Ἡ Ἐπιστήμη τῶν Ἑλλήνων καὶ ἡ Ἐπιστήμη σήμερα
Ἡ διαφορὰ μεταξὺ τῆς ἐπιστήμης τῶν Ἑλλήνων ὅπως αὐτὴ διαμορφώθηκε ἀπὸ τὸν Ἀριστοτέλη μέχρι τοὺς μεγάλους ἀλεξανδρινοὺς καὶ τῆς ἐπιστήμης ὅπως αὐτὴ νοεῖται καὶ πραγματώνεται σήμερα, εἶναι ὅτι ἡ πρώτη παράγει καὶ διατυπώνει προτάσεις ἀπόλυτης ἀλήθειας ἐνῶ ἡ δεύτερη μόνον προσεγγιστικῆς. Οἱ προτάσεις ἀπόλυτης ἀλήθειας πού ἡ σημερινὴ ἐπιστήμη ἐνδεχομένως χρησιμοποιεῖ εἶναι δανεισμένες ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ ἐπιστήμη.
Οἱ «προτάσεις» τῆς Ἑλληνικῆς ἐπιστήμης δὲν ἐπιδέχονται ποτὲ καμμία ἀμφισβήτηση εἶναι ἐς ἀεί ἀληθεῖς, ἔχουν ἰσχὺ καὶ ἀλήθεια σὲ κάθε περίπτωση, σὲ κάθε ἐποχὴ καὶ σὲ κάθε τόπο. Εἶναι καθολικὲς καὶ διαχρονικὲς, ὅπως παραδείγματος χάριν
οἱ πρῶτοι ἀριθμοὶ (Οἱ πρῶτοι ἀριθμοὶ πλείους εἰσὶ παντὸς τοῦ προτεθέντος πλήθους πρώτων ἀριθμῶν),
τὸ Πυθαγόρειον Θεώρημα (Ἐν τοῖς ὀρθογωνίοις τριγώνοις τὸ ἀπὸ τῆς τὴν ὀρθὴν γωνίαν ὑποτεινούσης πλευρᾶς τετράγωνον ἴσον ἐστὶ τοῖς ἀπὸ τῶν τὴν ὀρθὴν γωνίαν περιεχουσῶν πλευρῶν τετραγώνοις.)
Ἡ «πρότασις» ὑπάρξεως ἀσυμμέτρων μεγεθῶν (Ἐπὶ τῶν τετραγώνων σχημάτων ἀσύμμετρός ἐστιν ἡ διάμετρος τῇ πλευρᾷ μήκει).
Ἡ ἐπιστήμη τῶν Ἑλλήνων θέτει ἀρχικῶς τοὺς ὁρισμούς, τὰ αἰτήματα (ἀξιώματα), ἀδιαμφισβήτητες κοινές ἔννοιες καὶ ξεκινῶντας ἀπὸ αὐτὰ παράγει μέσῳ τοῦ ὀρθοῦ συλλογισμοῦ (ἑλληνικὴ ἐπιστήμη κι αὐτό) τὶς προτάσεις της.
Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά οἱ «προτάσεις», οἱ ὁποῖες παράγονται ἀπὸ τὴν σημερινή «ἐπιστήμη», τὴν περιορισμένη καὶ καθορισμένη ἀπὸ τὴν τεχνολογία καὶ τὴν ἰδεολογία (τοῦ ἀπείρου, τοῦ μηδενός, καὶ τῆς ἀδικίας) εἶναι «προτάσεις», οἱ ὁποῖες ἔχουν σκοπιμότητα τήν ἀναπτύξη τῆς τεχνολογίας καὶ τὴν ἀναπαραγωγὴ της ἰδεολογίας, δηλαδὴ τοὺς γεννήτορές της.
Ἡ σημερινή ἐπιστήμη ξεκινάει παρατηρῶντας τὸ «φαινόμενο», διατυπώνει μία θεωρία μέσα στὴν ὁποία αὐτὸ ἑρμηνεύεται, ταυτόχρονα παρατηροῦνται νέα φαινόμενα, τὰ ὁποῖα δὲν μποροῦν νὰ ἑρμηνευτοῦν ἐπαρκῶς μὲ τὴν ἀρχικὴ θεωρία, ἔτσι κάθε φορά ἡ κάθε θεωρία περιμένει μία εὐρύτερη, νεότερη, καλύτερη γιὰ νὰ ἑρμηνεύσει ὅσο γίνεται ἀκριβέστερα αὐτὰ τα φαινόμενα, καὶ ἡ διαδικασία αὐτὴ δὲν ἔχει τέλος!
Μὲ αὐτὴν τὴν ἔννοια ἡ σημερινή ἐπιστήμη εἶναι ἡ ἐπιστήμη τῆς προσέγγισης καὶ τῆς στατιστικῆς(!) ἀλήθειας.