Τὸ Πρόχειρο Τετράδιο 2024
Στὴν ἀνάρτηση αὐτή, οἱ σημειώσεις εἶναι τοῦ ποδαριοῦ!
Ὑπάρχουν πολλὰ λάθη ὀρθογραφικά, συντακτικά, τονισμοῦ, νοήματος καὶ λοιπά.
Εἶναι ἰδέες καἱ σκέψεις ποὺ κατέγραψα πρόχειρα μὲ σκοπὸ ἀργότερα νὰ τις ἐπεξεργαστῶ περαιτέρω.
Κέρδος=κλοπή->δοῦλος
Τὸ κέρδος εἶναι ἰσοδύναμο μὲ τὴν κλοπή, ὅταν κάποιος κερδίζει, ἐξυπακούεται καὶ εἶναι ἀπολύτως ἀναγκαῖον κάποιος νὰ χάνει, καὶ αὐτὸς ποὺ χάνει εἶναι αὐτός ἀπὸ τὸν ὁποῖον ἐκλάπη τὸ κέρδος.
Μία δύσκολη ἐξίσωση εἶναι νὰ διατυπώσουμε τὴ σχέση μέσα ἀπὸ τὴν ὁποία ἢ ὅλη διαδικασία του κέρδος εἶναι αὐτὴ ποὺ παράγει ρύπους, μόλυνση καὶ σκουπίδια.
Ἡ σημερινὴ κοινωνία τῆς ὑποκρισίας στὴν ὁποία ζοῦμε ἔχει ἀναδείξει ὡς ἐπιστήμη τὴν ὅλη αὐτὴ ἡ διαδικασία τῆς κλοπῆς, τοῦ κέρδους, ὀνομάζοντας αὐτὲς τὶς κλοπὲς «ἐπιστῆμες τοῦ marketing».
Σημαντικὰ λάθη στὸν καθημερινὸ λόγο
Στὸν καθημερινό λόγος συνηθίζουμε πολλά λάθη, ὅπως «πεθαμένος ἄνθρωπος», «γραπτὸς λόγος», «λανθασμένος συλλογισμός»
παραδείγματα:
- Τὸν τεθνεώντα ἄνθρωπο εἰπεῖν
- Τὸ γραπτὸ κείμενο τὰ ἔγγραφα τὰ γραπτὰ βιβλία σημειώσεις, πολλὲς φορὲς τὸ ὀνομάζουμε ἀπὸ παραδρομὴ καὶ ἀπὸ λάθος «γραπτὸ λόγο». Αὐτὸ εἶναι ἀντίφαση
- Ὅταν δὲν ἔχουμε συλλογισμὸ μερικὲς φορὲς πολλοὶ λένε «ὁ συλλογισμὸς εἶναι λανθασμένος ἢ ἄκυρος». ἀντίφαση διότι ἢ εἶναι συλλογισμὸς ἢ δὲν εἶναι συλλογισμός.
Ἀνοσοποιητικὸ σύστημα καὶ ψυχικὴ ὑγεία
Τὸ «ἀνοσοποιητικὸ σύστημα» καὶ ἡ «ψυχικὴ ὑγεία» τοῦ ἀνθρώπου ἀλληλοτροφοδοτοῦνται καὶ θετικὰ καὶ ἀρνητικά,
Πότε ἡ «Στατιστική» εἶναι ἐπιστήμη
Τὶ εἶναι ἡ «Στατιστική».
Στατιστικὴ εἶναι ἡ «μέθοδος» συλλογῆς δεδομένων ἀπὸ μετρήσεις ἑνὸς συγκεκριμένου μεγέθους σὲ ἕνα σαφῶς ὁρισμένο χῶρο σὲ σαφῶς ὁρισμένο χρονικὸ διάστημα, καὶ τὴν περιγραφὴ τῶν συνθηκῶν ποὺ συμβάλλουν στὴν ἀξιοπιστία τῶν μετρήσεων. Ὑπολογίζονται ἐπίσης οἱ διακυμάνσεις καὶ οἱ ἀποκλίσεις τῶν τελικῶν τιμῶν αὐτοῦ τοῦ μεγέθους, ὅπως τὶς ὁρίζει ἡ μέθοδος.
Ἡ ἀξία τῆς «Στατιστικῆς»
Ἡ ἀξία τῶν ἀποτελεσμάτων τῆς στατιστικῆς βρίσκεται στὴν ἐξῆς «μελλοντικὴ πρόβλεψη» καὶ μόνο σ' αὐτήν! Ὅτι σὲ ἕνα «μελλοντικὸ μοντέλλο» ὅμοιου «χώρου» καὶ «χρόνου» καὶ μὲ τὶς ἴδιες «συνθῆκες» τὸ «συγκεκριμένο μέγεθος» ἄν μετρηθεῖ ξανὰ θὰ μᾶς δώσει τὶς ἴδιες στατιστικὲς τιμὲς. Ἡ μετατροπὴ ἀπὸ αὐτὸ τὸ μοντέλλο σὲ διατύπωση πιθανότητος σέ «ἀτομικό» ἐπίπεδο εἶναι ἀπαράδεκτή καὶ ἀντεπιστημονικὴ προσέγγιση.
Παράδειγμα
Μετρᾶμε τοὺς νεκροὺς «Ψ» τὸν ἀριθμὸ, ἀπὸ τροχαία ἀτυχήματα στὴν παλαιά ἐθνικὴ ὁδό Ἀθηνῶν-Θεσσαλονίκης γιά «ἕνα ἔτος» ὅπου κινήθηκαν «Χ» ὀχήματα. Ἐπαναλαμβάνουμε τὴ μέτρηση πολλὲς φορὲς (γιὰ πολλὰ ἔτη) γιὰ τὸ ἴδιο δρόμο καὶ τόν ἴδιο ἀριθμό αὐτοκινήτων καὶ βρίσκουμε τὶς μέσες τιμές καὶ τὶς ἀποκλίσεις τους.
Ἡ ἐπιστήμη τῆς στατιστικῆς μᾶς λέει ὅτι τὸν ἑπόμενο χρόνο θὰ ἔχουμε τὸν ἴδιο ἀριθμὸ νεκρῶν ἀπὸ τροχαία στὸ δρόμο αὐτὸν. Καὶ τίποτα ἄλλο!
εἶναι μεγάλη ἀνοησία νὰ διατυπώσει κάποιος μιὰ πρόταση τοῦ τύπου «Ὁ συγκεκριμένος ταξιδιώτης ἔχει «τόση» πιθανότητα νὰ σκοτωθεῖ ταξιδεύοντας σὲ αὐτὸν τὸν δρόμο», καὶ ὅτι αὐτὸ προκύπτει ἀπὸ τὴν «στατιστική» τῆς προηγούμενης μέτρησης