Οι Πίδακες σωματιδίων είναι ομάδες σωματιδίων οι οποίες ξεπηδούν από συγκεκριμένες συγκρούσεις υψηλών ενεργειών, παραδείγματος χάριν από βίαιες συγκρούσεις προτωνίων-αντιπρωτονίων στον επιταχυντή Tevatron στο Εργαστήριο Fermilab ή πρωτονίων -πρωτονίων στον επιταχυντή Μεγάλο Επταχυντή Αδρονίων, LHC στο CERN.

Oι συγκρούσεις αυτές παράγουν πολύ ενεργητικά κουάρκ και γκλουόνια: καθώς ταξιδεύουν μακριά απ το σημείο της σύγκρουσης, εκπέμπουν με την σειρά τους επιπλέον γκλουόνια που και αυτά εκπέμπουν ακόμα περισσότερα γκλουόνια. Αυτό οδηγεί σε έναν σχετικά στενό καταιγισμό, η αλλιώς πίδακα, σωματιδίων.

Στο τελευταίο στάδιο της δημιουργίας ενός πίδακα, τα κουάρκ και τα γκλουόνια συνδυάζονται και σχηματίζουν σωματίδια όπως πρωτόνια, πιόνια και καόνια. Μετρώντας αυτά τα τελικά προϊόντα, οι φυσικοί μπορούν να ταυτοποιήσουν τις ιδιότητες του πίδακα και κατά συνέπεια τις λεπτομέρειες της σύγκρουσης που τον παρήγαγε. Οι επιστήμονες αναμένουν να δουν πίδακες στις "υπογραφές" σχεδόν όλων των ενδιαφερουσών συγκρούσεων στον επιταχυντή LHC.

Οι πιο βίαιες συγκρούσεις θα παράξουν πίδακες με την μέγιστη δυνατή ορμή, και αυτοί μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διερευνηθούν οι μικρότερες δυνατές αποστάσεις μέσα στα συγκρουόμενα πρωτόνια, μικρότερες από ένα δισεκατομμυριοστό του δισεκατομμυριοστού του μέτρου. Οι φυσικοί ελπίζουν ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους υψηλοενεργειακούς πίδακες για να δουν μέσα στα κουάρκς που απαρτίζουν τα πρωτόνια.

Joey Huston, Michigan State University
τεύχος 08,09/2007

Μετάφραση: Μανώλης Χανιωτάκης