Καμπύλωση του φωτός
Ένα φαινόμενο το οποίο προβλέπεται από την αρχή της ισοδυναμίας είναι η καμπύλωση μιας φωτεινής ακτίνας εξαιτίας της βαρύτητας.
Το 1907, ο Planck διατύπωσε για πρώτη φορά την υπόθεση ότι δυνάμεις βαρύτητας δεν ασκούνται μόνο μεταξύ υλικών σωμάτων με κάποια μάζα ηρεμίας, αλλά και σωμάτων που έχουν απλώς ενεργειακή υπόσταση, όπως το φως.
Έστω ένα διαστημόπλοιο που κινείται εκτός πεδίου βαρύτητας με επιτάχυνση ως προς αδρανειακό παρατηρητή. Έστω μια δέσμη φωτός που μπαίνει στο διαστημόπλοιο από μια τρύπα Τ που υπάρχει σε ένα τοίχωμα του διαστημοπλοίου.
Ο αδρανειακός παρατηρητής βλέπει ότι το φως κινείται ευθύγραμμα, αλλά επειδή το διαστημόπλοιο επιταχύνεται, μετατοπίζεται κατά τη διάρκεια που το φως ταξιδεύει προς το απέναντι τοίχωμα. Συνεπώς, η δέσμη δεν θα φανεί απέναντι από την τρύπα αλλά πιο κάτω. Ο αστροναύτης όμως θα δει ότι το φως καμπυλώνεται. Αν όμως θέλουμε να είμαστε συνεπείς στην αρχή της ισοδυναμίας πρέπει να δεχτούμε ότι και το βαρυτικό πεδίο καμπυλώνει το φως.
