Κυκλικοί επιταχυντές

Ολες οι δέσμες σωματιδίων του CERN αρχίζουν τη ζωή τους σε γραμμικούς επιταχυντές, αλλά για να επιτύχουν τις ενέργειες τις οποίες χρειάζονται οι φυσικοί θα απαιτούνταν επιταχυντές πολύ μεγάλου μήκους. Γι' αυτό το λόγο, οι μεγάλες μηχανές του CERN έχουν κυκλικό σχήμα.

Οι κυκλικοί επιταχυντές λειτουργούν στροβιλίζοντας σωματίδια σε κυκλική τροχιά, δινοντάς τους όλο και περισσότερη ενέργεια σε κάθε περιστροφή. Τα σωματίδια συγκρατούνται σε κυκλική τροχιά μέσω ισχυρών μαγνητών και επιταχύνονται μέσω ηλεκτρικών πεδίων. Υπάρχουν πολλά είδη κυκλικών επιταχυντών, οι οποίοι από την αρχή της δεκαετίας του τριάντα έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στη φυσική στοιχειωδών σωματιδίων, από τις χαμηλότερες στις υψηλότερες ενέργειες.

Ernest O. Lawrence Στα 1931, ο Αμερικανός φυσικός Ερνεστ Ο. Λόρενς (Ernest O. Lawrence) και ο μαθητής του Στάνλεϊ Λίβινγκστον (Stanley Livingston) κατασκεύασαν τον πρώτο κυκλικό επιταχυντή σωματιδίων: το κύκλοτρο. Εκτοτε τα πράγματα έχουν προχωρήσει πολύ και ο επιταχυντής συγκρουόμενων δεσμών ηλεκτρονίων-ποζιτρονίων του CERN, ο ισχυρότερος εργαστηριακός επιταχυντής σήμερα, είναι περίπου δύο εκατομμύρια φορές πιο ισχυρός από το κύκλοτρο των Λόρενς και Λίβινγκστον.