Γλαυκῶπις Ἀθήνη
Τὸ σύμβολο τῆς Σοφίας
ἡ Κουκουβάγια; Μιὰ ἱστορικὴ ἀπάτη.
Τὸ σύμβολο τῆς Σοφίας, τῆς Γνώσεως καὶ τῆς Μάθησης, ἡ κουκουβάγια, εἶναι μιὰ ἱστορικὴ παρεξήγηση-παρερμηνεία, ἀπὸ λάθος κατανόηση τῶν ὁμηρικῶν κειμένων.
Μελετῶντας τὰ ἀρχαῖα κείμενα ἀπὸ τὸν Ὅμηρο μέχρι τὴν Κλασσικὴ Ἐποχή, καταλήξαμε μὲ ἀσφάλεια στὸ συμπέρασμα ὅτι:
Δὲν προκύπτει ἀπὸ πουθενὰ κάτι τέτοιο.
Οὔτε ἀπὸ κείμενα, οὔτε ἀπὸ ἀρχαιολογικὰ εὑρήματα!
Στὰ κείμενα ὅπου ἀναφέρεται ἡ λέξη «γλαῦξ / γλαύξ», δὲν γίνεται λόγος σὲ σχετικὸ θέμα.
Ἰδοὺ οἱ ἀναφορές καὶ γενικώτερα γιὰ τὴν "γλαῦκα" ἐδῶ
.
Σὲ εὑρήματα, ὑπάρχει μὲν ἡ κουκουβάγια, ἀλλ' ἀπὸ πουθενὰ δὲν προκύπτει πὼς εἶναι σύμβολο τῆς Σοφίας ἢ ἱερὸ πουλὶ τῆς Θεᾶς.
Παραδείγματος χάριν, στὸ τετράδραχμον τῆς ἀρχαίας Ἀθήνας, περισσότερο μοιάζει γιὰ σύμβολο Ἀπάτης καὶ Φιλαργυρίας παρὰ γιὰ σύμβολο τῆς Σοφίας.
Ἂς δοῦμε, ὅμως, τώρα, πῶς προέκυψε αὐτὴ ἡ Ἱστορικὴ Ἀπάτη.
Πρόκειται γιὰ παρεξήγηση ποὺ ἔγινε ἀπὸ κακὴ ἀπόδοση, παρερμηνεία, τῆς ὁμηρικῆς φράσεως «γλαυκῶπις Ἀθήνη».
Στὸ Λεξικὸ τοῦ Δημητράκου, διαβάζουμε:
Ἡ ἔκφραση «γλαυκῶπις Ἀθήνη» ἀναφέρεται περίπου 80 φορὲς στὸν Ὅμηρο (30 στὴν Ἰλιάδα καὶ 50 στὴν Ὀδύσσεια).
Ἐδῶ εἶναι ὅλες (ὄχι μόνον τοῦ Ὁμήρου) οἱ 333 ἀναφορές.
Ἡ παρεξήγηση ξεκίνησε ἀπὸ τὴν σύγχυση ποὺ ἔγινε μεταξὺ τῶν λέξεων «γλαυκός», ποὺ σημαίνει «λαμπερός», καὶ τῆς λέξεως «γλαῦξ» ποὺ σημαίνει κουκουβάγια.
Στὸ ἴδιο λεξικὸ βρίσκουμε καὶ τὶς λέξεις «γλαῦξ» καὶ «γλαῦκα» ποὺ σημαίνουν «κουκουβάγια».
Οἱ μελετητές, λοιπόν, τοῦ Ὁμήρου παρασύρθηκαν καὶ κατανόησαν ἐσφαλμένα τὸ «γλαυκῶπις Ἀθήνη» ἀντὶ γιὰ «ἀππαστράπτουσα στὴν ὄψη Ἀθηνᾶ» ὡς «κουκουβαγιοθώρητη Ἀθηνᾶ»!!!
Ἔτσι, λοιπόν, καθιερώθηκε, ἀπὸ παρερμηνεία, πὼς ἡ κουκουβάγια εἶναι τὸ ἱερο πτηνὸ τῆς Ἀθηνᾶς, καὶ μάλιστα σύμβολο της Σοφίας...
Αὐτό, δὲν προκύπτει ἀπὸ κανένα κείμενο!