Η φυσική σύνδεση: τα καλώδια

Τα καλώδια είναι η παθητική υποδομή. Τοποθετούνται από τις κυβερνήσεις και τους οργανισμούς τηλεπικοινωνιών. Το κόστος τους εξαρτάται από την χωρητικότητά τους και την απόσταση που καλύπτουν. Ενα απλό τηλεφωνικό καλώδιο, παρόμοιο μ' αυτό που έχετε στο σπίτι σου, μπορεί να μεταφέρει περίπου 3 χιλιάδες bytes το δευτερόλεπτο, το αντίστοιχο μιας σελίδας κειμένου ανά δευτερόλεπτο. Οι οπτικές ίνες μπορούν να "σηκώσουν" έως και δισεκατομμύρια bytes ανά δευτερόλεπτο.

Τα καλώδια είναι σαν τους δρόμους: μπορεί να είναι διαφόρων ειδών (αυτοκινητόδρομος, αγροτικός δρόμος) και αποτελούν όλοι ένα κοινό δίκτυο.

Παρόλο που τα καλώδια μπορεί να είναι διαφορετικών τύπων και οι συνδέσεις τους αρκετά πολύπλοκες, όλα ανήκουν σ' ένα κοινό δίκτυο (αλληλοσυνδέονται). Οπως μπορεί κάποιος, χρησιμοποιώντας το δίκτυο των δρόμων, να ταξιδέψει από το σπίτι του σε μια άλλη ξένη χώρα, έτσι ακριβώς υπάρχει μια συνεχής επαφή μέσω των καλωδίων μεταξύ, για παράδειγμα, ενός υπολογιστή στο CERN και ενός συναδέλφου φυσικού στην Αυστραλία.

Υπάρχουν "στενά" και "αργά" καλώδια, όπως υπάρχουν στενοί και αργοί δρόμοι, αλλά υπάρχουν και οι "οδοί ταχείας κυκλοφορίας". Εχοντας ένα σύστημα αλληλοσυνδεδεμένων καλωδίων, μπορούμε να δούμε τώρα πώς χρησιμοποιούνται αυτά για την επικοινωνία, και πιο συγκεκριμένα πώς το Διαδίκτυο, το οποίο αποτελεί δίκτυο πακέτων διακοπτών (packet switching network), διαφοροποιείται από το τηλέφωνο, το οποίο αποτελεί δίκτυο διακοπτών κυκλωμάτων (circuit switching network).