2021-2023

Το προχειρο τετραδιο

σημειωσεις καθʼ οδον!

Ἀγχιβασίην

Τὸ Πρόχειρο Τετράδιο 2021-2023

Στὴν ἀνάρτηση αὐτή, οἱ σημειώσεις εἶναι τοῦ ποδαριοῦ!

Ὑπάρχουν πολλὰ λάθη ὀρθογραφικά, συντακτικά, τονισμοῦ, νοήματος καὶ λοιπά.

Εἶναι ἰδέες καὶ σκέψεις ποὺ κατέγραψα πρόχειρα μὲ σκοπὸ ἀργότερα νὰ τὶς ἐπεξεργαστῶ περαιτέρω.

27 Δὲκ 2021, 9:29:41 μ.μ.

«Πολιτικὴ ἢ οἰκονομία;»
στὴν διαχείριση τῶν σκουπιδιῶν

Τὸ πρῶτο ἀξίωμα:
«Ὅτι παράγεται θὰ γίνει σκουπίδι.
Ἁπλὰ εἶναι θέμα χρόνου».

Ποιό ἐκ τῶν δύο;
ἡ Πολιτικὴ θὰ καθορίζει τὴν οἰκονομία ἢ ἡ οἰκονομία θὰ καθορίζει τὴν πολιτική.

Ἡ διαχείριση τῶν σκουπιδιῶν;
Ἡ παραγωγή τους, ἡ ἀποθήκευση καὶ ἀπόθεσή τους καὶ ὅλα τὰ σχετικὰ μὲ αὐτὰ τὰ σκουπίδια(=προϊόντα), ποιός τὰ καθορίζει;
Ἡ πολιτικὴ ἢ ἡ οἰκονομία;

4 Ὀκτ 2022, 10:27:09 μ.μ.

Οἱ κίνδυνοι (ὑπαρκτοὶ ἢ ἁπλές φοβίες;)

Μαῦρες τρῦπες
Μετεωρῖτες
Κλιματικὴ ἀλλαγὴ
Τρύπα τοῦ Ὄζοντος
Τρομοκρατία
Πόλεμοι
ἡφαίστεια
ἐξωγήινοι
ἰοί, μικρόβια
πυρκαγιὲς δασῶν

Ὅλοι αὐτοὶ οἱ κίνδυνοι προωθοῦνται ἀπὸ τὶς ἐξουσίες γιά διάφορες πολιτικὲς σκοπιμότητες!

23 Ἰαν 2021, 3:28:42 μ.μ.

Ἀθλητισμὸς ἐναντίον γυμναστικῆς

Ὁ ἄνθρωπος ὀφείλει νὰ γυμνάζεται καθημερινὰ· γιὰ τὴ γυμναστικὴ δὲν ὑπάρχουν ἑορτές, ἀργίες καὶ Κυριακές.

Ὁ ἀθλητισμὸς εἶναι ἕνας κοινωνικὸς μηχανισμὸς, ὁ ὁποῖος ἔχει σκοπὸ νὰ βοηθήσει (μαζὶ μὲ τοὺς ἄλλους παρόμοιους μηχανισμοὺς), ὥστε νὰ ἀναπαραχθεῖ ἡ ἐξουσία ἡ ὁποία τὸν ἐλέγχει τὸν προωθεῖ καὶ τὸν ἀναπαράγει.

Περισσότερα γιὰ τὸν ἀθλητισμὸ διαβάστε στὴν ἀνάρτηση ποὺ ἔχω κάνει πρὶν ἀπὸ ἀρκετὰ χρόνια ὅταν εἶχε προκύψει τὸ θέμα μὲ τὸ ντόπινγκ τῶν ἀθλητῶν.

Ὁ ἀθλητισμὸς εἶναι ἕνας μηχανισμὸς ἀναπαραγωγῆς τῆς ἐξουσίας καὶ δὲν προάγει κανέναν πολίτη, παρὰ μόνο αὐτοὺς ποὺ ἐμπλέκονται στὰ «κυκλώματα» του (ἀθλητὲς, παράγοντες κ.α.).

Τὸ ἰδεολόγημα ὅτι «μᾶς κάνει ὅλους περήφανους» ἐπειδὴ «ὁ τάδε» πῆρε μετάλλιο εἶναι ἕνα ἀνόητο ἰδεολογικὸ κατασκεύασμα, τὸ ὁποῖο δὲν ἐξυπηρετεῖ τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὸ νὰ ἀποδεχθεῖ ὁ λαὸς ὅλο αὐτὸ τὸ θέατρο, ὅλο αὐτὸ τὸ τηλεπαιχνίδι.

Ὅλοι μας ἔχουμε χρέος νὰ ἀγωνιστοῦμε σθεναρὰ ἐνάντια σὲ αὐτὸ τὸ τηλεπαιχνίδι, ποὺ λέγεται ἀθλητισμός, καὶ νὰ στρέψουμε τὴν δραστηριότητα μας καὶ τὴν παιδεία τῶν παιδιῶν μας πρὸς τὴν κατεύθυνση τῆς γυμναστικῆς καὶ ὄχι τοῦ ἀθλητισμοῦ.

Ἡ σύγχυση ἡ ὁποία ἐσκεμμένως προωθεῖται μεταξὺ τῶν ἐννοιῶν ἀθλοῦμαι καὶ γυμνάζομαι ἐμπεριέχει δόλο καὶ δὲν πρέπει ἕνας ὑγιῶς σκεπτόμενος ἄνθρωπος νὰ πέσει σὲ αὐτὴ τὴν παγίδα.

Ὅλοι μας γνωρίζουμε πολὺ καλὰ, ὅτι ὁ ἀθλητισμὸς προωθεῖ τὴν διαπλοκὴ, τὴν κατάχρηση, τὴν ἀπαξίωση, τὸ ντόπινγκ, τὸν κούφιο ἀνταγωνισμό καὶ ὅλα τὰ κακὰ ποὺ μπορεῖ νὰ ἀναπτύξει ἡ ἐμπορευματοποίηση τῶν ἀγώνων,

28 Ἰαν 2021, 8:47:06 π.μ.

Ἀθλητισμός

Ὁ ἀθλητισμὸς, ὁ πρωταθλητισμὸς, οἱ ἀγῶνες, δὲν ἔχουν καμμιὰ ποιοτικὴ διαφορὰ ἀπὸ τὸ «τσίρκο» καὶ ὅλες τὶς δραστηριότητές τοῦ θεάματος. Γιατί θὰ πρέπει νὰ χρηματοδοτεῖται ἀπὸ τὸ κράτος; Γιατί θὰ πρέπει οἱ φορολογούμενοι νὰ τὸν πληρώνουν; Τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς ἱερεῖς τῶν διαφόρων θρησκειῶν.

Ὁ ἀθλητισμὸς εἶναι ἕνας μηχανισμὸς ἐξουσίας, ἂς μὴν ξεχνᾶμε ὅτι ἡ Ἑλλάδα χρεώθηκε καὶ μπῆκε στὰ μνημόνια μετὰ τοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες 2004.

Ἡ μόνη διαφορὰ ποὺ ὑπάρχει μεταξὺ τῶν ἀθλητῶν καὶ τῶν ἀκροβατῶν, κλόουν του τσίρκου εἶναι ὅτι οἱ πρῶτοι πληρώνονται ἀπὸ τὸ κράτος, γίνονται λοχαγοὶ-ταγματάρχες καὶ τοὺς πληρώνει μία ζωὴ ὁ ἑλληνικὸς λαός, κάτι τὸ ὁποῖο Λογικὰ εἶναι ἀκατανόητο.

Ἂν κάποιοι ἐπιθυμοῦν νὰ τοὺς πληρώνουν, δὲν ἔχω καμία ἀντίρρηση, ἄς τοὺς πληρώνουν ὅπως πληρώνουν γιὰ νὰ πᾶνε στὸ τσίρκο.

Στὰ σχολεῖα, δημοτικὰ, γυμνάσια καὶ λύκεια ἀκόμα καὶ πανεπιστήμια ἡ γυμναστικὴ ἔχει ἐξαφανιστεῖ καὶ σὰν λέξη καὶ σὰν δράση. Ἔχει ἀντικατασταθεῖ ἀπὸ τὴν σωματικὴ ἀγωγὴ ὡς λέξη καὶ ἀπὸ τὶς ἀθλητικὲς δραστηριότητες ὡς πράξη.

Ἕνα μεγάλο ποσοστὸ μαθητῶν καὶ μαθητριῶν θέτοντας ὡς στόχο ζωῆς τὴν διάκριση τους σὲ κάποια ἀθλητικὴ δραστηριότητα, στὴν πράξη σταματοῦν νὰ ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν μόρφωσή τους, ἡ ὁποία μπαίνει σὲ δεύτερη μοῖρα καὶ ἐνδιαφέρονται μόνο γιὰ τὸν κούφιο ἀνταγωνισμὸ καὶ τὶς διακρίσεις καὶ ταυτοχρόνως θυσιάζουν καὶ πολλὰ ἄλλα πράγματα σὲ αὐτὸν τὸν βωμό.

Ἡ ἰδεολογικὴ συμμετοχὴ τοῦ ἀθλητισμοῦ στὴν ἀναπαραγωγὴ τοῦ καπιταλισμοῦ καὶ τῆς ταξικότητας μιᾶς κοινωνίας εἶναι τεραστία καθότι περνάει ἡ κοινωνικὴ ἀντίληψη ὅτι οἱ ἱκανοὶ σὲ «κάτι» μποροῦν νὰ ἔχουν πλοῦτο καὶ δόξα! καὶ ἔτσι ἀναπαράγουν τὴν κοινωνική ἀποδοχὴ τῶν μεγιστάνων τοῦ πλούτου.

Γιὰ τὰ χιλιάδες παιδιὰ ἀθλητὲς, οἱ ὁποῖοι γιὰ τὸν Ἄλφα ἢ βῆτα λόγο ἔμειναν στὴν ἀναπληρωματικὴ ὁμάδα εἴτε δὲν πέρασαν στοὺς τελικοὺς εἴτε δὲν πῆραν μετάλλιο εἴτε δὲν γίνανε χρυσοῖ πρωταθλητὲς εἴτε δὲν γίνανε Ὀλυμπιακοὶ πρωταθλητὲς ὅλα αὐτὰ τὰ παιδιὰ βρίσκονται σὲ μία πολὺ ἄσχημη ψυχολογικὴ κατάσταση καὶ γίνονται δυστυχισμένοι ἄνθρωποι μὲ τὸ ἀπωθημένο νὰ τοὺς ὁδηγεῖ συνεχῶς στὴ ζωή τους ἢ σὲ ψυχοφάρμακα ἢ καὶ ἄλλες ἀλλότριες λύσεις.

Καὶ ἴσως νὰ σκέφτονται ἀργότερα μὲ ἀπελπισία το ὅτι δὲν βρέθηκε κάποιος νὰ τοὺς παροτρύνει νὰ σπουδάσουν μία ἐπιστήμη παρὰ νὰ ἀσχοληθοῦν ἐπαγγελματικὰ μὲ τὸν ἀθλητισμὸ καὶ νὰ γίνουν οἱ κλόουν τῶν γηπέδων.

Οἱ τραυματισμοὶ τῶν ἀθλητῶν καὶ οἱ ἀρρώστιες ποὺ προκαλοῦνται ἀπὸ τὰ ἀτυχήματα καὶ τὶς ὑπερπροσπάθειες ποὺ καταβάλουν γιὰ τὴν ἐπίτευξη τοῦ στόχου τους εἶναι μία δυσάρεστη κατάσταση γιὰ τοὺς ἴδιους τοὺς ἀθλητὲς, οἱ μόνοι ποὺ κερδίζουν εἶναι οἱ ἀθλίατροι.

Ὁ πληθυσμὸς μιᾶς χώρας χωρίζεται σὲ τρεῖς ὁμάδες: πρῶτον τοὺς ἀθλητὲς, δεύτερον τοὺς παρατρεχάμενους, προπονητὲς, παράγοντες, γονεῖς καὶ λοιπούς, καὶ τρίτον τοὺς πολῖτες ποὺ δὲν ἐμπλέκονται, οἱ ὁποῖοι πληρώνουν μὲ τοὺς φόρους τους τὸν ἀθλητισμό!;

Ὅλοι οἱ παρατρεχάμενοι ὁμοσπονδίες σύλλογοι ἀκαδημίες καὶ λοιπὰ καὶ λοιπὰ, ποὺ χρηματοδοτοῦνται ἀπὸ τὸ κράτος εἶναι κατακριτέοι καὶ θὰ πρέπει νὰ χρηματοδοτοῦνται μόνο ἀπὸ τοὺς ἐνδιαφερόμενους νὰ ἀγοράσουν τὸ προϊὸν ποὺ παράγουν, π.χ. εἰσιτήριο στὸ γήπεδο.

22 Ἰαν 2021, 9:47:06 π.μ.

Ἡ διάκριση τῶν ἐξουσιῶν

Μία κοινωνία καὶ μία Δημοκρατία ἐκφυλίζεται τόσο ὅσο ἡ διάκριση τῶν ἐξουσιῶν δὲν ὑφίσταται.

Ὅταν μιὰ ἐξουσία ὑποκαθιστᾶ τὴν ἄλλη, ὅταν π.χ. ἡ βουλὴ καὶ ἡ δικαιοσύνη ἀντικαθίσταται ἀπὸ τὴν ἐκτελεστικὴ ἐξουσία, τότε πραγματικὰ ἔχουμε μεγάλη ἀπώλεια Δημοκρατίας.

29 Ἰουν 2023, 10:14:56 μ.μ.

αἰσθήσεις καὶ συναισθήματα

οἱ αἰσθήσεις καὶ τὰ συναισθήματα λειτουργοῦν μὲ «διαφορικὴ» λογική.

Δηλαδὴ ἀνιχνεύεται ἀρχικὰ ἡ αἰτία (ἡ ὁποία τὸ προκαλεῖ) καὶ ἀπὸ τὴν «μεταβολὴ τοῦ μεγέθους» της (τῆς ἀνιχνευομένης αἰτίας), προκαλεῖται τὸ ἀντίστοιχο συναίσθημα, ὄχι ἀπὸ τὸ μέγεθος τῆς πληρότητος «αὐτὸ καθ' ἑαυτὸ», ἀλλὰ ἀπὸ τὸ πόσο μεταβάλλεται στὸ χρόνο.

Παράδειγμα:
τὸ αἴσθημα τῆς ἐπιθυμίας γιὰ «οὔρηση», δὲν προκαλεῖται ἀπὸ τὴν μέτρηση τῆς «πληρότητας τῆς οὐροδόχου κύστης» αὐτῆς καθ' αὐτῆς, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν ρυθμὸ μεταβολῆς (αὔξησης στὴν προκειμένη περίπτωση) αὐτῆς τῆς πληρότητας. Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ πολλὲς φορὲς μὲ μικρὴ πληρότητα, αἰσθανόμαστε τὴν ἀνάγκη, ἀλλὰ ἀναβάλλουμε τὴν ἐκπλήρωση χωρίς πρόβλημα· ὅλα αὐτὰ συμβαίνουν ὅσο εἴμαστε μακρυὰ ἀπὸ τὸ ὅριο τῆς χωρητικότητας τῆς οὐροδόχου κύστης.

Δεύτερο παράδειγμα:
Τὸ αἴσθημα «πένθους» ἀπὸ τὴν ἀπώλεια προσφιλοῦς, εἶναι περισσότερο ἢ λιγότερο ἔντονο ἀναλόγως μὲ τον ρυθμὸ μεταβολῆς τῆς πληροφορίας, γιὰ αὐτὸ λέμε «νὰ τοῦ τὸ πεῖς μὲ τρόπο».

Τρίτο παράδειγμα:
Ἄν δεῖς γιὰ πρώτη φορὰ ἕνα «πανέμορφο τοπίο», ἡ αἰσθήση εὐχαρίστησης ποὺ νοιώθεις εἶναι πολὺ μεγάλη, ὅμως μετὰ ἀπὸ καιρὸ μένοντας καὶ βλέποντάς το συνέχεια ἡ αἰσθήση εὐχαρίστησης μειώνεται. Ἰσχύει κι ἐδῶ ὁ ἴδιος νόμος.

Ἔτσι λειτουργοῦν ὅλα τὰ αἰσθήματα καὶ οἱ αἰσθήσεις μὲ «διαφορικὴ» λογική.

4 Ἰουλ 2023, 2:38:47 μ.μ.

ἁπλὴ καὶ ἐνισχυμένη ἀναλογική

ἡ ἀναλογικὴ εἶναι μία καὶ δὲν χρειάζεται τὸ «ἁπλὴ» αὐτὸ εἶναι πλεονασμὸς καὶ ὑπόπτων ἐφεύρημα.

ἡ «ἐνισχυμένη ἀναλογικὴ» ἔχει ἄπειρες διαβαθμίσεις καὶ ὅσο πιὸ ἐνισχυμένη εἶναι τόσο πλησιάζουμε πρὸς τὰ ἀπαράδεκτα καθεστῶτα.

αὐτὰ γιὰ τὴν ἀντιπροσωπευτικὴ δημοκρατία.

τὸ ἴδιο ἰσχύει καὶ γιὰ τὴ δημοκρατία. δημοκρατία εἶναι μία καὶ ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι ἐκ τοῦ πονηροῦ.

γιὰ νὰ ἔχουμε δημοκρατία θὰ πρέπει νὰ ἔχουνε ὅλοι οἱ πολῖτες ἄμεση πρόσβαση καὶ στὶς τρεῖς διαστάσεις τοῦ πολιτικοῦ γίγνεσθαι δηλαδή

τὶ θὰ παραχθεῖ
ποιός θὰ τὸ παράξει καί
πῶς θὰ μοιραστεῖ

Μὲ λόγο καὶ δράση καὶ στὰ τρία!
καὶ μὲ πλήρη κατάργηση τῆς δουλείας!

ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιὰ αὐτὸ ἐὰν δὲν πᾶμε στὴν ἄμεση διαδικτυακὴ Δημοκρατία εἶναι ἡ ψῆφος νὰ εἶναι ἐπώνυμη καὶ νὰ ὑπάρχει ἡ δυνατότητα ἀνάκλησης, ἐὰν ὁ ἐκπρόσωπος σου δὲν τηρεῖ τὶς προϋποθέσεις γιὰ τὶς ὁποῖες τον ὥρισες.

στὸ πλαίσιο τῆς ἰδεολογίας τῆς «νεωτερικότητας», ἔχουν πείσει τὸ μεγάλο ποσοστὸ τοῦ πληθυσμοῦ, ὅτι εἶναι σωστὸ καὶ ἔτσι πρέπει νὰ λειτουργεῖ μία χώρα πολιτικά. δηλαδὴ τὸν ἔχουν πείσει, ὅτι ἔτσι λέει ἡ ἐπιστήμη τῆς πολιτικῆς, ἔτσι λένε οἱ ἔρευνες, καὶ ἔτσι πρέπει νὰ εἶναι τὸ πολιτικὰ ὀρθό! Κατάργηση κάθε ἔννοιας Δημοκρατίας

5 Ἰουλ 2021, 4:06:13 μ.μ.

Ἀριστοτέλης:
διαλεκτικὸς λόγος καὶ Δημοκρατία

Μελετῶντας τὸ ὄργανο Ἀριστοτέλους γίνεται φανερὴ ἡ θέση του γιὰ τὴν διάκριση μεταξὺ «διαλεκτικοῦ» καὶ «ἐπιστημονικοῦ» (διδακτικοῦ) λόγου, ὁ ἐπιστημονικὸς λόγος ἀκολουθεῖ τὶς δικές του ἀρχὲς γιὰ τὴν παραγωγὴ ἀληθῶν προτάσεων καὶ γενικότερα τὴν παραγωγὴ τῆς ἀλήθειας ξεκινῶντας ἀπὸ «ἀληθῆ καὶ πρῶτα».

Ὁ διαλεκτικὸς λόγος πρέπει νὰ διακρίνεται σαφῶς ἀπὸ τὸν ἐπιστημονικὸ (ἢ διδακτικὸ ὅπως τὸν ὀνομάζει ὁ Ἀριστοτέλης), ὁ ὅποιος (ἐπιστημονικός) δὲν ἀμφισβητῆται ποτὲ ἀπὸ τὸν ἀποδέκτη.

Ἀντιθέτως ὁ «διαλεκτικὸς λόγος» ποὺ εἶναι ὁ κοινωνικὸς λόγος γιὰ τὸν ὁποῖον μπορεῖ ὁ καθένας νὰ ἔχει ἄποψη θέση καὶ νὰ διατυπώνει τὴν γνώμη του.

Ἐδῶ ξεκινάει τὸ μεγαλεῖο τῆς δημοκρατίας.
Δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ εἶναι ἐπιστήμονας κάποιος γιὰ νὰ ἔχει λόγο γιὰ τὴν πολιτικὴ, τὴν δικαιοσύνη, τὴν οἰκονομία καὶ ὅλα τὰ ἐρωτήματα τὰ διαλεκτικὰ (ὄχι ἐπιστημονικὰ).

Ἡ διάκριση σὲ ὅλο τὸ ἔργο τοῦ Ἀριστοτέλη, αὐτῶν τῶν εἰδῶν τοῦ λόγου, εἶναι πανταχοῦ παροῦσα.
Εἶναι ἄλλο πρᾶγμα ὁ διαλεκτικὸς λόγος, ὁ λόγος ποὺ ἀναφέρεται στὰ κοινωνικὰ (δίκαιο, οἰκονομία, πολιτικὴ) καὶ φιλοσοφικὰ (ἀναζήτηση τοῦ ψευδοῦς) ζητήματα, καὶ εἶναι τελείως διαφορετικὸς ὁ ἐπιστημονικὸς λόγος, ὁ λόγος δηλαδὴ ὁ ὁποῖος δὲν ἐπιδέχεται καμία ἀμφισβήτηση καὶ εἶναι ἐξ ὁρισμοῦ «ἀληθής».

Ἡ διάκριση αὐτὴ δὲν θὰ εἶχε καμία ἀξία ἐὰν δὲν ὁδηγοῦσε μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια σὲ μία πολὺ ὑψηλοῦ ἐπιπέδου Δημοκρατία.

Ὁ κάθε «πολίτης» μπορεῖ νὰ ἔχει λόγο διαλεκτικὸ, ἀσχέτως τῆς ἐπιστημονικῆς του κατάρτισης.
«Τῶν γὰρ κοινωνοῦντα λόγων ψέγειν λόγους»

9 Νοε 2021, 9:35:12 π.μ.

Ἀριστοτέλης, Σωκράτης, ἰδέα.

Ἐδῶ ὁ Ἀριστοτέλης μᾶς λέει τὶ ὑποστηρίζει ὁ Σωκράτη καὶ τὴν «ἰδέα»!

«Σωκράτους δὲ περὶ μὲν τὰ ἠθικὰ πραγματευομένου περὶ δὲ τῆς ὅλης φύσεως οὐθέν, ἐν μέντοι τούτοις τὸ καθόλου ζητοῦντος καὶ περὶ ὁρισμῶν ἐπιστήσαντος πρώτου τὴν διάνοιαν, ἐκεῖνον ἀποδεξάμενος διὰ τὸ τοιοῦτον ὑπέλαβεν ὡς περὶ ἑτέρων τοῦτο γιγνόμενον καὶ οὐ τῶν αἰσθητῶν· ἀδύνατον γὰρ εἶναι τὸν κοινὸν ὅρον τῶν αἰσθητῶν τινός, ἀεὶ γὲ μεταβαλλόντων. οὗτος οὖν τὰ μὲν τοιαῦτα τῶν ὄντων ἰδέας προσηγόρευσε, τὰ δ᾿ αἰσθητὰ παρὰ ταῦτα καὶ κατὰ ταῦτα λέγεσθαι πάντα»
«Μετὰ τὰ Φυσικὰ» 987b,

Νὰ τὸ ποῦμε μὲ δικά μας λόγια.
Ὁ Ἀριστοτέλης μᾶς λέει ὅτι ὁ Σωκράτης δὲν ἐνδιαφέρεται καθόλου γιὰ τὰ θέματα τῆς φύσης, ἀλλὰ τὸ μόνο ποὺ τὸν ἐνδιαφέρει εἶναι τὸ θέμα τῆς κοινωνίας, δηλαδὴ τὸ ἠθικὸ. Καὶ εἶναι ὁ πρῶτος ὁ ὁποῖος ἀσχολήθηκε καὶ μᾶς ἔδωσε τὸ «ὁρισμὸ» τῆς κάθε ἔννοιας, τοῦ κάθε ὀνόματος.
Καὶ καθότι τὰ πράγματα τὰ φυσικὰ συνεχῶς ἀλλάζουν οἱ παραστάσεις ὅλες ποὺ ἔχουμε γιὰ αὐτὰ, γιὰ τὸ καθένα ἀπὸ αὐτὰ, συμπυκνωμένα σὲ ἕνα νόημα σὲ μία λέξη, αὐτὸ τὸ λέμε ἰδέα, καὶ συνέχεια γιὰ αὐτὸ μιλᾶμε, καὶ συνέχεια μὲ αὐτὸ ἀσχολούμαστε, καὶ λέμε ὅτι ἀσχολούμαστε μὲ τὰ «Φυσικά».

19 Νοε 2023, 10:39:30 π.μ.

Ἀριστοτέλης

«πᾶν ἀγαθὸν πρὸς πᾶν ἂν εἴη συμβλητὸν» Πολιτικὰ 1283a.3

15 Μὰρ 2023, 1:42:59 μ.μ.

βίαιοι θάνατοι καὶ «ἐγκληματικὴ κοινωνικὴ ἀδιαφορία»

Τροχαῖα, ἐργατικά, ἰατρικά, οἰκιακά, μεταφορᾶς, αὐτοκτονίες, ἀνθρωποκτονίες, δολοφονίες, πνιγμοί, δηλητηριάσεις, πτώσεις, σεισμοί, πλημμύρες, πυρκαγιὲς εἶναι τὰ αἴτια τῶν «βίαιων θανάτων», ποὺ κάθε χρόνο στὴν Ἑλλάδα ξεπερνοῦν τὶς 4 χιλιάδες.

Καὶ ὅλοι προέρχονται ἀπὸ «ἐγκληματικὴ κοινωνικὴ ἀδιαφορία».

29 Ἰουλ 2021, 2:41:48 μ.μ.

Γάμος καὶ καταπίεση τῆς γυναίκας

Ἡ Ἐνδοοικογενειακὴ καταπίεση τῆς γυναίκας ἀπὸ τὸν ἄνδρα εἶναι ἡ ἀντίδρασή του ἄντρα στὸ ἀπάνθρωπο καὶ παράλογο θεσμικὸ σύστημα ποὺ τοῦ ἐπεβλήθη, δηλαδὴ τοῦ θεσμοῦ τοῦ γάμου.

Καὶ αὐτὸ ἔγινε μὲ μοναδικὸ σκοπὸ νὰ μπορεῖ ὁ ἄντρας νὰ ἐκτονώνεται καὶ νὰ ἀντέχει ἔτσι τὴν ἐξουσία ποὺ τοῦ ἐπιβάλλεται ἀπὸ τὴν ἄρχουσα τάξη.

27 Δὲκ 2021, 9:22:44 μ.μ.

Γιατί οἱ ἄνθρωποι ἀκολουθοῦν τὴν «μόδα»

Οἱ ἄνθρωποι ἀκολουθοῦν τὴ μόδα γιὰ πολλοὺς καὶ ποικίλους λόγους.

Οἱ ἀντιφάσεις τῆς ζωῆς καὶ τῆς κοινωνίας μᾶς δίνουν τὸ σκηνικὸ καὶ τὴν ἀπάντηση σὲ αὐτὸ τὸ ἐρώτημα:
Γιατί οἱ Ἄνθρωποι Ἀκολουθοῦν τὴ Μόδα...

Πρώτη ἀντίφαση: ὁ ἄνθρωπος εἶναι ζῶο μιμητικὸ ποὺ προσπαθεῖ νὰ διαφέρει.
Δευτέρα ἀντίφαση: ἡ ζωὴ στηρίζεται στὸν θάνατο ἄλλης ζωῆς.
Τρίτη ἀντίφαση: ὁ κάθε ἕνας θέλει νὰ ἐξουσιάζει ἀλλὰ νὰ μὴν ἐξουσιάζεται.
Τετάρτη ἀντίφαση: ὁ ἄνθρωπος ἐργάζεται πολλὲς ὧρες γιὰ νὰ ἐξασφαλίσει ἐλεύθερο χρόνο δηλαδὴ νὰ μὴν ἐργάζεται.
Πέμπτη ἀντίφαση: Τόσο καλύτερα ξέρεις νὰ ζεῖς, ὅσο πλησιάζεις στὸ θάνατο.

13 Αὐγ 2022, 11:27:57 μ.μ.

Γνώση καὶ μεσότητα

Ἡ Ἀρετὴ εἶναι πάντα ἀνάμεσα στὰ δύο ἀντίθετα κακά της. Ἡ γνώση, ἡ πληροφόρηση, ἡ ἐπικοινωνία, ὁ ὀρθὸς λόγος, εἶναι τὰ ἐφόδια γιὰ νὰ μπορέσεις νὰ βρεῖς τὸ μέσον αὐτὸ (τὴν Ἀρετὴ) καὶ ὡς πρὸς τὸν τρόπο καὶ τὴ μέθοδο ποὺ Θὰ ἀκολουθήσεις ἀλλὰ καὶ τὸ νὰ ἐντοπίσεις ἀκριβῶς τὸ σημεῖο τοῦ ἄριστου τὸ ὁποῖο νὰ μὴ γέρνει πρὸς τὴν μία κακία οὔτε πρὸς τὴν ἄλλη.

1 Δὲκ 2021, 6:07:23 μ.μ.

Πολιτισμός

Ὁ πολιτισμὸς τοῦ καθίσματος κάνει τὴν Γυμναστικὴ ἐμπόρευμα.
Ὁ πολιτισμὸς τοῦ καθίσματος δημιούργησε τὴν ἰατρικὴ τοῦ δόγματος «μὴ ὑγιὴς μὴ νεκρός».
Ἡ ἠθικὴ τῆς θρησκείας κάνει τὸν ἔρωτα πορνεία καὶ πορνογραφία.
Τὸ «ἀνεξέλεγκτο» στὴν παραγωγὴ τροφίμων προκαλεῖ τοὺς καρκίνους.
Ἡ ἐμπορευματοποίηση τῆς παιδείας ὀνομάζει (βαφτίζει) τὴν προπαγάνδα καὶ τὴν κατάρτιση ὡς Γνώση, τέχνη, μόρφωση.
Ὁ πολιτισμὸς τοῦ ὑπηκόου καὶ ὄχι τοῦ πολίτη

10 Ἰαν 2023, 5:03:03 μ.μ.

Γυμναστικὴ (ὁρισμός)

Γυμναστικὴ εἷναι ἡ συστηματικὴ προσαρμογὴ τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος, σὲ ρυθμὸ καὶ συμμετρία τῆς κάθε δυνατῆς κίνησης, μὲ σκοπὸ τὴν πληρότητά του, σὲ κάλλος, δύναμη, ὑγεία κι εὐεξία.

4 Ἰουν 2021, 11:10:09 π.μ.

Γυμναστικὴ, ταξίδια, τέχνη, νόμισμα.

Τὰ τέσσερα ταῦτα ὅταν ἐμπορευματοποιηθοῦν, πρῶτον αὐτοαναιρούνται καὶ δεύτερον καταστρέφουν τὴν κοινωνία.

31 Μὰρ 2021, 9:50:08 π.μ.

Γυμναστικὴ τέχνη παιδεία

ἡ γυμναστικὴ εἶναι μία διαδικασία ἐκπαίδευσης τῶν ἀνθρώπων (καὶ νέων καὶ ἡλικιωμένων), ἀπὸ τοὺς Γυμναστές, ὅπως ἀκριβῶς εἶναι καὶ ἡ Τέχνη, δηλαδὴ ἡ Ποίηση, μία διαδικασία ἐκπαίδευσης ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ἀπὸ κάποιους φωτισμένους ἐξ αὐτῶν, ποῦ λέγονται καλλιτέχνες, ποιητές.

1 Ἀπρ 2021, 2:14:30 μ.μ.

Δεδομένα, πληροφορία, δείκτης, εἴδηση.

δείκτης: «Θνησιμότητα» καὶ «θνητότητα»

Δείκτης καλεῖται ὁ λόγος ἐπὶ τοῖς ἑκατὸ κάποιων δεδομένων ποὺ ἔχει ὁριστεῖ καὶ καθιερωθεῖ ἔτσι ἀπὸ μία σύμβαση τῶν μελῶν τῆς ἀντίστοιχης ἐπιστημονικῆς περιοχῆς.

«Θνησιμότητα» καὶ «θνητότητα», δύο ἔννοιες τῆς στατιστικῆς ἰατρικῆς ὁρολογίας, οἱ ὁποῖες εἶναι σαφῶς ὁρισμένες.

Χρησιμοποιοῦνται δε ἀπὸ τοὺς ρήτορες τῆς τηλεόρασης κατὰ τὸ δοκοῦν εἴτε γιατί δὲν ξέρουν, εἴτε γιατί σκοπίμως θέλουν νὰ συσκοτίσουν τὴν ὑπόθεση στὴν ὁποία ἀναφέρονται.

θνησιμότητα μιᾶς «νόσου» ὁρίζεται καὶ ἐννοεῖται τὸ ποσοστὸ τῶν θανάτων ἐπὶ τοῖς ἑκατὸ στὸ σύνολο τοῦ πληθυσμοῦ, σὲ μία συγκεκριμένη περιοχὴ σαφῶς ὁριοθετημένη καὶ σὲ ἕνα χρονικὸ διάστημα ὅμοιος σαφῶς ὁριοθετημένο. Παραδείγματος χάρη ἡ θνησιμότητα τῆς Α ἀσθένειας στὴν Πελοπόννησο τὸ πρῶτο ἑξάμηνο τοῦ 2018 ἦταν 1,2%

Θνητότητα μιᾶς νόσου σὲ μία περιοχὴ ἀνὰ ἕνα χρονικὸ διάστημα εἶναι τὸ ποσοστὸ ἐπὶ τοῖς ἑκατὸ τῶν νεκρῶν ἀπὸ τὸ σύνολο τῶν προσβληθέντων ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἀσθένεια. Παραδείγματος χάρη ἡ θνητότητα τῆς ἄλφας ἀσθένειας στὴν Πελοπόννησο τὸ πρῶτο ἑξάμηνο τοῦ 2018 ἦταν 0,23 %

Γιὰ νὰ καταλάβουμε καλύτερα τὴ διαφορὰ θνητότητας καὶ θνησιμότητας θὰ ἀναφέρω ἕνα συγκεκριμένο παράδειγμα ἀκραίο ἀλλὰ πολὺ ἐνδεικτικὸ καὶ πολὺ πραγματικὸ. ἡ θνητότητα τῆς λύσσας εἶναι 100% γιὰ τὴν περιοχὴ φέτος, ἀλλὰ ἡ θνησιμότητα ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἀσθένεια εἶναι 0%.

Αὐτὸ τὸ ἀκραῖο παράδειγμα γιὰ νὰ καταλάβουμε καλύτερα ὅτι οἱ δύο αὐτοὶ δεῖκτες εἶναι ἀνεξάρτητοι μεταξύ τους μπορεῖ νὰ ἀνεβαίνει νὰ κατεβαίνει ὁ ἕνας ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸν ἄλλον. Βεβαίως πάντα ἡ θνησιμότητα εἶναι μικρότερη ἀπὸ τὴ θνητότητα.

Τὸ νὰ ὑπολογίσουμε αὐτοὺς τοὺς δύο δεῖκτες σὲ μία νόσο ἢ γιὰ μία νόσο εἶναι πολὺ δύσκολο νὰ συγκεντρώσουμε τὰ δεδομένα ποὺ θὰ φτιάξουν τὴν πληροφορία αὐτῶν τῶν δεικτῶν, δηλαδὴ εἶναι πολὺ δύσκολο μερικὲς φορὲς νὰ μάθουμε πόσοι νοσοῦν ἀπ' αὐτὴν τὴν ἀσθένεια. Ἐπίσης εἶναι πολὺ δύσκολο νὰ μετρήσουμε πόσοι πεθαίνουν ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἀσθένεια.

Ἡ δυσκολία στὴν πρώτη περίπτωση ὀφείλεται στὸ ὅτι μπορεῖ νὰ ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ νὰ εἶναι ἀσυμπτωτικοὶ καὶ νὰ μὴν μποροῦν πρακτικὰ νὰ καταγραφοῦν.

Στὴ δεύτερη περίπτωση μπορεῖ κάποιοι νὰ πεθάνουν ἔχοντας αὐτὴ τὴν ἀρρώστια, ἀλλὰ κι ἄλλες ὑποκείμενες, καὶ νὰ μὴν μποροῦμε νὰ ποῦμε ἀπὸ ποιὰ ἀπὸ τὶς δύο πέθαναν.

6 Αὐγ 2021, 8:17:02 μ.μ.

Δεδομένο-πληροφορία-εἴδηση

Δεδομένο λέγεται ὁποιαδήποτε μέτρηση μπορεῖ νὰ καταγραφεῖ ὡς μεμονωμένο συμβὰν, εἴτε εἶναι μέτρηση φυσικοῦ μεγέθους, εἴτε εἶναι μέτρηση κοινωνικοῦ μεγέθους, εἴτε εἶναι μέτρηση διακεκριμένων ποσοτήτων, εἴτε εἶναι μέτρηση στατιστικῶν ποσοτήτων, ἀκόμα καὶ οἱ φυσικὲς σταθερὲς καὶ ὁποιεσδήποτε ἄλλες σταθερές. Παραδείγματος χάρη ἕνα δάσος πῆρε φωτιὰ καὶ κάηκαν 350 στρέμματα

Πληροφορία ὀνομάζεται ἡ ὁποιαδήποτε συσχέτιση μεταξὺ δεδομένων καί συνόλων δεδομένων. Παραδείγματος χάρη ὅτι κάηκε μία περιοχὴ ἕνα δάσος πῆρε φωτιὰ καὶ κάηκε τὸ 10 % τῆς ἐπιφάνειας του, αὐτὸ εἶναι πληροφορία.

Εἴδηση ὀνομάζεται ὁποιαδήποτε πληροφορία ἢ δεδομένο ποὺ θὰ ὁδηγήσουν τὸν ἀποδέκτη σὲ ἀλλαγὴ τοῦ τρόπου σκέψης ἢ πράξης. Παραδείγματος χάρη ὅτι καίγεται Αὐτὸ τὸ δάσος καὶ ὅτι οἱ ὁδηγοὶ ποὺ κατευθύνονται σὲ αὐτὸν τὸ δρόμο πρέπει νὰ ἀλλάξω κατεύθυνση ἢ ὅτι αὐτὴ τὴ στιγμὴ ἔξω βρέχει εἶναι εἴδηση γιὰ νὰ πάρει ὁ ἄλλος ὀμπρέλα.

6 Αὐγ 2021, 8:09:11 μ.μ.

Δημοκρατία καὶ Στοιχεῖα Εὐκλείδου

Ὅπως ἀκριβῶς πῆρε ἡ ἄρχουσα ἰδεολογία τὰ «στοιχεῖα Εὐκλείδου» καὶ τὰ ἔκανε «Γεωμετρία» καὶ στὴ συνέχεια τὰ ἔκανε «μὴ εὐκλείδεια Γεωμετρία», ἔτσι ἀκριβῶς πῆρε τὴν ἔννοια τῆς «Δημοκρατίας», ἡ ὁποία εἶναι μία καὶ ἀδιαπραγμάτευτη (ὅπως ἡ ἔννοια ὑγεία, ἡ ἔννοια ἔγκυος καὶ λοιπὰ) καὶ ἄρχισε νὰ τὴν χωρίζει σὲ εἴδη: ἄμεση δημοκρατία, ἔμμεση δημοκρατία, κοινοβουλευτικὴ Δημοκρατία, Σοβιετική, δημοκρατία Κίνας, Δημοκρατία..., Δημοκρατία..., καὶ τὰ λοιπὰ καὶ τὰ λοιπά.

12 Ἰαν 2021, 6:21:23 π.μ.

Διαβάζοντας τὸ πρωτότυπο κείμενο

Γύρω στὸ 1990, ἀφοῦ εἶχα μελετήσει γιὰ ἀρκετὰ χρόνια «τὰ στοιχεῖα τοῦ Εὐκλείδη» ἀπὸ τὸ μεταφρασμένο καὶ καταπληκτικὸ κείμενο τοῦ Εὐαγγέλου Σταμάτη καὶ μετὰ τὴν ἀνάρτηση ποὺ ἔκανα τοῦ Ἑλληνικοῦ πρωτοτύπου κειμένου στὸ διαδίκτυο, μοῦ μπῆκε ἡ ἰδέα νὰ ἀρχίσω τὴ μετάφραση τῶν θεωρημάτων τοῦ Εὐκλείδη, σὲ μία πιὸ ἁπλὴ γλῶσσα ἀπὸ αὐτὴν τοῦ Σταμάτη καὶ ἔτσι ξεκίνησα.
Μετὰ ἀπὸ μερικὰ θεωρήματα κατάλαβα ὅτι μπορῶ νὰ διαβάζω τὸ ἀρχαῖο κείμενο, καὶ νὰ τὸ κατανοῶ ἀπὸ τὸ πρωτότυπο, μὲ τὴν βοήθεια βεβαίως κάποιου λεξικοῦ, νὰ βρίσκω μερικὲς ἄγνωστες λέξεις, εἰδικὰ γιὰ ρήματα.

Αὐτὸ ἦταν τὸ πρῶτο ξεκίνημα, στὴ συνέχεια ἀσχολήθηκα μὲ ἀλλὰ κλασικὰ κείμενα ἀπὸ τὸν Αἴσωπο μέχρι τόν Ἐπίκουρο, καὶ παρατήρησα ὅτι μὲ ἕνα καλὸ λεξικὸ καὶ μὲ μία καλὴ ἀνάλυση τῆς δομῆς τῆς «ἄγνωστης» λέξης ἐννοῶ γραμματικὴ ἀνάλυση γιὰ νὰ βρίσκω τὸν ἀρχικὸ της τύπο, στὸ σημεῖο αὐτὸ μὲ βοήθησε πολὺ τὸ ἐργαλεῖο ποὺ ἔχει φτιάξει τὸ πρόγραμμα Περσέας τοῦ πανεπιστημίου tufts, καθὼς ἐπίσης καὶ γιὰ τὴν ἑρμηνεία τῆς λέξης μὲ βοηθάει πολὺ τὸ online λεξικὸ little Scott, σήμερα μετὰ ἀπὸ μία ἀπὸ μία πορεία 30 χρονῶν μὲ αὐτὲς τὶς διαδικασίες ἀνάγνωση καὶ μελέτης τῶν κειμένων βρίσκομαι σὲ ἕνα ἱκανοποιητικὸ ἐπίπεδο ποὺ νὰ μπορῶ νὰ διαβάζω τὸ πρωτότυπο κείμενο πάντα βέβαια μὲ τὴ βοήθεια τῶν γλωσσικῶν αὐτῶν ἐργαλείων.

Μπορῶ νὰ πῶ τώρα μὲ βεβαιότητα ὅτι ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα δὲν εἶμαι νεκρὴ καὶ οὔτε εἶναι ξένη σὲ μᾶς, ἀλλὰ εἶναι μία συνέχεια τῆς δικιᾶς μας γλώσσας καὶ μέσα ἀπὸ τὴν κατανόηση τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς καταλαβαίνω πολὺ καλύτερα τὴ νέα ἑλληνική.

22 Ὀκτ 2022, 10:49:16 π.μ.

διαβάζοντας τὸν Νεχαμά

γνωρίζοντας τόν Ἀλέξανδρο Νεχαμὰ μὲ ἀφορμὴ τὴν παρουσίαση τοῦ βιβλίου του οἱ ἀρετὲς τῆς αὐθεντικότητας, προβληματίστηκα στὰ ἐξῆς σημεῖα:

πρῶτον ἂν ὁ Σωκράτης ἦταν σοφιστὴς ἢ δὲν ἦταν σοφιστής.

δεύτερον ἡ αὐτοκατηγόρησης ἂν δηλαδὴ μπορεῖ μία δεύτερη οὐσία νὰ κατηγορήσει τὸν ἑαυτό της.

τρίτον ἂν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει διάκριση μεταξύ του εἶναι καὶ τοῦ γίγνεσθαι.

20 Ἀπρ 2021, 8:36:12 μ.μ.

Διαπόμπευση τῶν ὑποδίκων

Ἡ Διαπόμπευση τῶν ὑποδίκων εἶναι ὁ δείκτης τῆς σήψης τῆς κοινωνίας.

Ἄλλοι δεῖκτες ποὺ μᾶς δείχνουν τὸν βαθμὸ σήψης μιᾶς κοινωνίας εἶναι:

Τὸ ποσοστὸ τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀσχολοῦνται μὲ τὸν τζόγο, τὶς μαντεῖες, τὴν μόδα καὶ τὴν μὴ ἀποδοχή τῶν αἱρετικῶν θέσεων.

22 Νοε 2021, 2:25:36 μ.μ.

Διάφορα

Τὸ γονιδίωμα εἶναι ἕνα πολὺ ἐξελιγμένο ρολόϊ.

Ὁ Ἄνθρωπος γιὰ ὅτι νομίζει ὅτι ξέρει φτιάχνει «Θεωρίες»,
γιὰ ὅτι δὲν ξέρει φτιάχνει «Θεούς»
καὶ πολλὲς φορὲς ἀντὶ γιὰ ὅλα αὐτὰ φτιάχνει «Θρησκεία»

Οἱ δύο δρόμοι τῆς Ἄγνοιας.
Ὁ ἕνας εἶναι ὁ δρόμος τῆς ἡμιμάθειας ποὺ τὸν ἀποκαλοῦμε «Ἐπιστήμη»,
καὶ ὁ ἄλλος ὁ δρόμος τῆς αὐτογνωσίας ποὺ τὸν ἀποκαλοῦμε «Φιλοσοφία».

Τὸ IQ τοῦ καθενὸς εἶναι ὑπεύθυνο γιὰ τὸ «μὲ ποιά πράγματα ἀσχολεῖται»

Ἡ ἀποκλειστικότητα καὶ ἡ ἰδιοκτησία στὸ ἐρωτικὸ πεδίο, δηλ. τοῦ ἐρωτικοῦ συντρόφου, (παλαιότερα μόνο ἀπὸ τὸν ἄντρα πρὸς τὴν γυναῖκα) εἶναι ἡ πρωταρχικὴ αἰτία ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ἐκπόρνευση τοῦ ἔρωτα καὶ τὴν συνειδησιακὴ ἀνοχὴ τῆς ἐξουσίας.

Ἡ κοινωνία ποὺ τὰ μέλη της τηροῦν τοὺς νόμους χωρὶς τὴν ἀνάγκη δικαστῶν καὶ δικηγόρων, εἶναι ἀπὸ βιολογικῆς σκοπιᾶς ἀδύνατον νὰ ὑπάρξει, ἀπὸ πολιτικῆς θεώρησης θὰ ὀνομαζόταν «Ἀναρχικὴ Κοινωνία», μὲ «ἀρχὲς» ὡς «ἐξουσιαστικὲς ὀντότητες» καὶ ὄχι «νόμους».

23 Μαΐ 2021, 8:55:21 μ.μ.

Δούλευε Κατανάλωσε

Ὁ λόγος ποὺ τὸ σύστημα τῆς ἐξουσίας θέλει σήμερα ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νὰ ἐργάζονται εἶναι γιατί ἔτσι κλέβει τὴν ὑπεραξία περισσότερων ταυτόχρονα θέλει καὶ νὰ ἔχει ἀνέργους γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ μειώνουν τοὺς μισθοὺς καὶ ἔτσι νὰ ἔχει μεγαλύτερη ὑπεραξία.

Ἡ ἐξουσία τῶν χρηματαγορῶν.

3 Νοε 2023, 7:08:31 μ.μ.

Ἐκμετάλλευση καὶ ἐξαθλίωση

Οἱ δύο αὐτὲς ἔννοιες εἶναι ἀδέλφια δίδυμα δηλαδὴ παράγονται ἀπὸ τὴν ἴδια μήτρα τὸ ζωικὸ ἔνστικτο, ἡ δομὴ τοῦ ἀνθρώπου ὅπου θέλει γιὰ τὴν ἐπιβίωση τοῦ νὰ καταστρέψει τὸ ὁτιδήποτε γύρω του.

Ἐκμετάλλευση κάθε ἄψυχου ὑλικοῦ καὶ ἐξαθλίωση κάθε ἔμψυχου τοιούτου.

1 Ἰαν 1921, 2:00:00 π.μ.

Ἐλαστικὴ Ἠθική

Ἡ ἄποψη ὅτι ἡ Ἠθικὴ εἶναι σταθερὴ ἀκλόνητη μόνιμη καθολικὴ καὶ διαχρονικὴ εἶναι ἰδεολογία.

15 Ὀκτ 2022, 5:10:37 μ.μ.

Ἐναντιότης καὶ ἀντίφαση

Ἡ διάκριση μεταξὺ τῶν ἐναντίων (ἀντιθέτων) προτάσεων καὶ τῶν ἀντιφατικῶν, εἶναι μία πολὺ σημαντικὴ διανοητικὴ διαδικασία γιὰ νὰ ἀποφεύγονται οἱ φαῦλοι διάλογοι. Στὸ κεφάλαιο 10 τῆς πραγματείας «περὶ ἑρμηνείας» ὁ Ἀριστοτέλης ξεκαθαρίζει αὐτὸ τὸ θέμα.

4 Αὐγ 2022, 9:49:33 μ.μ.

Ὁ Ἐξόριστος

Μὲ ἀφορμὴ τὸ ἔργο μὲ τὸν ὁμώνυμο τίτλο, ποὺ εἴδαμε πρόσφατα ἀπὸ τὴν κινηματογραφικὴ λέσχη τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς στὸ θερινὸ σινεμὰ «Θανάσης Βέγγος» ἔχω νὰ πῶ τὰ ἑξῆς.

Ὅταν ἕνας ἄνθρωπος αἰσθάνεται ὅτι εἶναι διαφορετικὸς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ περιβάλλοντος του, γιὰ ὁποιαδήποτε αἰτία, μετανάστευση, χρῶμα, τάξη, φῦλο, ἐργασία, μόρφωση, ἡλικία, πλοῦτο, περιουσία, κλπ, ἡ σύγκρουση ποὺ ὑπάρχει μέσα του (λόγῳ συνειδητοποιήσης αὐτῆς τῆς διαφορετικότητας) εἶναι σὲ δύο ἐπίπεδα:

στὸ ἕνα αἰσθάνεται ὅτι ἀδικεῖται, καὶ αὐτὸ τὸν ὠθεῖ σὲ μιὰ σειρὰ πράξεων καὶ ψυχικῶν διαθέσεων,
καὶ στὸ ἄλλο δὲν ἀφήνει εὐκαιρία, ὅπου μπορεῖ νὰ ἀδικήσει, καὶ αὐτὸ μὲ στόχο νὰ ἐξισορροπήσει τὸ πρῶτο ἐπίπεδο.

Ἡ ἀξία τοῦ ἔργου ἔγκειται στὸ ὅτι ἡ ὅλη παρουσίαση τοῦ θέματος ἦταν τέτοια ποὺ νὰ καλύπτει κάθε περίπτωση τοῦ καθενός μας, καὶ ὄχι μόνο αὐτὸ τὸ ὁποῖο παρουσιάζεται στὸ συγκεκριμένο σενάριο.

Φόβος καὶ πόνος ἀπὸ ὅπου κι ἂν προέρχεται καὶ ὅπου ἀπευθύνονται, ἄνωθεν ἢ κάτωθεν, παρελθὸν ἢ παρὼν καθορίζουν τὴν πράξη μας καὶ τὴ ψυχική μας διάθεση. Καὶ ὅλα αὐτὰ φυσικὰ στὸν ἀντίποδα μιᾶς μὴ ἐξουσιαστικῆς κοινωνίας.

3 Νοε 2023, 7:36:30 μ.μ.

Ἐξουσία καὶ Γλῶσσα

Ἡ γλῶσσα εἶναι σχεδὸν ταυτόσημο μὲ τὴν σκέψη.
Ὅλες οἱ ἐξουσίες ὑποβαθμίζουν τὴν σκέψη.

Μὲ τὶς παραπάνω θέσεις ξεκινῶ νὰ περιγράψω τὸ ἑξῆς φαινόμενο.

Γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας μὲ νόμο τοῦ κράτους ἐπεμβαίνει ἡ ἐξουσία στὴ «γλῶσσα» καὶ... καταργεῖ τὴν Τρίτη κλίση, τὸ ἀπαρέμφατο, τὴν δοτικὴ καὶ ἄλλα διάφορα ὑποβαθμίζοντας ἔτσι τὴ σπουδαιότερη καὶ ἱστορικότερη γλῶσσα τοῦ κόσμου, τὴν «Ἑλληνική γλῶσσα».

Οἱ λόγοι γιὰ τοὺς ὁποίους ἔγινε αὐτὸ (δὲν ἐξετάζω τὶς δικαιολογίες ποὺ ἀκούστηκαν) βρίσκονται σὲ δύο κυρίους ἄξονες.

Ὁ πρῶτος ἄξονας εἶναι ἡ βαθιὰ ἐξουσία ἡ ὁποία θέλει νὰ εἶναι ἡ κοινωνία, κοινωνία ὑποταγμένων ἀτόμων καὶ ὄχι κοινωνία πολιτῶν καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ὑποβαθμίζοντας τὴν γλῶσσα ὑποβαθμίζεται ἡ σκέψη καὶ τρόπος ἔκφρασης τῶν πολιτῶν γιατί δὲν πρέπει οἱ ἐξουσιαζόμενοι νὰ σκέπτονται καὶ νὰ ἐκφράζονται σωστὰ βαθιὰ καὶ ἐπίμονα.

Ὁ δεύτερος ἄξονας κινεῖται στὸ ὅτι οἱ διάφοροι λακέδες τῆς ἐξουσίας τοποθετοῦνται σὲ θέσεις κλειδιὰ τῆς ἐξουσιαστικῆς δομῆς καὶ ἐπειδὴ εἶναι ἀμόρφωτοι ἄνθρωποι καὶ δὲν μποροῦν νὰ χρησιμοποιοῦν σωστὰ τὴ γλῶσσα καὶ προκειμένου νὰ ἐξευτελίζονται εἶναι καλύτερα νὰ τὴν ὑποβαθμίσουν τὴν γλῶσσα γιὰ νὰ φαίνεται ὅτι μιλοῦν σωστὰ καὶ ἄρα εἶναι σπουδαῖοι καὶ νὰ δικαιολογοῦν ἔτσι τὴ θέση τους.

31 Αὐγ 2023, 3:09:05 μ.μ.

Ἐξουσία καὶ Ἐγκληματικότητα

Ἡ κάθε ἐξουσία συντηρεῖ, ἀναπτύσσει, μεγεθύνει καὶ δημοσιοποιεῖ τὴν ἐγκληματικότητα γιὰ πολλοὺς λόγους:

Ἐδῶ μερικοὶ ἐξ αὐτῶν:

γιὰ τὴν συσκότιση τοῦ βασικοῦ αἰτίου τῆς ὕπαρξης τῆς πραγματικῆς ἐγκληματικότητας, ποὺ εἶναι ἡ ταξικὴ διάρθρωση τῆς κοινωνίας.
γιὰ τὴν ἀνάπτυξη καὶ συντήρηση τοῦ φόβου τῶν ὑπηκόων.
γιὰ τὴν ἀνάπτυξη ἔτσι τοῦ ΑΕΠ μέσῳ τῆς ἀνάπτυξης τοῦ «security».
γιὰ τὴν δικαιολόγηση τῆς ἀνάπτυξης περαιτέρω τῶν μηχανισμῶν καταστολῆς.
γιατὶ ἔτσι οἱ πολλοὶ θὰ στηρίζουν τὴν ἐξουσία (ὅσο ἡ ἐγκληματικότητα μεγεθύνεται) μὲ τὴν ψευδαίσθηση ὅτι τοὺς ἐξασφαλίζει τὴν ἀσφάλεια καὶ τοὺς προστατεύει ἀπὸ τοὺς «κακούς».
(βασικὸς ψυχολογικὸς λόγος).

Ἡ μόνη πραγματικὴ ἐγκληματικότητα εἶναι ἡ μετατροπὴ τῆς «πολιτειακῆς ὀργάνωσης» σὲ «ἐξουσία».

4 Μαΐ 2023, 11:12:09 π.μ.

Ἐξουσία καὶ Φόροι

Ἕνα πολὺ σημαντικὸ γιὰ τὴν ἐξουσία «σημεῖο δράσης» εἶναι ἡ ἐπιβολὴ καὶ εἴσπραξη τῶν φόρων.

Τὰ εἴδη καὶ τὸ ὕψος τῶν φόρων, οἱ ὁποῖοι ἀρχικὰ ἔγιναν μὲ τὴν «δῆθεν αἰτιολογία» ὅτι εἶναι ἀπαραίτητοι γιὰ τὴν ἀνακατανομὴ (ἢ πιὸ δίκαιη διανομὴ) τοῦ παραγόμενου προϊόντος, καὶ τὴν παραγωγὴ κοινωνικῶν ἀγαθῶν: ὑγείας, παιδείας, πρόνοιας, ἀσφάλειας καθὼς καὶ κατασκευῆς μεγάλων κοινωφελῶν ἔργων: πλατεῖες, δρόμοι καὶ λοιπῶν παρομοίων.

Τελικὰ κατέληξαν νὰ μὴν ἔχουν καμία σχέση μὲ «αὐτὰ» καὶ νὰ πηγαίνουν κατ' εὐθεῖαν στὶς τσέπες τῶν ἐξουσιαστῶν, ἀποικιοκρατῶν, κυριάρχων καὶ τῶν τσιρακιῶν τους.

Σήμερα ὅλοι οἱ φόροι καθὼς καὶ τὸ ὕψος τῆς τιμῆς τους, ἐξαρτῶνται ἀπὸ τὸ πόσο τους ἀνέχονται καὶ πόσο τοὺς ἀντέχουν οἱ φορολογούμενοι.

11 Ἰαν 2022, 11:46:30 π.μ.

Ἔξυπνος ἢ βλᾶκας

Εἶναι ἔξυπνος ἢ βλᾶκας αὐτὸς ποὺ λέει ξέρω ποιό εἶναι τὸ σωστὸ ἀλλὰ θεωρῶ σωστότερο νὰ μὴν τὸ ἀκολουθῶ

12 Ἰουν 2023, 4:23:54 μ.μ.

Οἱ Ἐπαναστάσεις ἢ οἱ μεγάλες στιγμὲς τῆς Ἱστορίας

Οἱ Ἐπαναστάσεις στὴ σκέψη ἢ οἱ μεγάλες στιγμὲς στὴν Ἱστορία τῆς σκέψης

τὸ Πυθαγόρειο θεώρημα
τὰ ἀσύμμετρα μεγέθη
ἡ φιλοσοφία ἢ ἡ καταγγελία τῶν δεισιδαιμονιῶν
ἡ ἀνακάλυψη τῶν φαινομένων συλλογισμῶν
ἡ ρητορικὴ τέχνη
τὸ θέατρο
ἡ δημοκρατία
ἡ Νευτώνεια θεωρία
ὁ ἠλεκτρισμός
ἡ θεωρία τῆς σχετικότητας
ἡ κβαντικὴ θεωρία
ἡ θεωρία τῶν χορδῶν

Οἱ Ἐπαναστάσεις στὴν τεχνολογία ἢ οἱ μεγάλες στιγμὲς στὴν Ἱστορία τῆς τεχνολογίας (ἢ τὸ ἰσοδύναμο του, ποῦ εἶναι οἱ ἐπινοήσεις τῶν ὅπλων)

ἡ ἐπινόηση τοῦ κυλίνδρου
ἡ ἐπινόηση τοῦ ἄξονα καὶ τῆς ἀνάρτησης
ἡ ἐπινόηση τοῦ μετάλλου
ἡ ἐπινόηση τοῦ πλοίου
ἡ ἐπινόηση τοῦ ξίφους, δόρατος, βέλους
ἡ ἐπινόησητοῦ σιφωνίου

2 Ἀπρ 2021, 11:33:08 π.μ.

Ἐπιστημονικὲς δημοσιεύσεις

Τὸ νεκροταφεῖο τῆς γνώσης

26 Ἰαν 2021, 2:27:36 μ.μ.

Ἐπιχειρῶ

Ἐπιχειρῶ ἐπιχείρημα ἐπιχειρηματίας Θὰ προσπαθήσω σὲ αὐτὸ τὸ ἄρθρο νὰ ἀναδείξω τὴ διαφορὰ καὶ τὴ σημασία τοῦ ἐπιχειρήματος σὲ ἀντιδιαστολὴ μὲ τὸ συλλογισμό. θὰ ποῦμε δλδ καὶ τί σημαίνει ἐπιχειρῶ ἀλλὰ καὶ τί διαφέρει τὸ ἐπιχείρημα ἀπὸ τὸν συλλογισμό.

31 Αὐγ 2023, 9:35:12 μ.μ.

Ἔργο τέχνης συνέχεια...

ἡ περιγραφὴ τοῦ φαινομένου ὀφείλει νὰ εἶναι ὅσο πιὸ περιεκτικὴ καὶ περιληπτικὴ γίνεται. ταυτόχρονα πρέπει νὰ περιγράφει τὰ αἴτια καὶ τὶς ἀφορμές του. ὁ τρόπος γραφῆς του πρέπει νὰ εἶναι ἔτσι ὥστε νὰ ἀπευθύνεται σὲ ὅλο τὸ φάσμα τῶν ἀνθρώπων τῆς κοινωνίας.

9 Φὲβ 2021, 7:13:09 μ.μ.

Ἐτυμηγορία καὶ ἀπόφαση τοῦ δικαστηρίου

Σὲ μία δίκη ὑπάρχει ὁ κατηγορούμενος, οἱ κατήγοροι, καὶ οἱ δικαστές.

Τὸ δικαστήριο πρέπει νὰ δεῖ ὅλη τὴν ὑπόθεση.

Ἡ κατηγορία: «ὁ χ εἶναι ἔνοχος» (κατάφαση)!

Ἐὰν τὸ δικαστήριο κρίνει ὅτι ἡ «κατηγορία» δὲν εἶναι ἀληθὴς ἔχουμε το: «ὁ χ δὲν εἶναι ἔνοχος» (ἀπόφαση)! Ἄρα ἡ κατάφαση (ὁ ἰσχυρισμὸς τῆς κατηγορίας) ἀπὸ τοὺς κατηγόρους ἔρχεται σὲ ἀντίφαση μὲ τὴν ἀπόφαση τοῦ Δικαστηρίου!

Ἐάν τὸ δικαστήριο κρίνει ὅτι εἶναι ἔνοχος, γιὰ «ὅλες ἢ μέρος» τῶν κατηγοριῶν· διότι μπορεῖ ὄχι ὅλες νὰ εἶναι ἀληθεῖς τότε ἔχουμε ἀπὸ τὸ δικαστήριο «τὴν κατηγορία τὴν ἀληθινή», δηλαδὴ τὴν «ἔτυμη», ἄρα τὴν «ἐτυμηγορία» (ἔτυμος + ἀγορεύω) τοῦ δικαστηρίου.

Δέν νοῆται «ἐτυμηγορία» σὲ περίπτωση ἀθώωσης.

Πολλοὶ μπερδεύουν αὐτὲς τὶς δύο ἔννοιες («ἐτυμηγορία», «ἀπόφαση»)!

13 Νοε 2022, 1:50:02 μ.μ.

Ἡ ἀμφισβήτηση τῆς ἐπιστήμης

Tὸ φαινόμενο «Mpemba»
«Γιατὶ τὸ ζεστὸ νερὸ παγώνει ταχύτερα ἀπὸ τὸ κρύο

Ἡ ἀμφισβήτηση τῆς κυρίαρχης θερμοδυναμικῆς ἀπὸ ἕναν 13χρονο Ἀφρικανὸ μαθητῆ, τον Mpemba τὸ 1963, εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νὰ πάρει τὸ φαινόμενο τὸ ὄνομά του καὶ νὰ δικαιωθεῖ τὸ ἀριστοτελικὸ κείμενο ποὺ μέχρι τώρα θεωρεῖτο ἀνακριβές.

Τρία πράγματα εἶναι ἄξια θαυμασμοῦ, πρῶτον τὸ πεῖσμα τοῦ νεαροῦ δεύτερον ἡ ἀλήθεια στὸ ἀριστοτελικὸ κείμενο καὶ τρίτον εἶναι ἡ ἐπὶ 2,5 χιλιετίες ἀπαξίωση τῆς ἀριστοτελικῆς σημειώσεις

Περισσότερα γιὰ τὸ φαινόμενο «Mpemba» ἐδῶ

3 Ἰουν 2023, 6:02:00 μ.μ.

Ἡ ἀνοησία τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης...

...συνέχεια τῶν λοιπῶν παραμυθιῶν, «ἀνοησιῶν» τοῦ παρελθόντος.

ἡ τεχνικὴ νοημοσύνη εἶναι τὸ νέο ἐργαλεῖο τῆς ἐξουσίας μέσῳ τοῦ ὁποίου παράγει στοὺς ὑπηκόους ἕνα δέος.

Νοήμονα ὄντα ὑπάρχουν μόνο στὴ γῆ καὶ εἶναι οἱ ἄνθρωποι, ἀπὸ ὅσα ξέρουμε μέχρι τώρα.

«Νοημοσύνη» ἔχει μόνο τὸ ἀνθρώπινο εἶδος. Τὸ μόνο ποὺ μπορεῖ νὰ παράξει ἀνθρώπινη φωνὴ με λογικὴ.

Τὸ νὰ ἀποδίδουν κάποιοι τὴν ποιότητα αὐτὴ (τὴ «Νοημοσύνη») σὲ κάποιες μηχανὲς εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἀνοησία ποὺ ἔχει ποτὲ εἰπωθεῖ καὶ προφανῶς κάποια σκοπιμότητα ὑπάρχει.

Αὐτὸ τὸ ὁποῖο ὀνομάζουν «ἔτσι» κάποιοι εἶναι ἁπλὰ ἡ συνέχιση τῆς πληροφορικῆς καὶ τοῦ διαδικτύου, μὲ τοὺς κβαντικοὺς ἐνδεχόμενους ὑπολογιστές, ὅπου οἱ δυνατότητές τους εἶναι ἀπείρως μεγαλύτερες ἀπὸ τὶς μέχρι τώρα γνωστές.

Στηριζόμενοι στὸ παραπάνω, ἡ παγκόσμια ἐλὶτ προχωράει τὸ ἀφήγημά της γιὰ τὴν «πολιτικὴ ὀρθότητα», ὅτι θὰ μᾶς τὴν ἐπιβάλουν οἱ μηχανὲς αὐτές, οἱ ὁποῖες κατὰ τὴν δική τους θέση σκέπτονται καλύτερα ἀπὸ μᾶς, εἶναι νοήμονες χα χα χα!

Εἶναι τὸ ἱστορικὸ ἀντίστοιχο τῆς μαγείας, ποὺ προωθοῦσαν στὸ μεσαίωνα διάφοροι ἐξουσιαστὲς γιὰ νὰ τρομοκρατήσουν τὸν κόσμο καὶ νὰ τιμωρήσουν τοὺς ἀντιφρονοῦντες.

Τὰ ἀντίστοιχα παραμύθι τῆς ἐξουσίας τοῦ τελευταίου μισοῦ αἰῶνα εἶναι:

ἡ προσελήνωση τοῦ ἀνθρώπου
ἡ πανδημία τοῦ AIDS, ποὺ θὰ πεθαίναμε ὅλοι σὲ 5 χρόνια
τὸ φαινόμενο τῆς ἐρημοποίησης
ἡ τρῦπα του ὄζοντος
ἡ πτώση τῶν δίδυμων πύργων
οἱ τρελὲς ἀγελάδες καὶ τὰ τρελὰ πουλερικά
οἰκονομικὴ κρίση
ἡ πανδημία τοῦ COVID 19
οἱ πόλεμοι καὶ ἡ ἀκρίβεια
ἀπειλὲς ἀπὸ ἐξωγήινους
κλιματικὴ ἀλλαγή
πράσινη ἐνέργεια
τεχνητὴ νοημοσύνη

παράλληλα ἔχουν ἀφήσει νὰ κυκλοφοροῦν στὸ παρασκήνιο οἱ διαφορὲς ἠλιθιότητες, βλακεῖες καὶ σαχλαμάρες τῶν προηγούμενων γενεῶν ὅπως παραδείγματος χάρη

τὰ ζώδια καὶ οἱ μαντικὲς τέχνες
ἡ μαγεία λευκὴ καὶ μαύρη
οἱ θρησκεῖες 3.000 περίπου σὲ ὅλο τὸν κόσμο σήμερα

καὶ γενικά, οἱ ἰδεολογικὲς τοποθετήσεις ποὺ παράγουν φόβο, ψέμα, δέος καὶ ποὺ προϋποθέτουν ἢ καὶ προωθοῦν τὴν κατάταξη τῶν ἀνθρώπων σὲ ἀνώτερους καὶ κατώτερους, σὲ κύριους καὶ δούλους.

Ἐπίσης ὅλα τα παρακάτω:

δεισιδαιμονίες
ἰδεολογήματα
μεταφυσικά
ζώδια καὶ ἀστρολογίες
ἐξωγήινη ζωή
μετὰ θάνατον ζωή
ἰνδοευρωπαϊκὲς ὑποθέσεις
ψυχὴ καὶ ἀθανασία τῆς ψυχῆς
δωδεκάθεον

Καὶ γενικῶς προσέχουμε ὥστε νὰ μὴν ἀκοῦμε τοὺς στρατευμένους ρήτορες καὶ καλλιτέχνες.

6 Ἰουλ 2023, 12:25:13 μ.μ.

Ἡ ἀπαγόρευση τοῦ ἔρωτα

Οἱ λόγοι καὶ τὰ αἴτια γιὰ τὴν ἀπαγόρευση μὲ νόμους κι ἔθιμα τοῦ ἐλεύθερου ἔρωτα σὲ μιά κοινωνία.

Ποιούς λόγους ἔχει μιὰ «ἐξουσία» νὰ περιορίζει συστηματικὰ, ἔν μέρει ἢ ἔν ὅλῳ, τὶς ἐρωτικὲς δραστηριότητες κάποιων;
Ποιά ἐξουσία τὸ κάνει καὶ γιατί;
Πῶς πείθονται κάποιοι ὅτι πρέπει νὰ ἀπέχουν οἰκειοθελῶς;
Ποιὲς οἱ συνέπειες αὐτῆς τῆς ἀπαγόρευσης;
Πῶς συνδέεται τὸ «ἔνστικτο» τῆς κυριαρχίας (κάθε ἄνθρωπος τὸ ἔχει λόγῳ τῆς καταγωγῆς μας ἀπὸ τὰ ζῶα) μὲ τὶς διαστροφὲς τοῦ ἔρωτα καὶ τοῦ σέξ, ὅπως μαζοχισμὸς, σαδισμός, ὑποταγή, ὁμοφυλοφιλία, ὄργια, καὶ λοιπὰ;
Εἶναι μόνο τὰ αὐταρχικὰ καθεστῶτα, οἱ θρησκεῖες καὶ οἱ ταξικὲς κοινωνίες, ποὺ προωθοῦν καὶ ἐπιβάλουν τὴν ἀπαγόρευση τοῦ ἔρωτα;
Ὑπάρχουν καὶ ἰδεολογίες, πέρα ἀπὸ τοὺς ἠθικούς καὶ νομικοὺς κανόνες, οἱ ὁποῖες στηρίζουν αὐτὴν τὴν ἀπαγόρευση;
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι στὶς αὐταρχικὲς κοινωνίες οἱ «διαστροφὲς» τοῦ ἔρωτα εἶναι πολὺ μεγαλύτερες καὶ σὲ ἔκταση καὶ καὶ σὲ ἔνταση;
Νὰ δεχτοῦμε τὸ φροϋδικὸ ἀξίωμα ὅτι «ὁ πολιτισμὸς εἶναι πηγὴ δυστυχίας»;
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι γιὰ νὰ ἀναπτυχθεῖ «πολιτισμὸς» χρειάζεται κάποιοι ἄνθρωποι νὰ ἐργαστοῦν περισσότερο καὶ νὰ μὴν ἔχουν ἐρωτικὲς σχέσεις;
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι παλαιότερα τοὺς δούλους τοὺς εὐνούχιζαν;
Εἶναι ὁ εὐνουχισμένος πιὸ ὑποτακτικὸς;
Θέλουν τοὺς ὑπηκόους τους οἱ διάφορες ἐξουσίες πιὸ ὑποτακτικοὺς;
Εἶναι εἶδος εὐνουχισμοῦ ἡ ὅποια «ἐρωτικὴ ἀπαγόρευση»;

Ἀπαντῶντας σὲ αὐτὰ τὰ ἐρωτήματα ἔχουμε ἀπαντήσει στὸ ἐρώτημα «γιατὶ ἀπαγορεύουν τὸν ἔρωτα;»

6 Αὐγ 2021, 8:01:22 μ.μ.

ἡ ἀποβλάκωση

Ἡ ὁλοκλήρωση τῆς ἀποβλάκωσης τῆς μεσαίας τάξης ἔγινε μὲ τὴ μετατροπὴ τῆς ἰδεολογίας τῆς «ἀποταμίευσης καὶ τῶν ἀγαθῶν της» στὴν χυδαία ἰδεολογία τοῦ «παῖξτε σὲ χρηματοπιστωτικὲς ἐπενδύσεις!»

Ὡς γνωστὸν ἡ «μεσαία τάξη» εἶναι αὐτὴ ἡ ὁποία στηρίζει κάθε φορὰ τὸ ἑκάστοτε ἐξουσιαστικὸ σύστημα. Ἡ «μεσαία τάξη» ἐξασφαλίζει τὴ δομὴ γιὰ μιὰ «ἄρχουσα τάξη» ἀπὸ τὴν μία, καὶ τοὺς «ἐξαθλιωμένους ἐργάτες» ἀπὸ τὴν ἄλλη.

Ἡ κυρίαρχη Ἰδεολογία ἑπομένως στοχεύει πάντα στὸ νὰ διαμορφώσει τὴν πρέπουσα κοινὴ γνώμη στὴ μεσαία τάξη· καὶ ὅταν λέμε «μεσαία τάξη», τὴν ἐννοοῦμε μὲ ὅλες τὶς ἐνδεχόμενες διαβαθμίσεις καὶ διαστρωματώσεις της.

Τὸ ὅτι τὰ χαμηλά εἰσοδηματικὰ στρώματα τῆς «μεσαίας τάξης» ἐνδεχομένως νὰ τροφοδοτήσουν τὸ προλεταριᾶτο εἶναι κάτι τὸ ἀναπόφευκτο καὶ ἀναγκαῖο· τὸ πῶς γίνεται αὐτὸ κάθε φορὰ εἶναι ἕνα ἄλλο μεγάλο κεφάλαιο.

Πάντοτε σὲ ὅλες τὶς περιπτώσεις ὅλων τῶν ἐξουσιαστικῶν δομῶν καὶ ὅλων τῶν ἱστορικῶν σχηματισμῶν τὸ κυρίαρχο πολιτικὸ πρόβλημα παραμένει τὸ ἴδιο, δηλαδὴ:

Τί θὰ παραχθεῖ;
Ποιός θὰ τὸ παράξει;
Πῶς θὰ μοιραστεῖ;
Καὶ ἂν ὁ ἄνθρωπος «ἄτομο» μπορεῖ νὰ εἶναι «ἐμπόρευμα» δηλαδή «ὑπηρετικὸ προσωπικὸ», «πόρνη», καὶ ὅλα τὰ παρόμοια;

Οἱ ἐξουσιαστὲς πάντοτε προωθοῦν τὴν ὕπαρξη τῶν ἀρχόντων ἀπὸ τὴ μία καὶ τῶν δούλων ἀπὸ τὴν ἄλλη μὲ μία «μεσαία τάξη» φυσαρμόνικα, ἡ ὁποία στηρίζει αὐτὸ τὸ σύστημα δομικά.

Ἡ ἐλεύθερη Σωκρατικὴ Ἀριστοτελικὴ θέση πάνω σὲ αὐτὸ τὸ ζήτημα εἶναι πάγια καὶ σαφὴς: κατάργηση τοῦ διπόλου Ἄρχοντας-δοῦλος.

Ἡ θεμελίωση τῆς κοινωνικῆς δομῆς μὲ «ὀργάνωση» καὶ «δικαιοσύνη», ὅπου ὁ καθένας θὰ βρίσκεται στὴν θέση ἐκείνη ὅπου ἔχει τὴν μέγιστη ἀπόδοση μὲ κριτήριο τὶς ἰδιαίτερες ἱκανότητες του (ἡ ἐναλλαγὴ τῶν θέσεων ἐργασίας δὲν ἀποκλείεται), καὶ ὁ ἀποκλεισμὸς τοῦ διπόλου «Ἄρχοντας-δοῦλος»,εἶναι «ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ» γιὰ μιὰ ἀνθρώπινη πολιτεία.

Ὁ ρόλος τῶν κοινωνικῶν μηχανισμῶν ἐξουσίας.

ἂς ξεκινήσουμε ἀπὸ τὴν θρησκεία ὡς κοινωνικὸ θεσμό. Οἱ ἔννοιες θεὸς, θεϊκὸς, ἔνθεος, δαίμων, εὐδαιμονία, δεισιδαιμονία, πίστις, λατρεία καὶ τὰ παρόμοια, εἶχαν ἀρχικὰ «κοινωνικὴ διάσταση» καὶ ἔπαιξαν τὸν «ρόλο» τους ὅταν πρωτο-χρησιμοποιήθηκαν αὐτὲς οἱ ἔννοιες. Οἱ ἔννοιες αὐτὲς στὴν ἀρχική τους χρήση βοηθοῦσαν τὸν κάθε ἄνθρωπο νὰ προσαρμοστεῖ καλύτερα στὴν κοινωνικὴ του θέση. Δὲν εἶχαν καμία σχέση μὲ «μεταφυσικὴ» καὶ «ὑπερφυσικὴ» διάσταση, τὴν ὁποία τοὺς ἔδωσαν ἀργότερα οἱ μονοθεϊστικὲς θρησκεῖες.

Μετατόπισαν λοιπὸν τὸ νόημα αὐτῶν τῶν ὀνομάτων σ’ ἕνα ἄλλο τὸ ὁποῖο εἶχε στοιχεῖα παρανοϊκῆς, μεταφυσικῆς καὶ ὑπερφυσικῆς ὀντότητας. Αὐτὸ βόλευε πάρα πολὺ τὴν ἑκάστοτε ἐξουσία ὥστε νὰ ἐνισχύσει τὸν φόβο στὶς ἀνθρώπινες μᾶζες (γιατί περὶ μαζῶν πρόκειται), μὲ ὅλες αὐτὲς τὶς παρανοϊκὲς μεταφυσικὲς ἔννοιες.

Τὰ τρία θεμελιώδη θέματα γιὰ τὴν ἀποβλάκωση στὸ ἀτομικὸ ἐπίπεδο:

προωθοῦνται μὲ τεράστια ἔνταση ἀπὸ τὴν κάθε ἐξουσία

Ἐνοχὲς ἀπὸ τὸ παρελθόν
ὑποχρεώσεις γιὰ τὸ παρόν
καὶ φοβίες γιὰ τὸ μέλλον.

Ἀντίστοιχα στὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημα (ὡς πρὸς τοὺς τρεῖς χρόνους):

Τὰ παραμύθια (παρελθόν)
τὰ παιχνίδια (παρόν)
καὶ ἡ ἐκπαίδευση (μέλλον)

Τὸ Σύστημα φροντίζει ὥστε ἡ ἀποβλάκωση νὰ κλιμακώνεται ὡς ἑξῆς:
Ὅσο σὲ ὑψηλότερα ἀξιώματα βρίσκεται κάποιος τόσο μεγαλύτερη ἀποβλάκωση πρέπει νὰ ἔχει!

Πάντοτε παραμένει ἐνεργὸ καὶ κυρίαρχο τὸ «πολιτικὸ ζήτημα» ποὺ συνοψίζεται στὶς φράσεις:

τί παράγουμε;
Ποιός τὸ ἀποφασίζει;
ποιός τὸ παράγει;
πῶς μοιράζεται τὸ παραγόμενο προϊόν;
πάντοτε δὲ μὲ τὸ ἀνοιχτὸ ἐρώτημα: Πῶς θὰ ἀποφύγουμε νὰ ἔχουμε τὸν ἄνθρωπο προϊόν; (πορνεία, ὑπηρέτης καὶ λοιπὲς ὑπηρεσίες).

Ὁ ἀθλητισμός καὶ ἡ ἀποβλάκωση

Εἶναι πολὺ ὕπουλο καὶ πάρα πολὺ πρόστυχο αὐτὸ τὸ ὁποῖο κάνει ἡ κυρίαρχη ἰδεολογία ποὺ παράγει καὶ προωθεῖ «τὸ ὡραῖον τοῦ ἀθλητισμοῦ». Ἡ κοινωνία τοῦ ἀνταγωνισμοῦ καὶ τῆς ταξικῆς δομῆς, τοῦ αὐταρχισμοῦ καὶ τῆς παραγωγῆς δούλων γιὰ τὴν ἄρχουσα τάξη, αὐτὴ ἡ κοινωνία παράγει καὶ προωθεῖ τὸν πρωταθλητισμὸ, γιατί θέλει ἔτσι νὰ ἀποδεχτοῦν οἱ ἄνθρωποι αὐτὴ τὴν ἀπάνθρωπη κοινωνικὴ δομὴ καὶ νὰ δεχτοῦν ὅτι αὐτὸ μπορεῖ νὰ εἶναι μία φυσικὴ ἐξέλιξη τῆς ἀξίας τῶν ἀνθρώπων καὶ τῆς κατάταξης τοὺς στὴν ταξικὴ δομή.

Αὐτὸ ποὺ λένε μερικοὶ «ναὶ στὸν ἀθλητισμὸ ὄχι στὸν πρωταθλητισμὸ» εἶναι γιὰ νὰ μὴν τοὺς χαρακτηρίσω ἠλίθιους, εἶναι τοὐλάχιστον ἀγράμματοι, ἀδαεῖς καὶ βλᾶκες διότι ὁ ἀθλητισμὸς ἐξ ὁρισμοῦ εἶναι πρωταθλητισμὸς, δὲν μπορεῖ νὰ νοηθεῖ ἀθλητισμὸς καὶ κάποιος νὰ ἀσκεῖ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα μὲ σκοπὸ νὰ βγεῖ δεύτερος ἢ καὶ τελευταῖος. Ἄρα ἀθλητισμὸς καὶ πρωταθλητισμὸς εἶναι ἔννοιες ταυτόσημες δὲν μπορεῖ νὰ τὶς διακρίνουμε καὶ ἑπομένως εἶναι ἀνοησία νὰ μιλᾶμε καὶ νὰ ὀνομάζουμε κάτι πρωταθλητισμὸ εἶναι ἁπλὰ ἡ ἔκφραση τοῦ ἀθλητισμοῦ στὴν ἀκραία της μορφὴ ὁ ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς θὰ βγεῖ πρῶτος, γιατί αὐτὸ θὰ πεῖ ἀθλητισμὸς, ἐκεῖνο ποὺ πρέπει νὰ κάνουμε καὶ νὰ διακρίνουμε εἶναι νὰ διακρίνουμε τὸν ἀθλητισμὸ ἀπὸ τὴν γυμναστικὴ λέμε ὄχι στὸν ἀθλητισμὸ ἑπομένως καὶ σὲ κάθε πρωταθλητισμὸ καὶ ναὶ στὴ γυμναστική.

Ὁ ἀθλητισμὸς εἶναι μία διαστροφὴ τῆς γυμναστικῆς καὶ εἶναι φανερὸν πῶς βοηθάει τὴν ἀποβλάκωση.
Παράδειγμα λανθασμένου συλλογισμοῦ κοινῆς γνώμης
Η γυμναστικὴ εἶναι καλό
ὁ ἀθλητισμὸς εἶναι γυμναστικὴ
ἄρα ὁ ἀθλητισμὸς εἶναι καλὸ

τὸ λάθος βρίσκεται στὴν δεύτερη προκείμενη

Ἡ Φιλοσοφία καὶ ἡ ἀποβλάκωση

Τὸ μεγάλο ἀξίωμα τῆς φιλοσοφίας εἶναι ὅτι ἡ φιλοσοφία παράγεται καὶ δυναμώνει ὅσο μία κοινωνία γίνεται πιὸ δημοκρατικὴ μὲ πολὺ ὑψηλὰ ἐπίπεδα δικαιοσύνης καὶ εὐδαιμονίας, ὅσο ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ, ἡ κοινωνία προχωράει πρὸς μία αὐταρχικὴ καὶ ἄδικη ἐκδοχὴ μὲ ἐξουσία βάρβαρη, τότε ἡ φιλοσοφία μετατοπίζεται σὲ θεολογία, ἡ ἐπιστήμη σὲ παραλογισμὸ καὶ ἡ τέχνη σὲ ἀκαταλαβίστικα ἱερογλυφικὰ σχήματα.

Τὸ παραπάνω ἀξίωμα τὸ διατύπωσα ὅταν μελέτησα τὴν ἱστορία καὶ τὰ γραπτὰ αὐτοῦ τοῦ Ρωμαίου αὐτοκράτορα Ἰουλιανοῦ ὁ ὁποῖος προσπάθησε νὰ ἀλλάξει τὴν θρησκεία τῆς αὐτοκρατορίας. πολλοὶ μπερδεύονται καὶ ὁμιλοῦν γιὰ ἐστεμμένο φιλόσοφος αὐτὸ εἶναι λάθος θὰ ἔπρεπε νὰ μιλοῦν γιὰ ἐστεμμένο ἱερέα.

Ἡ φιλοσοφία γιὰ νὰ ἀναπτυχθεῖ χρειάζεται «δημοκρατία» καὶ «ἐλευθερία λόγου» δὲν εἶναι δυνατὸν σὲ αὐταρχικὰ καθεστῶτα νὰ ἔχουμε λόγο καὶ φιλοσοφία. Ἔχουμε μόνο διαλογισμὸ καὶ μυστήρια τὰ ὁποῖα ὁδηγοῦν σὲ περίεργες θεολογίες καὶ Θεολόγο-φιλοσοφίες μετεμψύχωσης καὶ ἀθανασίες τῆς ψυχῆς καὶ διάφορες ἄλλες βλακεῖες καὶ κουραφέξαλα.

Φανερὸ πῶς γίνεται ἡ ἀποβλάκωση τῆς μεσαίας (καὶ ὄχι μόνο) τάξης μέσῳ τῆς φιλοσοφίας.

Σὲ ὅλους τους κοινωνικοὺς μηχανισμοὺς (παιδεία, ἐνημέρωση, πολιτισμὸς, ἐκπαίδευση, ἤθη, ἔθιμα, θρησκεῖες, ἐπιστῆμες, τέχνες, καταστολή, δικαιοσύνη, ἐμπόριο, τουρισμός, συνήθειες, μόδες καὶ λοιπούς), ὑπάρχουν τὰ σημεῖα ἀποβλάκωσης τῶν μαζῶν, καὶ ἐνίσχυσης τῆς κοινωνικῆς ταξικότητας. Τὰ ἀφήνω γιὰ ἀσκήσεις ἀπὸ τὸν ἀναγνώστη!

30 Ἀπρ 2021, 11:19:44 π.μ.

Ἡ δημοκρατία, ἡ δικαιοσύνη, ὁ ἔρωτας

Ἡ δημοκρατία, ἡ δικαιοσύνη καὶ ὁ ἔρωτας εἶναι τὰ τρία μεγαλύτερα ἀγαθά. Εἶναι τὰ καλύτερα ποὺ μποροῦν νὰ ὑπάρξουν, τὰ ὁποῖα ὅμως δὲν ἐπιβάλλονται, ἀλλὰ κατακτῶνται σὲ ἀτομικὸ ἐπίπεδο μέσα ἀπὸ τὴν παιδεία!

Ἐὰν κάποιος προσπαθήσει νὰ τὰ ἐπιβάλει τότε τὸ ἀποτέλεσμα θὰ εἶναι ἡ βαρβαρότητα, ὁ φασισμὸς καὶ ὁ βιασμὸς ἀντιστοίχως. Τὰ τρία μεγαλύτερα κακά.

26 Νοε 2022, 12:32:10 μ.μ.

Ἡ «διαφορά», ἡ «διαίρεση» καὶ τὸ «εἴδος»

Τὸ ἐρώτημα εἶναι νὰ βροῦμε τὰ κριτήρια ἐκεῖνα, ὅπου κάποια «διαφορά» σὲ ἕνα «γένος», δὲν εἶναι ἁπλὴ «διαφορά», ἡ ὁποῖα μπορεῖ νὰ κάνει μιὰ ἁπλὴ διαίρεση, ἀλλὰ νὰ εἶναι «διαφορὰ εἰδοποιὸς» δηλαδὴ νὰ παράγει «εἴδη» μέσα στὸ γένος.

Τὸ ἐρώτημα εἶναι πολὺ δύσκολο καὶ ἔχει πολλὲς παραμέτρους. Μία πρώτη σκέψη εἶναι ἂν ἡ διαφορὰ παράγει ἕνα «ὑποσύνολο» τοῦ γένους τὸ ὅποιον ἔχει «ἴδιον» (μοναδικὴ καὶ ἀποκλειστικὴ) αὐτὴ τὴ διαφορά.

Ἕνα ἄλλο κριτήριο ὀρθῆς διαίρεσης ποὺ πιθανὸν νὰ ὁδηγήσει σὲ εἶδος εἶναι:
Τὸ «μέρος», τὸ ὁποῖο θὰ προσδιοριστεῖ νὰ μπορεῖ νὰ κατηγορηθεῖ ὡς καθόλου, μὲ ὅσο γίνεται περισσότερες κατηγορίες ὅλων τῶν ἄλλων ἐννέα πρωταρχικῶν γενῶν τῶν σημαινόντων.

Ἕνα ἄλλο κριτήριο ὀρθῆς διαιρέσεις εἶναι τὸ ἑξῆς:
ὅταν τὰ διαιρούμενα μέρη μποροῦν νὰ πάρουν «ὄνομα», τὸ ὁποῖο νὰ σημαίνει αὐτὸ καὶ μόνο τὸ μέρος καὶ ὄχι τίποτα ἔξω ἀπὸ αὐτό.

Καθὼς ἐπίσης τὸ ὄνομα ποὺ θὰ πάρει τὸ «λοιπόν», νὰ μὴ νοῆται ἁπλῶς ὡς τὸ «μὴ τέτοιο» τοῦ ἀρχικοῦ.

14 Αὐγ 2021, 10:22:55 π.μ.

Ἡ ἐξουσία τῶν «κλάδων»

Τὸ θέμα ποὺ πρέπει νὰ κατανοήσουμε εἶναι πὼς ἡ «κυρίαρχη ἐξουσία», ἡ πολιτικο-οικονομικὴ τοιαύτη, προωθεῖ κατὰ καιροὺς καὶ δημιουργεῖ μόδα τὴν ἐξουσία κάποιου «κλάδου», γιὰ τὴν δημιουργία τῶν πιστῶν της καὶ τῶν ὑποστηρικτῶν της.

Παραδείγματος χάρη τῶν «ἱερέων» στὸ Μεσαίωνα, ὅπου αὐτοὶ ἀποφάσισαν γιὰ τὰ πάντα, ἢ τοῦ κλάδου τῶν «στρατιωτικῶν», ὅπου σοῦ ἔλεγαν ὅτι πρέπει νὰ πολεμήσεις καὶ νὰ σκοτωθεῖς καὶ αὐτὸ εἶναι κέρδος γιὰ τὴν πατρίδα.

Ἄλλο παράδειγμα, ὁ κλάδος τῶν «τραπεζιτῶν» ὅταν σοῦ λέει ὅτι ναὶ μὲν σὲ κλέβει ἡ τράπεζα, ἐντάξει, μετὰ ἡ τράπεζα χρεωκόπησε, ἔλα τώρα νὰ τὴν ἀνακεφαλαιοποιήσουμε !!!

Ἕνα ἄλλο παράδειγμα ὁ κλάδος τῶν «ξενοδόχων». Ἔλα τώρα πρέπει νὰ ταξιδεύει ὁ ἄνθρωπος, τὰ ταξίδια εἶναι καλὸ πρᾶγμα καὶ διάφορα ἄλλα μπλὰ μπλά.

Ἄλλο παράδειγμα, ποὺ συνέβη μὲ τὶς φαρμακευτικὲς ἑταιρεῖες, μὲ τὴν ἰδεολογία «ὅλα γίνονται γιὰ τὴν ὑγεία», ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νὰ εἶναι πελάτες αὐτῶν τῶν ἑταιρειῶν, μὲ φάρμακα, ἐμβόλια, ἐξετάσεις, καὶ οὕτῳ καθέξεις.

ἡ λίστα τῶν κλάδων ποὺ κυριαρχοῦν ὡς ἐξουσιαστικὲς δὲν ἔχει τελειωμὸ στὴν ἱστορία καὶ οἱ περισσότεροι ἀπ’ αὐτοὺς παραμένουν ἴσως γιὰ πάντα «ἐν ἰσχύ».

1 Σὲπ 2021, 7:26:26 π.μ.

Ἡ ἐπικουρικὴ ἀνάγνωση τῆς ἱστορίας τοῦ Σωκράτη

Ὁ Σωκράτης ὡς γνωστὸν δὲν φοβήθηκε τὸν θάνατο καὶ δὲν δείλιασε νὰ τὸν ἀποδεχτεῖ καὶ νὰ μείνει, καὶ νὰ μὴν ἀπόδραση, ὅπως τοῦ ζήτησαν οἱ μαθητές του, μὲ τὴν βασικὴ πλατφόρμα στὴ σκέψη ὅτι «δὲν πρέπει νὰ παραβιάζουμε τοὺς νόμους», τοὺς κοινωνικοὺς νόμους.

Ὁ Ἐπίκουρος, ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ, εἶναι γνωστὸ ὅτι δίδασκε πὼς «ὁ ἄνθρωπος δὲν πρέπει νὰ ἀσχολεῖται μὲ τὸν θάνατον», νὰ καθοδηγεῖται ἀπὸ τὴν εὐχαρίστηση καὶ ἀπὸ τὴν ἀποφυγὴ τοῦ πόνου. Ἀλλὰ πάντα μὲ δεδομένο ὅτι θὰ τηρεῖ τοὺς νόμους καὶ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι θὰ εἶναι ἴσοι.

Ἐὰν διαβάσουμε μὲ αὐτὴ τὴν ἀντίληψη τὴν ἱστορία τοῦ Σωκράτη, τότε θὰ δοῦμε καὶ θὰ σκεφτοῦμε πόσο ἁπλὰ πρέπει νὰ δεχτοῦμε τὸν θάνατο, ὁ ὁποῖος «προέρχεται» ἀπὸ τοὺς φυσικοὺς νόμους καὶ ὄχι ἀπὸ τοὺς κοινωνικοὺς, δηλαδὴ τὸν φυσικὸ θάνατο.

30 Σὲπ 2021, 9:05:09 π.μ.

Ἡ ἐπιστήμη τῶν Ἑλλήνων ἡ ἐπιστήμη σήμερα

Συνέχεια τοῦ προηγούμενου... Εἶναι φανερὴ καὶ πολὺ ἔντονη ἡ προσπάθεια ποὺ γίνεται ἀπὸ τὸ κῦμα τῆς νεωτερικότητας σήμερα νὰ μᾶς πείσουν ὅτι ἡ ἐπιστήμη ξεκίνησε τὸ 16ο αἰῶνα. Μὲ τὴν ἀγωνία στὸ πρόσωπο ὅλων αὐτῶν τῶν κολοκυθοκέφαλων καθηγητῶν, οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν μὲ δόντια καὶ μὲ νύχια, ἐπικαλούμενοι κάθε σόφισμα καὶ μὲ κάθε διαστροφὴ τῆς λογικῆς. Τὸ μόνο ποὺ καταφέρνουν εἶναι νὰ γελοιοποιηθοῦν στὰ μάτια μας.

4 Ἰαν 2024, 1:06:14 μ.μ.

Ἡ θανατικὴ καταδίκη τοῦ Σωκράτους

καὶ ἡ ἀλλαγὴ τοῦ ροῦ τῆς ἱστορίας τῆς φιλοσοφίας

Μετὰ τὴν ἄδικη ἐκτέλεση τοῦ Σωκράτους οἱ ἐξουσίες ἔσφιξαν τὰ λουριὰ τῆς ἐλευθερίας τοῦ λόγου καὶ τῆς σκέψης σὲ ὅλους σχεδὸν τοὺς μεταγενέστερους φιλοσόφους.

Μὲ πρώτους τοὺς Πλάτωνα καὶ Ἀριστοτέλη ἡ φιλοσοφία ἄρχισε νὰ περιορίζεται καὶ νὰ περιχαρακώνεται καὶ «θεματικὰ» καὶ «ἀντιεξουσιαστικά».

Νὰ δοῦμε πρῶτα ποιά ἦταν τὰ βαθύτερα αἰτία τὰ ὁποῖα ὁδήγησαν τοὺς ἀθηναίους, δημοκρατικοὺς καὶ ἀριστοκρατικούς, νὰ ὁδηγηθοῦν στὸ ἔγκλημα τοῦ 399.

Προφανῶς ὅλοι γνωρίζουμε καὶ καταλαβαίνουμε ὅτι ἡ κατηγορίες ποὺ τοῦ ἀσκήθηκαν στὸ δικαστήριο ἦταν ψεύτικες. Τὰ πραγματικὰ αἴτια βρίσκονται στὴν ἀμφισβήτηση ἀπὸ μέρους του τῆς κάθε ἐξουσίας.

Ὁ Πλάτωνας σὲ κανένα του ἔργο δὲν παίρνει θέση γιὰ κανένα μεγάλο ἐρώτημα!;

Ὁ Ἀριστοτέλης ἀναγκάζεται νὰ φύγει ἀπὸ τὴν Ἀθήνα γιὰ νὰ μὴ δώσει στοὺς ἀθηναίους τὴν εὐκαιρία νὰ διαπράξουν καὶ δεύτερο ἔγκλημα κατὰ τῆς φιλοσοφίας.

Καὶ σχεδὸν ὅλοι οἱ μεταγενέστεροι φιλόσοφοι καὶ διανοούμενοι προσέχουν τὰ λεγόμενα τους μὴν θίξουν κάποια κακῶς κείμενα καὶ βροῦν τὸν «μπελα» τους.

17 Δὲκ 2022, 12:05:48 μ.μ.

Ἡ θυσία τῆς ἐξουσίας

Ἡ κάθε ἐξουσία (εἴτε πολιτικὴ εἴτε θρησκευτικὴ ἢ ὁτιδήποτε ἄλλο... ὅπου ὑπάρχει ἱεραρχία ὑπάρχει καὶ ἐξουσία), προκειμένου νὰ πείσει τοὺς ἐξουσιαζόμενους της, ὅτι εἶναι «ἠθικὴ», «σωστὴ», «καλὴ», «ἄψογη» καὶ ὅτι «φροντίζει τὸ καλό τους», καὶ ὅτι «ὅλοι τους» (οἱ ἐξουσιαστές) εἶναι «καλοὶ», «ἠθικοὶ» καὶ «ἄψογοι» προβαίνει ἀπὸ καιροῦ εἰς καιρὸ εἰς τὴν θυσία ἑνὸς ἐξιλαστήριου θύματος.

Ὡς ἐξουσία ὁρίζουμε τὴν παρεκτροπή τῆς «ἀπαραίτητης κοινωνικῆς ὀργάνωσης» σὲ «συμμορία» ἀπάτης, ψευδοῦς, ἀδικίας καὶ ἐγκλήματος.

Τὸ πολιτικὸ θέμα ποὺ ἔχει νὰ διαχειριστεῖ ἡ «ὀργάνωση-ἐξουσία» εἶναι ἡ ἀπάντηση στὶς τρεῖς ἐρωτήσεις:

Τί θὰ παραχθεῖ
Ποιός θὰ τὸ παράξει
Πῶς θὰ μοιραστεῖ.

12 Σὲπ 2021, 12:39:34 μ.μ.

Ἡ «Ἰατρική»
χθὲς, σήμερα, αὔριο.

Ἡ «Ἱπποκράτειος Ἰατρικὴ» τῆς ὑγείας, τῆς αὐτοθεραπείας, τῆς ἴασης, τῆς φροντίδας, τῆς πανάκειας μὲ στόχο τὴν ἀτομικὴ «αἴγλη», ἀποτελεῖ «τὸ χθὲς τῆς Ἰατρικῆς».

Σήμερα, ἡ ἰατρικὴ δὲν ἐνδιαφέρεται γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ ἀσθενοῦς, ἀλλὰ γιὰ τὰ κέρδη τῶν ἐμπλεκόμενων ἑταιρειῶν, ἰατρικῶν, φαρμακευτικῶν, καὶ λοιπῶν τοιούτων, μὲ τὸ κυρίαρχο δόγμα καὶ πρακτική τὸ «μὴ ὑγιὴς, μὴ νεκρὸς» γιὰ τὸν κάθε ἀσθενῆ.

Τὸ αὔριο τῆς Ἰατρικῆς εἶναι πολὺ ζοφερό, μετατρέποντας τὸ κυρίαρχο δόγμα της σιγά - σιγὰ στὸ: «ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Γῆς πελάτες μας», μὲ τὰ κέρδη τῶν ἐμπλεκομένων νὰ ἐκτινάσσονται στὰ ὕψη!

26 Μαΐ 2023, 11:04:09 π.μ.

ἡ ἰδεολογία τῆς «Νεωτερικότητας»

Ἡ προσωπικὴ ἀντίληψη, ὅτι «ἐγὼ» αὐτὸ ποὺ πιστεύω εἶναι τὸ καλύτερο «πιστεύω» ὅλων τῶν ἀνθρώπων, εἶναι ἕνα θέμα δεδομένο καὶ βαθιὰ ψυχολογικό. Ἰσχύει δὲ γιὰ κάθε ἄνθρωπο.

θὰ μπορούσαμε νὰ τὸ ποῦμε «ἀτομικὴ νεωτερικότητα».

Αὐτὸ ποὺ θέλω νὰ δείξω ἐδῶ εἶναι ὅτι κάποιοι ποὺ ὑπηρετοῦν «κοινωνικοὺς θεσμοὺς» πιστεύουν ὅτι αὐτοὶ (οἱ κοινωνικοὶ θεσμοὶ) ἔτσι ὅπως εἶναι διαμορφωμένοι καὶ καθιερωμένοι εἶναι οἱ καλύτεροι τοιοῦτοι ὅλων τῶν προηγούμενων ἐποχῶν.

3 Νοε 2023, 7:08:31 μ.μ.

Ἡ ἰδεολογικὴ ἀγκύλωση τῆς νεωτερικῆς ἐπιστήμης

Τὸ νὰ πιστεύει κάποιος ὅτι τὰ διαλεκτικὰ ἐρωτήματα μποροῦν νὰ ἀπαντηθοῦν, νὰ πάρουν δηλαδὴ θετικὸ πρόσημο ἀλήθειας ἀπὸ τὴ σημερινὴ ἐπιστήμη εἶναι ἁπλὰ μία ἀντίληψη μικρόνοων ἀνθρώπων, ἀνθρώπων ἐγκλωβισμένων στὴν ἰδεολογία τῆς «νεωτερικῆς ἐπιστήμης» ποὺ «Ὅλα τὰ ξέρει».

Τὶ εἶναι διαλεκτικὸ ἐρώτημα;

Τὰ διαλεκτικὰ ἐρωτήματα εἶναι τὰ ἐρωτήματα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα ὡς μόριο ἀντιφάσεως ἀναγκαστικὰ δίνουν θετικὴ ἀληθοτιμὴ σὲ μία ἐκ τῶν δύο προτάσεων, ὡς πρὸς τὸ τυπικὸν μέρος.

Ὡς πρὸς τὸ οὐσιαστικό μέρος, τὰ ἐρωτήματα αὐτὰ εἶναι ὅλα ὅσα ἐνδιαφέρουν τὸν κάθε «πολίτη», (φιλοσοφικά, πολιτικά, οἰκονομικά, δικαιοσύνης, ἠθικά, καὶ λοιπὰ παρόμοια), τὰ ὁποῖα δὲν γίνεται νὰ ἀποδειχθοῦν καὶ νὰ ἀπαντηθοῦν μὲ ἀσφαλῆ τρόπο, οὔτε μὲ πείραμα οὔτε μὲ σκέψη (συλλογισμό).

22 Ὀκτ 2022, 11:42:16 π.μ.

Ἡ ἱερόδουλη

Ἱερόδουλη ἑταίρα
Ἐσὺ τὴ νύχτα κυβερνᾶς
κι ἔχεις ὀνόματα χιλιάδες
ἐπίθετα δέ, μὴ τὰ ρωτᾶς

Ὄμορφη ἄσχημη ἡ μοιραία
Ὅλοι σὲ θέλουν στὴ δουλειά
Χίλια ὀνόματα σοῦ δίνουν
Γιὰ νὰ σὲ ἔχουν στὰ κλαριά!

Ἀπόδειξη ποτὲ δὲν κόβεις
γιατί δὲν θέλουνε αὐτοί
ἡ ἐφορία μὴ τοὺς πιάσει
ἡ σύζυγος καὶ οἱ γνωστοί

Χρειάζεται καὶ αὐτὴ τὴν εὐλογία τῆς κοινωνίας, καὶ ἔτσι ἡ δοῦλα αὐτὴ ὀνομάστηκε ἱερόδουλος.

Συνήθως μὲ τὶς ἱερόδουλες (τὶς πόρνες δηλαδὴ) πήγαιναν οἱ τοκιστές. Γι' αὐτὸ πάντα ἀναφέρονται μαζὶ οἱ πορνοβοσκοὶ καὶ οἱ τοκιστές.

Καὶ στὸ ὑψηλὸ κοινωνικό-φιλοσοφικὸ ἐπίπεδο ἀνάλυσης αὐτὲς εἶναι οἱ δύο ὁμάδες «ἐπαγγελμάτων», οἱ ὁποῖες φτιάχνουν τὸ τρίγωνο τῆς διαπλοκῆς μὲ τὴν ἑκάστοτε πολιτικὴ ἐξουσία.

Ἀπὸ τὶς δοῦλες οἱ πιὸ τυχερὲς καὶ οἱ πιὸ ὄμορφες φυσικὰ γίνονταν ἱερόδουλες, δηλαδὴ ὑπηρετοῦν τὸν ἀφέντη τους. Ἡ ἱστορία τῶν δούλων εἶναι πολὺ μπερδεμένη, κεκαλυμμένη ἀπὸ μύθους καὶ παραμύθια.

Τὸ ἐπάγγελμα πόρνη δὲν εἶναι ἀνοικτὸ ἐπάγγελμα χρειάζονται τέτοιες προϋποθέσεις γιὰ νὰ μπορέσεις νὰ γίνεις πόρνη τίμια καὶ σωστὴ ποὺ εἶναι ἀδύνατο νὰ τὸ πετύχεις. Ἡ νομοθεσία ὑποκριτικὰ προωθεῖ τους νταβατζῆδες κι ὅλο τὸ κύκλωμα παραοικονομίας ποὺ τοὺς στηρίζει. Ἡ πόρνη, ἡ ὁποία εἶναι ἀνεξάρτητη καὶ ἐλεύθερη ὀνομάζεται «Λαΐς», ἀπὸ τὸ ὄνομα τῆς περίφημης Κορινθίας πόρνης Λαΐδος, ποὺ ἔζησε στὴν ἀρχαιότητα τὴν ἐποχὴ τοῦ Διογένη τοῦ κυνικοῦ, ὁ ὁποῖος τῆς εἶπε τὸ γνωστό: «σβησθείσης λυχνὸς πᾶσα γυνὴ ὁμοία» ὅταν τοῦ ἀποκάλυψε ὅτι δὲν ἦταν αὐτὴ, ἀλλὰ ἡ γριὰ δοῦλα της, μὲ τὴν ὁποία πλάγιασε τὴν νύκτα, (τὸν εἶχε καλέσει νὰ κοιμηθοῦν μαζί το βράδυ, γιὰ νὰ τὸν ἐκδικηθεῖ ἐπειδὴ δὲν τὴν τιμοῦσε).

Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ὁ Χριστὸς μίλησε γιὰ ἁμαρτωλὴ πόρνη καὶ ὄχι γιὰ ἁμαρτωλοὺς νταβατζῆδες καὶ γαμίκουλες.

Ὅταν κάποιος γίνεται ἰδιοκτήτης κάποιων ἀγαθῶν τὰ ὁποῖα εἶναι γιὰ πώληση ὀνομάζεται ἔμπορος ὅταν αὐτὰ τὰ ἀγαθὰ δὲν εἶναι γιὰ πώληση ἀλλὰ γιὰ ἴδιαν χρήση ὀνομάζεται ἄρχοντας

Στὸ χρηματιστήριο τῆς πορνείας τὸ ἀκαθάριστο ἐθνικὸ προϊὸν κάθε χώρας φτάνει περίπου τὸ 20%, προϊὸν πολὺ δύσκολα ὁριζόμενο καὶ πολὺ δυσκολομετρήσιμο γιὰ ὅλα τὰ εἴδη τοῦ ἀγοραίου ἔρωτα· πορνείας καὶ πορνογραφίας, πουτάνες, ζιγκολὸ, τραβεστὶ, καὶ λοιποί. Ἡ παραοικονομία τῆς πορνείας ´εχει ἀπίστευτες διαστάσεις.

Πορνοβοσκοὶ, νταβατζῆδες, ναρκομανεῖς, μαφιόζοι, ἔμποροι ναρκωτικῶν καὶ λευκῆς σαρκὸς, βιομηχανίες προφυλακτικῶν καὶ εἰδῶν βοηθητικῶν, πλαστικῶν αἰδοίων καὶ δονητῶν, ὅλοι αὐτοὶ αὐξάνουν τὴν κατανάλωση κατὰ 20%, ὑπάρχει μεγάλη ἀβεβαιότητα πάντοτε τὸν προσδιορισμὸ τέτοιων ὑπηρεσιῶν καὶ προϊόντων.

Ἀγοραῖος ἔρωτας: Τιμωρία στὸν πελάτη καὶ ὄχι στὴν ἱερόδουλη ἀποφάσισε ἡ Εὐρωβουλὴ 28 Φεβρουαρίου 2014

Μὲ 343 ψήφους ὑπὲρ καὶ 139 κατά, ἡ Εὐρωβουλὴ ἀποφάσισε νὰ ἐφαρμοστεῖ τὸ σκανδιναβικὸ μοντέλο ἀντιμετώπισης τῆς πορνείας, ἐνῷ παράλληλα καταδίκασε τὴν προσέγγιση ποὺ ἀκολουθεῖται σὲ Γερμανία καὶ Ὁλλανδία καί τείνει νὰ ἐξαπλωθεῖ στὴν ὑπόλοιπη Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση.

Ἡ συζήτηση ἐπὶ τοῦ θέματος δημιούργησε ἀρκετὲς ἀντιπαραθέσεις μεταξύ εὐρωβουλευτῶν ἀλλὰ καὶ ἔντονο δημόσιο διάλογο μεταξὺ φορέων, ἐμπλεκόμενων μερῶν καὶ πολιτῶν.

Σύμφωνα μὲ τὸ «σουηδικὸ μοντέλο», τὸ ὁποῖο ἔχει ἤδη ἐνσωματωθεῖ στή νομοθεσία σκανδιναβικῶν χωρῶν, ἡ «πώληση» σὲξ εἶναι νόμιμη, ἀλλὰ ἡ ἀγορά τέτοιων ὑπηρεσιῶν ἀπαγορεύεται. Στόχος τῆς προσέγγισης αὐτῆς εἶναι ἡ μείωση τῆς ζήτησης στὴν πορνεία, καθὼς κατὰ τὴ συνεύρεση μὲ ἱερόδουλη αὐτὸς ποὺ πρέπει νὰ τιμωρεῖται εἶναι ὁ πελάτης.

Αὐτὸ ποὺ ἐπιδιώκει στὴν οὐσία ἡ Εὐρωβουλὴ εἶναι νὰ ἀντιμετωπίζεται ὡς ἔγκλημα τοῦ πελάτη ἡ ἀγορὰ σεξουαλικῶν ὑπηρεσιῶν, καθὼς σύμφωνα μέ στατιστικὰ στοιχεῖα ὑπάρχει ἄμεση σύνδεση μὲ τὴν ἐμπορία ἀνθρώπων (human trafficking).

Συγκεκριμένα, τὸ 62% τῶν θυμάτων ἐμπορίας ἀνθρώπων προορίζεται γιά σεξουαλικὴ ἐκμετάλλευση καὶ τὸ 96% ἀπὸ αὐτὲς εἶναι γυναῖκες, ἐνήλικες καὶ ἀνήλικες.

Παράλληλα, δίνεται ἰδιαίτερη ἔμφαση στὴν ἐνσωμάτωση τῆς αὐστηρῆς καταδίκης ἀνδρῶν στὶς περιπτώσεις ὅπου οἱ ἱερόδουλες εἶναι ἡλικίας μέχρι 21 ἐτῶν.

«Ἀντὶ γιὰ τὴ νομιμοποίηση -ποὺ ἀποδείχτηκε καταστροφικὴ γιὰ τήν Ὁλλανδία καὶ τὴ Γερμανία- χρειαζόμαστε μιὰ πιὸ εὐέλικτη προσέγγιση ὅσον ἀφορᾶ τὴν πορνεία, ποὺ θὰ τιμωρεῖ τοὺς ἄνδρες ποὺ ἀντιμετωπίζουν ὡς ἐμπόρευμα τὸ σῶμα τῆς γυναίκας καὶ ὄχι τὰ ἄτομα ποὺ ἀναγκάζονται νά προσφέρουν σεξουαλικὲς ὑπηρεσίες», τόνισε ἡ Βρετανίδα εἰσηγήτρια εὐρωβουλευτὴς τῶν Ἐργατικῶν Μαίρη Χάνεϊμπολ.

Ἀγοραῖος ἔρωτας: Τιμωρία στὸν πελάτη καὶ ὄχι στὴν ἱερόδουλη ἀποφάσισε ἡ Εὐρωβουλή

11 Δὲκ 2023, 6:52:49 π.μ.

Ἡ κατανόηση τοῦ φαινομένου

Ὁ σκοπὸς τῆς φιλοσοφίας εἶναι ἡ κατανόηση τοῦ φαινομένου.

27 Σὲπ 2023, 8:30:55 π.μ.

Ἡ κοινωνία τῶν νταβατζήδων

Μὲ τὴν ἰδεολογία τῶν μηχανισμῶν καταστολῆς, ὅτι δῆθεν μᾶς προστατεύουν ἀπὸ τοὺς κακούς, τους ἐγκληματίες, τοὺς δολοφόνους, καὶ τοὺς κλέφτες καὶ διάφορα ἄλλα μπλὰ μπλὰ, φτιάχνουν μία ἀστυνομία ποὺ εἶναι ἕνας μηχανισμὸς στήριξης κατὰ πάσης ἀπειλῆς τῆς ταξικῆς δομῆς, δηλαδὴ γιὰ τὴν προστασία τῆς κυρίαρχης καὶ ἄρχουσας τάξης.

Ὅταν αὐτὸς ὁ μηχανισμὸς καταστολῆς φτάνει στὰ ὅριά του, τότε πρέπει νὰ ἐφευρεθεῖ ἕνας ἄλλος μηχανισμὸς προστασίας ἀπὸ μία ἄλλη δῆθεν ἀπειλὴ, ὁ ὅποιος θὰ προστατεύει τάχα μου τοὺς πολῖτες, πχ ὁ μηχανισμοὶ πολιτικῆς προστασίας.

Οἱ κίνδυνοι αὐτοὶ ἔχουν ἐφευρεθεῖ, ἔχουν ἐπινοηθεῖ, ἔχουν μπερδευτεῖ μὲ ὑπαρκτοὺς πραγματικοὺς ὅπως οἱ σεισμοὶ παραδείγματος χάριν καὶ ἐμπλουτίζονται συνεχῶς μὲ ἀφηγήματα ἀστεία, σαθρὰ, καὶ κάποιοι τὰ πιστεύουν, ὅπως οἱ ἐξωγήινοι, ἡ κλιματικὴ ἀλλαγὴ, οἱ πλημμύρες, οἱ σεισμοὶ καὶ καταποντισμοὶ, οἱ φωτιὲς, οἱ πυρκαγιὲς, οἱ καύσωνες, ἄγρια φίδια καὶ τὰ λοιπὰ παρόμοια, καὶ ὁ μῦθος τοῦ κακοῦ λύκου συνεχίζεται ἀναπτύσσεται καὶ προσαρμόζεται κάθε φορὰ γιὰ νὰ μποροῦν νὰ ἐξουσιάζουν.

Αὐτὴ εἶναι ἡ τακτικὴ τῶν νταβατζήδων . Δημιουργοῦν τεχνητοὺς κινδύνους καὶ ἀπειλὲς γιὰ τὶς πόρνες τὶς ὁποῖες ὑποτίθεται προστατεύουν καὶ ἔτσι δικαιολογοῦν τὴν ὕπαρξή τους καὶ τὴν κυριαρχία τους.

29 Ὀκτ 2023, 10:42:41 π.μ.

ἡ μείωση τοῦ πληθυσμοῦ

ὁ στόχος τῆς σημερινῆς κυριαρχίας δὲν εἶναι αὐτὴ καθ' αὐτὴ ἡ μείωση τοῦ πληθυσμοῦ, ὁ στόχος εἶναι ἡ αὔξηση τῆς ἐξαθλίωσης τῶν ἀνθρώπων, δηλαδὴ τὸ ποσοστὸ τῶν ἐξαθλιωμένων ἀνέργων, δηλαδὴ ἡ αὔξηση τοῦ προλεταριάτου.

Γιὰ νὰ ἐπιτευχθεῖ αὐτὸ ἀκολουθοῦνται πολλὲς τακτικές, ὅπως ἡ κατάργηση τῆς ἰδιοκτησίας μέσῳ τοῦ φόρου, ποὺ πληρώνουν οἱ ἄνθρωποι γιὰ αὐτὰ ποῦ κατέχουν, τὸ ἰδεολόγημα τοῦ χρέους τοῦ κράτους, οἱ δῆθεν πανδημίες, ἡ ὑπάρξη ἐξωγηίνων εἰσβολέων, ἡ κλιματικὴ ἀλλαγὴ, ἡ πάταξη τῆς τρομοκρατίας (ποὺ οἱ ἴδιοι παράγουν), ἡ προώθηση τῶν ἐρωτικῶν διαστροφῶν ὡς κανονικότητα, ἡ ἀνάδειξη τῆς ἐγκληματικότητας καὶ τῶν φυσικῶν καταστροφῶν, ἡ κατάργηση τῆς ἱστορίας τῆς λογικῆς καὶ τὸ δικαίωμα τῆς ἐλεύθερης πολιτικῆς σκέψης (politically correct) καὶ ὅλα τὰ παρόμοια.

Τὸ ἀποτέλεσμα θὰ εἶναι ὅτι ὅλα ὅσα παράγονται ἀγαθὰ, ὑπηρεσίες, θὰ παράγονται ἀπὸ τοὺς ἀλλοτριωμένους καὶ ἐξαθλιωμένους, ποῦ θὰ δουλεύουν ἀλλὰ τίποτα ἀπὸ αὐτὰ (οὔτε τὰ μέσα παραγωγῆς, οὔτε τὰ παραγόμενα ἀγαθὰ) δὲν θὰ ἀνήκει σ' αὐτούς.

Ὅλοι οἱ νόμοι καὶ ὅλα τὰ ἰδεολογήματα ποὺ κυριαρχοῦν σήμερα καὶ στὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης καὶ στὴν παιδεία προάγουν αὐτὸ τὸ ἰδεολόγημα.

Στὸ νομικὸ ἐπίπεδο, οἱ νόμοι γιὰ τὸ χρέος, ἡ παράλογη φορολογία, ἡ παράλογη φοροαπαλλαγὴ τῶν μεγιστάνων, οἱ παράκτιες ἑταιρεῖες, σὲ ὅλα ὁ στόχος εἶναι ἡ κατάργηση τῆς ἰδιοκτησίας καὶ ἑπομένως ἡ κατάργηση τοῦ λόγου καὶ τῆς πολιτικῆς σκέψης στὸν καθέναν, δηλαδὴ ἡ κατάργηση τοῦ «πολίτη».

ἡ μείωση τῶν μισθῶν καὶ τῶν συντάξεων ἡ αὔξηση τοῦ πληθωρισμοῦ, ἡ θανάτωση τῶν γερόντων μέσα ἀπὸ τὰ ἐμβόλια τῆς δῆθεν πανδημίας, κ.α. ὅλα ἔχουν ἕνα στόχο καὶ σκοπό: τὴν κοινωνία τῆς ἀπόλυτης κυριαρχίας. Μία μικρὴ ἐλὶτ νὰ κυριαρχεῖ καὶ νὰ ἐξαθλιώνει ὅλο τὸν πληθυσμὸ νὰ τὸν ἔχει δοῦλο της καὶ ὑπηρέτη της.

5 Ἰουλ 2021, 4:09:42 μ.μ.

Ἡ μεσότητα

Καὶ πρέπει τὴν «μεσότητα» σωστὰ νὰ ἐκτιμήσεις,
σὲ κάθε σου ἐνέργεια, ὅπου κι ἄν συναντήσεις,
πόσο πολὺ νὰ κοιμηθεῖς, καὶ πόσο νὰ μιλήσεις,
καὶ πόσο τοῦτο νὰ σκεφτεῖς, πόσο νὰ περπατήσεις.

Πόσο πολὺ νὰ γυμναστεῖς, καὶ πόσο ἀραλίκι,
πόσο πολὺ νὰ ἐρωτευτεῖς, καὶ νὰ δημιουργήσεις,
πόσο νὰ φᾶς, πόσο νὰ πιεῖς, καὶ πόσο νὰ ἀγαπήσεις,
ἂν ἔλλειψη ἢ ὑπερβολὴ, ἔ τότε, τότε θὰ ἀρρωστήσεις.

11 Νοε 2023, 8:43:50 π.μ.

Ἡ ὁμαδικὴ δράση

Ἀπαραίτητο στοιχεῖο γιὰ τὴν σωστὴ καὶ ὑγιεινὴ ἀνάπτυξη τοῦ ἀτόμου εἶναι ἡ ὁμαδικὴ δράση

9 Ὀκτ 2021, 8:23:58 π.μ.

Ἡ παρουσίαση τοῦ σοφιστῆ τοῦ Πλάτωνος

Τὸ «μὴ ὃν» τῶν σοφιστῶν χωρίζεται σὲ δύο μεγάλα εἴδη. Τὸ ἕνα εἶναι τὰ τῆς φύσεως ὅπου περιλαμβάνονται τὰ εἴδωλα οἱ ἀντικατοπτρισμοὶ οἱ αὐταπάτες καὶ τὰ λοιπὰ φυσικὰ φαινόμενα ποὺ παράγονται μέσῳ τῶν αἰσθήσεων ὡς μὴ ὄντα, καὶ τὰ τῆς ψυχῆς ὅπου περιλαμβάνονται οἱ ἀναμνήσεις οἱ φαντασιώσεις καὶ τὰ εἴδη καὶ γένη τῶν πρώτων οὐσιῶν.

Μία ἄλλη κατάταξη τῶν «μὴ ὄντων» θὰ ἦταν ἡ ἑξῆς τὰ τῆς φύσεως μετὰ τοῦ λόγου στὴν πρώτη κατηγορία τα τῆς φύσεως ἐκεῖ θὰ περιλαμβάνονταν ὅλα τὰ φαινόμενα ποὺ παράγουν τὰ εἴδωλα τοὺς ἀντικατοπτρισμοὺς καὶ τὶς αὐταπάτες τῶν αἰσθήσεων καὶ στὴ 2η κατηγορία θὰ τοῦ λόγου θὰ ἦταν ὅλα τὰ φαινόμενα ποὺ παράγονται στὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου μέσῳ τῶν παθημάτων τῶν ἀναμνήσεων τῶν φαντασιώσεων τῶν ἐπιθυμιῶν καὶ τῆς λογικῆς

1. Τὸ σενάριο τοῦ διαλόγου.
2. Μάλα ἄνδρα φιλόσοφον
3. Σοφιστής, φιλόσοφος, πολιτικός.
4. ἡ ἐρώτηση τοῦ Σωκράτη
5. Οἱ σοφιστὲς οἱ νομπελίστες τῆς ἐποχῆς.
6. ἡ διχοτομικὴ διαίρεση καὶ ἡ διαίρεση ἐν γένει.
7. ἡ διαίρεση καὶ ὁ λόγος! ὁ ὁποῖος εἶναι καὶ ὁ βασικὸς λόγος τῆς διαίρεσης.
8. τὰ ἐπίθετα γιὰ τὸν Σοφιστή.
9. Σύγκρισης Σοφιστῆ Φιλοσόφου. (254a, νὰ διαβαστεῖ σελίδα 216)
Παραδείγματα φαινομένων ποὺ ὁδηγοῦν σὲ «μὴ ὄν»
10. εἴδωλα
11. φαντασιώσεις (ὁ Ἀριστοτέλης ἀπαντᾷ μὲ τὸν τραγέλαφο).
12. Τὰ τῆς ψυχῆς
13. Πᾶν, σῶμα ταυτόχρονα εἶναι ἀκίνητο καὶ κινούμενο Παρμενίδης.
14. Ποιό τὸ ὄνομα τοῦ μὴ ὄντως (Σελὶς 202 νὰ διαβαστεῖ)
15. Ἐμεῖς διψᾶμε, ὁ ἄλλος γνωρίζει τὰ πάντα!
ἀλλὰ ὅλα τὰ κάνει γιὰ τὰ λεφτά, μᾶς δουλεύει. (251c Νὰ διαβαστεῖ ἀπὸ τὴν σελίδα 204)
16. Τὰ μὴ ὄντα Ἀλληλο- ὑπάρχουν κι ἀλληλο συνδέονται μεταξύ τους, ! Ἀλλὰ ὅπως τὰ γράμματα ποὺ φτιάχνουν τὶς λέξεις (253a)
17. κίνηση στάση
18. ταυτὸν- ἕτερον τοῦ Πλάτωνος εἶναι τὰ ἀντικεῖσθαι τοῦ Ἀριστοτέλη. 4 εἴδη «Λέγεται δὲ ἕτερον ἑτέρῳ ἀντικεῖσθαι τετραχῶς, ἢ ὡς τὰ πρὸς τί, ἢ ὡς τὰ ἐναντία, ἢ ὡς στέρησις καὶ ἕξις, ἢ ὡς κατάφασις καὶ ἀπόφασις.» Κατηγορίαι κέφ. 10 19. οἱ 5 Κατηγορίες τοῦ Πλάτωνα: ὄν, ταυτόν, ἕτερον, κίνηση, στάση
20. τὸ ἕν πολλαχῶς λέγεται
21. τὰ πολλὰ ὡς ἕν («τὸ ὂν ἢ τὸ ἓν πολλὰ σημαίνει» Σ.Ε. 170c)
«Ἐπεὶ δὲ τὸ ταὐτὸν καὶ τὸ ἕτερον πολλαχῶς λέγεται, ἔργον ἐστὶ σοφιστικῶς λαμβάνοντι ἑνὸς ἀποδοῦναι καὶ μόνου τινὸς τὸ ἴδιον» Τοπικά, 134 b
22. «περὶ ἕκαστον ἄρα τῶν εἰδῶν πολὺ μὲν ἐστι τὸ ὄν, ἄπειρον δὲ πλήθει τὸ μὴ ὄν.» (256c, ς. 226)
23. Τὰ μέρη, μόρια οὐσίας εἶναι καὶ αὐτὰ οὐσίες κατὰ τὸν Ἀριστοτέλη
24. Καλὸ κακὸ καὶ μὴ καλὸ τρεῖς ἔννοιες διαφορετικὲς.
25. Τὰ ὄντα τοῦ Πλάτωνα εἶναι ἡ οὐσία τοῦ Ἀριστοτέλη ἀκριβῶς ταυτίζονται αὐτὰ τὰ δύο μὲ τὴν ἀριστοτελικὴ σκέψη νὰ προχωράει στὴν διάκριση αὐτῶν τῶν ὄντων σὲ τρία εἴδη σὲ τρεῖς ὁμάδες στὶς πρῶτες οὐσίες στὶς «δεύτερες» οὐσίες εἰκότως δεύτερες οὐσίες.
26. Τὸ «μὴ ὄν» τοῦ σοφιστὴ τοῦ Πλάτωνα ἀντιστοιχεῖ στὴν ἀριστοτελικὴ γραμματεία μὲ τὶς κατηγορίες ὅλες ἐκτὸς τῆς πρώτης οὐσίας.
27. «μὴ οὐσῶν τῶν πρώτων οὐσιῶν ἀδύνατον τῶν ἄλλων τί εἶναι». Ἀριστοτέλης κατηγορίες 2b

24 Νοε 2023, 8:12:53 π.μ.

Ἡ «πολιτικὴ ὀρθότητα», «politically correct»

Τὸ μόνο στὸ ὁποῖο συμφωνοῦν πάντες οἱ ἄνθρωποι, τὰ μέλη μιᾶς δημοκρατικῆς κοινωνίας, εἶναι ὅτι ὅλοι ἔχουν τὸ δικαίωμα στὸ «διανοητικὸ ἐπίπεδο», στὸ ἐπίπεδο τοῦ «λόγου», νὰ διαφωνοῦν.

Ἑπομένως, ὁτιδήποτε θεωρεῖται ἐξ ὁρισμοῦ ὀρθὸ ἂν μὴ τί ἄλλο εἶναι ἀντιφατικὸ, διότι δὲν μπορεῖ μία «πολιτικὴ» νὰ θεωρεῖται ἐξ ὁρισμοῦ «ἀληθής» καὶ «σωστή».

Αὐτὸς εἶναι ὁ ὁρισμὸς τοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ, τοῦ φασισμοῦ, τοῦ ναζισμοῦ καὶ τῆς τυραννίας. Νὰ ὑπάρχει δηλαδὴ κάποιος ἢ κάποιοι οἱ ὁποῖοι νὰ ἀποφασίζουν στὸ πολιτικό/ἠθικό/νομικὸ ἐπίπεδο τί εἶναι σωστὸ καὶ τί λάθος, τί ἀπαγορευμένο καὶ τί ὄχι, στὴν σκέψη καὶ τὸ λόγο.

Ἀπαράδεκτη ἰδεολογία χειρότερη καὶ ἀπὸ τὴν μεσαιωνικὴ θεοκρατία.

Δὲν θὰ ἀναφερθῶ καὶ δὲν θὰ ἐξετάσω τὰ ἐπί μέρους θέματα, μὲ τὰ ὁποῖα ἀσχολεῖται αὐτὴ ἡ ἀπαράδεκτη ἰδεολογία γιατί ὅλα αὐτὰ εἶναι θέματα κοινωνικὰ πολιτικὰ καὶ νομικὰ καὶ μόνο ἡ δημοκρατική τους ἀντιμετώπιση ἔχει νόημα.

Προφανῶς, τὰ αἴτια πίσω ἀπὸ τὴν ἀνάπτυξη αὐτῆς τῆς ἰδεολογίας, εἶναι ἡ προσπάθεια τῆς ἀπόκρυψης τῆς ἔντονης ταξικότητας τῆς σημερινῆς κοινωνίας.

Εἶναι περιττὸ νὰ ποῦμε ὅτι ὅλα τὰ κινήματα τῶν δικαιωματιστῶν, στὴν πραγματικότητα προωθοῦν αὐτὴ τὴν ἰδεολογία.

Καὶ σὲ τελευταία ἀνάλυση μία παγκοσμιοποιημένη κυριαρχία δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιβληθεῖ χωρὶς τὴν ὕπαρξη αὐτῆς τῆς ἰδεολογίας.

29 Δὲκ 2021, 10:19:46 μ.μ.

Ἡ πολιτικὴ πρᾶξις

Οἱ νόμοι τοῦ «ἀκαταδίωκτου»

...τῶν ὑπουργῶν καὶ τῶν γνωμοδοτικῶν ἐπιτροπῶν

Θὰ ξεκινήσω μὲ ἕνα παράδειγμα. Ἔστω ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι πρόκειται νὰ κηρύξουν πόλεμο ἐναντίον τῶν Θηβαίων! Οἱ μισοὶ ρήτορες στὴν βουλὴ ὑποστηρίζουν τὸ «ναί» καὶ οἱ μισοὶ τὸ «ὄχι». Καὶ οἱ μὲν καὶ οἱ δὲ ἀναπτύσσουν τὰ ὑπέρ καὶ τὰ κατὰ τῶν δύο ἐπιλογῶν. Τελικὰ ἡ κυβέρνηση ἐπιλέγει τὸ ἕνα ἐκ τῶν δύο. Ὅτι καὶ νὰ συμβεῖ στὴ συνέχεια οἱ ὑποστηρικτὲς αὐτῆς τῆς ἐπιλογῆς μποροῦν ἀναντίρρητα νὰ ὑποστηρίζουν ὅτι ἡ ἄλλη ἐπιλογὴ θὰ εἶχε χειρότερες συνέπειες γιὰ τὴν πόλη. Τὸ ἀντίστροφο θὰ ὑποστηρίζει ἡ ἄλλη πλευρά. Τὸ πείραμα τῆς πραγματικῆς ζωῆς δὲν μπορεῖ νὰ ἐπαναληφθεῖ. Οἱ πολιτικὲς πράξεις δὲν μποροῦν νὰ ἀποδειχθοῦν ἐκ τῶν ὑστέρων οὔτε ὡς σωστὲς οὔτε ὡς λανθασμένες. Καθὼς καὶ οἱ ἀπόψεις καὶ γνῶμες τῶν ρητόρων καὶ τῶν δύο πλευρῶν σὲ καμία περίπτωση δὲν κρίνονται, κατακρίνονται ἢ δικάζονται· αὐτὸ ἀπαιτεῖ ἡ δημοκρατία. Ὅσοι προσπαθοῦν κάτι τέτοιο ἁπλῶς ἀερολογοῦν.

Ἄρα οἱ «πολιτικές πράξεις» καὶ οἱ «γνωμοδοτήσεις» σε καμία περίπτωση δὲν ἀποτελοῦν ποινικά ἀδικήματα. Ἑπομένως οἱ νόμοι ποὺ ψηφίζονται γιὰ τὴν ἀπαλλαγὴ τῆς νομικῆς εὐθύνης (ἀκαταδίωκτο) ἐκτὸς τοῦ ὅτι εἶναι περιττοὶ, κάτι τὸ ὁποῖο γνωρίζουν καλὰ οἱ ψηφίσαντες, μᾶς ὁδηγοῦν κατ' ἀνάγκην στὴ σκέψη ὅτι γίνονται ἐκ τοῦ πονηροῦ.

Ἡ «πολιτικὴ πράξη» δὲν ἀξιολογεῖται, ἐπειδὴ δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ ἐπαναληφθεῖ, ἄρα δὲν ἔχει ἀνάγκη κανενὸς νομοῦ τὴν προστασία. Εἶναι φανερὸν ὅτι ἡ «πολιτικὴ πράξη» δὲν μπορεῖ ἐκ τῶν ὑστέρων νὰ χαρακτηριστεῖ ὡς καλὴ ἢ κακή. Μόνο ἐκ τῶν προτέρων μπορεῖ νὰ συζητηθεῖ. Καὶ αὐτὸ γιατί ὁ χρόνος δὲν γυρίζει πίσω, δὲν μπορεῖ νὰ ἐπαναληφθεῖ μιὰ πράξη. Τὰ «δεινὰ» καὶ τὰ «ὀφέλη» ἀπὸ μία «πράξη» δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ συγκριθοῦν μὲ τὰ ἀντίστοιχα ἀπὸ μία φανταστικὴ τοιαύτη.

Ἡ κάθε πράξη τοῦ κάθε ἀνθρώπου, εἶναι ἢ «πολιτικὴ πράξη» ἢ «ἰδιωτικὴ πράξη». Ἰδιωτικὴ πράξη εἶναι αὐτὴ ἡ ὁποία δὲν δημοσιοποιεῖται καὶ ἑπομένως δὲν κριτικάρετε, καὶ δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει στὸ παρὸν κείμενο (ἐννοεῖται ὅτι πάντα μιλᾶμε γιὰ «πράξεις» οἱ ὁποῖες δὲν παραβαίνουν τὸν ποινικὸ κώδικα, ἀλλιῶς εἴτε «ἰδιωτικὴ» εἴτε «πολιτικὴ», τότε λέγεται «ἐγκληματικὴ» καὶ ἀκολουθεῖ τὴν δικαστικὴ ὁδό).

Τὸ βασικὸ θεώρημα εἶναι: Καμία «πολιτικὴ πράξη» δὲν μπορεῖ ἐκ τῶν ὑστέρων νὰ ἐλεγχθεῖ γιὰ τὴν ὀρθότητα καὶ τὴν ἀποτελεσματικότητα της, οὔτε σὲ σχέση μὲ ὁποιαδήποτε ἄλλη οὔτε σὲ σχέση μὲ τὴν ἀποφυγή της. Πάντα θὰ ὑπάρχουν σημεῖα ἀδικίας καὶ συμφερόντων καὶ στὴν πολιτικὴ πράξη καὶ στὴν φανταστικὴ της, οἱ ρήτορες ἔνθεν καὶ ἔνθεν θὰ τὰ ὑποστηρίζουν.

Ἡ ἀπόδειξη αὐτοῦ τοῦ θεωρήματος εἶναι πολὺ ἁπλῆ καὶ νομίζω κατανοητὴ ἀπ’ ὅλους, καθότι οὐδεμία πράξη μπορεῖ νὰ ἐπαναληφθεῖ ὑπὸ τίς ἴδιες συνθῆκες. Ἑπομένως δὲν μπορεῖ νὰ γίνει πείραμα ἀποτίμησης τῆς ἀξίας της. Καὶ ἄρα τὸ ὅτι «αὐτὴ ἡ πράξη εἶναι ἡ καλύτερη δυνατή», μπορεῖ νὰ τὸ ἰσχυριστεῖ κάποιος πολὺ εὔκολα.

Ἐὰν ὅλα αὐτὰ εἶναι ἔτσι, τότε εἶναι φανερὸ ὅτι εἶναι περιττὴ κάθε νομοθεσία περὶ «εὐθύνης» ὑπουργῶν ἀλλὰ καὶ περὶ εὐθύνης γιὰ κάθε «νόμιμη πράξη» τοῦ καθενός. Οἱ πράξεις τῶν πολιτικῶν καὶ οἱ πράξεις τῶν κοινῶν θνητῶν εἶναι «πολιτικὲς πράξεις» καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν μποροῦν νὰ διωχθοῦν ἢ νὰ κατηγορηθοῦν ἢ νὰ κατακριθοῦν «αὐτὲς καθαυτὲς» (ἐκτὸς ἂν εἶναι ἐγκληματικὲς), οὔτε κἄν νὰ τὶς κριτικάρουμε μποροῦμε. Διότι θὰ σοῦ ἀπαντήσει ὁ πολιτικὸς ποὺ τὴν ἀποφάσισε «ἄν κάναμε ὁτιδήποτε ἄλλο τὰ "δεινὰ" θὰ ἦταν περισσότερα»!

Ἡ «πολιτικὴ πράξη» δὲν διώκεται ἐκ τῶν ὑστέρων, μόνον ἐκ τῶν προτέρων συζητεῖται, διαβουλεύεται καὶ ἀποφασίζεται ἀπὸ ὅλους τοὺς πολῖτες. Σήμερα μὲ τὶς ἠλεκτρονικὲς δυνατότητες ποὺ ὑπάρχουν αὐτὸ εἶναι παιχνιδάκι! Παραδείγματος χάριν, θὰ μποροῦσε νὰ γίνει ὡς ἐξῆς: Οἱ βουλευτὲς διατυπώνουν σωστά τὸ ἐρώτημα, οἱ πολῖτες ψηφίζουν καὶ ἡ κυβέρνηση ὑλοποιεῖ αὐτὸ ποὺ ψήφισαν οἱ πολῖτες.

Ὅσο γιὰ τὸ ἀξιόποινο τῶν «γνωμοδοτήσεων», δὲν τίθεται ἀπὸ κανέναν τέτοιο ζήτημα! Δὲν ποινικοποιῆται ἡ «σκέψη», ὁ «λόγος», ἡ «γνώμη» σὲ πολιτισμένη κοινωνία. Θεμελιῶδες ἀνθρώπινο δικαίωμα ἡ ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης! Ἑπομένως, πρὸς τὶ οἱ νόμοι περὶ τοῦ ἀκαταδίωκτου τῶν γνωμοδοτικῶν ἐπιτροπῶν;

Ὅλες οἱ πράξεις καὶ οἱ λόγοι τοῦ κάθε «δημόσιου λειτουργοῦ» καὶ τοῦ κάθε «ἁπλοῦ πολίτη» εἶναι «πολιτικές πράξεις!» Κατ’ ἐπέκταση καὶ γιὰ τὸν «ἁπλὸ πολίτη» ἰσχύει ἀκριβῶς τὸ ἴδιο· δηλαδὴ ὅλες οἱ πράξεις του ὀφείλουν, σὲ μία εὐνοούμενη κοινωνία πολιτῶν, νὰ εἶναι τέτοιες ὥστε νὰ μὴν ἔχη δικαίωμα κανένας, οὔτε καὶ ὁ ἴδιος, νὰ τὶς κριτικάρει ἐκ τῶν ὑστέρων, μόνον ἐκ τῶν προτέρων ὀφείλει νὰ τὶς σκέπτεται προκειμένου νὰ τὶς ἀποφασίσει. Τὰ φασιστικά καθεστῶτα, καὶ τὰ «καθεστῶτα δουλείας» ἐκ τῶν προτέρων τὶς ἀπαγορεύουν ἢ τὶς ἐπιβάλουν καὶ ἐκ τῶν ὑστέρων τὶς τιμωροῦν.

Οἱ πολιτισμένες κοινωνίες δικάζουν μόνον «πράξεις ποὺ ἔχουν καταγραφεῖ ἐκ τῶν προτέρων ὡς «ἐγκλήματα» γιὰ ὅλους τοὺς πολίτες καὶ ποτὲ «πολιτικὲς πράξεις» ἢ «γνῶμες»! Τὰ ἐγκλήματα ὅπως τῆς «ἐσχάτης προδοσίας» ἢ τὰ «κατὰ τῆς ἀνθρωπότητος», ξεφεύγουν τοῦ παρόντος λόγῳ μεγάλης νομικῆς πολυπλοκότητας.

Τὸ ἀντίστροφο θέμα τῆς «παραγραφῆς τῶν ἐγκλημάτων» τὸ ἔχω ἀναπτύξει ἐδῶ!

31 Αὐγ 2023, 11:33:11 π.μ.

ἡ πρωταρχικὴ συσσώρευση συνεχίζεται...

ἔλεγχος καιροῦ, μεταναστευτικῶν ροῶν, πυρκαγιῶν, πληθωρισμοῦ, τεχνητοῦ χρέους, καταστροφῶν πάντως εἴδους, καταστροφὴ παραγωγῆς, πόλεμοι, ... Ὅλα αὐτὰ ἐλέγχονται, ὑποστηρίζονται καὶ προωθοῦνται ἀπὸ τὴν ἑκάστοτε κυριαρχία, γιὰ τὴν αὔξηση καὶ συντήρηση τοῦ «προλεταριάτου». Ἄρα ἡ πρωταρχικὴ συσσώρευση συνεχίζεται.

20 Ἀπρ 2021, 8:33:00 μ.μ.

Ἡ στατιστικὴ στὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ γλῶσσα

Ἑλληνικὴ γλῶσσα ὑπάρχουν πολλὲς ἔννοιες οἱ ὁποῖες σημαίνουν στατιστικὲς τοιαῦτες παραδείγματος χάρη «ἔνιοι», «πολλοὶ», «πλεῖστοι».

3 Νοε 2023, 7:47:46 μ.μ.

ἡ τρομοκρατία

Τὸ τρίτο δεκανίκι τῆς «ἐξουσίας - κυριαρχίας» εἶναι ἡ «τρομοκρατία», (τὰ ἄλλα δύο «ἀπάτη» καὶ «βία»), ἡ ὁποία προωθεῖται καὶ ἐπιβάλλεται σὲ ὅλα τὰ ἐξουσιαζόμενα ἄτομα τῆς κοινωνίας.

Ἡ τρομοκρατία εἶναι τὸ τρίτο δεκανίκι, τὸ ὁποῖο ἐμφανίζεται μέσῳ τῆς «ἀπάτης» καὶ τῆς «βίας», ποὺ ἐνδεχομένως ἀσκεῖται ἀπὸ ὅλους τοὺς μηχανισμοὺς ἐξουσίας: μέσα μαζικῆς ἐπικοινωνίας, μέσα μαζικῆς δικτύωσης σὲ μία συμφωνία ὁμαδικῆς τρομοκράτησης.

Μαφία, παρακράτος καὶ ἐγκληματικότητα ἄνωθεν καὶ κάτωθεν συντονίζονται πρὸς αὐτὸν τὸν σκοπό. Παράγουν καὶ πραγματικὴ ἐγκληματικότητα γιὰ νὰ προωθήσουν τὴ τρομοκρατία.

Οἱ ἐξουσιαξόμενοι πρέπει συνεχῶς κάτι νὰ φοβοῦνται: Τὴ φτώχεια, τὴν ἀνεργία, τὸν πληθωρισμό, τὴν τρῦπα του ὄζοντος, τὶς τρελὲς ἀγελάδες, τὴ γρίππη τῶν πτηνῶν, τοὺς δίδυμους πύργους, τὴν ἑλονοσία, τὸν κόβιτ, τὸν ἰὸ τῶν πιθήκων, τὴν κλιματικὴ ἀλλαγή, οἱ ἄντρες τὶς γυναῖκες, οἱ γυναῖκες τοὺς ἄντρες, οἱ ὁμοφυλόφιλοι τοὺς μὴ ὁμοφυλόφιλους.

Παντοῦ ἐχθροὶ καὶ ἀπειλὲς ἀπὸ ὅλες τὶς ἐνδεχόμενες προοπτικὲς ζωῆς: περπάτημα, τρέξιμο, ποδήλατο, κολύμβηση, διατροφή, ἀναπνοή, ἔρωτας, σέξ, συναναστροφές, φιλίες, ἀλλόθρησκους, ἀτυχήματα, ταξίδια, τραῖνα, ἀεροπλάνα, στὸ αὐτοκίνητο, ἐργατικὰ ἀτυχήματα, τροχαία ἀτυχήματα, ληστεῖες, οἰκιακὰ ἀτυχήματα, καὶ ὁ κατάλογος αὐτὸς δὲν ἔχει τέλος οὔτε καὶ ἀρχή...

Ἡ τρομοκρατία εἶναι ἀπαραίτητο συστατικὸ γιὰ τὴν συντήρηση τῆς ἐξουσίας, εἶναι ἐκ τῶν ὤν οὐκ ἄνευ.

Ἐνῷ ἡ τρομοκρατία παράγεται καὶ προωθεῖται ἀπὸ τὴν κεντρικὴ ἐξουσία, ἐμφανίζεται παραπλανητικὰ ὅτι ἔχει τὶς ρίζες της στὸ ἁπλὸ ἔγκλημα, ἡ διαστρέβλωση τῆς ἔννοιας εἶναι μεγάλη.

Παρόμοιες ἔννοιες ὅπως ἡ «γραφειοκρατία» παίζουν καὶ αὐτὲς τὸ ρόλο τους στὴ στήριξη, τὴν ἐνδυνάμωση καὶ τὴν παγίωση τῆς ἐξουσίας.

14 Ὀκτ 2021, 4:38:45 μ.μ.

Θεῖο δῶρο τὰ συμπτώματα τῆς νόσου

Ἡ σωστὴ ἀνάγνωση καὶ ἀντιμετώπιση τῶν «συμπτωμάτων» τῆς νόσου εἶναι τὸ κλειδὶ γιὰ τὴν ἴαση της.

Πυρετὸς, πόνος, ἱδρῶτας, δύσπνοια, ὑπνηλία, ἀνορεξία, πίεση, βῆχας, φτέρνισμα, καταρροὴ, ὑπνηλία, κούραση, φαγούρα, δυσφορία, ταχυπαλμία, καὶ λοιπὰ εἶναι ποὺ πρέπει νὰ τὰ σεβόμαστε καὶ νὰ τὰ διαβάζουμε κατάλληλα ὥστε θὰ γίνει ἡ θεραπεία καὶ ἡ ἴαση τῆς νόσου σωστά.

Τὸ μεγάλο λάθος εἶναι ἡ καταστολή αὐτῶν, σύνηθες στὴν σημερινὴ ἰατρική.

19 Φὲβ 2022, 8:08:05 π.μ.

Θεωρίες «συνωμοσίας»

Ὄι θεωρίες συνωμοσίας ὡς συνέχεια τῆς Νεοτερικότητας.

Οἱ θεωρίες συνωμοσίας ἀποτελοῦν μία συνέχεια τῆς νεωτερικότητας ἢ γιὰ νὰ τοῦ ποῦμε καλύτερα οἱ θεωρίες συνωμοσίας «εἶναι ἡ νεωτερικότητα» αὐτὴ καθʼ αὑτή.

4 Αὐγ 2022, 8:55:44 π.μ.

Ἰατρικὴ καὶ ὑγεία

«Ἡ ἰατρικὴ προσποιεῖται ὅτι μᾶς θέλει ὑγιεῖς»
Τὸ ἰατρικὸ δόγμα εἶναι σήμερα: «μὴ ὑγιὴς μὴ νεκρός»
«Ἡ Ἰατρικὴ εἶναι ἡ διαχείριση τῆς φθορᾶς»

14 Ἰαν 2022, 7:40:38 μ.μ.

ἱπποκράτους περὶ Διαίτης Α, παρ. 2

«Οὐ γὰρ εὐθέως αἱ νοῦσοι τοῖσιν ἀνθρώποισιν ἐπιγίνονται, ἀλλὰ κατὰ μὶκρὸν συλλεγόμεναι ἀθρόως ἐκφαίνονται»

2 Ἰαν 2023, 10:51:22 μ.μ.

Κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν

«Κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν»:
ταύτην τὴν παροιμίαν οἱ μὲν ἀπὸ τοῦ πτηνοῦ ζῴου φασὶν εἰρῆσθαι, ὅτι οὔτε αὐτὸ βρωτὸν ἐστιν οὔτε τὸ ᾠόν, ὃ ἔχει.
οἱ δὲ ἀπὸ τοῦ Κόρακος τοῦ Συρακουσίου ῥήτορος, πρῶτον διδάξαντος τέχνην ῥἠτορικήν. ὑπὸ γὰρ τούτου, ὥς φασι, μαθητής, Τισίας ὄνομα, μισθὸν ἀπαιτούμενος εἰς τὸ δικαστήριον εἶπεν· εἰ μὲν μὲ νικήσειας, οὐδὲν μεμάθηκα· εἰ δὲ ἡττηθήσῃ, οὐ κομὶσῃ τοὺς μισθούς. θαυμάσαντες οἱ δικασταὶ τὸ σόφισμα τοῦ νεανίου ἐπεφώνουν· κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν.
(Suda, Lexicon)

Κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν: ὅτι ἄβρωτὸν ἐστι αὐτὸ τὸ ζῷον, ἀλλὰ δὴ καὶ τὸ ᾠὸν αὐτοῦ. ἀπὸ Κόρακος ῥήτορος πρώτου διδάξαντος τὴν ῥητορικὴν· τὸν γὰρ μαθητὴν αὐτοῦ μὶσθὸν ἀπαιτῶν, εἰς τὸ δικαστήριον, εἶπεν ὁ αὐτὸς μαθητὴς, ἴωμεν, καὶ εἰ μὲν νικήσειας, οὐ μεμάθηκα· εἰ δὲ ἡττηθήσῃ, οὐ λὴψῃ μισθούς.
(Corpus Paroemiographorum Graecorum)

Ἰσοκράτης, εἰπόντος αὐτῷ τινος ὅτι ὁ δῆμος ὑπὸ τῶν ῥητόρων ἁρπάζεται· «Τί θαυμαστὸν εἰ Κόρακος ἐφευρόντος τὴν ῥητορικὴν οἱ ἀπʼ ἐκείνου κόρακές εἰσιν;» (Isocrates Orat., Fragmenta 15.2) Κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν: τὴν παροιμίαν ταύτην οἱ μὲν ἀπὸ τοῦ πτηνοῦ ζώου φὰσὶν εἰρῆσθαι, ὅτι οὔτε αὐτὸς βρωτὸς ἐστιν, οὔτε τὸ ὠὸν ὃ ἔχει. Οἱ δὲ, ἀπὸ Κόρακος τοῦ Συρακουσίου ῥἤτορος, πρώτου διδάξαντος τέχνην ῥητορικήν. Ὑπὸ γὰρ τούτου, ὡς φασί, μαθητὴς Τισίας ὀνόματι μὶσθὸν ἀπαιτούμενος καὶ εἰσαγόμενος εἰς τὸ δικαστήριον, εἶπε πρὸς τὸν Κόρακα· Εἰ μὲν μὲ νικήσεις, ὦ Κόραξ, οὐδὲν μεμάθηκα, καὶ οὐ λὴψῃ τί· εἰ δ' ἡττηθήσῃ, οὐ κομιῇ τὸν μὶσθὸν ὡσαύτως. Θαυμάσαντες οὖν οἱ δικασταὶ τὸ σόφισμα τοῦ νεανίσκου ἐπεφώνησαν, «Κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν.» Εἴρηται δὲ ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν πονηρῶν πονηρὰ ποιούντων.
(Corpus paroemiographorum Graecorum, vol. 1 Zenobius Sophista 4.82.1)

28 Μὰρ 2023, 8:30:08 π.μ.

Κοινωνικὴ σχιζοφρένεια

ὁ ὁρισμὸς τῆς κοινωνικῆς σχιζοφρένειας. κοινωνικὴ σχιζοφρένεια εἶναι ὅταν μία χώρα κάνει παρελάσεις γιὰ νὰ τιμήσει καὶ νὰ δηλώσει τὴν ἐθνική της ἀνεξαρτησία καὶ κοινωνική της δικαιοσύνη καὶ τὴ λαϊκὴ τῆς κυριαρχίας καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ ὑπογράφει μνημόνια ὑποταγῆς σὲ θεσμοὺς καὶ τρόϊκες.

2 Ἰουν 2021, 4:59:47 μ.μ.

Μαθαίνοντας ἱστορία

Εἶναι προτιμότερο νὰ μὴν γνωρίζεις τίποτα γιὰ τὴν ἱστορία μιᾶς περιόδου, μιᾶς περιοχῆς, ἑνὸς λαοῦ, μιᾶς φυλῆς, μιᾶς χώρας, παρὰ νὰ τὴν ἔχεις μάθει μέσα ἀπὸ προπαγάνδα καὶ ἰδεολογία μὲ ἀνακρίβειες, ἀποκρύψεις, διαστρεβλώσεις καὶ ψέματα. Ὁ μόνος τρόπος γιὰ νὰ μάθεις, ἂν μάθεις, ἱστορία εἶναι νὰ ρωτᾶς ἐσὺ ὁ ἴδιος τὸν ὑποτιθέμενο ἱστορικὸ καὶ αὐτὸς νὰ σοῦ ἀπαντᾶ.

2 Ἰαν 2023, 10:48:15 μ.μ.

Μαθηματικὰ καὶ Κόσμος τῶν πραγμάτων

Τὰ μαθηματικὰ εἶναι ἕνα ἀνοικτὸ σύστημα ποὺ μπορεῖ ἀνὰ πᾶσα στιγμή νὰ περιγράψει τὸν κόσμο τῶν πραγμάτων. Δὲν περιέχεται σ' αὐτὸν ἁπλᾶ τὸν περιγράφει. Εἶναι μιὰ καθαρὴ διανοητικὴ κατασκευὴ τοῦ ἀνθρώπου.

17 Φὲβ 2022, 7:05:57 π.μ.

Ματζούνια καὶ mRNA οὐσίες

Ἡ ἀντιμετώπιση μιᾶς νόσου μὲ pcr test καὶ mRNA οὐσίες δὲν διαφέρει σὲ τίποτα ἀπὸ τὴν ἀντιμετώπιση της μὲ μαντζούνια διαβάσματα ἐξορκισμοὺς καὶ ξεματιάσματα. (Ἡ κυρά μας ἡ μαμή, Βασιλειάδου, Ὀρέστης Μακρής)

1 Ἰαν 2024, 9:15:24 μ.μ.

Μικρόνοια ἰδεολογικὴ ἀγκύλωση τῆς νεωτερικῆς ἐπιστήμης

Τὸ νὰ πιστεύει κάποιος ὅτι τὰ διαλεκτικὰ ἐρωτήματα μποροῦν νὰ ἀπαντηθοῦν, νὰ πάρουν δηλαδὴ πρόσημο ἀλήθειας, θετικὸ εἴτε ἀρνητικὸ ἀπὸ τὴν σημερινὴ ἐπιστήμη εἶναι ἁπλὰ μία ἀντίληψη μικρῶν ἀνθρώπων, ἀνθρώπων ἐγκλωβισμένων καὶ ἀγκυλωμένων στὴν ἰδεολογία της νεωτερικῆς ἐπιστήμης ποὺ λέει ὅτι ὅλα τὰ ξέρει.

17 Σὲπ 2021, 8:33:06 μ.μ.

Μυκῆναι ἡ κορυφαία στιγμὴ τῆς ἀνθρωπότητας

Οἱ Μυκῆνες ἐκπροσωποῦν ἕναν πολιτισμὸ τὸν λεγόμενο μυκηναϊκὸ καὶ μινωικὸ ἡ μὲ ἕνα ὄνομα τὸν πολιτισμὸ τῶν Ἀχαιῶν.

Ὁ πολιτισμὸς αὐτὸς ὑπῆρξε μοναδικὴ κορυφαῖα καὶ ἀνεπανάληπτη στιγμὴ τῆς ἀνθρωπότητας ὅλων τῶν ἐποχῶν.

Ἀπὸ αὐτὸν τὸν πολιτισμὸ σώζονται ἐκτὸς τῶν ἀρχαιολογικῶν εὑρημάτων καὶ τὰ ὁμηρικὰ ἔπη τὸ λογοτεχνικὸ ἀριστούργημα ὅλων τῶν ἐποχῶν ἀπὸ τὸ ὁποῖο «πῆραν» ἀργότερα ὅλοι οἱ μεγάλοι καλλιτέχνες καὶ διανοητές.

Ἀλλὰ τὸ μεγάλο πρόβλημα μὲ τὶς Μυκῆνες εἶναι ἡ φωτιὰ ποὺ ἔχει ἀνάψει στὰ μυαλὰ τῶν ἀνθρώπων ἡ διαστρέβλωση τῆς ἱστορίας ἐκείνης τῆς ἐποχῆς.

Εἶχαν φτάσει νὰ διδάσκουν στὰ σχολεῖα ὅτι αἱ Μυκῆναι εἶναι ἕνα μυθολογικὸ εὕρημα τοῦ ποιητῆ, μέχρι τὶς ἀνασκαφές του Ἐρρίκου Σλήμαν (Heinrich Schliemann, 6 /01/1822 – 26/12/1890).

Καὶ συνεχίζουν μέχρι σήμερα μὲ τὸ παραμύθι ὅτι τὸ κείμενο αὐτὸ γράφτηκε τὸν 7ο αἰῶνα ἀπὸ ἕνα ποιητὴ Ὅμηρο, γιὰ τὸν ὁποῖο δὲν ξέρουμε τίποτα, οὔτε τὴ μάνα του, οὔτε τὸ μέρος ποὺ γεννήθηκε, οὔτε τὸ μέρος ποὺ πέθανε, οὔτε μαθητὰς εἶχε, οὔτε δασκάλους;!

Γιὰ τὶς λεπτομέρειες τοῦ τρωικοῦ πολέμου, ἐκεῖ ἡ κατάσταση εἶναι ἀηδιαστικὴ, Τὸ τί διδάσκουν στὰ παιδιά μας εἶναι ἀδιανόητο καὶ ἔξω ἀπὸ κάθε φαντασία.

Περισσότερα γιὰ τὸ θέμα αὐτὸ ἐδῶ

16 Ἀπρ 2023, 11:53:29 π.μ.

νεωτερικότητα καὶ ἀτομικὴ συνείδηση - παγκοσμιοποίηση

ἡ ἔννοια τῆς νεωτερικότητας μπορεῖ νὰ χρησιμοποιηθεῖ ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ ἄτομο γιὰ νὰ χαρακτηρίσει τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό του. εἶναι περίπτωση ποὺ κάποιος πιστεύει ὅτι αὐτὴ τὴν στιγμὴ τῆς ζωῆς του ὅλα τὰ κάνει καλύτερα καὶ τὰ σκέφτεται καλύτερα καὶ τὰ γνωρίζει καλύτερα ἀπὸ ὅλες τὶς προηγούμενες στιγμὲς τῆς ζωῆς του.

4 Ἰουλ 2023, 2:38:47 μ.μ.

νεωτερικότητα καὶ ἐξουσία

τὰ αὐταρχικὰ καθεστῶτα σὲ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν ἰδεολογία στηρίζουν τὴν πολιτικὴ ὀρθότητα (politically correct) τὴν ὁποία ὑποστηρίζουν Mark Twain, «εἶναι εὐκολότερο νὰ ἐξαπατήσεις κάποιον, παρὰ νὰ τὸν πείσεις ὅτι ἔχει ἐξαπατηθεῖ».

19 Σὲπ 2022, 5:03:33 μ.μ.

Νεωτερικότητα καὶ ἱστοριογραφία

Ἡ διαστρέβλωση τῶν ἱστορικῶν γεγονότων εἶναι γνωστὴ ἀπὸ ἄλλες μελέτες καὶ προοπτικές. Ἐδῶ στὴν προκειμένη περίπτωση, τῆς ἀνάπτυξης τῆς ἰδεολογίας τῆς «νεωτερικότητας» ἀπὸ τὴν ἑκάστοτε ἐξουσία εἶναι ἐκ τῶν ὤν ΟΥΚ ἄνευ ὁ ἔλεγχος καὶ ἡ ἐσκεμμένη διαστρέβλωση τῆς ἱστορίας, διότι πάνω σὲ αὐτὸ ἀκριβῶς στηρίζεται ἡ νεωτερικότητα.

Δηλαδὴ ἐπειδὴ ἐξ ὁρισμοῦ ἡ «νεωτερικότητα» εἶναι ἰδεολογία, ἡ ὁποία λέγει ὅτι ἡ ἐποχή, οἱ συνθῆκες, ἡ ὀργάνωση, ἡ ἐπιστήμη, ἡ τέχνη καὶ ἡ φιλοσοφία τῆς σήμερον ἡμέρας, δηλαδὴ τῆς δικῆς μας ἐξουσίας, πρέπει αὐτὸ νὰ συγκριθεῖ μὲ τὶς προηγούμενες ἀντίστοιχες τέτοιες, τὶς ὁποῖες ἐμεῖς θὰ σᾶς ποῦμε πὼς ἦταν, ἄρα ἐμεῖς παράγουμε ἱστοριογραφία καὶ δίνουμε κριτήρια τῆς ὀρθῆς ἐπιστήμης τῆς ἱστοριογραφίας.

19 Σὲπ 2022, 5:10:07 μ.μ.

Ἡ Νεωτερικότητα

ἡ ἰδεολογία ὅλων τῶν ἰδεολογιῶν

Ὁρισμὸς τῆς «Νεωτερικότητας»

«Νεωτερικότητα» εἶναι ἡ ἰδεολογία ἐκείνη, ἡ ὁποία ὑποστηρίζει ὅτι ἡ «σημερινὴ κατάσταση» στὴν ἐπιστήμη, τὴν τεχνολογία, τὴν τέχνη, τὴν θρησκεία, τὴν οἰκονομία, τὸ δίκαιον, τὴν πολιτικὴ εἶναι καλύτερη ἀπὸ ὅλες τὶς προηγούμενες.

Ἡ ἰδεολογία τῆς «Νεωτερικότητας» εἶναι ἡ ἀρχαιότερη ἰδεολογία ὅλων τῶν ἐποχῶν.

Ἡ ἑκάστοτε ἐξουσία ἀναπαράγει καὶ ὑποστηρίζει ὅτι ὅλα τὰ «σύγχρονα» καὶ τὰ «νεώτερα» στὴν τέχνη, τὴν ἐπιστήμη, τὴ λογικὴ, τὰ γράμματα, τὴν πολίτικη εἶναι τὰ ἀνώτερα τῶν προηγουμένων τους καὶ ἔτσι ἐνισχύει τὴν θέση της, ἀναπαράγεται καὶ ἐνισχύεται μέσῳ αὐτῆς τῆς ἰδεολογίας. Τὸ μεγάλο ἐπιχείρημα ὑπὲρ τῆς «Νεωτερικότητας» εἶναι ἡ συνεχὴς ἀνάπτυξη καὶ ὑπεροχὴ τῆς τεχνολογίας. Πράγματι ἡ τεχνολογία ἀναπτύσσεται συνεχῶς προοδεύει δυναμώνει ἐντυπωσιάζει καὶ κερδίζει σὲ ὅλα τὰ σημεῖα τὶς προηγούμενες τεχνολογίες. Αὐτὸ δίνει τὸ ψεύτικο πλεονέκτημα καὶ τὴν δικαιολογία γιὰ μία ἀναλογικὴ σύγκριση μὲ τὶς ὑπόλοιπες ἀνθρώπινες κοινωνικὲς δραστηριότητες.

Ἐν κατακλεῖδι ἡ ἰδεολογία αὐτὴ ὑποστηρίζει καὶ δῆθεν ἀποδεικνύει ὅτι ἡ σημερινὴ κατάσταση τῶν κοινωνικῶν «πραγμάτων» σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα, (ὅπως τέχνη, ἐπιστήμη, θρησκεία, τεχνολογία, φιλοσοφία, πολιτική, οἰκονομία, ἔθιμα, κλπ), εἶναι σὲ καλύτερη γενικὴ κατάσταση ἀπὸ ὅτι ἦταν τὶς προηγούμενες ἐποχές.

Αὐτὸ ἐνδέχεται σὲ ὁρισμένα σημεῖα νὰ εἶναι ἀλήθεια, ἀλλὰ σὲ πολλὰ εἶναι ψεῦδος.

Ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖον ἡ κάθε «ἐξουσία» παράγει καὶ προωθεῖ αὐτὴν τὴν ἰδεολογία εἶναι ἡ ἑδραίωση, ἡ συντήρηση καὶ ἡ ἀναπαραγωγὴ της.

Τὰ αὐταρχικὰ καθεστῶτα σὲ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν ἰδεολογία στηρίζουν τὴν πολιτικὴ ὀρθότητα (politically correct) τὴν ὁποία ὑποστηρίζουν. Ἡ ἀτομικὴ εὐθύνη καὶ «Νεωτερικότητα»

Ὁ κάθε ἕνας τῆς κάθε ἐποχῆς, ἐπιστήμονας ἢ καλλιτέχνης ἢ τεχνικός ἢ φιλόσοφος, μέσα ἀπὸ τὰ ψυχολογικά του συμπλέγματα, θέλει νὰ πιστεύει ὅτι αὐτὰ ποὺ λέει καὶ πρεσβεύει καὶ κάνει εἶναι ἀνώτερα κάθε ἄλλης ἐποχῆς.

Ὑποστηρίζει ὅτι δῆθεν μελέτησε καί ἐνσωμάτωσε ὅλα τὰ προηγούμενα ἀντίστοιχα καὶ ὅτι τὰ δικὰ του εἶναι τὰ πιὸ σωστά. Τῷ αὐτὸ ἰσχύει καὶ γιὰ ἀτομικές αὑτό-ἐκτιμήσεις καὶ ἐκλογικεύσεις ἴδιων πιστεύω.

Ἔτσι λοιπὸν ὁ κάθε ἕνας ἀναπαράγει καὶ παίζει το παιχνίδι τῆς κυρίαρχης ἐξουσίας, ἡ ὁποία με τὴν σειρά της μέσα στὰ πλαίσια τῆς «Νεωτερικότητας» ὑποστηρίζει ὅτι αὐτὴ ἡ «ὀργάνωση διοίκησης» ἢ ἡ συγκεκριμένη «πολιτειακὴ δομὴ» ποὺ αὐτὴ ἐφαρμόζει εἶναι ἡ καλύτερη! Ἄν κάποιος ἔχει ἀντιρρήσεις θεωρεῖται παράφρων.

Ἱστοριογραφία καὶ «Νεωτερικότητα»

Ἡ διαστρέβλωση τῶν ἱστορικῶν γεγονότων εἶναι γνωστὴ ἀπὸ ἄλλες μελέτες καὶ προοπτικές.

Ἐδῶ στὴν προκειμένη περίπτωση, τῆς ἀνάπτυξης τῆς ἰδεολογίας τῆς «Νεωτερικότητας» ἀπὸ τὴν ἑκάστοτε ἐξουσία εἶναι ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ «ὁ ἔλεγχος καὶ ἡ ἐσκεμμένη διαστρέβλωση τῆς ἱστορίας», διότι πάνω σὲ αὐτὸ ἀκριβῶς στηρίζεται ἡ «Νεωτερικότητα».

Δηλαδὴ ἐπειδὴ ἐξ ὁρισμοῦ ἡ Νεωτερικότητα εἶναι ἰδεολογία, ἡ ὁποία λέγει ὅτι ἡ ὀργάνωση, ἡ ἐπιστήμη, ἡ τέχνη καὶ ἡ φιλοσοφία καὶ ἡ πολιτική, τῆς σήμερον ἡμέρας (τῆς δικῆς μας διακυβέρνησης) εἶναι ἡ καλύτερη, πρέπει αὐτὸ νὰ συγκριθεῖ μὲ τὶς προηγούμενες ἀντίστοιχες «τέτοιες», τὶς ὁποῖες ἐμεῖς θὰ σᾶς ποῦμε πὼς ἦσαν μέσῳ τῆς «Ἱστορίας» ποὺ θὰ σᾶς διδάξουμε, ἄρα ἐμεῖς παράγουμε «Ἱστορία» καὶ δίνουμε καὶ τὰ κριτήρια τῆς ὀρθῆς ἐπιστήμης τῆς ἱστοριογραφίας.

Δηλαδὴ γράφουμε τὴν ἱστορία ἔτσι ὥστε νὰ φαίνεται πόσο ἀνώτερα εἶναι σήμερα τά «πάντα».

Ἡ Παιδεία στὴν ὑπηρεσία τῆς Νεωτερικότητας

Ἡ ἰδεολογία τῆς «Νεωτερικότητας» προωθεῖται μέσῳ πολλῶν μηχανισμῶν· ἕνας ἐξ αὐτῶν εἶναι ἡ παιδεία.

Ὅλοι οἱ φορεῖς ποὺ ἀποτελοῦν αὐτὸν τὸν μηχανισμό, καὶ τὰ «σχολεῖα» καὶ οἱ «δάσκαλοι» καὶ τὰ λοιπὰ τοιαῦτα χρηματοδοτοῦνται ἀπὸ τοὺς κεντρικοὺς μηχανισμοὺς χρηματοδότησης τῆς κοινωνίας καὶ προωθοῦν τὴν «Νεωτερικότητα». Ἐκβιάζουν ἔτσι οὐσιαστικὰ τοὺς νέους ἀνθρώπους στὸ νὰ προχωρήσουν σὲ ἑνὸς εἴδους προσηλυτισμὸ σὲ «αὐτὲς» τὶς διδασκαλίες μὲ ὅλες αὐτὲς τὶς ἐξειδικεύσεις ἢ καλύτερα νὰ τὸ ποῦμε σὲ ὅλες αὐτὲς τὶς ἐξειδικεύσεις τὶς ὁποῖες ἔχουν ἐφεύρει αὐτοὶ οἱ φορεῖς γιὰ νὰ ἐξυπηρετήσουν καλύτερα τὸ ὅποιο ἀφήγημα τους.

Ὁ ἐκβιασμὸς γίνεται στὸ ἑξῆς σημεῖο: ἐὰν μάθεις «αὐτὰ» καλά, θὰ ἔχεις μεγάλες ἀποδοχὲς καὶ ἂν τὰ ἀναπαράγεις σωστὰ ἀκόμα μεγαλύτερες! ‎Αὐτὴ εἶναι ἡ παιδεία καὶ ἡ ἐπιστήμη στὴν ἐποχὴ τῆς «Νεωτερικότητας»· ἀπεναντίας στὴν κλασικὴ ἐποχὴ ὅλη ἡ παιδεία εἶχε σκοπὸ νὰ μάθη τὸν ἄνθρωπο νὰ σκέπτεται μὲ ἕναν σωστὸ κοινωνικὸ τρόπο, (‎ἡ ὅλη χρηματοδότηση γινόταν σὲ ἀτομικὸ ἐπίπεδο), νὰ σκέπτεται μὲ ἕναν τρόπο, ὁ ὁποῖος νὰ τοῦ ἐξασφαλίσει τὸ νὰ γίνει καλύτερος πολίτης δηλαδὴ νὰ ἀγαπήσει τὴν διαδικασία ἐκείνη ἡ ὁποία θὰ τὸν φέρει πιὸ κοντὰ στὴν πολιτικὴ ἀρετή.

Ἡ διαμόρφωση καὶ ἡ ἐκπαίδευση τῶν «πολιτῶν» εἶναι τὸ πιὸ σημαντικὸ ζήτημα σὲ μία κοινωνία, μὲ κυρίαρχα ἐρώτημα πάντοτε: Τὶ πρέπει νὰ διδάσκονται οἱ «πολῖτες; Ποιό θὰ εἶναι τὸ πρόγραμμα σπουδῶν; Ποιός θὰ τὸ ἀποφασίζει; Ποιός καὶ πὼς θὰ τὸ χρηματοδοτεῖ; Οἱ ἀπαντήσεις σ’ ὅλα αὐτὰ σήμερα δίνονται ἀπὸ τὶς «ἐξουσίες» στὸ πλαίσιο τῆς «Νεωτερικότητας».

Νεωτερικότητα καὶ Παγκοσμιοποίηση: τὸ τέλος τῶν αὐτοκρατοριῶν

Ἡ σημερινὴ ἀνάπτυξη τῶν «μέσων» (παραγωγῆς, ἐνημέρωσης, καταστολῆς, ἐλέγχου), ἔχει φτάσει σὲ τέτοιο ἐπίπεδο, ὥστε ἡ παγκόσμια ἡγετικὴ ἐλὶτ, οἰκονομικὴ καὶ Πολιτικὴ, αἰσθάνεται καὶ ἐπιθυμεῖ τὴν δημιουργία μιᾶς «παγκόσμιας κυριαρχίας», τὸ ὄνομα τῆς ὁποίας εἶναι «παγκοσμιοποίηση». Ἡ «Νεωτερικότητα» τῆς σημερινῆς «παγκόσμιας κυριαρχίας» στοχεύει σὲ πολλὰ ἐπίπεδα διανοητικῆς συσκότισης.

Ἡ καταμέτρηση ποὺ ἀκολουθεῖ εἶναι ἐνδεικτικὴ καὶ σὲ ἐξέλιξη, τὰ δὲ πεδία στὰ ὁποῖα στοχεύουν εἶναι ρευστά, ὅπως παραδείγματος χάριν:

οἱ «κλασσικὲς μέθοδοι ἐκφοβισμοῦ τῶν μαζῶν» ὅπως θεοὶ, δαίμονες, λοιμοὶ, πόλεμοι, κατακλυσμοὶ, σεισμοὶ, καταποντισμοὶ, πανδημίες, νόσοι, ἀκραῖα καιρικὰ φαινόμενα, κλιματικὴ ἀπειλὴ, ἐξωγήινες ἐπιθέσεις, ἐγκληματικότητα, ὑποδούλωση, ἐκπόρνευση, ἐξαθλίωση, καὶ ὅλες οἱ παρόμοιες «ἀπειλὲς» πρόκλησης δέους, εἶναι πάντα παροῦσες καὶ ἀναπαράγονται σὲ παγκόσμια σενάρια πλέον.
οἱ παγιωμένες συνειδήσεις τῶν ἀνθρώπων ὅπως «ἔθνος», «θρησκεία», «φυλὴ», «ἤθη», «ἔθιμα», «παράδοση», «ἱστορία», ἀμφισβητοῦνται ὡς ξεπερασμένες.
καὶ ἄλλα.

Τὰ ἐργαλεῖα-ὅπλα ποὺ χρησιμοποιεῖ σήμερα ἡ παγκόσμια κυριαρχία γιὰ νὰ πετύχει τοὺς στόχους της εἶναι:

ὁ ἔλεγχος τοῦ χρήματος
ὁ ἔλεγχος τῆς Παιδείας
ὁ ἔλεγχος τῶν μαζικῶν μέσων ἐπικοινωνίας καὶ κοινωνικῆς δικτύωσης
ὁ ἔλεγχος τῶν μηχανισμῶν καταστολῆς (ἀστυνομία, ὁ στρατός, κλπ)
μετακινήσεις τῶν πληθυσμῶν
προπαγανδιστικὴ παιδεία

Ἡ ἰδεολογία τῆς «Νεωτερικότητας» θεωρεῖ γιὰ τὰ «συμπτώματα ἀδικίας» ὅπως

ἐγκληματικότητα καὶ λοιπὲς παραβατικὲς συμπεριφορὲς,
πορνεία καὶ λοιπὲς σεξουαλικές διαστροφὲς,
κάπνισμα, ἀλκοὸλ καὶ λοιπὲς ἀνθυγιεινὲς συνήθειες,
ἀστρολογία, χαρτομαντεία, καφεμαντεία, ταρώ, καὶ λοιπὲς μαντικὲς δραστηριότητες
«μόδες» ἐποχῆς
ρατσισμός, φεμινισμός καὶ λοιπὲς κοινωνικὲς συγκρούσεις
καὶ ἄλλα πολλὰ παρόμοια

ὅτι ἡ σημερινὴ ἀντιμετώπισή τους ἀπὸ τὴν κοινωνία εἶναι ἡ καλυτέρα ὅλων τῶν προηγουμένων.

Ἡ «Νεωτερικότητα» ἔχει πείσει ἕνα μέρος τῶν «ὑπηκόων» ποὺ τὴν ἐνστερνίζονται, ὅτι ὅλα αὐτὰ ἀντιμετωπίζονται μὲ τὸν καλύτερο δυνατὸν τρόπο καὶ ὅτι σὲ ὅλα εἴμαστε καλύτεροι ἀπὸ τὶς προηγούμενες ἱστορικὲς περιόδους τῆς ἀνθρωπότητος.

Γιὰ ὅλα τὰ παραπάνω ἡ «Νεωτερικότητα» δέχεται νὰ ἔχουμε καὶ τὴν κατάργηση τῆς Δημοκρατίας, τὴν ἀπαγόρευση τοῦ ἐλεύθερου λόγου, οἱ μόνοι ποὺ θὰ ὁμιλοῦν θὰ εἶναι οἱ ἡγέτες, οἱ ἐπιστήμονες, οἱ εἰδικοὶ καὶ οἱ ἄριστοι, αὐτοὶ μόνο ξέρουν καὶ μόνο αὐτοὶ θὰ ἀντιμετωπίζουν· ἔτσι λοιπὸν ἡ ἐγκαθίδρυση μιᾶς δικτατορίας καλυμμένη μέ το μανδύα τῆς ψευδο-δημοκρατίας καὶ τῶν ψευδο-ἐκλογῶν γίνεται πραγματικότητα.

Φιλοσοφία καὶ «Νεωτερικότητα»

Ὁ Πόλεμος τῆς «ἐξουσίας» ἐνάντια στοὺς «ἀνθρώπους» διεξάγεται ἐδῶ καὶ χιλιετίες μέσῳ τῆς «Νεωτερικότητας».

Οἱ ἀγῶνες καὶ οἱ πόλεμοι ποὺ δίνουν οἱ ἐξουσίες γιὰ νὰ διατηρηθοῦν, νὰ ἀναπαραχθοῦν, νὰ διευρυνθοῦν καὶ νὰ μεγεθυνθοῦν στηρίζουν ὅλες τὶς ἰδεολογικὲς τους προπαγάνδες κατὰ πολὺ μεγάλο βαθμὸ στὴν ἰδεολογία τῆς «Νεωτερικότητας».

Ἡ «Νεωτερικότητα» τῆς κάθε ἐποχῆς προσπαθεῖ νὰ περάσει τὸ παραμύθι τῆς ἐξουσίας ὅτι ἐμεῖς εἴμαστε καλύτεροι ἀπὸ ὅλες τὶς προηγούμενες. (εἶναι ὁ ὁρισμὸς τῆς Νεωτερικότητας).

Ἡ φιλοσοφία ἔρχεται κάθε φορὰ νὰ ἀποκαλύψει καὶ αὐτὰ τὰ ψεύδη τῆς ἐξουσίας.

Ἡ προσπάθεια κάποιων φωτισμένων ἀνθρώπων νὰ ἀποκαλύψουν τὰ ψεύδη ποὺ ὑπάρχουν καὶ διαδίδονται στὴν κοινωνία εἶναι ἕνα ἀπ’ τὰ βασικὰ ἔργα τῆς φιλοσοφίας.

Ἡ «Νεωτερικότητα, ἡ ἰδεολογία ὅλων τῶν ἰδεολογιῶν ἀενάως θὰ συγκρούεται μὲ τὴν φιλοσοφία.

2 Μαΐ 2021, 12:32:20 μ.μ.

ὁ Ἀριστοτέλης γιὰ τὸ δεκαδικὸ σύστημα!!!

Ἀριστοτέλους «Προβλήματα» 910b

«ιε΄, Ὅσα μαθηματικῆς μετέχει θεωρίας»

«Διὰ τί πάντες ἄνθρωποι, καὶ βάρβαροι καὶ Ἕλληνες, εἰς τὰ δέκα καταριθμοῦσι, καὶ οὐκ εἰς ἄλλον ἀριθμόν, οἷον β΄, γ΄, δ΄, ε΄, εἶτα πάλιν ἐπαναδιπλοῦσιν, ἓν πέντε, δύο πέντε, ὥσπερ ἕνδεκα, δώδεκα; οὐδ᾿ αὖ ἐξωτέρω παυσάμενοι τῶν δέκα, εἶτα ἐκεῖθεν ἐπαναδιπλοῦσιν; ἔστι μὲν γὰρ ἕκαστος τῶν ἀριθμῶν ὁ ἔμπροσθεν καὶ ἓν ἢ δύο, καὶ οὗτος ἄλλος τις, ἀριθμοῦσι δ᾿ ὅμως ὁρίσαντες ἄχρι τῶν δέκα. οὐ γὰρ δὴ ἀπὸ τύχης γε αὐτὸ ποιοῦντες φαίνονται καὶ ἀεί· τὸ δὲ ἀεὶ καὶ ἐπὶ πάντων οὐκ ἀπὸ τύχης, ἀλλὰ φυσικόν. πότερον ὅτι τὰ δέκα τέλειος ἀριθμός; ἔχων γὰρ πάντα τὰ τοῦ ἀριθμοῦ εἴδη, ἄρτιον περιττόν, τετράγωνον κύβον, μῆκος ἐπίπεδον, πρῶτον σύνθετον. ἢ ὅτι ἀρχὴ ἡ δεκάς; ἓν γὰρ καὶ δύο καὶ τρία καὶ τέτταρα γίνεται δεκάς. ἢ ὅτι τὰ φερόμενα σώματα ἐννέα; ἢ ὅτι ἐν δέκα ἀναλογίαις τέτταρες κυβικοὶ ἀριθμοὶ ἀποτελοῦνται, ἐξ ὧν φασὶν ἀριθμῶν οἱ Πυθαγόρειοι τὸ πᾶν συνεστάναι; ἢ ὅτι πάντες ὑπῆρξαν ἄνθρωποι ἔχοντες δέκα δακτύλους; οἷον οὖν ψήφους ἔχοντες τοῦ οἰκείου ἀριθμοῦ, τούτῳ τῷ πλήθει καὶ τἆλλα ἀριθμοῦσιν. μόνοι δὲ ἀριθμοῦσι τῶν Θρᾳκῶν γένος τι εἰς τέτταρα, διὰ τὸ ὥσπερ τὰ παιδία μὴ δύνασθαι μνημονεύειν ἐπὶ πολύ, μηδὲ χρῆσιν μηδενὸς εἶναι πολλοῦ αὐτοῖς»

30 Αὐγ 2023, 1:05:06 π.μ.

Ὁ ἔλεγχος τῶν «δομικῶν στοιχείων» τῆς κοινωνικῆς συγκρότησης

Ὁ ἔλεγχος τῶν «δομικῶν στοιχείων» τῆς κοινωνικῆς συγκρότησης εἶναι ἡ βασικὴ προτεραιότητα τῆς κάθε ἐξουσίας ἀπὸ «πολιτικῆς» μέχρι «θρησκευτικῆς»...

Ἡ κοινωνικὴ συγκρότηση τῆς κάθε κοινωνίας, στηρίζεται σὲ πολλοὺς πυλῶνες, οἱ ὁποῖες συγκροτοῦνται ἀπὸ τὰ βασικὰ δομικὰ στοιχεῖα τους.

Ἡ κάθε ἐξουσία, ξεκινῶντας ἀπὸ τὰ «ἤθη» καὶ τὰ «ἔθιμα» ὅλων τῶν μορφῶν, προχωρᾶ στὸν ἔλεγχο τῶν ἐπί μέρους «δομῶν κοινωνικῆς συγκρότησης», («παιδείας», «ὑγείας», «οἰκογένειας», «θρησκείας», «ἱστορίας», «οἰκονομίας», «δικαίου», «πολιτικῆς», «ἐπιστήμης», «φιλοσοφίας», «παραγωγῆς»), μὲ στόχο τὴν ἑδραίωση, ἐνίσχυση καὶ ἀναπαραγωγὴ της.

Γιατί ἡ ἑκάστοτε ἐξουσία, ἡ ὁποία ἀναπτύσσεται ὡς μία ἐκτροπὴ τῆς κοινωνικῆς ὀργάνωσης, ἐπιδιώκει καὶ προσπαθεῖ νὰ ἐλέγξει ὅλα αὐτὰ τὰ κοινωνικὰ στοιχεῖα τῆς κοινωνικῆς συγκρότησης;

Ἡ ἀπάντηση εἶναι, ἢ καλύτερα μπορεῖ νὰ δοθεῖ, μέσα ἀπὸ τὴν ἐπισήμανση καὶ τὸν ἐντοπισμὸ τῶν «ἐξουσιαστικῶν ἀνθρώπων», οἱ ὁποῖοι ἐμφανίζονται σὲ ὅλες τὶς κοινωνίες ἀπὸ τὸ πουθενά, μὲ ζωώδη ἔνστικτα ἐπιβολῆς τοῦ ἰδίου συμφέροντος καὶ συγκροτοῦν τὶς συμμορίες τῆς κοινωνικῆς κυριαρχίας.

Δύο εἶναι οἱ στόχοι τῆς κυριαρχίας ὅσο ἀφορᾶ τὴν «σκέψη» καὶ τὸν «λόγο» τῶν ἀνθρώπων, μελῶν τῆς κοινωνίας.

Ὁ πρῶτος στόχος εἶναι ἰδεολογικὴ συσκότιση τῶν ὑπηκόων ὥστε νὰ πιστεύουν καὶ νὰ ἀκολουθοῦν πιστὰ τὶς ἐντολὲς-ὁδηγίες καὶ τὰ προστάγματα τὶς ἐξουσίας.

Καὶ ὁ δεύτερος στόχος εἶναι ἡ φίμωση ἐξουδετέρωση ἀπομόνωση καὶ ἂν χρειαστεῖ θανάτωση ὅλων αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι ξεφεύγουν ἀπὸ τὸν πρῶτο τὸ στόχο. Δηλαδὴ οἱ μὴ ἀποδεχόμενοι καὶ ἑπομένως οἱ πολέμιοι τῆς κάθε «ἐξουσίας» καὶ κάθε «ψεύδους» καὶ «ἀδικίας».

27 Ἰουλ 2022, 2:07:49 μ.μ.

Ὁ ἐλεύθερος ἄνθρωπος

«Ἐλεύθερος Ἄνθρωπος» μπορεῖ νὰ εἶναι κάποιος, ὅταν ἐξασφαλίσει καὶ τὶς τέσσερις παρακάτω προϋποθέσεις:

Πρῶτον, νὰ εἶναι «ὑγιής» (σωματικὰ ψυχικὰ καὶ διανοητικά).
Δεύτερον, νὰ εἶναι «μὴ ἐργαζόμενος» (συνταξιοῦχος, εἰσοδηματίας, οἰκόσιτος).
Τρίτον, νὰ εἶναι «ἐρωτικὰ διαθέσιμος» (χωρὶς ἐνσωματωμένη ἰδεολογία περὶ τοῦ ἀντιθέτου καὶ ἐπίσης χωρὶς ἐξωτερικὴ ἐξουσιαστικὴ σχέση ἀπαγόρευσης).
Καὶ τέταρτο, νὰ εἶναι «πολίτης σὲ πολιτεία μὲ Δημοκρατία», δηλαδὴ νὰ ἔχει συμμετοχὴ «λόγου» καὶ στὰ τρία ἐπίπεδα τῶν πολιτικῶν ἀποφάσεων:
- α) τί προϊόν θὰ παραχθεῖ,
- β) ποιός θὰ τὸ παράξει καὶ
- γ) πῶς θὰ διανεμηθεῖ.

Ἡ συνθήκη εἶναι ἱκανὴ ἀλλὰ ὄχι ἀναγκαία.

2 Ἰαν 2022, 11:49:55 π.μ.

Ὁ κάθε ἄνθρωπος ἔχει δικαίωμα σὲ ὅλες τὶς νόμιμες ἐπιλογές του

25 Ἀπρ 2022, 6:08:48 μ.μ.

Ὁ κάθε λόγος ἐξετάζεται χωριστά

Δὲν κρίνουμε συνολικὰ ἕναν ἄνθρωπο ἀλλὰ ἕναν ἕναν τοὺς λόγους του, πάνω στοὺς ὁποίους στηρίζει τὴ συνολική του σκέψη καὶ δράση.

10 Ὀκτ 2022, 3:25:45 μ.μ.

Ὁ νόμος τῆς ἔρευνας

Ὅταν ἔρευνας σωστὰ καὶ ψάχνεις κάτι μὲ τὶς ὀρθὲς μεθόδους ἔρευνας, τότε σίγουρα κάτι θὰ ἀνακαλύψεις, συνήθως διαφορετικὸ ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἀρχικὰ ἔχεις στόχο νὰ βρεῖς.

Ἢ ἀλλιῶς διατυπωμένος μὲ συντομία ὁ νόμος αὐτός μας λέει:

«Στὴν ἔρευνα ἀλλὰ ψάχνεις καὶ ἄλλα βρίσκεις».

20 Νοε 2022, 9:25:36 μ.μ.

Ὁ πελάτης τοῦ ἔρωτα

Ὠδὴ στὸν πελάτη

Ἐσὺ ποὺ τώρα πᾶς μὲ τὴν κοπέλα
καὶ πληρωμένο ἔρωτα ζητᾶς,
νὰ ξέρεις πὼς σὲ κάθε πῆγε-ν-ἐλα
ὅλα τὰ φωνήεντα εἶναι ψευτιά.

Ἐσὺ ποὺ τώρα πᾶς μὲ τὴν πουτάνα
καὶ πληρωμένο ἔρωτα ζητᾶς,
σίγουρα δὲν ἔχεις καταλάβει,
ὅτι τὰ φωνήεντα εἶναι ψευτιά.

Τόσο καιρὸ τὰ δίνεις καὶ δὲν τὸ 'χεις μάθει,
πὼς ὅλα τὰ λεφτά σου πᾶνε στὸ νταβατζή;
μὰ ἕνα θὰ σοῦ πῶ νὰ ξέρεις τὶ τὴ νοιάζει,
πότε θὰ τελειώσεις νὰ πάει γιὰ νὰ πλυθεῖ.

Ἐσὺ νομίζεις ἔρωτα πὼς τώρα ἀγοράζεις,
μὰ εἶσαι καὶ μαλάκας ποὺ κάνεις τὸν πελάτη,
γιὰ κάτι ποὺ εἶναι φέϊκ καὶ σὺ τὸ ἀγκαλιάζεις,
ἐνῶ τὸ ἴδιο τζάμπα ἀξίζει σὰν διαμάντι.

Ψάξε λοὶπὸν καὶ βρὲς τὸ παντοῦ εἶναι τριγύρω
τὸ γνήσιο, τὸ ὡραῖο καὶ τὸ αὐθεντικό,
αὐτὸ ποὺ μόνο τζάμπα μπορεῖ νὰ εἶναι τέτοιο,
ὄχι λοιπὸν μὲ φράγκα γιὰ κάτι φυσικό!

Σὲ ἔχουνε δουλέψει πολλοὺς αἰῶνες τώρα,
μαύρισαν τὸν ἔρωτα τὸν κάναν ξωτικό,
στὸν ἀπαγορεύουν θρησκεῖες, οἰκογένειες,
σὲ κάνανε μαλάκα, γουρούνι, δουλικό.

Ἐγὼ δὲν ἔχω πάει σὲ πορνεῖο,
οὔτε ἔχω δώσει χρήματα γιὰ αὐτὰ,
ξέρω ὅμως ἕνα καὶ ἕνα κάνουν δύο,
καὶ πῶς τὰ τρία «Μ» εἶναι πολλά!

29 Σὲπ 2021, 2:18:33 μ.μ.

Ὁ σεβασμὸς τῶν ἐξαπατημένων

Ὁ σεβασμὸς τῶν ἐξαπατημένων ὅλων τῶν ἰδεολογιῶν πρέπει νὰ εἶναι τὸ βασικό μας μέλημα κάθε στιγμὴ ἀκόμα καὶ γιὰ τὶς δικές μας ἰδεολογίες.

12 Ἰουλ 2023, 5:44:40 μ.μ.

«Ἓν οἴδα, ὅτι οὐδὲν οἰδα»

Ὁ Σωκράτης δὲν εἶπε ποτὲ τὴν φράση: «Ἕν οἴδα ὅτι οὐδὲν οἰδα». Αὐτὴ ἡ διατύπωση δὲν ὑπάρχει σὲ κανένα κλασσικὸ κείμενο. Ὅμως ἔχω βρεῖ αὐτὴ τὴν καταπληκτική! διατύπωση ἀπὸ στόματος Σωκράτους στὸν Φαῖδρο τοῦ Πλάτωνος [235c]

«εὖ οἶδα, συνειδὼς ἐμαυτῷ ἀμαθίαν» τὸ ὁποῖο σημαίνει:

«πολὺ καλὰ ἔμαθα, νὰ συνειδητοποιῶ τὴν ἀμάθεια μου»

τὸ ὁποῖο δὲν εἶναι ἀντιφατικό, εἶναι πιὸ βαθὺ φιλοσοφικὸ καὶ εἶναι καὶ πιὸ κομψὸ ὡς διατύπωση! Φαῖδρος 235c

31 Ἰουλ 2021, 8:56:21 μ.μ.

Ὁ φιλόσοφος καὶ ἡ πολιτική

Ὁ φιλόσοφος δὲν μπορεῖ νὰ ἀσκήσει πολιτικὴ, ὁ φιλόσοφος καταγγέλλει τὶς ἀδικίες τῆς κάθε πολιτικῆς.

Ὁ λόγος εἶναι ὅτι ἡ πολιτικὴ ἐγγενῶς ὑπηρετεῖ τὴν ἀδικία καὶ τὴν ἀναπαράγει!

Ἐὰν αὐτὸ δὲ συνέβαινε, ἡ πολιτικὴ δὲν θὰ χρειαζόταν. Δηλαδὴ ἐὰν στὴν κοινωνία δὲν ὑπῆρχε ἡ ἀδικία, δὲν θὰ ὑπῆρχε καμία ἀνάγκη γιὰ ὀργάνωση, διοίκηση, διακυβέρνηση, ἐξουσία.

18 Ὀκτ 2022, 11:04:11 μ.μ.

Ὁ φιλόσοφος, ὁ ἐπιστήμονας καὶ ὁ ἀκροβάτης

τὰ «λάθη»,
στὸν φιλόσοφο ἐπιτρέπονται!
στὸν ἐπιστήμονα συνυπάρχουν!
στὸν ἀκροβάτη ἀπαγορεύονται!

27 Ἰουλ 2022, 2:07:49 μ.μ.

Οἱ «πρὸς τί» χαρακτηρισμοὶ τῶν μελῶν κάποιων κοινωνιῶν

Ὑπήκοος βασιλιᾶς Δοῦλος δεσπότης
Σκλάβος ἀφέντης
Ὑπηρέτης κύριος
Ἄποικος ἀποικιοκράτης
Ἐξουσιαζόμενος ἐξουσιαστής
Πόρνη πορνοβοσκὸς (Νταβατζῆς)
Ἐκμεταλλευόμενος ἐκμεταλλευτής
Ἐργάτης καπιταλιστής
Δουλοπάροικος φεουδάρχης
Ὀπαδὸς ἀρχηγός
Πρόβατο βοσκός
Σύζυγος σύζυγος
Πιστὸς Δόγμα
Ἐθνικιστὴς Ἔθνος

7 Ἰαν 2024, 3:12:17 μ.μ.

Οἱ 4 φάσεις τοῦ πόσιμου νεροῦ

πηγή, πηγάδι, ὑδραγωγεῖο, μπουκάλι.

11 Ἀπρ 2023, 12:25:25 μ.μ.

οἱ 5 λόγοι γιὰ τοὺς ὁποίους προωθοῦνται οἱ δικαιωματιστές

Ποιοὶ εἶναι οἱ δικαιωματιστές;
δικαιωματιστές εἶναι ὅλοι οἱ κάθε λογῆς ἀδικημένοι, ξεπεσμένοι, ἀπαξιωμένοι, ἀνώμαλοι, διεστραμμένοι, δύσμορφοι, ἀνάπηροι, πόρνες, ὁμοφυλόφιλοι, γύφτοι, μαῦροι, λαθρομετανάστες κλπ

Οἱ πέντε λόγοι γιὰ τοὺς ὁποίους προωθοῦνται οἱ δικαιωματιστές.
1 ἐξουσίας (ἐγγυημένη ὑποστήριξη- ψῆφος)
2 μείωση πληθυσμοῦ (ἐπιλεκτικὰ ἐξυπηρετεῖ καὶ συμφέροντα τῶν τριῶν ἄλλων λόγων)
3 ἐπιχειρήσεις (φθηνότερο ἐργατικὸ προϊόν)
4 ἀπόκρυψη τῆς βασικῆς ἀντίθεσης (οἰκονομικὲς ταξικὲς διαφορές... δίπολο ἀφέντης δούλου)
5 ψυχολογίας ἑκάστου (νὰ συνηθίσουμε τὴν ἀδικία τῆς ταξικῆς ἀνισότητας τῆς διαφοροποίησης)

Ἡ κάθε ἐξουσία μέσα στὸ πλαίσιο τῆς γενικῆς ἀπάτης, γιὰ τὸ ὁποῖο ἔχουμε μιλήσει ἀλλοῦ, προωθεῖ τὶς φαντασιακὲς φοβίες στοὺς ἀνθρώπους ἢ μὲ ἄλλα λόγια προωθεῖ ψεύτικες φανταστικὲς καταστάσεις, οἱ ὁποῖες δημιουργοῦν φόβους στοὺς ἀνθρώπους, τοὺς ὑπηκόους, τοὺς ὑποτελής, τοὺς ἐκμεταλλευόμενους, τοὺς ἐξαθλιωμένους, τοὺς ἐξουσιαζομένους κλπ.

Τέτοιες φαντασιακὲς καταστάσεις πρόκλησης φόβου εἶναι:
προβλέψεις γιὰ τὸ μέλλον,
θεϊκὲς ἀπειλές,
ἐξωπραγματικοὶ κίνδυνοι,
ψεύτικες κρίσεις (εἴτε οἰκονομικὲς ἢ κοινωνικὲς ἢ οἰκονομικὲς ἢ πολεμικὲς ἢ ὑγειονομικὲς κλπ).

Παράλληλα μὲ τὴν προώθηση ὅλων αὐτῶν τῶν φαντασιακῶν φόβων καὶ παραλογισμῶν καὶ γιὰ λόγους σκοπιμότητος (μὴ δίνοντας χῶρο στὴν κριτικὴ αὐτῶν τῶν ἀφηγημάτων), προωθοῦν τὴν δῆθεν ἰσότητα μεταξὺ τῶν διαφορετικοτήτων, καὶ τῆς ἔνταξης των σὲ μία κοινωνία μεγίστης ἀδικίας ἡ ὁποία ἐπισκιάζεται λόγῳ αὐτῶν τῶν ἀντιθέσεων, τῶν δικαιωματιστῶν.

Ἄς κάνουμε ἕνα διανοητικὸ πείραμα, ἂς φανταστοῦμε μία περίπτωση ὅπου σὲ ἕνα ἄτομο μὲ ὅλες αὐτὲς ἰδιαιτερότητες: παραδείγματος χάριν μία γυναῖκα, μαύρη, λεσβία, μουσουλμάνα ποῦ ζεῖ σὲ ξένη χώρα, ἀλλὰ εἶναι «ζάμπλουτη», «ἑκατομμυριοῦχος».

Ποιός θὰ ἰσχυριστεῖ ὅτι αὐτὴ ἡ γυναῖκα εἶναι καταπιεσμένη ἢ καὶ ἀδικημένη;

Τὸ μόνο πρόβλημα ποὺ σὲ ὅλες τὶς ἐποχὲς καὶ σὲ ὅλους τοὺς πολιτισμοὺς ὑπάρχει εἶναι ἕνα τὸ τῆς ἐξουσίας-ἀδικίας. μὲ ὅλες τὶς ἰδιαιτερότητες καὶ μορφὲς ποὺ μπορεῖ αὐτὸ νὰ ἐκφραστεῖ.

2 Ἀπρ 2021, 11:25:15 π.μ.

Οἱ 7 γνωστοὶ ἄγνωστοι

Μηδέν, ἄπειρον, π, ρίζα 2, e, i

8 Σὲπ 2021, 10:11:42 π.μ.

Οἱ αἰσθήσεις.

Οἱ ἀνθρώπινες αἰσθήσεις (ὅπως ἐξ ἄλλου καὶ οἱ αἰσθήσεις ὅλων τῶν ἐμβίων ὄντων) εἶναι βασισμένες, ὄχι στὸ νὰ κατανοήσουν καὶ νὰ ἐξηγήσουν τὴν δομὴ τοῦ κόσμου, ἀλλὰ στὸ νὰ βοηθήσουν τὸ ὑποκείμενο νὰ ἐπιβιώσει μέσα σ' αὐτόν.

Σὲ αὐτὸ τὸ πλαίσιο ἐντάσσεται καὶ ἡ δυνατότητα τοῦ ἀνθρώπου νὰ ἐξαπατᾶται τόσο εὔκολα.

18 Ὀκτ 2022, 10:55:15 μ.μ.

Οἱ διακρίσεις τοῦ λόγου

Οἱ πέντε διακρίσεις τοῦ λόγου ἀπὸ τεχνικῆς διαφορᾶς
1. ὁ ζωντανὸς λόγος
2. ὁ μαγνητοσκοπημένος λόγος
3. ὁ ἠχογραφημένος λόγος
4. ὁ γραπτὸς λόγος
5. ὁ προφορικὸς λόγος
Ὅταν λοιπὸν λέμε «λόγος» ἐννοοῦμε τὸν ζωντανὸ λόγο
μὲ διχοτομικη διαίρεση
ζωντανὸ καὶ μὴ ζωντανὸ λόγο

29 Νοε 2023, 7:49:54 μ.μ.

Οἱ διανοούμενοι

Σὲ ὅλες τὶς ἐποχὲς ὑπάρχουν πάντοτε διανοούμενοι (δηλαδὴ ἐπιστήμονες καλλιτέχνες φιλόσοφοι), οἱ ὁποῖοι ὑπηρετοῦν καὶ διαδίδουν τὸ ψέμα καὶ τὸ ἄδικον.

Κάποιοι ἀπὸ αὐτοὺς τὸ κάνουν συνειδητά, γιὰ δόξα ἢ χρῆμα.

Κάποιοι ἄλλοι ἔχουν ἁπλῶς ἐξαπατηθεῖ.

Καὶ μία μικρὴ μειοψηφία διανοουμένων ποὺ τὰ βλέπει ὅλα αὐτὰ εἴτε σιωπᾶ ἢ δὲν ξέρει τί νὰ κάνει.

25 Ἀπρ 2022, 6:09:16 μ.μ.

Οἱ δικτατορίες

Ἡ ἐποχὴ ὅπου οἱ κυρίαρχες κοινωνικὲς δυνάμεις προωθοῦσαν φανερὲς δικτατορίες ἔχει περάσει.

Σήμερα οἱ δικτατορίες στήνονται καλυμμένες μὲ τὸν μανδύα τῆς κομματικῆς ψευτο Δημοκρατίας.

20 Σὲπ 2022, 9:44:51 π.μ.

Οἱ δομὲς τῆς κοινωνικῆς ὀργάνωσης τῆς ἀνθρωπότητας

Ἀτομικῆς προσπάθειας
Συλλογικῆς κοινωνίας
Συναινετικῆς ὀργάνωσης
Ὑποτακτικῆς δομῆς
Ψηφιακῆς Μαζικοποίησης

29 Σὲπ 2021, 7:08:24 π.μ.

Οἱ δυνάστες

Στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας ὅλοι οἱ πόλεμοι εἶναι ἢ κατακτητικοὶ ἢ ἀπελευθερωτικοὶ ἢ ἐμφύλιοι.

Καὶ πάντα καταλήγουν καὶ οἱ κατακτητικὲς καὶ οἱ ἀπελευθερωτικές δυνάμεις (γενικὰ οἱ νικητές), νὰ γίνονται οἱ νέοι δυνάστες.

4 Ἰουλ 2023, 2:38:47 μ.μ.

Οἱ δύο ἀτομικὲς ἰδεολογίες

Ὁ κάθε ἄνθρωπος καθ’ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς ζωῆς του ἀναπτύσσει δύο προσωπικὲς ἰδεολογίες.

Ἡ μία ἰδεολογία ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν τραγικότητα τοῦ θανάτου, τὴν ὁποία συνειδητοποιεῖ, καὶ αὐτὴ ἐκδηλώνεται μέσα ἀπὸ ἕνα θρησκευτικὸ συναίσθημα ἡ μία θρησκεία, ἢ κάτι ἄλλο ἐνδεχομένως, πχ μεταφυσικό.

Ἡ δεύτερη ἰδεολογία ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν θέληση γιὰ ζωὴ καὶ τὴν ἱκανοποίηση τῆς ζωῆς καὶ τὴν εὐχαρίστηση καὶ τὴν ἡδονὴ καὶ ὅλα ὅσα ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὸ θέμα τοῦ ἔρωτα καὶ τῆς ἡδονὴ τῆς ζωῆς.

1 Ἰουλ 2021, 10:11:20 μ.μ.

Οἱ Μάγισσες τὸ Μεσαίωνα

Τὶς Μάγισσες στὸ Μεσαίωνα δὲν τὶς καίγανε οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ ἱερεῖς (αὐτοὶ ἁπλὰ καθοδηγοῦσαν τὴ διαδικασία), ἀλλὰ σύσσωμος ὁ ἀποβλακωμένος ὄχλος.

Ἡ πρωταρχικὴ προτεραιότητα κάθε ἐξουσίας εἶναι νὰ ἀποβλάκωση τὸν «ὄχλο», τὴ μεγάλη μᾶζα τῶν ὑπηκόων της. Ὅλα τὰ ὑπόλοιπα ἕπονται χωρὶς μεγάλο ζόρι.

26 Δὲκ 2023, 12:28:28 μ.μ.

Οἱ νόμοι, τὰ δόγματα, οἱ ἐπιστῆμες καὶ οἱ θεωρίες τῶν προηγούμενων

Οἱ κατηγορίες, τὰ ὀνόματα, οἱ λόγοι, τὰ πιστεύω κλπ τῆς κάθε ἐποχῆς καὶ τοῦ κάθε σοφοῦ, ὀφείλουν νὰ μελετῶνται καὶ νὰ μεταφέρονται σὲ σημερινοὺς κοινωνικοὺς ὅρους γιὰ τὴν δημιουργικὴ σύνθεση μὲ τὴ σημερινὴ πραγματικότητα, φυσικὴ καὶ κοινωνική.

Μερικὰ τὰ κρατᾶμε ὡς ἔχουν, μερικὰ τὰ ἀπορρίπτουμε πλήρως καὶ κάποια ἄλλα τὰ προσαρμόζουμε στὰ σημερινὰ δεδομένα.

29 Ἰουλ 2021, 2:43:12 μ.μ.

Οἱ βιομηχανίες γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τῆς «ἐξουσίας»

Ἡ ἐπιβολὴ τῆς «ἐξουσίας» κάθε φορὰ αἰτιολογεῖται καὶ μὲ διαφορετικὸ τρόπο.

Αὐτὲς εἶναι οἱ βιομηχανίες, χωρὶς τὶς ὁποῖες, δὲν μπορεῖ νὰ στηριχθεῖ καμία «ἐξουσία» καμία «κυριαρχία» εἶναι:

Οἱ βιομηχανίες τοῦ «ἐγκλήματος», ὅπως παραδείγματος χάρη «πολεμικὲς βιομηχανίες», «βιομηχανίες ναρκωτικῶν καὶ πορνείας» καὶ οἱ παρόμοιες.

Οἱ βιομηχανίες τῆς «ἰδεολογίας», ὅπως παραδείγματος χάρη «παιδείας», «ὑγείας», «καταστολῆς», οἱ λεγόμενες «ἀσφαλείας».

Οἱ βιομηχανίες τοῦ «περιττοῦ καὶ τοῦ ἄχρηστου» ὅπως παραδείγματος χάρη βιομηχανίες τῆς μόδας, τοῦ τουρισμοῦ, τοῦ ἀθλητισμοῦ κ.λπ.

Οἱ βιομηχανίες τῆς «προπαγάνδας» ὅπως παραδείγματος χάρη, «ἐφημερίδες», «περιοδικὰ», «μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης», «μέσα μαζικῆς δικτύωσης» κ. λπ.

1 Σὲπ 2023, 12:56:51 μ.μ.

Οἱ μὴ ταξικὲς κοινωνικὲς συγκρούσεις

Οἱ ἐξουσίες σὲ μία κοινωνία εἶναι πολλές!

Ἡ κάθε ἐξουσία προσπαθεῖ νὰ ἐπιβάλει στοὺς «ἐξουσιαζομένους» της τὴν «ἰδεολογία» ἐκείνη ἡ ὁποία συμφέρει αὐτὴν τὴν συγκεκριμένη ἐξουσία, νὰ τὴν ὑποστηρίζουν καὶ νὰ τὴν ἀναπαράγουν οἱ ὑποτελεῖς της.

Οἱ συγκρούσεις, οἱ διαφωνίες καὶ οἱ ἀντιδικίες (οἱ μὴ ταξικὲς) μεταξὺ τῶν «ἐξουσιαζομένων», ὀφείλονται στὸ ὅτι αὐτοὶ ἀνήκουν σὲ διαφορετικὲς ἰδεολογίες, δηλαδὴ ἔχουν ἐκπαιδευτεῖ ἀπὸ διαφορετικὲς ἐξουσίες.

23 Μὰρ 2021, 7:22:56 π.μ.

Οἱ φάσεις τῆς ἱστορίας τῆς φιλοσοφίας

ἡ 1η φάση, εἶναι ἡ «φάση τῆς δεισιδαιμονίας»,
ἡ 2η φάση, ἡ «φάση σοφιστείας καὶ τῆς ρητορείας»,
ἡ 3η φάση, ἡ «φάση τῆς αὐτοκρατορίας ἢ τῆς σιωπῆς»,
ἡ 4η φάση, ἡ «φάση τῆς θεολογίας ἢ τῆς μελλοντικῆς ὑπόσχεσης»,
ἡ 5η φάση, ἡ «φάση τοῦ διαφωτισμοῦ ἢ τῆς ἀναγέννησης»,
ἡ 6η φάση, ἡ «φάση τῆς ὑπόσχεσης ἡ τῆς ἀνάπτυξης τῆς τεχνολογίας»,
ἡ 7η φάση, ἡ φάση τῆς ἐπιστήμης ὅπου ἐπιστημονικοποιήθηκαν ὅλα τὰ «διαλεκτικὰ ἐρωτήματα» οἰκονομίας, δικαίου, δημοκρατίας, δικαιοσύνης, ψυχολογίας, ἱστορίας, (ἀκόμα καὶ ἡ φιλοσοφία πάει νὰ γίνει καὶ αὐτὴ ἐπίσημη χα χα χα!).
Αὐτὴ εἶναι ἡ τελευταία φάση ποὺ ζοῦμε σήμερα.

2 Ἀπρ 2021, 11:38:28 π.μ.

Οἰκονομία

Ἡ λογικὴ τοῦ δανεισμοῦ («νὰ βγοῦμε στὶς ἀγορὲς!;») εἶναι ἡ κυρίαρχη ἰδεολογία τῆς δῆθεν «ἀνάπτυξης», ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα εἶναι ἡ κεκαλυμμένη λογικὴ τῆς ἐξουσίας γιὰ ὑποτέλεια καὶ ἐξαθλίωση τῶν πολλῶν ὑπὲρ τῶν ὀλίγων καὶ ἐκτόξευση τῆς ταξικότητας τῆς κοινωνίας μὲ ὅλες τὶς συνέπειες αὐτῆς: ἐγκληματικότητα ἀδικία πόλεμοι δυστυχία ἐξαθλίωση δουλοποίηση.

Νὰ πὼς συμβαίνει αὐτό. μὲ τὸ δανεισμὸ τὸ κράτος συντηρεῖ μὲ τοὺς φόρους του τὶς δανειακές του ὑποχρεώσεις μὲ συνέπεια τὴν αὔξηση τῆς ταξικότητας τῆς κοινωνίας.

20 Ἀπρ 2021, 8:22:50 μ.μ.

Ὄνομα καὶ ἐπίθετα, οὐσιαστικά

Πρέπει νὰ καταλάβουμε τὴν διαφορὰ μεταξὺ ποὺ «ὀνόματος», δηλαδὴ τί σημαίνει ὄνομα.., καὶ τῶν εἰδῶν αὐτοῦ, δηλαδὴ τὸ ὄνομα ἔχει δύο εἴδη μπορεῖ νὰ εἶναι οὐσιαστικὸ καὶ μπορεῖ νὰ εἶναι (ἢ γίνει) καὶ ἐπίθετο. Ἀλλὰ ἀκόμη καὶ ρῆμα.

Πάντα μιλᾶμε γιὰ τὸ ἴδιο ὄνομα ὑπάρχει ὅμως περίπτωση νὰ μὴν μποροῦν κάποια ὀνόματα νὰ ἔχουν καὶ τὰ δύο εἴδη, τὸ ἀπαγορεύει ἡ δομὴ τῆς οὐσίας τους. πχ γιατρὸς, ὡραῖος κλπ

Ἐὰν δὲν ἔχει ἢ δὲν γνωρίζουμε ἢ δὲν θέλουμε νὰ χρησιμοποιοῦμε «ὄνομα» μιᾶς οὐσίας (πρώτη ἢ δεύτερη), τότε ἀντὶ αὐτοῦ, τοῦ ὀνόματος, χρησιμοποιοῦμε τὴν δυνατότητα τῆς γραμματικῆς ποὺ λέγεται «ἀντωνυμία».

Τὸ ρῆμα βεβαίως εἶναι ἡ δεύτερη μεγάλη ὁμάδα ὀνομάτων γιατί καὶ αὐτὸ εἶναι ὄνομα ἁπλὰ ἔχει μέσα του ἐπιπλέον χρόνο δὲν εἶναι οὐσία ἀλλὰ προσδιορίζει πάντοτε κάποια οὐσία

Μία σημαντικὴ παρατήρηση εἶναι ἕνα ὄνομα μπορεῖ νὰ διατρέξει ὅλο Τὸ φάσμα τῶν γραμματικῶν μερῶν τοῦ λόγου δηλαδὴ μπορεῖ νὰ γίνει ὄνομα οὐσιαστικὸ μπορεῖ νὰ γίνει ὄνομα ἐπίθετο μπορεῖ νὰ γίνει ρῆμα μπορεῖ νὰ γίνει ἐπίρρημα καὶ λοιπά.

5 Νοε 2022, 9:10:46 π.μ.

ὁρισμὸς καὶ παραδείγματα ὁμωνύμων

«Ὁμώνυμα» λέγονται δύο ἢ καὶ περισσότερα ὄντα, τῶν ὁποίων τὸ ὄνομα μόνον εἶναι κοινό, ἀλλὰ τὸ κατὰ τὸ ὄνομα λόγος τῆς οὐσίας διαφορετικὸς. Μὲ ἄλλα λόγια ἀνήκουν σὲ διαφορετικὰ προσεχῆ γένη.

Ἀλλὰ θὰ μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ σὲ τελείως διαφορετικὰ γένη ἔτσι μποροῦμε νὰ μιλᾶμε γιὰ «ὁμογενῆ ὁμώνυμα» καὶ γιὰ «ἑτερογενῆ ὁμώνυμα».

Ἐνῷ γιὰ τὰ «συνώνυμα» ἔχουν τὸ ἴδιο ὄνομα, ἀλλὰ ἔχουν καὶ τὸ ἴδιο γένος,ἀνήκουν στὸ ἴδιο γένος.

Αὐτοὶ εἶναι οἱ δύο πρῶτοι ὁρισμοὶ μὲ τοὺς ὁποίους ξεκινάει τὶς «Κατηγορίες» ὁ Ἀριστοτέλης.

Καὶ μὲ τὸ παράδειγμα τοῦ Ἀριστοτέλη βλέπουμε ὅτι τὸ ἴδιο ὄνομα ἄλλοτε μπορεῖ νὰ εἶναι συνωνυμία ἄλλοτε μπορεῖ νὰ εἶναι ὀμωνυμία. πχ τὸ «ζῶον».

παραδείγματα

Παπποῦς (ἡλικιωμένος, τοῦ ἐγγονοῦ)
Πόδι, πτερὸ (τὰ μέρη καὶ τὰ μέλη τῶν οὐσιῶν)
Ἐλπίδα, Χαρὰ (ὀνόματα ἀνθρώπων ἢ ἀρετῶν)

Ἐπίσης ἔχουμε:
Τὰ ὁμώνυμα τῶν γενῶν - εἰδῶν – καθ’ ἕκαστον.
Τὰ ὁμώνυμα τῶν «πρὸς τί» ὅταν δὲν ἀποδίδεται σωστά.
Τὰ ὁμώνυμα τῶν λοιπῶν

Ὁμοίως, ἔχουμε ὁμώνυμα καὶ στὰ προϊόντα καὶ ἐργαλεῖα παραγωγῆς, παραδείγματος χάρη, κάβουρας ποντίκι καρυδάκι παξιμάδι καὶ χίλια δυὸ ἄλλα παρόμοια.

Ὀμωνυμίες εἶναι δυνατὸν νὰ συναντήσουμε παντοῦ στὸ λόγο, ἀκόμα καὶ στὶς ἀντωνυμίες! Ὀμωνυμιες στὶς ἀντωνυμίες! ἀκούγεται λίγο παράξενο ἀλλὰ γίνεται, θυμηθεῖτε τὴν σοφιστεία μὲ τὸ σκύλο: «ἔχει πατέρα; ναί. εἶναι δικό σου; ναί. ἄρα εἶσαι ἀδερφὸς μὲ τὸν σκύλο».

Βασίλισσα τοῦ μελισσιοῦ καὶ ἡ βασίλισσα μιᾶς χώρας
γλάστρα: φυτοῦ, γλάστρα: ὄμορφη κι ἀμόρφωτη κοπέλα
λεκάνη
στρώματα
πρόταση

Ἡ εὐτυχία, ἡ χαρὰ ,καὶ ἡ Εἰρήνη, ὡς πανανθρώπινες ἀξίες καὶ ὡς γυναικεῖα ὀνόματα.

Ὁμώνυμα εἶναι ἐπίσης τὰ ὀνόματα ὅταν αὐτὰ ἀλλάζουν, πεδίο ἀναφορᾶς παραδείγματος, χάρη τὸ ὄνομα «πρόταση» ἐὰν ἀναφέρεται στὴ «γραμματικὴ» ἢ ἀναφέρεται στὶς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων «πρόταση γάμου», ἢ ἄν ἀναφέρεται στὴ γυμναστικὴ, «ἀνάταση», «πρόταση», λοιπά.

Ὄργανα, μέρη καὶ μέλη τοῦ ἀνθρώπου μὲ ἀντίστοιχα ἄλλων π.χ. σῶμα, πόδι, λαιμὸς, κεφάλι, μάτι.

Οἱ «ἐπιθετικοὶ» προσδιορισμοὶ διαφορετικῶν προοπτικῶν.
Πχ τὸ ὄνομα «ἐπιθετικὸς» στὸν πόλεμο καὶ στὴ γραμματικὴ
ἀκόμα καὶ ὀνόματα κατὰ συμπλοκὴ ὅπως «χαρτὶ ὑγείας»
Τὰ πιστοποιητικὰ νόσησης καὶ ἐμβολιασμοῦ, τὰ λὲς καὶ χαρτιὰ ὑγείας.

Ὑπάρχουν πολλὰ ρήματα
Τρέχω, ἀνοίγω,
Μπαμπᾶ μὴ τρέχεις, τρέχω ἕνα πρόγραμμα,
Ἀνοίξαμε καὶ σᾶς περιμένουμε.

Ὀμωνυμία στοὺς ἐπιστημονικοὺς κλάδους.
«Μηχανικὴ», μηχανικὴ, ἠλεκτρισμός
«Μηχανικὴ» τῶν ρευστῶν
Τομέας «μηχανικῆς» τοῦ ΕΜΠ

Τὴν Ὀμωνυμία μποροῦμε ἐμεῖς σήμερα νὰ τὴν διακρίνουμε καὶ νὰ τὴν κατανοήσουμε καλύτερα ὡς ἑξῆς: Πρῶτο κριτήριο, ἐὰν τὸ ὄνομα εἶναι «οὐσία» παραδείγματος χάρη τὴν ἴδια λέξη ποὺ μπορεῖ νὰ τὴν ἔχουμε ὡς δεύτερη οὐσία, ἀλλὰ μπορεῖ νὰ τὴν ἔχουμε καὶ ὡς «ποιότητα», αὐτὸ ἀποτελεῖ ἕνα πρῶτο εἶδος ὀμωνυμίας. παραδείγματος χάρη τὸ «ζῶον» ὡς δεύτερη οὐσία καὶ ὡς ποιότητα.

Τὸ δεύτερο «κριτήριο» εἶναι αὐτὸ τῶν «ἐναντίων». Ψάχνουμε γιατί κάθε «ἕνα» ποιό εἶναι το ἀντίθετο του πχ τὸ «ζῶον» μὲ τὴν κυρία ἔννοια τοῦ δηλαδὴ τὴν «οὐσία», τὴ δεύτερη δὲν ἔχει ἐνάντιον. Ἐνῷ μὲ τὴν ἀρχικὴ ἔννοια, ὥς ποιὸν ἔχει «ἐναντίον»: τὸ «ἔξυπνος» ἢ τὸ «βλᾶκας».

Τὸ τρίτο κριτήριο εἶναι το νὰ δοῦμε ἐὰν ἀνήκουν στὸ ἴδιο γένος ἐὰν ἀνήκουν στὸ ἴδιο γένος δηλαδὴ εἶναι συγγενῆ τότε αὐτὰ εἶναι συνώνυμα καὶ ὄχι ὁμώνυμα.

Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ γιὰ τὰ ὀνόματα τῶν ἀνθρώπων ἔχουμε τοὺς ὅρους «ἁπλὴ συνωνυμία» ἢ «συγγενικὴ συνωνυμία» ἢ «συγγένεια».

Βασίλισσα
ὅταν λὲς «βασίλισσα» ἐννοεῖς τὴ γυναῖκα ἐκείνη...
Ὅταν λὲς «βασίλισσα» ἐννοεῖς τὸ κομμάτι ἐκεῖνο στὸ σκάκι...
Ὅταν λὲς «βασίλισσα» ἐννοεῖς τὴ μέλισσα ἐκείνη στὸ μελίσσι... κ. λπ.

Ὅρος Ὅταν λὲς «ὅρος» ἐννοεῖς τὸ βουνὸ ἐκεῖνο τοῦ ὁποίου...
Ὅταν λὲς «ὅρος» ἐννοεῖς τὸ νομικὸ ἐκεῖνο ὁρισμὸ μὲ τὸν ὁποῖον θὰ μιλήσεις...

Ἐλεύθερος Ὅταν λὲς «ἐλεύθερος» ἐννοεῖς ὅτι δὲν εἶναι δοῦλος,
ὅταν λὲς «ἐλεύθερος» ἐννοεῖς ὅτι δὲν εἶναι παντρεμένος
ὅταν λὲς «ἐλεύθερος» ἐννοεῖς ὅτι τὸ ἠλεκτρόνιο αὐτὸ δὲν δεσμεύεται ἀπὸ κάποιον πυρῆνα καὶ λοιπά.

12 Ἀπρ 2021, 11:36:15 π.μ.

Ὁρισμὸς καὶ πραγματικότητα

Ὅσο καλύτερα ὁρίζεται ἕνα μέγεθος τόσο μὴ πραγματικὸ εἶναι καὶ ὅσο πιὸ δύσκολα ὁρίζεται ἕνα μέγεθος τόσο πιὸ πολὺ πραγματικὸ εἶναι

20 Ἰουλ 2023, 9:27:28 π.μ.

ὅρος καὶ ὁρισμοί

Γιὰ κάθε ὅρο (ἢ γιὰ καθετὶ) ποὺ ὁρίζεται μὲ περισσότερους τοῦ ἑνὸς ὁρισμούς, μποροῦμε νὰ ποῦμε μετὰ βεβαιότητος, ὅτι αὐτὸ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὁριστεῖ σωστὰ ἢ ὅτι δὲν ὑπάρχει.

Ἡ ἀπόδειξη τοῦ ἀνωτέρω θεωρήματος εἶναι εὔκολη ἀρκεῖ νὰ σκεφτεῖ κανεὶς ὅτι ἂν ἀπὸ τοὺς δυὸ ὁρισμοὺς ὁ ἕνας ἦταν καλύτερος ὁ ἄλλος θὰ ἐξαφανιζόταν στὴν πορεία τοῦ χρόνου. Τὸ ὅτι παραμένουν καὶ οἱ δύο (ἢ καὶ περισσότεροι) ἐν ἐνεργείᾳ αὐτὸ σημαίνει ὅτι κανένας ἀπὸ τοὺς δύο (ἢ ἀπ ὅλους αὐτοὺς) δὲν τὸ ὁρίζει σωστά.

29 Ἀπρ 2021, 10:24:12 μ.μ.

ἰδεολογίες

Ὅσο πιὸ εὐφυής καὶ πιὸ ὀξυδερκὴς καὶ πιὸ κοινωνικὰ καταξιωμένος εἶναι κάποιος τόσο πιὸ ἐπικίνδυνος εἶναι νὰ διαδώσει ἰδεολογίες, δηλαδὴ νὰ μιλᾶ γιὰ πράγματα ποὺ δὲν ὑπάρχουν ὅτι ὑπάρχουν καὶ τὸ ἀντίστροφο νὰ μιλᾶ γιὰ πράγματα ποὺ ὑπάρχουν ὅτι δὲν ὑπάρχουν.

8 Σὲπ 2021, 10:10:59 π.μ.

Ὅταν ἡ εἴδηση γίνεται ἱστορία

Εἰδήσεις τοῦ παρελθόντος δὲν λέγονται εἰδήσεις λέγονται ἱστορία!

20 Ἀπρ 2021, 8:20:28 μ.μ.

Παιδεία καὶ ἐκπαίδευση

Πρέπει νὰ διακρίνουμε τὶς δύο ἔννοιες: παιδεία καὶ ἐκπαίδευση.

Ἡ ἐκπαίδευση εἶναι μία διαδικασία ἐξουσιαστικοῦ μηχανισμοῦ παραγωγῆς «ἀνθρώπων» μὲ εἰδικότητες καὶ ἱκανότητες, οἱ ὁποῖες νὰ ἀποσκοποῦν στὴν περαιτέρω «ὀργάνωση» τῆς «ἐξουσιαστικῆς» δομῆς τῆς κοινωνίας.

Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ ἡ παιδεία εἶναι ἡ οὐσιαστικὴ καὶ πραγματικὴ ψυχοδιανοητικὴ ἀνάπτυξη τοῦ ἀνθρώπου, γιὰ νὰ γίνει ἕνα μέλος, «πολίτης» τῆς κοινωνίας, χρήσιμο, δίκαιο, ἠθικὸ καὶ ἀγαθό.

29 Ἰαν 2023, 3:16:56 μ.μ.

περὶ ψυχῆς 413a

ὅτι μὲν οὖν οὐκ ἔστιν ἡ ψυχὴ χωριστὴ τοῦ σώματος

18 Σὲπ 2022, 11:34:39 μ.μ.

Πλάτωνας Ἀριστοτέλης

Ὁ Πλάτωνας καὶ ὁ Ἀριστοτέλη εἶναι τὰ λουλούδια ποὺ φυτρώσανε πάνω στὴν κοπριὰ τῶν σοφιστῶν.

8 Φὲβ 2022, 10:14:47 μ.μ.

Πλάτωνος Πολιτεία 328d

«ὅσον αἱ ἄλλαι αἱ κατὰ τὸ σῶμα ἡδοναὶ ἀπομαραίνονται, τοσοῦτον αὔξονται αἱ περὶ τοὺς λόγους ἐπιθυμίαι τε καὶ ἡδοναί» Πλάτωνος Πολιτεία 328d

12 Ἰουλ 2023, 5:37:30 μ.μ.

Πληρωμένοι ἔρωτες

Νταβατζῆδες καὶ προαγωγοί,
μπράβοι, ἔμποροι, τσατσάδες,
σωματέμποροι καὶ μαστροποί,
μὲ ἕνα ὄνομα πορνοβοσκοί,
μὲ τὶς εὐλογίες τῶν πρὸ καὶ νῦν
πουλᾶνε, ξεπουλᾶνε, αἰῶνες τώρα,
χαλασμένες κονσέρβες
ἐρωτικῆς τροφῆς
σὲ πρεζόνια, κοθώνια,
καὶ βλᾶκες κάθε λογῆς.
Ἐν τῷ μεταξὺ, ὅλοι οἱ ἄλλοι ἐμεῖς,
χαζεύουμε, κοιτᾶμε,
σχολιάζουμε, συζητᾶμε,
ἀναλύουμε κι ἐνίοτε γαμᾶμε,
κατακρίνουμε καὶ γελᾶμε.

2 Ἀπρ 2021, 11:34:23 π.μ.

Ποιητικὲς ἔννοιες.

«Ποιητικὲς» λέξεις καὶ φράσεις εἶναι οἱ λέξεις καὶ οἱ ἔννοιες ποὺ τὸ νόημά τους σηματοδοτεῖται ἀπὸ ἱστορικὰ γεγονότα ἢ μύθους. πχ ὁ βιασμὸς τῆς Λουκρητίας, ὁ λαγὸς καὶ ἡ χελώνα, οἱ ἆθλοι τοῦ Ἡρακλῆ. κλπ

22 Ὀκτ 2022, 11:44:04 π.μ.

πολιτεία Πλάτωνος 431 b 9

Καὶ μὴν καὶ τάς γε πολλὰς καὶ παντοδαπὰς ἐπιθυμίας καὶ ἡδονάς τε καὶ λύπας ἐν παισὶ μάλιστα ἄν τις εὕροι καὶ γυναιξὶ καὶ οἰκέταις καὶ τῶν ἐλευθέρων λεγομένων ἐν τοῖς πολλοῖς τε καὶ φαύλοις.

27 Σὲπ 2021, 3:23:52 μ.μ.

Πρόληψη, προφύλαξη, διάγνωση

Ἔχουμε αὐτὲς τὶς τρεῖς ἰατρικὲς ἔννοιες, τὴν «πρόληψη», τὴν «προφύλαξη» καὶ τὴ «διάγνωση», γιὰ κάποιες ἀσθένειες, ἀντίστοιχα ἔχουμε τὴν προληπτικὴ ἰατρικὴ τὴν προφυλακτικὴ Ἰατρικὴ καὶ τὴν διαγνωστικὴ ἰατρική.

Οἱ περισσότεροι ἐξ ἡμῶν συγχέουν αὐτοὺς τοὺς τρεῖς ὅρους, πρέπει νὰ τοὺς διακρίνουμε γιατί εἶναι σαφῶς διαφορετικοί.

Προληπτικὴ ἰατρική: «πρόληψη ἀσθένειας» ἔχουμε ὅταν ἐξασφαλίζουμε ἕναν τρόπο ζωῆς, ὁ ὅποιος μᾶς ἀπομακρύνει ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἀσθένεια.

«Προφύλαξη» εἶναι μία τακτικὴ ἔναντι κάποιου συγκεκριμένου κινδύνου, ὁ ὁποῖος ὁδηγεῖ σὲ ἀσθένεια.

Καὶ «διαγνωστικὴ ἰατρικὴ» εἶναι συχνὲς καθορισμένες καὶ καθιερωμένες ἐξετάσεις γιὰ νὰ δοῦμε ἂν ἔχουμε ἀσθενήσει.

Δὲν εἶναι αὐτὸ οὔτε «πρόληψη» οὔτε «προφύλαξη», ἀλλὰ «διάγνωση».

11 Μαΐ 2021, 2:53:07 μ.μ.

Πῶς νὰ βρεῖς τὸ θησαυρό

Δὲν μπορεῖς νὰ πεῖς θὰ διαβάσω ἕνα βιβλίο τοῦ Ἀριστοτέλη!
Πρέπει νὰ τὸ ξαναδιαβάσεις ἀφοῦ ἔχεις διαβάσει καὶ κάποιο ἄλλο πρίν...
Τότε θὰ καταλάβεις περισσότερα πράγματα καὶ αὐτὴ ἡ διαδικασία δὲν ἔχει τέλος

12 Ἰαν 2021, 6:18:56 π.μ.

Ἐπαναστατικὰ κινήματα: ἡ ἰδεολογία τῆς ψευδο-ἰσότητας

Ὅλα τὰ δῆθεν προοδευτικὰ «ἐπαναστατικὰ κινήματα» εἶναι:
«ἀνοησίες» ὡς πρὸς τὸ ἰδεολογικὸ περιεχόμενο τους,
εἶναι «σοφιστεῖες» ὡς πρὸς τὴ λογικὴ δομή τους
εἶναι «προβοκατόρικες ἀπόψεις» ποὺ προωθοῦνται γιὰ νὰ καλύψουν τὴν πραγματικὴ ἀνισότητα, δηλαδὴ τὴν «ταξική-οἰκονομική-κοινωνικὴ» ἀνισότητα-ἀδικία.

Σκεφτεῖτε πόσο ἀνόητο εἶναι νὰ λέει κάποιος φεμινιστὴς ὅτι «καταπιέζεται ἡ γυναῖκα ἀπὸ τὸν ἄντρα» ὅταν ἔχουμε ζάμπλουτες γυναῖκες, οἱ ὁποῖες ἔχουνε δεκάδες ἢ ἑκατοντάδες ὑπηρέτες, ποὺ τὶς ἐξυπηρετοῦν καὶ τὶς προσκυνοῦν!

Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ ὅλα τὰ ἄλλα δῆθεν ἀπελευθερωτικὰ κινήματα τῶν δῆθεν μειονοτήτων.

Ὁ ρατσισμὸς εἶναι ἕνα ἰδεολόγημα τῆς ἄρχουσας τάξης.

Μποροῦμε σὲ ὅλα αὐτὰ νὰ βροῦμε παραδείγματα τὰ ὁποῖα θὰ ἐνισχύουν τα προαναφερθέντα.

Κοντολογὶς γιὰ νὰ κλείνουμε τὸ θέμα τὸ ὁποῖο ἔχει πάρει κακῶς τεράστιες διαστάσεις, ὅλα αὐτὰ τὰ κινήματα τὰ δῆθεν προοδευτικὰ ἀπὸ τοὺς «οἰκολόγους» μέχρι τους «τρασβεστὶ» καὶ ἀπὸ τὶς «κακοποιημένες γυναῖκες. μέχρι τοὺς «μετανάστες», εἶναι κινήματα, τὰ ὁποῖα παράγει ἐνισχύει καὶ προωθεῖ ἡ «ἄρχουσα Ἰδεολογία», γιατί ἔτσι μπορεῖ καὶ ρίχνει «στάχτη στὰ μάτια» καὶ νὰ ἀποκρύπτει τὰ πραγματικὰ κοινωνικὰ, οἰκονομικὰ καὶ ταξικὰ προβλήματα.

Γιὰ τὴν συνολικὴ ὀργάνωση μιᾶς δίκαιης κοινωνικῆς δομῆς, ἡ ὁποία προφανῶς δὲν θὰ κυοφοροῦσε καὶ δὲν θὰ ἀναδείκνυε τέτοια προβλήματα καὶ ἡ ὁποία θὰ ἐξαφάνιζε τὴν ταξικότητα στὸ οἰκονομικὸ τὸ κοινωνικὸ πεδίο, εἶναι ἕνα ἀνοιχτὸ, ἄλυτο θέμα, παγκόσμιο καὶ διαχρονικὸ ἀπὸ τὸν «Πλάτωνα» μέχρι «Καστοριάδη».

14 Μαΐ 2022, 7:26:51 π.μ.

Σκέψη καὶ ἐξουσία

Ἐὰν ἡ πλειονότητα τῶν ἀνθρώπων μιᾶς κοινωνίας σκέπτεται σωστά, οἱ ἐξουσίες ἀνατρέπονται καὶ ἐξουδετερώνονται καὶ ἡ κοινότητα ὁδεύει πρὸς Πολιτεία.

23 Ὀκτ 2021, 7:44:16 μ.μ.

Σκίστε τὰ ὅλα!

Κάποτε ἕνας καθηγητὴς τῆς Ἰατρικῆς πῆρε τοὺς μαθητές του καὶ πῆγαν στὸν Καύκασο, γιὰ νὰ μελετήσουν τὸ φαινόμενο δυὸ ὑπεραιωνόβιων ἀδελφῶν.

Ὁ ἕνας ἦταν 125 ἐτῶν καὶ ὁ ἄλλος ἦταν 127 ἐτῶν.

Ρώτησαν τὸν πρῶτο, «τί ἔκανες στὴ ζωή σου» καὶ αὐτός τους εἶπε:

Ἐγὼ στὴ ζωή μου τὰ ἔκανα ὅλα κανονικὰ, κανονικὰ ἔτρωγα, κανονικὰ ἔπινα, μὲ μέτρο ξενύχταγα, κανονικὰ πήγαινα μὲ γυναῖκες, κανονικὰ «Ὅλα».

Γράφετε ἔλεγε ὁ καθηγητὴς στοὺς μαθητές.

Στὸ τέλος τὸν ρώτησαν: «Ποῦ εἶναι ὁ ἀδερφός σου, ὁ 127 χρονῶν;» Αὐτὸς ἀπάντησε; «εἶναι ἀπέναντι στὴν ὑπόγεια τὴν ταβέρνα». Πῆγαν ἐκεῖ, τὸν βρῆκαν, αὐτὸς ἤθελε νὰ τοὺς κεράσει κρασὶ, αὐτοὶ τὸν ρώτησαν, «τί ἔκανε στὴ ζωή του» καὶ αὐτός τους ἀπάντησε: «ἐγὼ στὴ ζωή μου πολὺ ἔπινα, πολὺ ξενύχταγα, πολὺ γλένταγα, πολὺ πήγαινα μὲ γυναῖκες, πολὺ τὸ ἕνα, πολὺ τὸ ἄλλο...»

Καὶ τότε ὁ καθηγητὴς λέει στοὺς μαθητές του «Σκίστε τὰ ὅλα»

15 Δὲκ 2022, 1:33:17 μ.μ.

Στὴν Παγκοσμιοποίηση λέμε «ΝΑΙ»

Εἴμαστε ὑπὲρ τῆς παγκοσμιοποίησης.

Εἴμαστε ὑπὲρ τῆς παγκοσμιοποίησης μὲ τὴν προϋπόθεση ὅτι θὰ ἔχουμε παγκοσμιοποιημένη «Δημοκρατία» δηλαδὴ:

«ὁ λαός - ὁ ἄνθρωπος» τῆς γῆς θὰ εἶναι αὐτὸς ποὺ θὰ λαμβάνει τὶς ἀποφάσεις καὶ γιὰ τὰ τρία πολιτικὰ ἐρωτήματα:

πρῶτον τί θὰ παραχθεῖ, δεύτερον ποιός θὰ τὸ παράξει καὶ τρίτον πῶς θὰ μοιραστεῖ.

Σὲ μιὰ τέτοια παγκόσμια Δημοκρατία λέμε «ναί»!

Λέμε «ὄχι» στοὺς ψευδο-πολιτικοὺς, ὄχι στοὺς ψευδο-ἐπιστήμονας, ὄχι στοὺς ψευδὸ-εἰδικοὺς, ὄχι στοὺς χαρτογιακάδες, ὄχι στοὺς ἀρριβίστες, ὄχι στοὺς ἀπατεῶνες, ὄχι στὰ λαμόγια, ποὺ ὑποστηρίζουν τὴν παγκοσμιοποίηση γιὰ τὴν κατάργηση τῆς δημοκρατίας καὶ τὴν ἐνίσχυση καὶ μεγέθυνση τῆς ταξικότητας τῆς κοινωνίας.

4 Αὐγ 2022, 9:45:58 μ.μ.

Τὰ γένη στὴ «γλῶσσα» καὶ τὴν «πραγματικότητα»

Ἡ γλῶσσα εἶναι ἡ ἀντανάκλαση τῆς «σκέψης» καὶ τῆς «Ἱστορίας τῆς κοινωνίας» στὴν ὁποία παρήχθη.

Ἡ ἐνασχόληση καὶ ἡ ἐπικοινωνία τῶν ἀνθρώπων ἀρχικὰ ἦταν μὲ «ἀνθρώπους», «ζῶα» καὶ «φυτὰ» γιὰ νὰ καλύψουν καὶ νὰ ἱκανοποιήσουν τὶς βασικὲς ἀνάγκες ἐπιβίωσης καὶ ἀναπαραγωγῆς.

Τὰ «δύο» γένη, «ἀρσενικό», «θηλυκό», ἀπαραίτητο στοιχεῖο γιὰ τὴν ἀναπαραγωγὴ καὶ ἑπομένως γιὰ τὴν ὕπαρξη τοῦ «ὄντος» ἀπετέλεσαν πρωταρχικὴ διάκριση τοῦ κάθε «ὄντος».

Ἐὰν ἕνα μέλος αὐτοῦ τοῦ εἴδους δὲν ἀνῆκε οὔτε στὸ ἕνα οὔτε στὸ ἄλλο, τότε αὐτὸ ὀνομάζεται «οὔτε ἕτερο», δηλαδὴ «οὐδέτερο».

Μὲ αὐτὴ τὴν λογικὴ ἱστορικὴ διαδικασία πέρασαν τὰ «δύο» γένη καὶ τὸ «οὐδέτερο» καὶ στὴ γλῶσσα.

Τὸ «οὐδέτερο» δὲν εἶναι «γένος», εἶναι ὁτιδήποτε «ἄλλο», τὸ ὁποῖο δὲν εἶναι οὔτε «ἀρσενικό» οὔτε «θηλυκό», ἀλλὰ βρίσκεται στὸ εὐρύτερο γένος τῶν δύο γενῶν.

3 Μὰρ 2021, 9:09:03 π.μ.

Τὰ «ποιά» τῶν ἀνθρώπων

Ἡ βία (λεκτική, ψυχολογική, σωματική, σεξουαλικὴ κλπ) σὲ θεσμοθετημένο πλαίσιο (ἑταιρεία, οἰκογένεια, σχολεῖο, σύλλογο, κόμμα κλπ), εἶναι δείκτης τοῦ πόσο αὐταρχικὴ καὶ ἄδικη εἶναι μιὰ κοινωνία.

Ὅλες οἱ κοινωνίες ποὺ ἀναπτύχθηκαν καὶ συγκροτήθηκαν, ἀπὸ τὴν ἐμφάνιση τοῦ ἀνθρώπου πάνω σὲ αὐτὸ τὸν πλανήτη μέχρι σήμερα, εἶχαν τὸ ἑξῆς χαρακτηριστικό:

Ἀπὸ τὴ μιὰ μεριὰ ἔχουμε τὴν «ὀργάνωση» τῆς κοινωνίας, ποὺ εἶναι ἀπαραίτητη, καὶ τὴν προωθοῦν φωτεινὰ καθαρὰ μυαλὰ χωρὶς ἰδιοτέλεια, καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ ἔχουμε πάντα τὴν τάση ἀπὸ ὁρισμένους νὰ μετατρέπουν αὐτὴ τὴν «ὀργάνωση» σὲ «ἐξουσία».

Πάντοτε ὑπάρχουν τὰ παπαγαλάκια τῆς ἐξουσίας, οἱ «ρήτορες» καὶ οἱ «σοφιστὲς», οἱ ὁποῖοι διαστρεβλώνουν τὸν ὀρθὸ λόγο τῶν φωτισμένων πρώτων γιὰ νὰ στηρίζουν αὐτὴ την παρεκτροπή.

Ἡ διαμάχη αὐτὴ ποὺ ἀνὰ τοὺς αἰῶνες συμβολικὰ χαρακτηρίζεται ὡς ἡ μάχη τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ, καὶ ἔχει πάρει διάφορες μορφὲς στοὺς ἱστορικοὺς χρόνους.

Ὁ βασικὸς στόχος τῶν σοφιστῶν καὶ τῶν ρητόρων τῆς ἐξουσίας εἶναι νὰ ἐνσπείρουν στὴν κοινωνία «φόβους» καὶ «ἐνοχές» μέσῳ τοῦ «λόγου τῆς ἀπάτης», μὲ πολλοὺς διάφορους καὶ ποικίλους τρόπους, εἴτε μὲ τὶς δεισιδαιμονίες τῶν θεῶν, εἴτε μὲ τὶς σοφιστεῖες τῶν σοφιστῶν, εἴτε μὲ ἀποπροσανατολισμὸ τῆς κοινῆς γνώμης, εἴτε μὲ παραπληροφόρηση τῶν δῆθεν ἐπιστημῶν.

Πρῶτα πρέπει νὰ λυθοῦν οἱ βασικὲς ἀνάγκες καὶ τῶν τελευταίων ἀνθρώπων καὶ μετὰ οἱ ἀνάγκες πολυτελείας τῶν ἀρχόντων.

Βεβαίως αὐτὸ ποὺ εἶναι τὸ σωστὸ, εἶναι καὶ ἀδύνατο νὰ συμβεῖ διότι οἱ ἀνάγκες πολυτελείας τῶν ἀρχόντων προϋποθέτουν τὸν ἐξευτελισμὸ τῶν τελευταίων ἀνθρώπων γιὰ νὰ μποροῦν νὰ ἔχουν τοὺς δούλους τους! Αὐτὴ εἶναι ἡ μεγάλη ἀνάγκη πολυτελείας τῶν «ἀρχόντων».

29 Μαΐ 2021, 7:19:47 π.μ.

Τὰ ὅπλα καὶ ὁ κοινωνικὸς σχηματισμός

Ἡ δομή, ἡ συγκρότηση καὶ τὸ «μέγεθος τῆς κοινότητος» καθορίζονται ἀπὸ τὴν «τεχνολογία τῶν ὅπλων» τῆς ἐποχῆς.

Ἰσχυρὰ ὅπλα μεγάλες κοινότητες.

Ἀδύναμα ὅπλα μικρὲς κοινότητες.

4 Ἰουλ 2023, 2:48:32 μ.μ.

Τὰ παραμύθια τῆς γιαγιᾶς

Ἡ «παιδεία» τοῦ καθενὸς ξεκινάει μὲ τὴν γέννησή του.

Τὰ «παραμύθια τῆς γιαγιᾶς» στὰ παιδιά, εἶναι ὁ προθάλαμος τῆς ἰδεολογικῆς σύγχυσης γιὰ τὴν πλήρη ἀποβλάκωση ἀργότερα ἀπὸ τὰ «ἀφηγήματα» τῆς ἐξουσίας.

Ὁ ἄνθρωπος ἔτσι μαθαίνει ἀπὸ μικρὸς νὰ πιστεύει καὶ νὰ ἀποδέχεται τὸ «ἀδύνατον», τὸ «ἄτοπον», τὸ «παράλογο», τὸ «ψέμα», τὸν «παραλογισμό».

Τὰ παραμύθια στὰ παιδιὰ ἀποτελοῦν τὸν προθάλαμο γιὰ ὅλες τὶς «ἀνόητες ἰδεολογίες» ποὺ θὰ τοὺς διδάξουν ἀργότερα.

Ὄχι παραμύθια στὰ παιδιὰ, ἀλλὰ οὔτε καὶ στοὺς μεγάλους.

Τὰ παραμύθια τῆς γιαγιᾶς στὰ παιδιά, εἶναι ὁ προθάλαμος τῆς ἰδεολογικῆς σύγχυσης γιὰ τὴν πλήρη ἀποβλάκωση ἀργότερα ἀπὸ τὰ ἀφηγήματα τῆς ἐξουσίας.

Ὁ ἄνθρωπος μαθαίνει ἀπὸ μικρὸς νὰ πιστεύει καὶ νὰ ἀποδέχεται «ὅλα αὐτά».

Ὄχι παραμύθια στὰ παιδιὰ ἀλλὰ οὔτε καὶ στοὺς μεγάλους.

Στὰ παραμύθια λέμε «ὄχι».

Στοὺς μύθους λέμε «ναί».

3 Ἰαν 2024, 2:24:02 π.μ.

Ἀλλάξανε οἱ ἐποχές

Ἦρθαν οἱ ἐξωγήινοι ἀπὸ τὶς μαῦρες τρῦπες,
καὶ κατοικοῦν ἀόρατοι στὰ ἔγκατα τῆς γῆς,
θερμαίνουν τὸν πλανήτη μας, ἀλλάζουνε τὸ κλίμα,
καὶ πανδημίες ἔφεραν λιμοὺς καταστροφῆς.

Ἦρθαν οἱ ἐξωγήινοι μὲ ἰσχυρὰ ἐργαλεῖα,
πῆραν τὰ μέσα μαζικῆς, τὴν ἐπικοινωνία,
πῆραν ἀεροδρόμια, λιμάνια καὶ παιδεία,
νὰ φτιάξουν λένε τὴν correct τώρα δημοκρατία.

Τὸ πῶς θὰ ζοῦμε τώρα ἐμεῖς αὐτοὶ θὰ μᾶς τὸ λένε,
πυρηνικά, ἀνεμογεννήτριες καὶ μὲ ἡλιακά,
καὶ στὰ μυαλὰ θὰ κάνουνε συντρίμμια καὶ γυαλιὰ
ὅλα τὰ στερεότυπα ποὺ εἴχαμε παλιά.

Ἀλλάξανε οἱ ἐποχές, καὶ θὰ τοὺς λέμε gay,
βεβαίως εἶναι πιὸ σωστό, ἀπὸ τὸ νὰ 'σαι straight.
θὰ πᾶνε τώρα καὶ στρατό, καὶ στρατηγοὶ θὰ γίνουν,
στὰ νήπια μοῦ φαίνεται, μαθήματα θὰ δίνουν.

Μάνα θέλω νὰ 'μαι ἀγόρι δὲν μοῦ ἀρέσει τὸ βυζί
τὸ πουλάκι τοῦ Θανάση θέλω νὰ χῷ γιὰ πιπί,
μάνα ἐγὼ δὲν εἶμαι ἀγόρι, κι ἂς ἔχω ἐξοχὴ
μὲ ἐγχείρηση θὰ γίνω «trans» γλυκιὰ καὶ ποθητὴ.

Ἀλλάξανε οἱ ἐποχὲς στὸ διάολο τὰ δυὸ φῦλα,
ἔτσι γουστάρουν οἱ correct καὶ πάθαμε τὴν νίλα
καὶ ἔγινε ὁ Μῆτσος Πάολα κι ὁ Κωνσταντῖνος Ντίνα
ἡ Σούλα ἀπέκτησε τσουτσοῦ, πέος μακρὺ ἡ Πολίνα.

Ἄφυλοι, gay καὶ τραβέλια, μᾶς ἔχουν πρήξει τὸ μυαλό,
κι οἱ θεωρίες δικαιωμάτων, ἔχουν στραβώσει τὸ γιαλό,
ἐργάτρια εἶναι καὶ ὄχι πόρνη, καὶ τὸ πορνεῖο μαγαζί,
ὡραῖο ὄνομα ἔχει τώρα, studio θὰ τὸ λὲς καὶ ἐσύ.

Οἱ ἀγαπημένοι μας λοάκτοι πορεῖες κάνουν κουνιστοὶ,
καὶ προσπαθοῦνε νὰ μᾶς δείξουν τί ὁ καθένας τους ποθεῖ,
σερνικοθήλυκα ὑπῆρχαν πάντα σὲ κάθε ἐποχή,
μὰ τώρα γίνανε τῆς μόδας, περήφανοι εἶναι καὶ οἱ γονεῖς.

Ἔγχρωμοι, φεμινίστριες, λοάκτοι, ἄθεοι καὶ φανατικοί,
δικαιώματα ἔχουν ὅλοι, σὲ τούτη τὴ παλιὸ ζωή.
κτηνοβάτες καὶ μαζόχοι, νεκρόφιλοι, παιδεραστές,
δικαιώματα γυρεύουν, σὲ κάποιες τηλε ἐκ πομπές.

Στὸ δίκτυο βρίσκεις τὰ πάντα ἔρωτες καὶ ναρκωτικά,
πορνοσελίδες νταβατζήδων στὰ μέσα τὰ κοινωνικά,
διαλέγεις πιὰ ἀπὸ τὸ menu, πόρνη ἢ gey, ἢ καὶ τράνς,
καὶ τὴν πορεία τοῦ μουνιοῦ online βλέπεις στὸ google maps.

Πλούσιο τὸ menu στὰ sites, γιὰ νὰ διαλέξει ὅτι ποθεῖ,
ἀπὸ ζευγάρι γιὰ παρτούζα μέχρι βιάγκρα, δονητή,
λεσβία, ὁμόφυλο ἢ straight, γιὰ σχέση ἢ γιὰ ἀρπαχτὴ,
καὶ στὴ Συγγροῦ μόνο γιὰ trans οἱ ἄσχετοι ἐφαρμογῆς.

Τὰ στερεότυπα οἱ correct θέλουν πολὺ νὰ ἀλλάξουν
καὶ ἄφυλο μετὰ ἄνθρωπο, γενίτσαρο νὰ φτιάξουν.
ἀλλάζουν τὰ ὀνόματα, σκοτίζουνε τὶς ἔννοιες,
καὶ ὀργανώσεις φτιάχνουνε, gay metoo τὶς λένε.

Ἕνας τρανσβεστὶ καὶ μία λεσβία γνωρίστηκαν ἕνα δειλινό,
ποὺ χὰν λάβει μέρος σὲ πορεία, μὲ οὐράνιο τόξο ὁδηγό,
ἦταν σαδιστὴς κι αὐτὴ μαζόχα κι ἔχουν κάνει δήλωση κοινή,
μὲ κλωτσιὲς καὶ μὲ χαστούκια, νὰ τὴν βρίσκουνε μαζί.

Μία μέρα ἡ μαζόχα ξύλο ἔφαγε πολύ,
κι ἦρθε στὸ νοσοκομεῖο καὶ ὁ ἰατροδικαστής,
εὐτυχῶς εἶχε μαζί του τὸ χαρτὶ ὁ σαδιστής,
πῶς τὸ ξύλο μοῦ ἀρέσει εἶχε δηλώσει ἡ μικρή.

Τὰ στερεότυπα τὰ παλιὰ τὰ πολυδουλεμένα
ποὺ δύο φῦλα εἴχανε εἶναι ξεπερασμένα,
μὲ τὴν σφραγῖδα τῶν correct συντρίβουν τὰ μυαλὰ,
ἐμεῖς δὲν τοὺς πιστεύουμε ἀλὶ μον στὰ παιδιά.

Ἀλλάξανε οἱ ἐποχές, θὰ λὲς τὸν λοῦτσο χέλι,
καὶ τὴν λεσβία βιζιτοῦ, ἐργάτρια τοῦ σέξ,
καὶ θὰ πληρώνεις «φι πι α», ἀπόδειξη στὸ χέρι,
ὅταν στὸ σπίτι ἔρχεται γιὰ τὰ ὑδραυλικὰ.

Δύο τρανσβεστί, ἡ μιὰ κυρία, θέλουν νὰ ʼχουνε παιδιά,
καὶ ζητᾶνε οἰκογένεια, μὲ παπᾶ καὶ μὲ χαρτιά,
μπερδέψαμε τὴν βοῦρτσα, χάσαμε τὸ φυσικό,
τὰ φῦλα γίναν δέκα τρία, ποὺ δύο ἤτανε τόσο καιρό.

Τοῦ ζώου τὸ δικαίωμα εἶναι πολὺ ἰσχυρό,
ἐκτὸς ἂν ἔχεις ἄδεια νὰ εἶσαι κυνηγός,
φίλος νὰ γίνεις μὲ σκυλιά, πολὺ νὰ τὰ προσέχεις,
τὴ βόλτα τους νὰ μὴν ξεχνᾶς, ἄλλη δουλειὰ δὲν ἔχεις.

Σακοῦλες γιὰ τὰ κόπρανα, θὰ βρεῖς στὸ τρίτο ράφι,
κονσέρβες καὶ λουκάνικα, λουριὰ κι ὅτι θέ,
πᾶρε κανένα κόκκαλο, καὶ χάντρα γιὰ τὸ μάτι,
καὶ δίπλα στὶς ζωοτροφὲς τσιγάρα, τὸστ καὶ νεσκαφέ.

Εἶναι οἱ ἐξωγήινοι ποὺ ἔχουν τὶς offshore,
ναὶ φόρο ἀπαλλάσσονται χωρὶς περιορισμό,
καὶ δανειστές μας γίνονται μὲ τόκο ὑψηλό,
μνημόνια μᾶς φέρνουνε νὰ ἔχουμε σωρό.

Κι ὅλα τὰ φροντίζουνε αὐτοὶ γιὰ τὸ καλό μας,
φρεγάτες καὶ ἀνάπτυξη θὰ ἔχουν στὸ πλευρὸ μας,
καὶ μὲ σκανάρισμα διπλὸ θὰ διώχνονται οἱ κακοί,
μόνο ἔγκριτοι ἐπιστήμονες θὰ βγαίνουν στὴν τιβί.

Οἱ ἀγορὲς τῶν δανειστῶν γίνονται δυνατές,
ἔχοντας αἰχμὴ τοῦ δόρατος τὶς φορο-ἀπαλλαγές,
τὰ κράτη νὰ δανείζονται χρήματα ἀπʼ αὐτὲς
αὐτὰ ποὺ δὲν τοὺς φορολόγησαν ποτές.

Νόμοι, βουλὴ καὶ ἐκλογὲς καὶ πολιτειακά,
αὐτοὶ θὰ καθορίζουνε ποιὰ εἶναι τὰ σωστά,
καὶ ἂν τύχει νὰ διαφωνεῖς μὲ κάποιο ἀπ' αὐτά,
θὰ ἐκτελεῖσαι πάραυτα χωρὶς πολλὰ πολλά.

Ἐσὺ δὲν θὰ ʼχεῖς λόγο στὴ νέα ἐποχὴ,
θὰ εἶσαι ἕνας πολίτης χωρὶς πολιτική,
αὐτοὶ θὰ σοῦ ὁρίζουνε ποιὸς εἶναι ὁ σωστός
κι ἐσὺ θὰ τὸν ψηφίζεις τὸν νέο ἀρχηγό.

5 Ἰουλ 2021, 10:23:43 μ.μ.

Τί εἶναι φιλοσοφία

Ἡ φιλοσοφία δὲν προσπαθεῖ νὰ βρεῖ τὴν ἀλήθεια, ἀλλὰ τὸ ψέμα καὶ τὸ «παράλογο».

Τὴν «ἀλήθεια» (Δηλαδὴ προτάσεις ποὺ νὰ εἶναι πάντα ἀληθεῖς) προσπαθεῖ νὰ τὴν βρεῖ ἡ ἐπιστήμη καὶ μάλιστα ἡ ἀπόλυτη ἐπιστήμη, δηλαδὴ ἡ ἐπιστήμη τῶν ἑλλήνων. οἱ σημερινὲς ἐπιστῆμες εἶναι στατιστικὲς ἀντιμετωπίσεις «διαλεκτικῶν Ἐρωτημάτων».

«Ἡ ἐπιστήμη ποὺ μετατρέπεται σὲ παραγωγικὴ δύναμη, Ὑποχρεωτικὰ ὑπόκειται στὶς ἐπιταγὲς τῆς ἐξουσίας»

Τὸ ἔργο τῆς φιλοσοφίας καὶ τῶν φιλοσόφων εἶναι νὰ παίρνουν αὐτὲς τὶς προτάσεις ποὺ παράγουν οἱ ἐπιστήμονες, οἱ ρήτορες καὶ οἱ πολιτικοὶ, καὶ οἱ ὁποῖες γίνονται κοινὴ πίστη στὶς κοινωνικὲς ὁμάδες, καὶ νὰ ἐλέγχουν τὸ ψέμα τὸ ὁποῖο ἐνδέχεται νὰ περιέχουν.

Αὐτὸς εἶναι καὶ ὁ λόγος ποὺ δὲν ὑπάρχει μέχρι σήμερα ἕνα ἐγχειρίδιο φιλοσοφίας, αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ δὲν ὑπάρχει μέχρι σήμερα ἕνα ἔργο ποὺ νὰ περιέχει τὴν «φιλοσοφία».

Καὶ γιατί αὐτό;

Διότι σὲ κάθε ἐποχὴ καὶ μὲ τὶς δεδομένες κοινωνικὸ-πολιτικὲς καὶ ἱστορικὲς συνθῆκες της, παράγει διαφορετικὰ ψέματα, τὰ ὁποῖα τὰ περνᾶ γιὰ ἀλήθειες στὶς κοινωνικὲς ὁμάδες ποὺ προσφέρονται γιὰ αὐτό.

Μερικὰ παραδείγματα γιὰ νὰ γίνει κατανοητὸ αὐτὸ τὸ φαινόμενο.

Τὴν ἐποχὴ τῶν προσωκρατικῶν οἱ δεισιδαιμονίες τῶν φυσικῶν φαινομένων ἦταν ἡ ναυαρχίδα τῶν κυρίαρχων. Καὶ πάνω σ' αὐτὲς τὶς δεισιδαιμονίες στηριζόταν ἡ ἐξουσία.

αὐτὲς τὶς δεισιδαιμονίες ἦρθαν καὶ κατήγγειλαν οἱ φυσικοὶ φιλόσοφοι οἱ λεγόμενοι προσωκρατικοί.

Τὴν ἐποχὴ τοῦ Σωκράτη, Ἀριστοτέλη τὸ ψέμα παράγεται μέσα ἀπὸ τὴν ρητορεία καὶ ἐδῶ εἶναι ποὺ γίνεται ἡ μεγάλη καταγγελία ἀπὸ τὸν Τιτᾶνα αὐτὸν τῆς λογικῆς.

Τὴν ἐποχὴ τοῦ μεσαίωνα τὸ ψέμα παράγεται μέσα ἀπὸ τὴν θεολογία καὶ μὲ τὴν νεότερη φιλοσοφία καταγγέλλουν ὅλο αὐτὸ τὸ παιχνίδι.

Σήμερα ἡ παραγωγὴ τοῦ ψέματος πάνω στὸ ὁποῖο στηρίζεται ἡ κοινωνικὴ ἀδικία, ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴ «σημερινὴ ψευδοεπιστήμη», ἡ ὁποία παράγει ὅτι τῆς παραγγέλνει ἡ πολιτικὴ ἐξουσία.

Ἐπαφίεται στοὺς σημερινοὺς φιλοσοφους νὰ ἀναδείξουν αὐτὴν τὴν ἀπάτη.

1 Σὲπ 2023, 9:49:10 μ.μ.

Τί ἐστὶ φιλοσοφία, (συνέχεια...)

Γιὰ νὰ κατανοήσουμε πλήρως τὸ περιεχόμενο τῆς φιλοσοφίας, ὡς «ποιότητος», ἡ ὁποία καὶ καθορίζει το ποιόν τοῦ φιλοσόφου, θὰ πρέπει νὰ θυμόμαστε τοὺς ἑξῆς ἄξονες:

Πρῶτον ὅτι εἶναι ἕνα εἶδος ἐπιστήμης, τῆς ὁποίας ὁ λόγος δὲν ἔχει νὰ κάνει μὲ κάλυψη πρακτικῶν κοινωνικῶν ἀναγκῶν.

Τὸ δεύτερον καὶ σπουδαιότερον, ὅτι τὸ περιεχόμενο αὐτοῦ ποῦ εἴδους τοῦ ἐπιστητοῦ ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ λέγεται φιλοσοφικὸ ὁπωσδήποτε πρέπει νὰ ὑπάρχει καὶ νὰ εἶναι ἔξω ἀπὸ κάθε χρόνο, δηλαδὴ οἱ προτάσεις δὲν θὰ πρέπει νὰ παίρνουν ἀληθοτιμή μέσα σὲ χρονικὰ ὅρια.

Τὸ τρίτο σημεῖο στὸ ὁποῖο πρέπει νὰ δώσουμε μεγάλη βαρύτητα ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴ διάκριση μεταξὺ ἐπιστήμης καὶ ἱστορίας ἀπὸ τὴ μία πλευρὰ καὶ ἐπιστήμης καὶ κοινωνιολογίας ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά. Στὴν πλευρὰ τῆς ἱστορίας ἔχουμε τὴν παράθεση τῶν γεγονότων, ὅσο καλὰ μποροῦμε νὰ τὰ ἔχουμε καταγεγραμμένα.

Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ ἔχουμε τὴν «κοινωνιολογικὴ» προσέγγιση, δηλαδὴ τὴν προσπάθεια νὰ δομήσουμε μία κοινότητα, μία κοινωνία, μία πολιτεία, μὲ τὸ καλύτερο δυνατὸ τρόπο, στὴ βάση τῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς εὐδαιμονίας.

Οἱ δύο αὐτὲς πλευρὲς εἶναι πολὺ δύσκολο νὰ καθαρίσουν ἀπὸ ἰδεολογήματα καὶ ἰδεολογίες καὶ δὲν πρέπει νὰ ἀφήσουμε τὴ «νεωτερικότητα» νὰ μᾶς λέει ὅτι αὐτὲς εἶναι ἐπιστῆμες! Ὄχι δὲν εἶναι ἐπιστήμη οὔτε τὸ δίκαιο, οὔτε ἡ ἱστορία οὔτε ἡ πολιτικὴ, οὔτε ἡ οἰκονομία, οὔτε ἡ ἱστορία καὶ οὔτε ὅλα τὰ παρεμφερῆ καὶ τὰ ἀναφερόμενα στὸ παρελθὸν ἢ στὸ μέλλον μιᾶς κοινότητας.

Ὅπως ἔχουμε ἤδη τονίσει, ἡ φιλοσοφία δὲν προσπαθεῖ νὰ διατυπώσει ἀλήθειες γιὰ τὴν ὅποια πραγματικότητα (φυσικὴ, κοινωνικὴ, ψυχολογική). Αὐτὸ εἶναι δουλειὰ τῆς ἐπιστήμης καὶ τὸ κάνει μὲ τὸν καλύτερο τρόπο ποὺ μπορεῖ.

Ἡ ἀλήθεια τῆς Φιλοσοφίας περιορίζεται στὴ γλῶσσα, τὴ σκέψη, τὸν λόγο, (αὐτὰ καθ' αὐτὰ ἀφ ἑνὸς) καὶ ἀφ' ἑτέρου σὲ ἐρωτήματα καὶ φαινόμενα γιὰ τὰ ὁποῖα ἡ ἐπιστήμη δὲν ἔχει τὴν δυνατότητα νὰ τὰ ἐπεξεργαστεῖ καὶ νὰ τὰ ἀντιμετωπίσει. Ὅπως εἶναι παραδείγματος χάριν τὰ διαλεκτικὰ ἐρωτήματά περί ἠθικῆς, περὶ θεολογίας, περὶ καταγωγῆς, καὶ προορισμοῦ τῆς ζωῆς.

Καὶ μὲ ἐργαλεῖο ὅλη αὐτὴν τὴν «ὀρθὴ συλλογιστικὴ» μέσῳ τῆς γλώσσας καὶ τοῦ λόγου προσπαθεῖ νὰ κάνει δύο πράγματα: πρῶτον νὰ δεῖ ποιὲς προτάσεις ἐπιστημονικὲς δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι τέτοιες γιὰ κάποιες παραβιάσεις ποὺ κάνουν στὴ συλλογιστικὴ γενικότερα.

Καὶ δεύτερον νὰ δεῖ ποιὲς ἀπὸ τὶς πολιτικὲς πράξεις στηρίζονται πάνω σὲ σαθρὸ λόγο (ρητορικό, ἐριστικό, Σοφιστικὸ ἢ φαῦλο).

Σὲ τελευταία ἀνάλυση ἡ φιλοσοφία ἐπισημαίνει καὶ ἀναδεικνύει τὸ ψεῦδος μέσα ἀπὸ τὶς ἀντιφάσεις τοῦ λόγου ποὺ τὸ παράγουν καὶ τὸ ἀναπαράγουν.

Ἡ σχέση δράσης καὶ σκέψης

Καὶ ὅπως τὸ δημιουργικὸ ἔργο κοστίζει πολὺ καὶ σὲ χρῆμα καὶ σὲ χρόνο καὶ σὲ ἔνταση ἐνῷ ἡ καταστροφή του εἶναι ζήτημα δευτερολέπτων ἔτσι ἀκριβῶς συμβαίνει καὶ μὲ τὶς δυνατὲς σκέψεις πολὺ ἀργὰ διαδίδονται Καὶ δύσκολα κατανοοῦνται ἐνῷ το ἀντίθετο τοὺς οἱ ἀνοησίες οἱ βλακεῖες καὶ τὰ φανταστικὰ πράγματα διαδίδονται μὲ μεγάλη ταχύτητα καὶ ὅσο πιὸ ἀνοησίες εἶναι τόσο πιὸ φανατικοὺς ὀπαδοὺς ἀποκτοῦν ἀπ’ την ἄλλη μεριὰ πολὺ σοβαρὲς καὶ δυνατὲς σκέψεις βρίσκονται στὰ μυαλὰ ἀνθρώπων, ποὺ ἀμφιβάλλουν γιὰ τὰ πάντα, ἀκόμα καὶ γιὰ αὐτές.

3 Νοε 2023, 7:08:31 μ.μ.

Φιλοσοφίας συνέχεια

Δύο εἶναι τὰ θέματα τὶς φιλοσοφίας, ἡ κρητικὴ τῶν «λεγομένων» γιὰ δόξες καὶ ψεύδη.

Οἱ αἰσθήσεις εἶναι ἐκ τῶν ὤν οὐκ ἄνευ προαπαιτούμενες γιὰ τὴν ὕπαρξη τοῦ λόγου.

Ὅλες οἱ προτάσεις οἱ ὁποῖες μποροῦν νὰ διατυπωθοῦν ἀπὸ ἕναν ἄνθρωπο σὲ μία συγκεκριμένη γλῶσσα, διακρίνονται σὲ προτάσεις κατὰ «λέξη» καὶ σὲ «λογικὲς» προτάσεις, οἱ λεγόμενες προτάσεις κατὰ «λόγου» ἢ ἀναλύονται σὲ τέτοιες.

Ἰδεολογικὲς προτάσεις ἢ διαλεκτικὲς προτάσεις εἶναι αὐτὲς οἱ ὁποῖες δὲν μποροῦν νὰ ἀποδειχθεῖ ἐπιστημονικὰ ἀπὸ ἄλλες ἀληθὴς ἐκ τῶν προτέρων.

Δύο τυχαῖοι ἄνθρωποι ἴσως σπάνια νὰ βροῦν μερικὲς προτάσεις γιὰ τὶς ὁποῖες νὰ συμφωνήσουν καὶ οἱ δύο, ὅτι εἶναι ἀληθής.

13 Ἀπρ 2023, 9:38:44 π.μ.

Τὸ «εἶναι» καὶ τὸ «ὄν»

Τὸ «αὐτὸ εἶναι γεγονὸς» ἀπὸ λογικῆς ἀπόψεως θεωρεῖται λανθασμένη ρήση. Τὸ «εἶναι» καὶ τὸ «γεγονὸς» δὲν μποροῦν νὰ συνυπάρχουν!

Τὸ «εἶναι» στὴ φιλοσοφία καὶ λογικὴ ἀποτελεῖ τὸ μέγιστο γένος ὅλων τῶν γενῶν καὶ ὅλων τῶν ὄντων.

Τὰ γένη μποροῦν νὰ ἐπεκταθοῦν καὶ ἐκτὸς τοῦ «εἶναι» σὲ παρελθόντα ἢ μέλλοντα χρόνο, τα ὄντα ὅμως δὲν μποροῦν.

Τὰ ὄντα χωρίζονται σὲ δύο μεγάλες ὁμάδες κατηγορίες ἢ γένη:

Ἡ πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τὰ «ἀεὶ ἐνεργούσει» ὄντα καὶ ἡ δεύτερη περιλαμβάνει τὰ «μὴ ἀεὶ ἐνεργούσει»

Στὴν πρώτη κατηγορία ἀνήκουν μεταξὺ ἄλλων καὶ οἱ πρῶτες οὐσίες, οἱ ὁποῖες δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ ἀνήκουν στὴ δεύτερη κατηγορία.

27 Δὲκ 2021, 9:46:19 μ.μ.

Τὸ «ἀγαθὸν» γίνεται ἔγκλημα

ὁποιοδήποτε «ἀγαθὸ» ὅσο χρήσιμο, πολύτιμο, ἡδονικό, ἀναγκαῖο, ἀπαραίτητο, εὐχάριστο, κι ἂν εἶναι, ὅταν δὲν τὸ ἐπιθυμεῖ κάποιος καὶ τοῦ τὸ ἐπιβάλεις τότε αὐτὸ λέγεται «βιασμός», καὶ εἶναι πρᾶξις ἐγκληματική! (ἐξαιροῦνται ἴσως κάποιες πράξεις ποὺ εἶναι μέσα στὴ σχέση γονέως-τέκνου)

21 Ἀπρ 2021, 11:24:46 π.μ.

Τὸ ἀξίωμα τῶν μετρήσεων

Ὅλες οἱ μετρήσεις (μὲ ἐξαίρεση ὁρισμένα σύνολα διακεκριμένων ἀντικειμένων) εἶναι ἐξ ὁρισμοῦ λανθασμένες.

3 Νοε 2023, 7:54:00 μ.μ.

Τὸ γῆρας καὶ ὁ θάνατος

Τὸ γῆρας καὶ ὁ θάνατος, ἡ γέννηση καὶ ἡ φθορὰ εἶναι ἡ φυσικὴ ἐξέλιξη κάθε ὄντος, (ἀτομου, ἔμβιου, ζώου, ἔμψυχου καὶ ἄψυχου).

29 Μαΐ 2021, 7:16:26 π.μ.

Τὸ ἔγκλημα

Τὸ ἔγκλημα, τὰ αἴτια του, ἡ ἐκτέλεση του, τὰ εἴδη του καὶ διαγραφή του.

Ὅλα τὰ «ἐγκλήματα» ξεκινοῦν ἀπὸ ἕνα αἴτιο τὴν «ἀδικία».

Τὰ τρία εἴδη τοῦ «ἐγκλήματος»:

Τὰ «ἄνωθεν», αὐτὰ ποὺ παράγουν προωθοῦν καὶ συντηροῦν τὴν «ἀδικία», καὶ τὰ πράττουν οἱ εὑρισκόμενοι στὶς «ἄνω» κοινωνικὲς θέσεις.
«Τὰ «κάτωθεν», αὐτὰ ποὺ γίνονται λόγῳ τῆς ὑπάρχουσας «ἀδικίας», καὶ τὰ πράττουν οἱ εὑρισκόμενοι στὶς «κατώτερες» κοινωνικὲς θέσεις.
Τὰ «Ψυχασθενείας», αὐτὰ ποὺ πράττουν οἱ πάσχοντες.

Τὸ ἔγκλημα δὲν καταπολεμεῖται οὔτε μὲ «καταστολὴ», οὔτε μὲ «ἀσφάλεια ἀστυνομική», οὔτε μὲ ὁποιοδήποτε μηχανισμὸ προστασίας.

Τὸ ἔγκλημα καταπολεμεῖται μόνο μὲ τὴν ἐξάλειψη τῶν «αἰτιῶν» ποὺ τὸ παράγουν, καὶ ποιά εἶναι τὰ αἴτια ποὺ παράγουν τὸ ἔγκλημα; τὰ αἴτια ποὺ παράγουν τὸ ἔγκλημα εἶναι ἕνα: ἡ ἀδικία. (Πολύ πιθανὸ καὶ οἱ πάσχοντες «Ψυχασθενείας» νὰ ἔχουν τὸ ἴδιο βαθύτερο αἴτιο.)

Ὅταν σὲ μία κοινωνία ὑπάρχει «ἀδικία» Τότε κάπου θὰ ξεφυτρώσει στὸ ἔγκλημα ἢ μπορεῖ νὰ τὸ δοῦμε κι ἀνάποδα τὸ ἔγκλημα εἶναι ὁ δείκτης τῆς ἀδικίας ποὺ ὑπάρχει σὲ μία κοινωνία.

Ὁ μέσος κοινὸς ἐγκληματίας δὲν εἶναι οὔτε τρελὸς οὔτε παλιάνθρωπος, εἶναι βαθύτατα συνειδητοποιημένος ὅτι ἔχει ἀδικηθεῖ. Ὄχι ἄμεσα, γιὰ νὰ μὴν ἔχουμε καμία παρεξήγηση, ἀλλὰ ἔμμεσα ἀπὸ τοὺς κοινωνικοὺς μηχανισμούς.

Ἡ Ἀγκάθα Κρίστι μᾶς λέει ὅτι πίσω ἀπὸ κάθε ἔγκλημα ὑπάρχει τὸ οἰκονομικὸ κέρδος καὶ τὸ ἀντίστροφο κυνηγῶντας τὸ οἰκονομικὸ κέρδος εἶναι δυνατὸν νὰ διαπράττουν «ἔγκλημα».

Γιὰ τὴν ἀπαράδεκτη κοινωνικὴ θέση «ὑπὲρ τῆς διαγραφῆς τοῦ ἐγκλήματος» μετὰ τὴν πάροδο κάποιου χρονικοῦ διαστήματος ἔχω γράψει ἐδῶ.

2 Ἰουλ 2023, 12:08:14 π.μ.

Τὸ «κινοῦν ἀκίνητον» τοῦ Ἀριστοτέλους

Τί εἶναι τὸ «κινοῦν ἀκίνητον» τοῦ Ἀριστοτέλους; θὰ τὸ προσεγγίσουμε μέσα ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ κείμενα τοῦ Ἀριστοτέλους.

Πρῶτον θὰ δοῦμε τὶς ἕξι κινήσεις ποὺ μᾶς περιγράφει στὴν πραγματεία «Κατηγορίες» καὶ στὴ συνέχεια θὰ δοῦμε ὅτι τὸ βασικό του αἴτημα στὸ «Μετὰ τὰ Φυσικὰ» πρῶτο βιβλίο εἶναι τὸ «αἴτιον τῆς κάθε κίνησης».

Ὅπως ὁ ἴδιος μᾶς ἐπιβεβαιώνει στὸ «Μετὰ τὰ Φυσικὰ», οἱ προσωκρατικοὶ δὲν ἀσχολοῦνται μὲ τὸ «αἴτιο τῆς κίνησης», καὶ ἀφήνουν ἔτσι τὸ πιὸ βασικὸ ἐρώτημα τῆς φιλοσοφίας ἀναπάντητο.

Στὰ φυσικὰ τοῦ Ἀριστοτέλους ἔχουμε τὴν «δύναμη» ποὺ παράγει τὴν κίνηση· γιὰ τὸν Ἀριστοτέλη δὲν ὑπάρχει «σῶμα» ἢ «κάτι» ποὺ νὰ κινεῖται χωρὶς τὴν ἐπίδραση πάνω του μιᾶς δύναμης· αὐτὸ εἶναι τὸ σημεῖο ποὺ τὸν κατηγόρησαν γιὰ πολλὰ χρόνια ὅτι κάνει λάθος.

Ἡ σύγχρονη «Φυσικὴ» δέχεται ὅτι μπορεῖ ἕνα σῶμα νὰ συνεχίσει νὰ κινεῖται ἀκόμα καὶ ὅταν πάψουν οἱ δυνάμεις νὰ ἀσκοῦνται πάνω του, αὐτὸ στὴν πραγματικότητα ἀμφισβητεῖται σήμερα, γιατί δὲν εἶναι δυνατὸν οὔτε νοητικὰ νὰ γίνει ἕνα τέτοιο πείραμα. Ἐξάλλου τὸ βαρυτικὸ πεδίο εἶναι πανταχοῦ παρών.

Ὅλα τὰ «σωματικὰ» ὄντα τὴν κίνηση τὴν παίρνουν ἀπὸ τὰ πεδία τῶν δυνάμεων στὰ ὁποία βρίσκονται τὰ ὑλικά τους σημεῖα.

Αὐτὰ (τὰ ὄντα) κινοῦνται ἀπὸ τὸ πεδίο ἢ τὰ πεδία μέσα στὰ ὁποῖα βρίσκονται. Τὰ πεδία αὐτὰ εἶναι ἀκίνητα. Κι αὐτὰ δίνουν τὴν κίνηση στὰ κινούμενα ὄντα, ἄρα τὸ «κινοῦν ἀκίνητο» τοῦ Ἀριστοτέλους εἶναι αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ «ἀκίνητο πεδίο».

Γιὰ τὰ ἔμψυχα ὄντα, ἐκτὸς τῶν κινήσεων αὐτῶν ποὺ τὰ πεδία τοὺς παράγουν, ὑπάρχει καὶ ἡ ψυχὴ ποὺ εἶναι καὶ αὐτὴ ἀκίνητη μέσα στὸ σῶμα καὶ αὐτὴ παράγει τὴν κίνηση τῶν ἔμψυχων, τὴν ἔλλογη κίνηση τὴν πραγματικὴ κίνηση ἂς ποῦμε μὲ τὸ ὄνομα «συνειδητὴ» κίνηση, - εὕρεση τροφῆς ἀναπαραγωγὴ, μετακίνηση, συντήρηση, αὐτοσυντήρηση.

Αὐτὸ ποὺ λέμε «ψυχή» εἶναι ἐκεῖνο ποὺ εἶναι ἀκίνητο μὲς στὸ σῶμα καὶ δίνει τὴν κίνηση στὸ σῶμα αὐτό.

Τὸ πεδίο γιὰ τὶς φυσικὲς κινήσεις καὶ ἡ ψυχὴ γιὰ τὶς βιολογικὲς κινήσεις εἶναι τὰ δύο «κινοῦν ἀκίνητα» τοῦ Ἀριστοτέλους.

20 Ἰουλ 2023, 9:30:25 π.μ.

Τὸ λυκόφως τῶν φιλοσόφων

Οἱ τέσσερις φάσεις τῆς ἱστορίας τῆς φιλοσοφίας.

Πρώτη φάση: Οἱ προσωκρατικοὶ φιλόσοφοι προσπάθησαν μὲ ὅλες του τὶς δυνάμεις, τὶς διανοητικὲς δυνάμεις, νὰ ξεκαθαρίσουν στὰ μυαλὰ τῶν ἀνθρώπων καὶ κυρίως τῆς παιδείας, τῆς ἐκπαίδευσης τῶν νέων, δηλαδὴ τῆς κατάρτισης τοῦ προγράμματος σπουδῶν τῆς ἐποχῆς τους, ὁτιδήποτε εἶχε σχέση μὲ δεισιδαιμονίες, προκαταλήψεις, ἄνωθεν ἐντολὲς, ἀποκαλυπτικὲς ἀλήθειες, σὲ θέματα ποὺ εἶχαν νὰ κάνουν μὲ τὰ «φυσικὰ φαινόμενα», καὶ τὰ μυστηριώδη ὑπερκείμενα ὄντα, τὰ ὁποῖα ἐλέγχουν αὐτὰ τὰ φαινόμενα: τέρατα, γοργόνες, δαίμονες, θεοὶ καὶ ὅλα τὰ παρεμφερῆ.

Ἡ δεύτερη φάση τῆς φιλοσοφίας τῆς ἱστορίας ἔρχεται μὲ τοὺς σωκρατικοὺς Πλάτωνα Ἀριστοτέλη Ἐπίκουρο καὶ τοὺς παρόμοιους, οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν νὰ ξεκαθαρίσουν τὰ μυαλὰ τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ ὅλες τὶς ἰδεολογίες, δοξασίες, ἀνοησίες, τὰ ὁποῖα προάγει ἡ ἑκάστοτε ἐξουσία, καὶ ποὺ ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὴν «κοινωνικὴ δομὴ», καὶ ποὺ στηρίζονται στὸν «λόγο», τὴ λογικὴ, τὴ ρητορεία, καὶ τὴν πειθώ.

Ἡ τρίτη φάση τῆς φιλοσοφίας τῆς ἱστορίας ἔρχεται μὲ τὴν ἐπικράτηση τῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν καὶ τὴν ἐπέλαση τοῦ σκοταδισμοῦ στὸν Μεσαίωνα, ὅπου ἀπαγορεύεται κάθε ἔρευνα κάθε ἐλεύθερη σκέψη καὶ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καλοῦνται νὰ ὑπακοῦον τὸν θεῖο νόμο, τὸν ὁποῖο ἐκπροσωπεῖ κάθε φορὰ ὁ ἄρχοντας, ὁ αὐτοκράτορας ἢ ὁ τοπικὸς ἢ ὁ θρησκευτικὸς ταγός. Ἡ θεολογία προσπαθεῖ καὶ τὸ πετυχαίνει σὲ μεγάλο βαθμὸ νὰ θεωρεῖται φιλοσοφία. Οἱ φιλόσοφοι αὐτῆς τῆς ἐποχῆς προσπαθοῦν νὰ ἀναδείξουν τὸ πόσο μεγάλο λάθος εἶναι να ὑπάρχει τὸ «Tractatus theologico politicus» Καὶ ἔτσι ἀναδεικνύονται οἱ φιλόσοφοι τῶν τελευταίων αἰώνων.

Στὴν τέταρτη φάση τῆς φιλοσοφίας, τὴν σημερινή, τὴν φάση τῆς «νεωτερικότητας» καὶ τῆς «παγκοσμιοποίησης», (ὅπου ἡ θρησκεία ἀντικαταστάθηκε ἀπὸ τὴν ἐπιστήμη, ἡ ὁποῖα ἐλέγχεται ἀπὸ τὶς μεγάλες οἰκονομικὲς ἑταιρεῖες), ἔχουμε τὴν μεγάλη προσπάθεια τῆς ἐξουσίας νὰ ἐκπαιδεύσει τοὺς νέους στὰ σχολεῖα ὅλων τῶν βαθμίδων καὶ ὅλων τῶν ἐπιπέδων σὲ μία παγκόσμια Ἰδεολογία τῆς χρηματοπιστωτικῆς ἐξουσιαστικῆς καταστάσης, ὅπου ἡ οἰκονομία νὰ θεωρεῖται θεϊκὸ μυστήριο, οἱ offshore ἑταιρεῖες ἀπαραίτητες καὶ τὰ προσωπικὰ δεδομένα ἱερὰ, δηλαδὴ οἱ κλειδωμένοι λογαριασμοὶ στὶς τράπεζες νὰ ἀποτελοῦν τὸ ἄβατου γιὰ τὸν κοινὸ θνητὸ καὶ ὅλη ἡ πολιτικὴ ἐξουσία νὰ παίζετε σὲ ἕνα στημένο «θέατρο Δημοκρατίας» ὅπου βουλευτὲς καὶ κυβερνήσεις νὰ ὁρίζονται ἀπὸ τὶς μεγάλες χρηματοπιστωτικὲς δυνάμεις.

Μία σημαντικὴ παρατήρηση.
Στὸ σημεῖο αὐτὸ πρέπει νὰ τονίσουμε ἕνα διαχρονικὸ φαινόμενο καὶ νὰ ποῦμε ὅτι σὲ κάθε ἱστορικὴ ἐποχὴ συνυπάρχουν καὶ οἱ τέσσερις αὐτὲς δομὲς ἀλλὰ εἶναι πολὺ πιὸ ἀποδυναμωμένες κάθε φορὰ οἱ τρεῖς ἀπὸ τὴν κυρίαρχη, ἔτσι ὅπως ἔχουμε ὁρίσει τὶς 4 φάσεις.

6 Νοε 2023, 8:55:04 μ.μ.

τὸ μολύβι

Τὸ μολύβι εἶναι τὸ δῶρο ποὺ ἔδωσε ὁ «χρόνος» στὸν ἄνθρωπο γιὰ νὰ μπορεῖ ὅποτε θέλει ὁ ἄνθρωπος νὰ τὸν σταματάει.

3 Νοε 2021, 11:37:07 π.μ.

Τὸ ἕνα χῶμα κλέβει τὸ ἄλλο

Βλέποντας ἕναν ἀγρότη νὰ κλέβει τὰ ὅρια τοῦ χωραφιοῦ τοῦ γείτονα, ὁ σοφός εἶπε:
«Τὸ ἕνα χῶμα κλέβει τὸ ἄλλο»

(Εἶδε ἕναν ἀγρότη ποὺ ἔσκαβε τὸ αὐλάκι ποτίσματος νὰ παίρνει τὸ χῶμα ἀπὸ τὸ κτῆμα τοῦ διπλανοῦ καὶ νὰ τὸ βάζει ἀπὸ τὴν πλευρὰ τὴ δικιά του, γιὰ νὰ μεγαλώσει ἔτσι τὸ δικό του κτῆμα.)

4 Δὲκ 2023, 9:14:33 π.μ.

Τουρίστας τῆς δόξας

Τουρίστας εἶναι τὸ ὄνομα, ποὺ θὰ μὲ περιγράψει
στὶς δόξες ποὺ ταξίδεψα καὶ ἔχω ξεπεράσει
αὐτὸς λοιπόν ὁ τίτλος σὲ μένανε ταιριάζει
τὸ ψέμα, ἡ δόξα, ἡ ἡδονή, ξανὰ νὰ μὲ φωνάζει.

27 Ἰουλ 2022, 2:07:49 μ.μ.

Τρίγωνο, Θεὸς καὶ τραγέλαφος

«Τρίγωνο», «Θεὸς» καὶ «Τραγέλαφος» εἶναι ἔννοιες ποὺ ἔχουν νόημα, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν μᾶς ἐξασφαλίζει καὶ τὴν ὕπαρξή τους.

12 Ἰαν 2021, 5:41:22 π.μ.

Τυπωμένοι κανόνες ὑγιεινῆς διατροφῆς

Μὴν ἐφαρμόζετε πότε τυφλὰ τοὺς κανόνες ὑγιεινῆς διατροφῆς τυπομένων φυλλαδίων, κινδυνεύετε νὰ πάθετε σοβαρὴ δηλητηρίαση ἀπὸ τυπογραφικὸ λάθος.

30 Μὰρ 2023, 10:35:44 π.μ.

Ὑγεία

καὶ καθημερινὲς δραστηριότητες

Ἡ «διατροφή» δὲν μπορεῖ νὰ ὁριστεῖ ἢ νὰ κατηγορηθεῖ ὡς «ὑγιεινή» ἡ «ἀνθυγιεινή» ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸν ὑπόλοιπο τρόπο διαβίωσης.

ὁμοίως, ἀντιστοίχως καὶ τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν ἰσχύει καὶ γιὰ τὰ καθημερινὰ:
γυμναστικὴ
ὕπνος
μελέτη
ἔρευνα
ἔρωτας

«Ὑγιεινὴ διατροφὴ», εἶναι ἡ πειραματικὴ διατροφὴ, ἀτομικὰ προσαρμοσμένη.

ἡ «Καθημερινὴ γυμναστικὴ» μὴ λείψει ἀπὸ τὴ ζωὴ,
ἂν θέλουμε τὸ νοῦ ἐν σώματι ὑγιεῖ.

γιὰ τὴν «ὑγεία τῶν δοντιῶν»

ὄχι τσιμπολογήματα ἐνδιάμεσα τῶν γευμάτων
καλὸ πλύσιμο μετὰ ἀπὸ κάθε γεῦμα
ὄχι ζάχαρη καὶ ἄσπρα ἀλεύρια καὶ συντηρητικὰ
κάθε ἕξι μῆνες καθάρισμα καὶ ἔλεγχο ἀπὸ τὸν ὀδοντίατρο

19 Σὲπ 2022, 5:21:03 μ.μ.

Φιλοσοφία καὶ νεωτερικότητα

Ὁ Πόλεμος τῆς ἐξουσίας ἐνάντια «στοὺς ἀνθρώπους» μέσῳ τῆς «νεωτερικότητας». Ὁρισμὸς τῆς νεωτερικότητας.

νεωτερικότητα εἶναι ἰδεολογία-φιλοσοφία τὴν ὁποία ἀναπτύσσει καὶ προάγει ἡ ἑκάστοτε ἐξουσία ἡ ὁποία ὑποστηρίζει καὶ δῆθεν ἀποδεικνύει ὅτι ἡ σημερινὴ κατάσταση τῶν πραγμάτων σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα τέχνη, ἐπιστήμη, φιλοσοφία, πολιτική, οἰκονομία εἶναι σὲ καλύτερο γενικὸ ἐπίπεδο ἀπὸ ὅτι ἦταν τὶς προηγούμενες ἐποχές. Αὐτὸ ἐνδέχεται σὲ ὁρισμένα σημεῖα νὰ εἶναι ἀλήθεια ἀλλὰ στὰ περισσότερα εἶναι ψεῦδος.

Οἱ ἀγῶνες καὶ οἱ πόλεμοι ποὺ δίνουν οἱ ἐξουσίες γιὰ νὰ διατηρηθοῦν νὰ ἀναπαραχθοῦν νὰ διευρυνθοῦν καὶ νὰ μεγεθυνθοῦν στηρίζονται στὴν φιλοσοφία τῆς νεωτερικότητας κατὰ πολὺ μεγάλο βαθμὸ κατὰ τὴν ἰδεολογική τους προπαγάνδα ἑκάστοτε ἀπειλές

θεϊκά
πόλεμοι
στημένη τρομοκρατία
οἰκονομικὴ κρίση
ὑγειονομικοὶ κρίση
κλιματικὴ ἀπειλή

Ἡ νεωτερικότητα τῆς κάθε ἐποχῆς προσπαθεῖ νὰ περάσει τὸ παραμύθι τῆς ἐξουσίας ὅτι ἐμεῖς εἴμαστε καλύτεροι ἀπὸ ὅλες τὶς προηγούμενες. Εἶναι καὶ ὁ ὁρισμὸς τῆς νεωτερικότητας.

Ἡ φιλοσοφία ἔρχεται κάθε φορὰ νὰ ἀποκαλύψει τὰ ψευδῆ τῆς ἐξουσίας. Αὐτὸ εἶναι φιλοσοφία, ἡ προσπάθεια κάποιων φωτισμένων νὰ ἀποκαλύψουν τὰ ψεύδη ποὺ διαδίδει ἡ ἐξουσία.

21 Δὲκ 2023, 8:54:22 μ.μ.

Γιατὶ φορᾶς κονσέρβα;

Σὲ βλέπω παντοῦ νὰ τριγυρνᾶς
καὶ νὰ φορᾶς κονσέρβα,
τιμόνι γκάζι μουσική
πάντοτε μές τα νεῦρα

3 Νοε 2023, 7:08:31 μ.μ.

«Πολιτικὴ ὀρθότης» ἢ «politically correct»

«Πολιτικὴ ὀρθότης», ἡ φράση αὐτὴ εἶναι τὸ ἐπιστέγασμα τῆς σημερινῆς κυρίαρχης ἰδεολογίας, ἡ ὁποία προσπαθεῖ νὰ καταστρέψει κάθε ἔννοια πολίτη καὶ Δημοκρατίας.

τὸ ἰδεολόγημα αὐτὸ ὅτι δηλαδὴ κάποιοι δῆθεν σοφοὶ καὶ δῆθεν ἐπιστήμονες ξέρουν ποιὸ εἶναι τὸ «καλὸ» γιὰ «σένα» καὶ γιὰ «ὅλους», περιέχει μέσα του τὴ πιὸ μεγάλη ἀντίφαση, δηλαδὴ ὅτι γνωρίζουμε ἐκ τῶν προτέρων μὲ κάποιο μηχανισμὸ ποιό εἶναι τὸ «πολιτικὰ ὀρθὸ», ἑπομένως ἐσὺ ὁ τυχαῖος πολίτης δὲν ἔχεις δικαίωμα λόγου οὔτε δικαίωμα διαφωνίας.

Ἀξίωμα: ὁ λόγος καὶ ἡ διαφωνία εἶναι τὸ «βασικὸ» στοιχεῖο τῆς δημοκρατίας.

Ὁ στόχος εἶναι νὰ δομηθεῖ μία κοινωνία ὅπου οἱ πολῖτες δὲν θὰ εἶναι πολῖτες ἀλλὰ θὰ εἶναι «ζωντόβολα», ποὺ θὰ φέρονται καὶ θὰ ἄγονται ἀπὸ τὶς διάφορες ἰδεολογίες καὶ μόδες καὶ ποὺ θὰ ἐλέγχονται πλήρως ἀπὸ τὴν ἐξουσία, θὰ εἶναι δηλαδὴ «ζόμπι».

16 Μαΐ 2023, 7:29:52 π.μ.

«tractatus»
Σωκράτους, Spinoza, Vitgenstain

Τὰ δύο tractatus τῶν Spinoza καὶ Vitgenstain εἶναι διαπιστώσεις-καταγγελίες ὅτι αὐτὰ κακῶς συμβαίνουν στὴν ἱστορία.

Μὲ τὸ «Tractatus Theologico-Politicus» ὁ Spinoza καταγγέλλει ὅτι κακῶς ἡ «πολιτική» καθοδηγεῖται ἀπὸ τὴν «Θεολογία».

Μὲ τὸ «Tractatus Logico-Philosophicus» ὁ Vitgenstain καταγγέλλει ὅτι κακῶς ἡ «φιλοσοφία» καθοδηγεῖται ἀπὸ τὴν «λογική».

Ἐνῷ ἀπεναντίας«τὸ tractatus τοῦ Σωκράτους» εἶναι προτροπή, ἐννοεῖ το ὅτι πρέπει νὰ καθοδηγεῖται ἡ πολιτικὴ ἀπὸ τὴν φιλοσοφία.

«tractatus philosophical-political» τοῦ Σωκράτους:

2021-2023

Τὸ Πρόχειρο Τετράδιο 2021-2023

Στὴν ἀνάρτηση αὐτή, οἱ σημειώσεις εἶναι τοῦ ποδαριοῦ!

Ὑπάρχουν πολλὰ λάθη ὀρθογραφικά, συντακτικά, τονισμοῦ, νοήματος καὶ λοιπά.

27 Δὲκ 2021, 9:29:41 μ.μ.

«Πολιτικὴ ἢ οἰκονομία;» στὴν διαχείριση τῶν σκουπιδιῶν

4 Ὀκτ 2022, 10:27:09 μ.μ.

Οἱ κίνδυνοι (ὑπαρκτοὶ ἢ ἁπλές φοβίες;)

23 Ἰαν 2021, 3:28:42 μ.μ.

Ἀθλητισμὸς ἐναντίον γυμναστικῆς

28 Ἰαν 2021, 8:47:06 π.μ.

Ἀθλητισμός

22 Ἰαν 2021, 9:47:06 π.μ.

Ἡ διάκριση τῶν ἐξουσιῶν

29 Ἰουν 2023, 10:14:56 μ.μ.

αἰσθήσεις καὶ συναισθήματα

4 Ἰουλ 2023, 2:38:47 μ.μ.

ἁπλὴ καὶ ἐνισχυμένη ἀναλογική

5 Ἰουλ 2021, 4:06:13 μ.μ.

Ἀριστοτέλης: διαλεκτικὸς λόγος καὶ Δημοκρατία

9 Νοε 2021, 9:35:12 π.μ.

Ἀριστοτέλης, Σωκράτης, ἰδέα.

19 Νοε 2023, 10:39:30 π.μ.

Ἀριστοτέλης

15 Μὰρ 2023, 1:42:59 μ.μ.

βίαιοι θάνατοι καὶ «ἐγκληματικὴ κοινωνικὴ ἀδιαφορία»

29 Ἰουλ 2021, 2:41:48 μ.μ.

Γάμος καὶ καταπίεση τῆς γυναίκας

27 Δὲκ 2021, 9:22:44 μ.μ.

Γιατί οἱ ἄνθρωποι ἀκολουθοῦν τὴν «μόδα»

13 Αὐγ 2022, 11:27:57 μ.μ.

Γνώση καὶ μεσότητα

1 Δὲκ 2021, 6:07:23 μ.μ.

Πολιτισμός

10 Ἰαν 2023, 5:03:03 μ.μ.

Γυμναστικὴ (ὁρισμός)

4 Ἰουν 2021, 11:10:09 π.μ.

Γυμναστικὴ, ταξίδια, τέχνη, νόμισμα.

31 Μὰρ 2021, 9:50:08 π.μ.

Γυμναστικὴ τέχνη παιδεία

1 Ἀπρ 2021, 2:14:30 μ.μ.

Δεδομένα, πληροφορία, δείκτης, εἴδηση.

δείκτης: «Θνησιμότητα» καὶ «θνητότητα»

6 Αὐγ 2021, 8:17:02 μ.μ.

Δεδομένο-πληροφορία-εἴδηση

6 Αὐγ 2021, 8:09:11 μ.μ.

Δημοκρατία καὶ Στοιχεῖα Εὐκλείδου

12 Ἰαν 2021, 6:21:23 π.μ.

Διαβάζοντας τὸ πρωτότυπο κείμενο

22 Ὀκτ 2022, 10:49:16 π.μ.

διαβάζοντας τὸν Νεχαμά

20 Ἀπρ 2021, 8:36:12 μ.μ.

Διαπόμπευση τῶν ὑποδίκων

22 Νοε 2021, 2:25:36 μ.μ.

Διάφορα

23 Μαΐ 2021, 8:55:21 μ.μ.

Δούλευε Κατανάλωσε

3 Νοε 2023, 7:08:31 μ.μ.

Ἐκμετάλλευση καὶ ἐξαθλίωση

1 Ἰαν 1921, 2:00:00 π.μ.

Ἐλαστικὴ Ἠθική

15 Ὀκτ 2022, 5:10:37 μ.μ.

Ἐναντιότης καὶ ἀντίφαση

4 Αὐγ 2022, 9:49:33 μ.μ.

Ὁ Ἐξόριστος

3 Νοε 2023, 7:36:30 μ.μ.

Ἐξουσία καὶ Γλῶσσα

31 Αὐγ 2023, 3:09:05 μ.μ.

Ἐξουσία καὶ Ἐγκληματικότητα

4 Μαΐ 2023, 11:12:09 π.μ.

Ἐξουσία καὶ Φόροι

11 Ἰαν 2022, 11:46:30 π.μ.

Ἔξυπνος ἢ βλᾶκας

12 Ἰουν 2023, 4:23:54 μ.μ.

Οἱ Ἐπαναστάσεις ἢ οἱ μεγάλες στιγμὲς τῆς Ἱστορίας

2 Ἀπρ 2021, 11:33:08 π.μ.

Ἐπιστημονικὲς δημοσιεύσεις

26 Ἰαν 2021, 2:27:36 μ.μ.

Ἐπιχειρῶ

31 Αὐγ 2023, 9:35:12 μ.μ.

27 Δὲκ 2021, 9:29:41 μ.μ.

«Πολιτικὴ ἢ οἰκονομία;»
στὴν διαχείριση τῶν σκουπιδιῶν

4 Ὀκτ 2022, 10:27:09 μ.μ.

23 Ἰαν 2021, 3:28:42 μ.μ.

28 Ἰαν 2021, 8:47:06 π.μ.

22 Ἰαν 2021, 9:47:06 π.μ.

29 Ἰουν 2023, 10:14:56 μ.μ.

4 Ἰουλ 2023, 2:38:47 μ.μ.

5 Ἰουλ 2021, 4:06:13 μ.μ.

Ἀριστοτέλης:
διαλεκτικὸς λόγος καὶ Δημοκρατία

9 Νοε 2021, 9:35:12 π.μ.

19 Νοε 2023, 10:39:30 π.μ.

15 Μὰρ 2023, 1:42:59 μ.μ.

29 Ἰουλ 2021, 2:41:48 μ.μ.

27 Δὲκ 2021, 9:22:44 μ.μ.

13 Αὐγ 2022, 11:27:57 μ.μ.

1 Δὲκ 2021, 6:07:23 μ.μ.

10 Ἰαν 2023, 5:03:03 μ.μ.

4 Ἰουν 2021, 11:10:09 π.μ.

31 Μὰρ 2021, 9:50:08 π.μ.

1 Ἀπρ 2021, 2:14:30 μ.μ.

6 Αὐγ 2021, 8:17:02 μ.μ.

6 Αὐγ 2021, 8:09:11 μ.μ.

12 Ἰαν 2021, 6:21:23 π.μ.

22 Ὀκτ 2022, 10:49:16 π.μ.

20 Ἀπρ 2021, 8:36:12 μ.μ.

22 Νοε 2021, 2:25:36 μ.μ.

23 Μαΐ 2021, 8:55:21 μ.μ.

3 Νοε 2023, 7:08:31 μ.μ.

1 Ἰαν 1921, 2:00:00 π.μ.

15 Ὀκτ 2022, 5:10:37 μ.μ.

4 Αὐγ 2022, 9:49:33 μ.μ.

3 Νοε 2023, 7:36:30 μ.μ.

31 Αὐγ 2023, 3:09:05 μ.μ.

4 Μαΐ 2023, 11:12:09 π.μ.

11 Ἰαν 2022, 11:46:30 π.μ.

12 Ἰουν 2023, 4:23:54 μ.μ.

2 Ἀπρ 2021, 11:33:08 π.μ.

26 Ἰαν 2021, 2:27:36 μ.μ.

31 Αὐγ 2023, 9:35:12 μ.μ.

9 Φὲβ 2021, 7:13:09 μ.μ.

13 Νοε 2022, 1:50:02 μ.μ.

Tὸ φαινόμενο «Mpemba»
«Γιατὶ τὸ ζεστὸ νερὸ παγώνει ταχύτερα ἀπὸ τὸ κρύο

3 Ἰουν 2023, 6:02:00 μ.μ.

6 Ἰουλ 2023, 12:25:13 μ.μ.

6 Αὐγ 2021, 8:01:22 μ.μ.

30 Ἀπρ 2021, 11:19:44 π.μ.

26 Νοε 2022, 12:32:10 μ.μ.

14 Αὐγ 2021, 10:22:55 π.μ.

1 Σὲπ 2021, 7:26:26 π.μ.

30 Σὲπ 2021, 9:05:09 π.μ.

4 Ἰαν 2024, 1:06:14 μ.μ.

17 Δὲκ 2022, 12:05:48 μ.μ.

12 Σὲπ 2021, 12:39:34 μ.μ.

Ἡ «Ἰατρική»
χθὲς, σήμερα, αὔριο.

26 Μαΐ 2023, 11:04:09 π.μ.

3 Νοε 2023, 7:08:31 μ.μ.

22 Ὀκτ 2022, 11:42:16 π.μ.

11 Δὲκ 2023, 6:52:49 π.μ.

27 Σὲπ 2023, 8:30:55 π.μ.

29 Ὀκτ 2023, 10:42:41 π.μ.

5 Ἰουλ 2021, 4:09:42 μ.μ.

11 Νοε 2023, 8:43:50 π.μ.

9 Ὀκτ 2021, 8:23:58 π.μ.

24 Νοε 2023, 8:12:53 π.μ.

29 Δὲκ 2021, 10:19:46 μ.μ.

31 Αὐγ 2023, 11:33:11 π.μ.

20 Ἀπρ 2021, 8:33:00 μ.μ.

3 Νοε 2023, 7:47:46 μ.μ.

14 Ὀκτ 2021, 4:38:45 μ.μ.

19 Φὲβ 2022, 8:08:05 π.μ.