stage 2, 2006 και
Οι Επιστήμες στο Προσκήνιο - Ευρώπη, 2010)
9. Υπεύθυνος εκλαϊκευτικών εκδηλώσεων της ΣΕΜΦΕ για μαθητές Λυκείου
Τετραήμερες (4-7/12/2007) εκδηλώσεις της Σχολής ΕΜΦΕ, επ' ευκαιρία των εκδηλώσεων εορτασμού των 170 χρόνων του ΕΜΠ: τρεις ημέρες επισκέψεις στους
Τομείς της Σχολής από μαθητές Λυκείου, ομιλίες στο ευρύ κοινό από διακεκριμένους επιστήμονες καθώς και ιδιαίτερες ημερίδες από κάθε Τομέα.
Ο Τομέας Φυσικής διοργάνωσε ένα μικρό (50 μαθητές) Master Classes.
Τον Νοέμβριο του 2009 διοργανώθηκε ημερίδα για μαθητές Β' και Γ' Λυκείου όπου παρουσιάστηκαν οι Τομείς της Σχολής. Στα διαλείμματα
της ημερίδας οι μαθητές μπορούσαν να επισκεφθούν τα περίπτερα των Τομέων, όπου παρουσιάζονταν οι ερευνητικές δραστηριότητές τους,
και να συνομιλήσουν με μέλη ΔΕΠ.
Στο πλαίσιο αυτών των εκδηλώσεων συντάχθηκε και τυπώθηκε το Τρίπτυχο της Σχολής ΕΜΦΕ όπου παρουσιάζονται οι Τομείς με τις
εκπαιδευτικές και ερευνητικές δραστηριότητές τους.
Διημερίδα "Ανοιχτές Πόρτες" της Σχολής ΕΜΦΕ (7-8/4/2016 και 8-9/4/2019).
10. Επιστημονικός επιμελητής της μετάφρασης του βιβλίου «Η γοητεία των παράξενων κουάρκ», Πανεπιστημιακές Εκδόσεις ΕΜΠ, 2006
(Τhe Charm of Strange Quarks, R.M. Barnett, H. Muhry and E.R. Queen)
Το βιβλίο αυτό, γραμμένο από ενεργούς επιστήμονες (θεωρητικούς και πειραματικούς), προσφέρει μια πλήρη εκλαϊκευτική εισαγωγή τόσο στον
τομέα των Στοιχειωδών Σωματιδίων όσο και της σύγχρονης Κοσμολογίας.
11. Επιστημονικός υπεύθυνος του εκπαιδευτικού προγράμματος
"MASTER CLASSES- ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΦΥΣΙΚΗΣ ΣΩΜΑΤΙΔΙΩΝ ΓΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΛΥΚΕΙΟΥ".
Master Classes σε μαθητές και καθηγητές Λυκείου εκτός περιοχής Αθηνών.
Επιτροπή Διαχείρισης Ειδικού Λογαριασμού ΕΜΠ ΕΛΚΕ 623299), Μάρτιος 2015 - Μάρτιος 2016.
12. Συν-συγγραφέας του εγχειριδίου "Στοιχεία Σύγχρονης Φυσικής"
για χρήση των μαθητών της Γ' Λυκείου, Μάιος 2019
(Στοιχεία Σύγχρονης Φυσικής).
13. Άλλες δραστηριότητες και ομιλίες σε συνέδρια
• Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής του Πανελλήνιου Διαγωνισμού για την 7η Ευρωπαϊκή Ολυμπιάδα Επιστημών EUSO 2009.
• Συγγραφή σειράς εκλαϊκευτικών άρθρων σε εφημερίδες, περιοδικά και παρουσιάσεις σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς.
• Μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής και ομιλητής στο 1ο Ελληνικό "National High School Teacher Programme", CERN (2008).
♦ 1st European Conference on Physics Teaching in Engineering Education, 4-6 June 1997, Copenhagen.
♦ Ημερίδα Ένωσης Ελλήνων Φυσικών: «Αναλυτικά Προγράμματα Φυσικής Λυκείου», Αθήνα, 24 Νοεμβρίου 2007.
♦ Φεστιβάλ Επιστήμης και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ), Αθήνα, 27 Σεπτ. - 3 Οκτωβ. 2008.
♦ Ημερίδα Ε.Λ.Μ.Ε. Προτύπων: «Ο Ρόλος και η Λειτουργία των Πειραματικών Σχολείων στην Δημόσια Εκπαίδευση», Αθήνα, 21 Ιουνίου 2009.
♦ 9ο Επιστημονικό Συμπόσιο Φυσικής Ένωσης Ελλήνων Φυσικών: «Οι Ερευνητικές Προκλήσεις στο Χώρο της Φυσικής», Λίμνη Πλαστήρα, 20-22 Νοεμβρίου 2009.
♦ Ημερίδα της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών για μαθητές Λυκείου: «Οι Μαθητές συναντούν την Φυσική και η Φυσική μαγεύει», Αθήνα, 18 Δεκεμβρίου 2009.
♦ 13ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ένωσης Ελλήνων Φυσικών: «Φυσική και Άνθρωπος», Πάτρα, 17-21 Μαρτίου 2010.
♦ Διεθνές Συνέδριο: "History of Science in Practice", Αθήνα, 5-9 Μαΐου 2010.
...πίσω στα περιεχόμενα