Ο διεθνής γραμμικός επιταχυντής (International Linear Collider, ILC) είναι ένας νέος επιταχυντής ηλεκτρονίων- ποζιτρονίων. Σε συνδυασμό με τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) του CERN, θα μπορέσει να εξερευνήσει ενεργειακές περιοχές, που μέχρι σήμερα οι φυσικοί δεν μπορούσαν να φτάσουν. Σε αυτήν την κλίμακα ενεργειών, οι ερευνητές προσδοκούν να ανακαλύψουν σημαντικά γεγονότα, τα οποία θα τους βοηθήσουν να κατανοήσουν από τι αποτελείται το σύμπαν και πώς λειτουργεί. Το είδος των συγκρούσεων των σωματιδίων στον ILC, θα του προσδώσει την ικανότητα να απαντήσει στα νέα ερωτήματα που θα προκύψουν από τον LHC, σχετικά με την ταυτότητα της σκοτεινής ύλης και την ύπαρξη περισσότερων διαστάσεων.

Ο ILC σχεδιάζεται να αποτελείται από δύο αντικρυστούς γραμμικούς επιταχυντές, μήκους 20 χλμ ο καθένας, που θα επιταχύνουν δέσμες ηλεκτρονίων και ποζιτρονίων σε ταχύτητες 99,999999999% της ταχύτητας του φωτός. Κάθε δέσμη θα περιέχει 10 δισεκατομύρια ηλεκτρόνια ή ποζιτρόνια, τα οποία θα συμπιέζονται σε ένα πάχος 3 νανο-μέτρων (1nm = 1 εκατομυριοστό του χιλιοστού). Καθώς οι δύο δέσμες προωθούνται μέσα στον σωλήνα, υπεραγώγιμες επιταχυντικές κοιλότητες -που λειτουργούν σε θερμοκρασίες κοντά στο απόλυτο μηδέν- τροφοδοτούν τις δέσμες με όλο και περισσότερη ενέργεια. Οι δύο δέσμες συγκρούονται 2000 φορές κάθε δευτερόλεπτο, δημιουργώντας ένα "πυροτέχνημα" από νέα σωματίδια.

Ο ILC, σχεδιάζεται, χρηματοδοτείται, διοικείται και θα λειτουργήσει σαν ένα πλήρως διεθνές έργο συνεργασίας.

Neil Calder, Stanford Linear Accelerator Center
τεύχος 06/2005

Μετάφραση: Αθανάσιος Σταματόπουλος